Het Oude Testament - Belangrijke profeten

Het Oude Testament - De boeken van wijsheid

Een reis van 60 dagen door het Nieuwe Testament

Heilige emoties - Bijbelse antwoorden op iedere uitdaging

Elisa: een verhaal over een lachwekkend geloof

Het betere leesplan

Veranderd: De volgende stap in een Veranderd Leven

De overwinning behalen met Jezus

5 sleutels tot doeltreffend evangeliseren

Zacharia

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch25" data-usfm="GEN.25">
 <div class="label">25</div><div class="s1">De dood van Abraham</div><div class="p"> 1-2 Abraham hertrouwde met Ketura en zij werd de moeder van Zimran, Joksan, Medan, Midjan, Jisbak en Suach. 3Joksans twee zonen heetten Seba en Dedan. De zonen van Dedan waren de Assurieten, de Letusieten en de Le&#252;mieten. 4De zonen van Midjan waren Efa, Efer, Chanoch, Abida en Elda&#228;. 5Abraham vermaakte zijn hele bezit aan Isaak. 6De zonen van zijn andere vrouwen gaf hij geschenken en daarna stuurde hij hen weg naar het oosten, bij Isaak uit de buurt. 7-8 Toen stierf Abraham, hij was honderdvijfenzeventig jaar oud geworden. 9-10 Zijn zonen Isaak en Isma&#235;l begroeven hem bij zijn vrouw Sara in de grot van Machpela, bij Mamre, in de grond die Abraham had gekocht van Efron, de zoon van de Hethiet Sochar.</div><div class="p"> 11Na Abrahams dood zegende God Isaak rijkelijk. Hij woonde bij de bron Lachai-Ro&#239; in de Negev.</div><div class="p"> 12-15Hier is een lijst, in volgorde van geboorte, van de zonen van Isma&#235;l, de zoon van Abraham en Hagar, de Egyptische dienares van Sara: Nebajot, Kedar, Adbe&#235;l, Mibsam, Misma, Duma, Massa, Hadad, Tema, Jetur, Nafis en Kedema. 16Deze twaalf zonen werden voorvaders van stammen, die hun namen droegen. 17Isma&#235;l stierf ten slotte op honderdzevenendertigjarige leeftijd. 18Zijn nakomelingen woonden door het hele land verspreid, van Chawila tot Sur (dat ligt een stukje noordoostelijk van de Egyptische grens in de richting van Assur). De stammen van zijn nakomelingen lagen voortdurend met elkaar overhoop.</div><div class="p"> 19Dit is het verhaal van Isaak en zijn kinderen. 20Isaak was veertig jaar toen hij trouwde met Rebekka, de dochter van de Aramee&#235;r Betu&#235;l uit Paddan-Aram, de zuster van Laban. 21Isaak smeekte de Here of Hij Rebekka een kind wilde geven, want hoewel zij al vele jaren getrouwd waren, had zij nog steeds geen kind. De Here verhoorde het gebed en Rebekka werd zwanger. 22Het leek wel alsof de kinderen in haar binnenste met elkaar vochten. &#8216;Dit kan ik niet langer verdragen,&#8217; riep zij uit en zij vroeg de Here om raad.</div><div class="p"> 23Hij vertelde haar: &#8216;De zonen in uw baarmoeder zullen twee vijandige volken voortbrengen. De ene zal sterker zijn dan de andere, de oudste zal de dienaar van de jongste zijn!&#8217; 24En inderdaad, Rebekka beviel van een tweeling. 25Het eerste kind dat werd geboren, was overdekt met rossig haar. Het leek wel alsof hij een haren mantel aan had! Daarom noemde zij hem Esau. 26Direct daarna kwam het tweede kind ter wereld. Het hield zich stevig vast aan de hiel van Esau! Zij noemde hem Jakob. Isaak was zestig jaar bij de geboorte van de tweeling.</div><div class="p"> 27De jongens groeiden voorspoedig op. Esau werd een uitstekend jager. Jakob was een stille jongen die liever thuis zat. 28Esau was Isaaks lieveling, omdat hij altijd wild mee naar huis nam. Rebekka had echter een zwak voor Jakob.</div><div class="p"> 29Op een dag kwam Esau thuis van de jacht. Hij was moe en trof Jakob aan, die bezig was linzenmoes te maken. 30Esau zei: &#8216;Ik ben uitgehongerd. Geef mij eens wat van dat rode spul dat je daar hebt!&#8217; (Zo kwam Esau aan zijn bijnaam Edom, wat &#8216;het rode&#8217; betekent). 31Jakob antwoordde: &#8216;Dat kun je krijgen, maar dan moet je mij wel je eerstgeboorterecht verkopen!&#8217; 32Esau zei daarop: &#8216;Wat heb je aan een eerstgeboorterecht als je omvalt van de honger? Daar kun je ook niet van eten. Je mag het hebben.&#8217; 33Jakob zei: &#8216;Zweer dan dat je het aan mij zult verkopen!&#8217; Toen zwoer Esau het en stond zo alle rechten die hij als oudste zoon had, af aan Jakob. 34Daarna gaf Jakob hem de linzenmoes en wat brood. Esau at en dronk en was meteen weer weg, zo weinig waarde hechtte hij aan zijn rechten als oudste zoon.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch26" data-usfm="GEN.26">
