Vrij van angstVoorbeeld

Wat als angst je dichter bij Jezus kan brengen? Jordan was een heel jaar bezig om zijn angst weg te bidden, totdat hij iets diepers ontdekte—een sterkere relatie met Jezus. Misschien herken je je in zijn verhaal: 

"Ik denk dat ik doodga."

Dat is precies wat ik dacht gedurende ontelbare slapeloze nachten vorig jaar. Ik probeerde in slaap te vallen, alleen maar om weer angstig wakker te worden zonder echte reden hiervoor. Ik had veel druk op mijn borst, het leek alsof ik stikte en ik had moeite met ademen. Deze cyclus herhaalde zich en uiteindelijk besloot ik dan om op de bank te gaan slapen, om mijn vrouw maar niet telkens weer wakker te maken. 

Op een dag ging ik naar de dokter en legde uit waar ik last van had—pijn op de borst, moeite om in slaap te vallen en paniekaanvallen. Enkele doktersbezoeken en testen later, vertelde hij me dat ik last had van angst. Mag ik eerlijk zijn? Het voelde aan alsof ik had gefaald als christen. Had ik hier dan niet op de juiste manier voor gebeden?Het is niet de bedoeling dat ik hier last van heb, dacht ik bij mezelf, ik hoor vrede te hebben en me geen zorgen te maken—dat heeft Jezus ons gezegd!

Nadat ik de instructies van de dokter opgevolgd had en gestart was met een kleine dosis medicatie, bleef ik bidden dat de angst zou verdwijnen. Ik wilde me er niet meer mee bezighouden.

In 2 Korinthiërs 12 beschrijft Paulus zijn "doorn in het vlees". We weten nooit met zekerheid wat die "doorn" van Paulus was, maar angst kan zeker zo aanvoelen voor veel mensen, ook voor mij. Paulus zei dat hij tot drie keer toe de Here gesmeekt had om het lijden te laten ophouden, maar in plaats daarvan zei Jezus hem: "Mijn genade is genoeg voor u. Want kracht ontplooit zich ten volle in zwakheid." (2 Korinthiërs 12: 9, HTB, nadruk toegevoegd)

De genade van Jezus is voldoende, hoe de omstandigheden ook zijn. Toen ik begon te bidden voor genezing, begon ik dichter bij Jezus te komen. Net als bij Paulus had God mijn "doorn" niet weggenomen. Maar ik bemerkte dat ik veel gepassioneerder was om zijn Woord te lezen en ik heb meer gebeden dan ooit tevoren.

Ik dacht dat ik genezing van mijn angst nodig had. Maar in werkelijkheid had ik meer van Jezus nodig. Let op: ik zeg niet dat ik geen angst zou hebben gehad, als ik dichter bij Jezus had geleefd. Ik ga ook niet stoppen met bidden om mijn angst te laten verdwijnen. Ik blijf ervoor bidden dat ik verlost zal worden van deze "doorn", net als Paulus. 

Maar nu gebeurt er iets véél beters met mij, dan in één klap bevrijd te worden van mijn angst: ik begin een dieper begrip van God te krijgen en een rijkere relatie met Hem. 

In plaats van alleen maar voor vrede te bidden, bemerkte ik dat ik dichter naar de Vredevorst toe getrokken werd. Toen ik me zorgen begon te maken over mijn toekomst, herinnerde ik me eraan dat Hij de Alfa en de Omega is—het Begin en het Einde, de Eerste en de Laatste.

Ik bad dat mijn angst zou verdwijnen, maar ik had iets veel beters ontdekt: de overweldigende, liefdevolle aanwezigheid van Jezus in mijn leven—zelfs midden in de angst.

-Jordan