Mijn kind is anders: Ondersteuning voor hoogte- en dieptepuntenVoorbeeld

De overdenking van vandaag is van Heather Brower, een moeder die een zwaar autistische zoon opvoedt, zijn naam is Michael. 

Omgaan met ouderlijke angst 

Ouderlijke angst is geen grapje. Ik spreek hier niet alleen over ouderlijke zorgen, elke ouder heeft deze. Ik spreek over totale, zwetende, hartkloppende angst. Iets meer dan een jaar geleden had ik een angstaanval die me naar de spoedeisende hulp stuurde. Wat was de oorzaak? Deze gedachte: ik mag niet sterven.

Het probleem is dat mijn zoon autistisch is en ik de persoon ben bij wie hij zich het meeste op zijn gemak voelt. Ik 'bereik' hem meer dan iemand anders. Hoe zou zijn leven zijn zonder mij? Ik mag niet sterven! Het is een gedachte die ongeveer elke ouder plaagt die iemand opvoedt met speciale behoeften. 

Het zit zo. Ik heb in mijn leven veel lessen geleerd over angst. Ik wil niet overdrijven, maar ik ben een beetje een uitslover wanneer het aankomt op zorgen maken, doemdenken en het noodlot aanvoelen. Ik wens dat niemand van ons (vooral degenen binnen de gemeenschap van speciale behoeften) met ouderlijke angst hoefde te worstelen. Maar omdat dat wel zo is, wil ik heel graag enkele lessen met jullie delen die ik leerde tijdens deze periode.