 <div class="label">26</div><div class="s1">De welvaart van Isaak</div><div class="p"> 1Er ontstond een zware hongersnood in het land, zoals al eerder was gebeurd toen Abraham naar Egypte uitweek. Isaak trok nu naar Gerar, waar koning Abimelech van de Filistijnen nog steeds de scepter zwaaide.</div><div class="p"> 2De Here verscheen aan Isaak en waarschuwde: &#8216;Ga niet naar Egypte. 3Doe wat Ik zeg en blijf in dit land. Als u dat doet, zal Ik bij u zijn en u zegenen. Dit hele land zal Ik u en uw nakomelingen geven, net zoals Ik uw vader Abraham heb beloofd. 4Uw nageslacht zal ontelbaar zijn als de sterren! Ik zal hun al deze landen geven en zij zullen een zegen zijn voor alle volken van de wereld. 5Dat doe Ik allemaal omdat Abraham mijn bepalingen en wetten gehoorzaamde.&#8217; 6Daarom bleef Isaak in Gerar.</div><div class="p"> 7Toen de mannen uit die plaats hem vroegen wie Rebekka was, zei hij: &#8216;Zij is mijn zuster.&#8217; Want hij was bang dat zij hem zouden doden als hij vertelde dat zij zijn vrouw was. Ze was erg knap en om haar te krijgen, konden ze hem wel eens uit de weg willen ruimen. 8Maar enige tijd later keek koning Abimelech toevallig uit een raam van zijn paleis en zag hoe Isaak Rebekka liefkoosde. 9Abimelech liet Isaak bij zich komen en schreeuwde: &#8216;Rebekka is uw vrouw! Waarom hebt u gezegd dat ze uw zuster is?&#8217; &#8216;Omdat ik bang was vermoord te worden,&#8217; legde Isaak uit. &#8216;Ik was bang dat iemand mij zou doden om haar te krijgen.&#8217; 10&#8216;Hoe kon u ons zoiets aandoen?&#8217; riep de koning. &#8216;Iemand had zomaar gemeenschap met haar kunnen hebben en dan waren wij schuldig geworden aan een zware zonde!&#8217; 11Abimelech liet daarop overal bekendmaken: &#8216;Iedereen die deze man of zijn vrouw te na komt, zal sterven.&#8217;</div><div class="p"> 12Dat jaar haalde Isaak een enorme oogst binnen. Zijn zaaisel kwam honderdvoudig terug. De Here zegende hem. 13Zo werd hij steeds rijker. 14Hij had grote kudden schapen en geiten en veel slaven en slavinnen. Hij werd zelfs z&#243; rijk dat de Filistijnen jaloers werden. 15Ze begonnen zijn waterputten, de bronnen die de dienaren van zijn vader Abraham hadden gegraven, dicht te gooien met aarde. 16Koning Abimelech verzocht Isaak ten slotte het land te verlaten. &#8216;Vestig u ergens anders,&#8217; zei hij, &#8216;want u wordt te rijk en te machtig voor ons.&#8217; 17Isaak gaf gehoor aan Abimelechs verzoek en vestigde zich in het dal van Gerar. 18Hij liet de waterputten van zijn vader, die de Filistijnen na zijn vaders dood hadden dichtgegooid, weer open graven en gaf ze dezelfde namen als zijn vader had gedaan.</div><div class="p"> 19Zijn herders groeven nog een put in het dal van Gerar en stuitten op een bron die uitstekend water leverde. 20Maar toen verschenen de plaatselijke herders op het toneel en eisten de nieuwe waterput op. &#8216;Dit is ons land en dus ook onze put,&#8217; vonden zij. Ze kregen ruzie met Isaaks herders. Daarom noemde hij die bron Esek (Bron van Ruzie).</div><div class="p"> 21Isaaks mannen groeven een nieuwe put, maar opnieuw ontstond er ruzie over. Isaak noemde deze bron Sitna (Bron van Woede). 22Ook deze bron stond Isaak af en hij liet weer een nieuwe graven. De plaatselijke bewoners hadden er nu genoeg van en lieten hem verder met rust. Daarom noemde hij de nieuwe bron Rechobot (Bron van Ruimte). &#8216;Want,&#8217; zei hij, &#8216;de Here heeft ruimte voor ons gemaakt, zodat wij in dit land aangenaam kunnen wonen.