Worsteling met Gods genade — het verhaal van de profeet JonaVoorbeeld

Gered om anderen jaloers te maken

Eeuwen voordat Jona leefde, toen de Israëlieten op het punt stonden het land binnen te gaan dat God hen had beloofd, zei de Heere iets opvallends over zijn relatie met de Israëlieten. God kende hen als  “een totaal verdorven generatie, kinderen in wie geen enkele trouw is”. Hij vertelde hen duidelijk dat hun ongehoorzaamheid en koppigheid tot straf zouden leiden. God zou zijn gezicht van hen verbergen vanwege hun gruwelijke daden. Maar dan is daar vers 21, waar de Heere uitlegt wat Hij zal doen als de Israëlieten niet willen luisteren: Hij zal hen niet voor altijd verlaten, maar hen “jaloers maken” zoals een echtgenoot die ziet dat zijn vrouw een relatie heeft met een andere man. Ik denk dat het verhaal over Ninevé een voorbeeld is van deze ‘strategie’.

De Israëlieten hadden een speciale verbondsrelatie met God, maar ze hadden Hem in de steek gelaten voor afgoden. God had hen gestraft, Hij had hen gezegend, Hij had hun ondergang aangekondigd… maar ze keerden niet tot Hem terug. Nu toonde Hij genade aan hun ergste vijand. God zei als het ware: “Zie nu eens hoe goed Ik ben, je weet dat Ik jullie hetzelfde aanbied! Kom terug!” Zou dat de Israëlieten jaloers maken en ze laten verlangen naar Gods zegen? Zou dit Jona in lofprijs doen uitbarsten, omdat de Heere zo goed is voor zondige mensen?

Hoe reageer jij als God zijn barmhartigheid en zegen geeft aan mensen die jij (om welke reden dan ook) niet mag?