1. Laat los. Enkel omdat je de controle niet hebt, betekent niet dat je de controle verloren bent. Snap je? Je zit misschien niet in de bestuurdersstoel, maar dat betekent niet dat je onderweg bent naar vernieling. Als je God gevraagd hebt om je leven te leiden en richting te geven, dan heb je een goede Bestuurder. Hij is een goede Vader en Hij ervaart nooit ouderlijke angst. Laat los en laat Hem leiden. 
2. Focus op wat goed gaat. Ik ging een keer kijken naar een show met getrainde vogels toen ik in een pretpark was. De trainer zei iets dat me bijgebleven is. Het was zoiets als dit: "Weet je hoe wij deze vogels trainen om al deze kunstjes te doen? Het is alleen maar met positieve aanmoediging. We straffen de vogels nooit als ze een kunstje niet goed doen. We geven ze telkens een beloning wanneer ze het wel goed doen." In plaats van ons te focussen op onze angsten, moeten we onze gedachten focussen op zaken die waar, goed en juist zijn. 
3. Je bent niet genoeg, en dat is oké! Deed deze zin pijn? Ik hoop het niet! Focus je op dit moment op het "en dat is oké" gedeelte. Jij + meer jij = nog steeds gewoon jij. Maar jij + God = genoeg! Stop met je gedachten en inspanningen in rondjes te laten gaan en om te proberen aan alles te denken en alles te doen. Zoek hulp! Vind een raadgever voor jezelf! Vind een dokter met wie je kan praten. Laat je echtgenoot toe. Laat je vrienden toe. Op deze manier vervullen wij de wet van Christus!
4. Stop met het opvoeden voor morgen. Wees een ouder voor de problemen van vandaag. Juist omdat je kind vandaag gedrag X vertoont wil niet zeggen dat het morgen gedrag Y gaat vertonen. Wat als zijn twee van de gevaarlijkste woorden om te denken voor een ouder van een kind met speciale behoeften. Er zijn te veel onbekende factoren. Het heeft geen zin om de vreugdes van vandaag te verspillen met de gedachten aan zorgen voor morgen. Bovendien, wat als alles goed gaat?
5. Vind je glimlach. Zit je kind in het midden van een opstandige periode? Probeer hun "NEE!" te verlichten met een kleine glimlach. Je therapeut heeft je afspraak afgezegd terwijl je al onderweg was? Ga in plaats daarvan naar je favoriete binnenspeeltuin en heb een onverwacht feestje met je kind! Weer een verblijf in het ziekenhuis? Breng muziek mee, het favoriete dekentje van je kind, z'n favoriete film, een heerlijk geurende olie om te verspreiden, een stift om gezichten te tekenen op de mondkapjes van het ziekenhuis, alles wat de stemming kan verlichten en een levengevende glimlach uitlokt. Het is zo'n goed medicijn.
6. Zorg voor jezelf. Je kan je kind niet helpen als jij je niet goed voelt. Ik werk aan mijn mentale en fysieke gezondheid zodat ik de angst om vroeg te sterven, verpletter, en ik er kan zijn voor mijn familie. En ik moet zeker mijn mentale en fysieke gezondheid in balans brengen met mijn geestelijke gezondheid. Als ik eerlijk ben, is het naar de kerk gaan en samen met mijn gemeente in aanbidding te zijn heel vaak een offer voor mij geweest. Maar telkens als ik dit offer breng, bouwt God mijn geloof op, versterkt Hij mijn geest, en geeft me de vreugde die ik nodig heb om de volgende week door te komen!
7. Zoek naar wijsheid zoals naar zuurstof. Er zijn dagen waar wij als ouders van kinderen met speciale behoeften echt niet meer weten wat we nu nog kunnen doen. De zaken gaan niet zo goed meer. Goed onderzochte behandelingen zijn niet beschikbaar. Iemand mailde je met een soort van "wonderlijke genezing". Wat is het volgende? Zoek wijsheid. Leg al die Google-zoektochten even naast je neer. Neem contact op met een echt persoon. Spreek met een voorganger, een raadgever, iemand van school, een dokter, of een andere ouder en vraag hun om wijsheid. Maar het belangrijkste: vraag het aan God. Hij is zelfs het verstandigste Wezen in alle ruimte en tijd.
8. Jij en je kind zijn beiden wonderlijk gemaakt. Weet je wat angst heel graag wil zeggen? "Je bent niet oké." Weet je wat angst nog meer graag wil zeggen? "Je kind is niet oké." Maar weet je wat het beste antwoord is? "Jij en je kind zijn beiden gemaakt naar het evenbeeld van God." Onze Schepper en hemelse Vader heeft zorgvuldig ieder mens gemaakt. Hij kent de unieke manier waarop Hij je ontworpen heeft om de ouder te zijn voor je kind. En Hij kende ook het unieke leven dat jouw kind zal leiden. Dat is een geweldig iets!
9. Bedank God alsof het je werk is. Schrijf elke dag iets op in je dagboek waarvoor je God dankbaar bent. Gewoon één ding. Voeg een zin toe waarom je dankbaar bent voor dat ene iets en je doet het zelfs nog beter. Ik vind het onmogelijk om op hetzelfde moment zowel angstig te zijn als over dankbaarheid te schrijven. Het is een andere manier om je gedachten te trainen om te voelen wat goed aanvoelt en daarop te focussen. Het traint je hart om te kijken naar waar je elke dag nog meer dankbaar voor kan zijn. Steeds wanneer je niet zeker bent wat je moet opschrijven, kan je schrijven: "Ik ben God vandaag dankbaar voor de mogelijkheid om te kiezen om dankbaar te zijn. Omdat Hij goed is en van mij houdt, kan ik erop vertrouwen dat Hij alle dingen uitwerkt ten goede."

Tenslotte nog dit. Als je ouderlijke angst groter wordt, vervaagt tot andere vormen van angst, niet reageert op gebeden, ervoor zorgt dat je slecht slaapt of je dagelijks leven verstoort, is het tijd om meer hulp te zoeken. Zoek een dokter, een professionele hulpverlener, en een voorganger om vandaag mee te spreken. Doe het nu. Roep om hulp. Wees er zeker van dat je gedachten, je lichaam en geest de hulp krijgen die ze nodig hebben. Wil je motivatie? Kijk naar je kind. Het heeft je nodig. 

Dagboek: Wat ging er goed vandaag? Waarvoor kan je dankbaar zijn en waarom?