&#8217;</div><div class="p"> 23Vanuit het dal van Gerar trok Isaak naar Berseba. 24&#700;s Nachts verscheen de Here aan hem en zei: &#8216;Ik ben de God van uw vader Abraham. Wees niet bang, want Ik ben bij u en zal u zegenen. Ik zal u zoveel nakomelingen geven dat ze een groot volk vormen, omdat Ik dat heb beloofd aan Abraham, die Mij heeft gehoorzaamd.&#8217; 25Toen bouwde Isaak een altaar en riep de naam van de Here aan. Hij vestigde zich op die plaats en zijn dienaren groeven er een waterput.</div><div class="p"> 26Op een dag kreeg Isaak bezoekers uit Gerar, koning Abimelech, diens vriend Achuzzat en legerbevelhebber Pichol. 27&#8216;Vanwaar dit bezoek,&#8217; vroeg Isaak. &#8216;Ik dacht dat u mij gevaarlijk vond en daarom uw land hebt uitgezet?&#8217; 28De bezoekers antwoordden behoedzaam: &#8216;We hebben duidelijk gezien dat de Here u zegent, daarom willen wij graag een verdrag met u sluiten. 29Beloof ons dat u zich niet tegen ons zult keren. Wij hebben u tenslotte ook niet slecht behandeld; integendeel, wij hebben u goed behandeld en in vrede weggestuurd. U bent immers de door de Here gezegende.&#8217; 30Isaak zorgde daarop voor een feestelijke maaltijd en zij aten en dronken met elkaar. 31De volgende morgen zwoeren beide partijen dat zij zich aan het vriendschapsverdrag zouden houden. Tevreden keerden Abimelech en zijn metgezellen terug naar huis.</div><div class="p"> 32Diezelfde dag kwamen Isaaks dienaren hem vertellen dat zij water hadden gevonden in een nieuwe put. 33Isaak noemde hem S&#233;ba (Eed) en de stad die daar ontstond, werd dan ook Berseba (Bron van de Eed) genoemd.</div><div class="p"> 34Toen Esau veertig jaar was, trouwde hij met Jehudit, de dochter van de Hethiet Be&#235;ri. Als tweede vrouw nam hij Basemat, de dochter van de Hethiet Elon. 35Maar Isaak en Rebekka keurden zijn daad af en hadden er verdriet van.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch27" data-usfm="GEN.27">
 <div class="label">27</div><div class="s1">Jakob bedriegt Isaak</div><div class="p"> 1Isaak werd op zijn oude dag half blind. Op een dag riep hij zijn oudste zoon Esau bij zich. &#8216;Mijn zoon,&#8217; zei Isaak, 2-4&#8216;ik ben al oud en elke dag kan mijn laatste zijn. Neem je boog en je pijlen en schiet een stuk wild voor mij. Maak het dan voor me klaar, zoals ik het graag lust en breng het hier, zodat ik ervan kan eten. Daarna zal ik je als mijn oudste zoon zegenen nog v&#243;&#243;r ik sterf.&#8217;</div><div class="p"> 5Maar Rebekka had het gesprek afgeluisterd en toen Esau het veld inging, 6-7 riep zij Jakob en vertelde hem wat zijn vader tegen zijn broer had gezegd. 8-10Rebekka gaf Jakob de raad: &#8216;Ga naar de kudde en breng twee jonge geiten hier. Dan zal ik het lievelingsgerecht van je vader klaarmaken. Jij moet hem dat brengen en als hij ervan heeft genoten, zal hij jou voor zijn dood zegenen in plaats van Esau!&#8217; Maar Jakob protesteerde: &#8216;Maar moeder, vader laat zich heus niet zo gemakkelijk bedriegen. 11-12 Esau is behaard en ik heb een gladde huid. Stel dat vader zijn hand op mijn arm legt? Hij zal denken dat ik hem voor de gek wil houden en me vervloeken in plaats van zegenen!&#8217; 13Maar Rebekka stelde hem gerust. &#8216;Ik zal zijn vervloeking op mij nemen, jongen,&#8217; zei zij. &#8216;Doe jij nu maar wat ik heb gezegd. Ga die geiten halen!&#8217;</div><div class="p"> 14Jakob deed wat zijn moeder hem had opgedragen en bracht haar de geiten, die zij klaarmaakte op de manier die Isaak het lekkerste vond. 15Toen haalde ze Esau&#700;s beste kleren voor de dag&#8212;die lagen daar in huis&#8212;en liet Jakob die aantrekken. 