Vergeven wat je niet kunt vergeten: een vijfdaagse uitdagingVoorbeeld

Dag twee

Als onveranderlijk voelt als onvergeeflijk.

Verzen: Romeinen 12:19–21, 1 Petrus 5:7, Efeziërs 6:11–12

Onveranderlijk kan aanvoelen als onvergeeflijk.

Als iemand iets van je afpakt dat je nooit meer terug gaat krijgen. Als de uitkomst zo definitief ljikt dat je niet weet hoe je verder moet gaan. Als ze je zoveel pijn hebben gedaan dat je vreest dat je je nooit meer normaal gaat voelen.

Als verdriet je zo in beslag neemt door al deze pijnlijke situaties, is het compleet gekmakend om te denken dat vergeving van toepassing kan zijn. Wat zou die vergeving kunnen bereiken?

Ik begrijp die vraag. Ik heb er zelf mee geworsteld. En hoewel ik de eerste ben om toe te geven dat vergeven een hele moeilijke stap is om te nemen, is het ook de enige stap die tot iets goeds zal leiden. Elke andere keuze — inclusief de keuze om niets te doen en te blijven waar we zijn — voegt alleen maar meer pijn toe aan de pijn. Hier zijn een aantal waarheden die ik heb geleerd in mijn hart vast te houden wanneer ik worstel om de stap naar vergeving te nemen.

1. Vergeven is aangenamer dan wraak. (Romeinen 12:19–21)

Wraak betekent dat je twee keer betaalt voor verdriet dat iemand anders je heeft aangedaan. Misschien denk je dat het je op korte termijn beter laat voelen, maar op de lange termijn zal het je emotioneel en geestelijk gezien altijd meer kosten dan je ooit zou willen betalen. Het enige dat jouw wraak doet, is jouw onrecht stapelen op dat van hen.

Vergeving betekent niet dat de ander nu vrij is. Het plaatst hen in Gods handen. Wanneer je door het proces van vergeving gaat, wordt jouw hart zachter. De vrede van vergeving is aangenamer dan wraak.

2. Onze God is geen God die niets doet. (1 Petrus 5:7)

Recent deed ik mee aan een vraag-en-antwoord-sessie waar iemand uit het publiek mij vroeg: “Hoe kan het zijn dat God niets doet?” De pijn die in haar vraag doorklonk, was diep. Goede genade, ik begrijp heel goed hoe dat voelt. Als je zoveel lijdt dat elke volgende ademtocht ondragelijk lijkt, dan is het makkelijk te denken dat God niets doet.

Maar we dienen geen God die niets doet. Hij is juist altijd aan het werk. Misschien is het een wonder dat tijd nodig heeft. Het kan er heel anders uitzien dan we verwacht hadden. Maar God houdt van ons en doet altijd iets. 

3. De vijand is de echte schurk. (Efeziërs 6:11–12)

Ja, mensen hebben de keuze om tegen ons te zondigen, of niet. Zeker, als ons pijn is aangedaan, zal die persoon misschien bewust een rol hebben gespeeld in het plan van de vijand. Maar het helpt mij om te herinneren dat die persoon zélf niet mijn echte vijand is. De duivel is echt en uit op een totale aanval tegen al het goede. Hij haat het woord “samen”. En hij werkt vooral alles bewust tegen dat eer en glorie brengt aan God.

Oh vriend(in), het verdriet dat je meedraagt, is heel groot. En jouw wens om ongedaan te maken wat jou is aangedaan, is heel goed te begrijpen. Het is oké om zowel de wens te hebben dat dingen veranderen, als de aanvaarding dat aan deze kant van de eeuwigheid waarschijnlijk niets zal veranderen. Je kunt beiden dragen. Je kunt beiden eren.

Waarheid toevoegen aan je perspectief, maakt het mogelijk om zelfs dat wat onveranderlijk is, te vergeven. Dit is nooit eenvoudig. Dit zijn geen waarheden om even simpel door te lezen maar om er mee bezig te zijn. En er in te gaan ziten. Totdat we erin durven te wandelen. En het te gaan leven. En misschien komt er zelfs een dag dat we durven te zeggen dat we ons deze waarheid eigen hebben gemaakt.

Beantwoord:

Kijk terug naar de drie punten over vergeving. Welke daarvan had jij het meeste nodig? Schrijf het vers uit dat bij dat punt hoort en neem de tijd om hierover te mediteren en die tekst uit je hoofd te leren deze week.