Rust vinden in de ritmes van het levenVoorbeeld

Het ritme van meditatie

De geest is op zijn hoogtepunt als hij niet wordt afgeleid. Wanneer we ons richten op meditatie, helpt het ons om ons voor te bereiden om "oren te hebben om te horen" wat God misschien tegen ons wil zeggen. Wanneer we de grote genegenheid en zorg kunnen begrijpen die God voor ons heeft, herinneren we ons dat Hij er inderdaad naar verlangt om met ons te communiceren en Zich met ons te verbinden. Lawaai, haast en drukte kunnen onze grootste tegenstanders zijn wanneer we proberen van God te horen. Thomas Merton zei dat "alle mensen voldoende stilte en eenzaamheid in hun leven nodig hebben om de diepe innerlijke stem van hun ware zelf in ieder geval af en toe te horen." We moeten ons innerlijk goed kennen, zodat we God kunnen uitnodigen.

Meditatie is gebaseerd op aandacht en luisteren. Wanneer de Bijbel zegt dat je de Heer, je God, moet liefhebben met heel je verstand (Deuteronomium 6:4–5; Mattheüs 22:37–40; Marcus 12:30–31; Lucas 10:27), denk ik dat meditatie de sleutel is om actief met deze waarheid om te gaan. Nadenken over de feitelijke waarheid en implicaties van Gods grote liefde voor ons brengt rust.

Veel volgelingen van Jezus staan ​​misschien een beetje wantrouwig tegenover het idee van meditatie vanwege de connecties met verschillende andere religieuze praktijken. Meditatie is echter een door en door Bijbelse en diep spirituele handeling. Meditatie was bekend bij de schrijvers van de Schrift, en het komt 58 keer in de Bijbel voor. Psalmen 119:97, Genesis 24:63, Psalmen 63:7, Psalmen 119:48 en Psalmen 1:2 zijn slechts enkele bekende voorbeelden van meditatie. Sommige christenen geloven misschien dat meditatie een ineffectief gebruik van tijd is, maar ik denk dat de voorbeelden uit de Bijbel ons laten zien dat het absoluut noodzakelijk is om deze gewoonte te ontwikkelen.

Ik geloof dat er een aantal belangrijke verschillen zijn waar je rekening mee moet houden wanneer je probeert te groeien in de beoefening van meditatie. Oosterse meditatie is in wezen een poging om de geest leeg te maken. Het doel van christelijke meditatie is om de geest te vullen. De oosterse benadering is om je los te maken van de wereld en vrij te zijn van de lasten in de hoop nirvana te ervaren; er is geen god om aan te hechten. Het gevaar hierin is gefascineerd raken door onthechting van de wereld. De christelijke methode zegt dat er behoefte is aan begrip te midden van de verwarring van de wereld, wat leidt tot een rijkere gehechtheid aan God. Zoals Thomas Merton zegt: "Meditatie heeft geen zin tenzij het stevig geworteld is in het leven." Het doel van meditatie is om een richtlijn te krijgen over hoe je kunt navigeren in de wereld - niet om ons los te koppelen en onszelf van de wereld te verwijderen. Richard Foster schrijft: "Christelijke meditatie is het vermogen om Gods stem te horen en zijn Woord te gehoorzamen." [6]

Velen van ons zijn er tevreden over geraakt dat ze Gods boodschap ontvangen uit de tweede hand. We hebben geweldige voorgangers, schrijvers en leiders die de woorden op hun hart delen die voortkomen uit hun eigen tijd die ze hebben doorgebracht met Christus. Maar we moeten ernaar verlangen om zelf de stem van God te horen. Meditatie roept ons op om deel te nemen aan Gods aanwezigheid. We zijn allemaal het priesterschap van God, en meditatie is een manier om zijn stem te horen.

Romeinen 5:17 herinnert ons eraan dat rechtvaardigheid van buiten onszelf komt. Onszelf tot rust brengen om deze waarheid te overwegen, geeft ons perspectief. Door de hele Schrift heen zien we voorbeelden van hoe God tot mensen sprak omdat ze bereid waren te luisteren. Het verlangen om zijn stem te horen en te mediteren is een genadegave. We moeten erom bidden en vragen.

[6] Richard Foster, Celebration of Discipline: The Path to Spiritual Growth (New York: Harper) 1998.