Opladen Als Mama - Dicht Bij GodVoorbeeld

Weg met die sluiers

Stel. 

Een moeder bevalt van een baby. Drie maanden lang is er onrust vanwege pijnlijke reflux bij de kleine. De moeder slaapt twee keer twee uurtjes per etmaal. Als de baby 11 weken oud is, krijgt hij eindelijk na lang getouwtrek bij dokters medicatie. Dat slaat snel aan. En gelukkig, de baby is relaxter, gaat beter slapen en ontwikkelt een normaal drinkschema. 

De moeder gaat na 12 weken weer werken. ‘Even uit de zorgmodus is goed voor me,’ zegt ze. Maar na een paar weken gaat het mis. Ze is oververmoeid en zit tegen een burn-out aan. Iets wat niet handig is met een peuter en een baby. Voor haar jongens zorgen gaat moeizaam. Veel energie om op pad te gaan heeft ze niet. Soms is het enige wat lukt broodjes smeren, een filmpje aanzetten en ze naar bed brengen. Weinig uitstapjes naar de kinderboerderij of de speeltuin voor de peuter. 

Is zij een slechte moeder doordat ze de kinderen niet zoveel aandacht kan geven zoals ze wil? Of schittert ze in haar omstandigheden maximaal? 

Ik geloof het laatste.

Toen ik Jesaja 60:1 voor het eerst las, was ik net een paar weken bevallen van onze tweede zoon. Wat ik niet wist, is dat het hierboven geschetste scenario het mijne zou zijn. Wat voelde ik mij soms een slechte moeder. Wat wilde ik me graag verstoppen. 

Toch waren die eerste twee woorden voor mij genoeg om vast te houden aan God. Ik wilde opstaan, omdat ik geloofde dat God erbij was en ik Hem dankbaar was voor mijn leven en Hem met wat ik nog over had wilde eren. Midden in de chaos. Was dat makkelijk? Absoluut niet. 

Ik heb toen geleerd dat schitteren niet gaat om talentontwikkeling en belangrijk zijn. Het gaat om vertrouwen dat God weet wat Hij doet en dat Hij er altijd is. Hij is liefde en trouw. Dát is het licht dat altijd over ons leven schijnt, waardoor dat wat in ons is gelegd kan schitteren. Ook in de shit.

Onze eigen gedachten en overtuigingen zijn de sluiers die het licht doven

In de tekst van Korintiërs lees je over de sluiers over ons hart die het licht verstoppen. Die sluiers zijn schuldgevoel, zelfveroordeling, minderwaardigheid, onrust, boosheid, wraakzucht en al het andere wat ons het gevoel kan geven dat wij Zijn liefde en licht niet waard zijn. Ook drukte of het gevoel Hem niet nodig te hebben kunnen je weghouden van Zijn licht.

Maar elke keer als iemand in de Heer gaat geloven, wordt de 'doek' van zijn hart weggehaald

Het staat er niet voor niets in vers 16. Als je in God gaat geloven, is er niets meer wat tussen jou en Zijn licht in staat. Als je in de Bijbel leest dat jij kostbaar bent in Gods ogen (Jesaja 43:4), dan gaat dat echt over jou. Als je in de Bijbel leest dat waar de Geest van de Heer is, vrijheid is, dan geldt dat óók voor jou (2 Korintiers 3:17). 

Dat allemaal geloven is misschien het moeilijkste, maar dat mag je echt. Zijn genade is genoeg.

Welke sluiers wil jij afdoen? 

Gebed:

Heer, mijn gebed is dat Uw licht alle sluiers van mijn hart wegblaast. Wilt U mij het geloof geven dat ik Uw licht echt mag ontvangen? Dat ik Uw liefde echt waard ben. Want dat ben ik volgens Uw woord, maar ik voel het niet altijd. Wilt U mij er verstandelijk voor laten kiezen op momenten dat ik het even kwijt ben. Zodat ik een moeder kan zijn met U aan mijn zij, ook als ik het even niet zo makkelijk vind.