Mijn kind is anders: Ondersteuning voor hoogte- en dieptepuntenVoorbeeld

De overdenking van vandaag is van Alice Thomas, moeder van een zoon met een zeldzame genetische afwijking en een obsessie voor dolfijnen en Superman.

Wat gebeurt er wanneer je boos bent op God? 

Mijn echtgenoot en ik zaten in verbijsterde stilte toen de gynaecoloog ons vertelde dat het mogelijk was dat ons ongeboren kind een beperking had. Ik bleef staren naar de echografie in mijn hand, zoekende naar de 'tekenen' waar hij over sprak. Ik verliet de afspraak verbijsterd, geschokt en gebroken. Ik voelde me gekwetst en verraden door Degene die altijd achter me zou staan. Kortom: ik was boos op God.

Het is 22 jaar geleden dat de gynaecoloog ons dit schokkende nieuws gaf, maar toch kan ik me de golf van emoties nog goed herinneren. Het vooruitzicht veranderde de toekomst van ons leven. Al het verdriet, teleurstelling en gebrokenheid die ik voelde toen ik het nieuws hoorde, verenigden zich in boosheid.

Boosheid is een belangrijke emotie die sluipt achter elke hindernis, belemmering en tegenslag, wachtend om toe te slaan en te verslinden. Als ik mezelf er slachtoffer van laat worden, zal ik nog bozer, verbitterder en haatdragender worden. Onopgeloste woede is een besmettelijke ziekte. Als die niet behandeld wordt kan die het lichaam, gedachten en de geest beschadigen door de vreugde, hoop, vrede en zelfs de liefde te vernietigen. Gelukkig heb ik geleerd hoe ik voorkom dat mijn boosheid me verlamt. Het is een zuivering in drie stappen: vraag, lucht je hart, en bevestig.

Probeer deze drie stappen uit, de volgende keer dat jij je boos voelt op God.

1. Vraag. Er zijn altijd dieperliggende, bijkomende emoties achter boosheid. Het eerste wat ik doe is ze vinden. Ik stel mezelf vragen zoals: waarom maakt deze situatie mij boos? Ben ik boos op God? Wat verwachtte ik dat God zou doen? Het is zoals het zuiveren van vuil en bloed zodat de wond schoongemaakt en goed verzorgd kan worden.

2. Lucht je hart. Ik lucht mijn hart door te schrijven. Het maakt niet uit wat ik schrijf en ik probeer de stroom van woorden niet te stoppen, want het gaat over loslaten. Ik heb geleerd om nooit bang of beschaamd te zijn om iets toe te geven aan God, want als we onze boosheid tegenover God luchten dan zijn we eerlijk tegen onszelf. God weet dit al, dus we kunnen net zo goed eerlijk zijn tegen Hem.

3. Bevestig. Nadat ik mijn hart heb gelucht, is de belangrijkste vraag die ik me telkens weer stel wanneer ik boos ben op God de volgende: vertrouw ik God? Uiteindelijk gaat het niet over wat God wel of niet gedaan heeft. Het komt erop neer of ik Hem wel niet vertrouw. Ik probeer zo duidelijk mogelijk te zijn in waarop ik precies op God vertrouw, omdat ik ook erg precies was over waarom ik boos was op God.

Ik bevestig dit door gebed. Het structuur van mijn gebed is vrij simpel. Ik erken eerst mijn angsten en zorgen en dan gebruik ik de zin "maar ik vertrouw U" om mijn geest bij te sturen. Dit is een natuurlijke verandering van alle negativiteit van het luchten van mijn hart, en een herinnering van hoop. Dit is het soort gebed dat ik bid nadat ik mijn hart gelucht heb:

Vader, ik weet niet waar deze reis me heen zal brengen en ben bang, maar ik vertrouw dat U bij me zult zijn. Dit is niet de weg die ik voor mezelf zou hebben gekozen, maar ik vertrouw dat uw manier en gedachten steeds veel hoger zijn dan de mijne. Ik voel me overweldigd en ongeschikt om een ouder te zijn van een kind met beperkingen, maar ik vertrouw dat U mij de wijsheid zult geven wanneer ik die nodig heb. Ik weet dat U het werk begon in mijn baby en vertrouw erop dat U het werk in hem ook zult volbrengen.

Vragen stellen, mijn hart luchten, en mijn vertrouwen in God bevestigen, hielp me om boosheid tegenover God te overwinnen nadat ik de eerste diagnose gekregen had. Het is iets dat ik blijf doen omdat het me zoveel vrede brengt. "Maar ik vertrouw U, God" is mijn motto en favoriete wapen telkens wanneer ik boosheid voel opkomen in mijn hoofd. Het neemt mijn blik weg van de omstandigheden en richt die stevig op Jezus.

Dagboek: Schrijf je eigen "maar ik vertrouw U, God"-gebed.