In de gunst van koningenVoorbeeld

Slecht nieuws

Slecht nieuws is het begin van doorbraken.

Ik weet zeker dat er eerst wat beleefdheden werden uitgewisseld toen Nehemia zijn broer en zijn vrienden in het begin begroette, maar dat duurde niet lang. Er was een onvermijdelijk probleem wat niet onbesproken kon blijven.

Nehemia leefde als een koning in het paleis, en zijn vrienden en familie hadden net meer dan 1200 kilometer gelopen... met een goede reden. Hun uitputting en hopeloosheid droop van hun gezichten af. En Nehemia besloot om wat dieper door te vragen en het onvermijdelijke niet te negeren.

Nehemia: "Hoe staan de zaken er nu echt voor?"

Vrienden: "Wel, het is geen goed nieuws."

Zo gaat dat, is het niet? Je hart zakt in je schoenen, en je denkt: Waarom heb ik dit ook alweer gevraagd?

Niemand houdt van slecht nieuws. Niemand houdt van tragedie en pijn. We weten dat het deel uitmaakt van het leven, maar we geven er allemaal de voorkeur aan om het zoveel mogelijk uit de weg te gaan.

En toch is er dit vreemde idee dat medeleven genoemd wordt. Het is de essentie van zorg en betrokkenheid en de bereidheid om te helpen wanneer dat mogelijk is.

Medeleven is een van de zuiverste uitingen van menselijkheid.

Medeleven is Moeder Teresa die haar leven geeft om de armen te dienen. Het is het gezin dat tot het uiterste gaat om een kind te adopteren dat anders geen toekomst zou hebben. Medeleven is de maaltijd die je deelt met die dakloze. Het is onderweg stoppen en iemand helpen zijn auto van de weg af te duwen. Medeleven is in stilte gaan zitten en meehuilen met de vriend die net een groot verlies heeft geleden, omdat woorden tekortschieten.

Medeleven is vragen, je inleven, en doen wat je kan.

Nehemia heeft medeleven voor zijn mensen, en ze zien dat. Dus vertellen ze hem het slechte nieuws. En het is slecht nieuws.

Jeruzalem — een stad die eens beroemd was om haar kracht en de zegeningen van God — was niet alleen in as en puin gelegd, maar niemand was in staat geweest er iets aan te doen. De tempel was herbouwd, maar toen de mensen de stad en haar muren wilden herbouwen, kwam er grote tegenstand. De Perzische koning kwam tussenbeide en het project was gestopt. De Joden konden niet verder. Ze waren ooit optimistisch maar nu gefrustreerd. Ze waren ooit enthousiast maar nu hadden ze de hoop opgegeven.

Er is een psychologisch principe dat we zien bij gevangenen die in een inrichting zitten. Het heet 'gevangenisvorming'. Het houdt in dat mensen die zichzelf als gevangenen beschouwen zullen blijven handelen in overeenstemming met die opvatting, zelfs als hun omstandigheden veranderen. In dit geval is het waarschijnlijk dat, hoewel de Joodse gevangenen bevrijd waren en teruggekeerd waren naar huis, ze zichzelf nog steeds als onbelangrijk en hopeloos beschouwden en zich onwaardig of niet in staat voelden om vooruitgang te boeken. Met andere woorden, ze reageerden nog steeds als krachteloze slaven.

Die psychologische strijd blijft zich voordoen als een van de grote menselijke worstelingen. We leven in lijn met onze overtuigingen. We handelen in overeenstemming met het beeld dat we van onszelf vormen. En de meesten van ons hebben een klein of negatief beeld van onszelf.

Nehemia luistert naar de beschrijving van de neergehaalde muren en de poorten die door het vuur verbrand zijn, maar hij kon door deze woorden heen kijken naar een diepere realiteit. Hij zag een volk dat zijn identiteit en zijn kracht kwijt was. Het volk kon zich nauwelijks vasthouden aan een sprankeltje hoop — Misschien kan Nehemia de koning beïnvloeden.

Toen Nehemia naar zijn vrienden keek, keek hij verder dan het niveau van de problemen. Toen hij hun verslag aanhoorde, luisterde hij op een dieper niveau.

Zeer zeker, het was slecht nieuws. Maar dat slechte nieuws zou alles gaan veranderen.