Het Leven Van Jezus, Deel 6 (6/10)Voorbeeld

Blindelings vertrouwen

Ik weet nog goed hoe ik een keer ging kamperen met mijn familie. We zouden naar een eiland gaan en daar onze tent opzetten. Om daar te komen, moesten we met een veerpont. Toen wij echter aankwamen bij de oversteekplaats, bleek dat onze auto helemaal niet mee mocht. De veerpont was alleen voor passagiers. Mijn moeder en twee zussen gingen alvast vooruit. Mijn vader en ik bleven achter. Wat moesten we doen? Mijn vader hakte de knoop door: "We laten de auto en al onze spullen achter. We nemen alleen maar mee wat we kunnen dragen en nodig hebben. We hebben dat allemaal niet nodig." Wat? Alles achterlaten? Maar ik besloot mijn vader te vertrouwen, ondanks dat ik het niet helemaal begreep of mee eens was. Ik volgde mijn vader.

De volgelingen van Jezus begrepen Hem vaak ook niet. Ze hoorden het nieuws dat een goede vriend van Jezus, Lazarus, ernstig ziek was. Maar Jezus besloot niet naar hem toe te gaan. Maar Hij kan toch wonderen doen? Mensen genezen? Waarom gaat Hij niet? Jezus bleef, Hij wachtte. Ik weet zeker dat Zijn vrienden zich afvroegen: "Waar wacht Hij nog op? Laten we geen tijd verspillen en gaan." Maar het is goed om te begrijpen dat Lazarus ook in een vijandig gebied woonde. Veel mensen daar wilden Jezus doden.


Thomas begreep er niets van. Toch besloot hij Jezus te vertrouwen. Hij wachtte. Een paar dagen later besluit Jezus alsnog te gaan. Thomas volgt Hem al begrijpt hij de timing niet. Soms begrijpen we niets van Jezus. Zijn wegen zijn soms zo anders dan de weg die wij willen gaan.

Ik besloot mijn vader te vertrouwen en hij had gelijk. We hadden die spullen allemaal niet nodig. Het werd één van de beste vakanties ooit.

Soms voelt het alsof Jezus ons vraagt om onze spullen achter te laten. Soms vraagt Hij ons om te wachten. Vertrouw Hem. Blindelings. Uiteindelijk heeft Hij altijd gelijk.