Werk en rustVoorbeeld

God rustte toen Hij de wereld geschapen had

God schiep de wereld door te spreken. "En God zei: Laat er licht zijn! En er was licht […] En God zei: Laat de aarde levende wezens naar hun soort voortbrengen: vee, kruipende dieren en wilde dieren van de aarde, naar zijn soort! En het was zo” (Genesis 1). Zes dagen lang sprak God en alles ontstond. Toen was alles af en God vond het heel goed. Hij had zijn scheppingswerk voltooid. Daarom rustte God op de zevende dag. Niet omdat Hij moe was — God is nooit moe en afgemat (zie Jesaja 40:28, HSV). Maar Hij stopte op deze dag met zijn scheppingswerk, omdat de schepping volmaakt was, en Hij genoot van het resultaat van zijn werk.

Dit patroon, van God die de wereld in zes dagen schiep en daarna rustte, ligt aan de basis van Gods opdracht aan de Israëlieten om steeds zes dagen te werken en dan een dag rust te nemen. “Want in zes dagen heeft de HEERE de hemel en de aarde gemaakt, de zee, en al wat erin is, en Hij rustte op de zevende dag. Daarom zegende de HEERE de sabbatdag, en heiligde die” (Exodus 20:11, HSV). Door de eeuwen heen is dat ritme grotendeels behouden gebleven.

Wist jij dat onze zevendaagse week gebaseerd is op God die de wereld in zes dagen schiep?