(Niet) Zien en GelovenVoorbeeld

Laat de zichtbare voorspoed van goddelozen je niet verwarren

Psalm 73 is een heel persoonlijk getuigenis van Asaf. Hij geeft ons een inkijkje in zijn eigen worsteling met de vraag waarom God slechte mensen voorspoed geeft. God heeft immers beloofd voor Zijn kinderen te zorgen en het kwaad te straffen, maar als Asaf om zich heen kijkt ziet hij daar helemaal niets van! Deze vraag houdt hem zo bezig, dat zijn vertrouwen op Gods goedheid er bijna aan ten onder gaat. Wat Asaf in de wereld ziet gebeuren past niet bij alles wat hij over de Heere heeft gehoord en gelezen. De voorspoed van de goddelozen maakt hem jaloers en verward. Het lijkt wel alsof zijn eigen oprechtheid niets oplevert, alsof God helemaal niet ziet hoe mensen leven!

Maar dan komt er een keerpunt. Als Asaf in de tempel is, beseft hij dat dit leven niet eindeloos duurt. Hij moet niet alleen kijken naar zijn huidige omstandigheden, maar ook naar “het einde” van zowel zijn eigen leven, als het leven van goddeloze en slechte mensen. Als Asaf straks sterft, neemt God hem op in Zijn heerlijkheid. Dat zet alles in perspectief. Wat hij hier op aarde ziet, is maar een stukje van de werkelijkheid! Als Asaf alleen daar op focust, raakt zijn blik vertroebeld. Maar in Gods aanwezigheid heeft hij helder zicht.