Lunchpakketjes

Er waren ongetwijfeld wel meer mensen met een lunchpakketje. Als je een lunchpakketje hebt en je ziet duizenden mensen om je heen staan met honger, dan kun je drie dingen doen.

1. Je kunt denken: daar hadden ze zelf aan moeten denken. Je verbergt wat je hebt en probeert het ongezien naar binnen te werken. Met een volle buik maar met een leeg hart, was je deze middag wel doorgekomen.  

2. Je kunt het tegenovergestelde denken: ik kan het echt niet maken om nu te gaan genieten van mijn broodjes. En je zou het uit gaan delen aan de mensen om je heen. Je had dan misschien tien mensen wat kunnen geven. Allemaal een klein stukje. Misschien had je zelf niets gegeten... ‘Had ik maar meer’, zou je dan denken. Maar je was geen onderdeel geworden van een wonder. Mensen hadden jou bewonderd, maar zelf bleef je honger hebben. En niemand had genoeg. In beide begrijpelijke gevallen bleef er tekort. 

Door het vast te houden sterft er iets in je hart. Door teveel weg te geven wordt je je steeds bewuster van je tekort.

3. Je geeft wat je hebt in de handen van Jezus en jou ‘wat stelt het nou voor’ wordt een onderdeel van het wonder.