16Van de harige huid van de geiten maakte ze twee handschoenen en een reep van de huid bond ze om Jakobs gladde hals. 17Toen gaf ze hem de schaal met het heerlijk ruikende vlees en wat versgebakken brood. 18Jakob ging de tent in waar zijn vader lag en antwoordde op Isaaks vraag, wie daar was: 19&#8216;Ik ben Esau, uw oudste zoon. Ik heb gedaan wat u mij hebt gevraagd. Hier is het gerecht dat u graag wilde hebben. Ga even rechtop zitten en eet het, zodat u mij kunt zegenen.&#8217; 20En Isaak vroeg: &#8216;Hoe heb je dat zo snel voor elkaar gekregen, jongen?&#8217; Jakob antwoordde daarop: &#8216;De Here, uw God heeft mij geholpen!&#8217; 21-23Isaak liet Jakob bij zich komen en betastte hem. &#8216;De stem is van Jakob, maar de handen zijn van Esau,&#8217; zei hij bij zichzelf. 24Nogmaals vroeg Isaak hem of hij werkelijk Esau was, waarop Jakob weer bevestigend antwoordde. 25Toen was Isaak overtuigd en hij at van het gerecht en dronk de wijn, die Jakob ook had meegebracht. 26&#8216;Kom hier en kus me, mijn zoon,&#8217; vroeg Isaak na het eten. 27Jakob kuste hem en Isaak rook de geur van zijn kleren en was toen helemaal overtuigd. En hij gaf Jakob zijn zegen met de woorden: &#8216;De geur van mijn zoon is de goede geur van de aarde en het open veld, dat de Here heeft gezegend. 28Moge God je altijd genoeg regen voor je oogst, voor je koren en voor je wijnranken geven. 29Vele volken zullen zich aan je onderwerpen. Heers over je broeders. Je broers zullen voor je buigen. Vervloekt zijn zij die jou vervloeken en gezegend zijn zij die jou zegenen.&#8217;</div><div class="p"> 30Na die zegen, toen Jakob nog maar net de tent van zijn vader had verlaten, kwam Esau terug van de jacht. 31Hij maakte zijn vaders lievelingsgerecht klaar en ging ermee naar de tent. 32Maar toen hij binnenkwam en zijn vader het eten aanbood, vroeg die bevreemd: &#8216;Wie is daar?&#8217; Esau zei dat hij het was en Isaak schrok zichtbaar. 33&#8216;Maar wie is hier dan net geweest met wildbraad, waarvan ik heb gegeten?&#8217; vroeg hij zich verontrust af. 34Esau begon te klagen: &#8216;Och, vader, zegen mij, zegen mij ook!&#8217; 35Maar Isaaks antwoord was onverbiddelijk. &#8216;Je broer was hier en heeft mij bedrogen. Hij heeft jouw zegen weggenomen.&#8217; 36Esau reageerde verbitterd. &#8216;Geen wonder dat ze hem de Bedrieger noemen. Eerst nam hij mij mijn eerstgeboorterecht af en nu heeft hij mijn zegen ook nog gestolen. Och, hebt u geen enkele zegen meer over voor mij?&#8217; smeekte hij zijn vader. 37Maar Isaak moest hem teleurstellen. &#8216;Ik heb hem meester over jou gemaakt en hem jou en alle andere familieleden als dienaren gegeven. Ik heb hem veel koren en wijn beloofd. Wat kan ik jou nog geven?&#8217; 38Maar Esau bleef vragen: &#8216;Och, vader, heeft u dan geen enkele zegen meer voor mij?&#8217; en begon te huilen. 39-40 Toen zei Isaak echter: &#8216;Je zult geen gemakkelijk leven krijgen. Je zult van je zwaard leven. Een tijdlang zul je je broer dienen, maar als je je best doet, zul je je van hem kunnen losmaken en vrij zijn.&#8217;</div><div class="p"> 41Esau haatte Jakob om wat hij had gedaan en dacht bij zichzelf: &#8216;Vader zal wel snel sterven en dan kan ik Jakob doden.&#8217; 42Maar iemand kreeg lucht van zijn plan en vertelde het Rebekka. 43Zij riep Jakob bij zich en vertelde hem dat zijn broer het op zijn leven had voorzien. &#8216;Je moet naar je oom Laban in Haran vluchten,&#8217; zei zij. 44&#8216;Blijf daar tot je broer van gedachten is veranderd en je daad heeft vergeten. 45Dan zal ik iemand naar je toe sturen. Waarom zou ik jullie allebei op &#233;&#233;n dag moeten kwijtraken?&#8217; 46Tegen Isaak zei Rebekka: &#8216;Ik heb een hartgrondige afkeer van die Hethitische vrouwen van Esau. Ik sterf nog liever dan dat ik Jakob met een van hen laat trouwen.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Het Oude Testament - De boeken van MozesVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen