Vrede vindenVoorbeeld

Leven zonder spijt

Ik herinner me dat ik langzaam de telefoon ophing en met een diepe zucht zei: "Nou… het is dan toch echt gebeurd." 

De stem aan de andere kant van de lijn was een advocaat die me vertelde dat mijn vrouw een scheiding had aangevraagd. 

Ik leefde al vele jaren met de dreiging van een scheiding. Maar toch werd ik overdonderd door het nieuws dat ik kreeg. 

De daaropvolgende dagen gingen er verschillende emoties en gedachten door mijn hart en hoofd heen. Ik wilde geen scheiding. Ik wist niet wat ik moest doen om de scheiding tegen te houden. Ik wist niet wie ik het moest vertellen, of hoe ik het ze moest vertellen. Ik wist dat ik het uiteindelijk moest vertellen aan de hele gemeente van de kerk waar ik pastor was, en ik wist niet hoe de kerkenraad of gemeenteleden zouden reageren. De enige zekerheid die ik had, was de druk om de preek van de komende zondag voor te bereiden en die te houden.

Terwijl er van alles door mijn gedachten vloog, was ik diep in mijn hart ten volle overtuigd van de volgende waarheden: 

· God was niet verbaasd door deze stap die tegen me genomen was.

· God had nog steeds de controle over mijn leven — Hij liet dit gebeuren voor zijn doeleinden, als onderdeel van zijn plan voor mij.

· Hij had in zijn Woord beloofd dat Hij altijd voor me zou zorgen en me nooit in de steek zou laten. Hij had beloofd dat Hij altijd bij me zou zijn op mijn levensweg; daarom zou alles uiteindelijk voor mijn eeuwig welzijn meewerken, zolang ik Hem maar volledig bleef vertrouwen.

De feitelijke situatie zorgde voor onrust. De onveranderlijke waarheid over God zorgde voor vrede.

Bijna acht jaar nadat ik het telefoontje van de advocaat kreeg, werd de scheiding officieel uitgesproken.

In de jaren daarna zeiden mensen weleens tegen me: "Je zult zeker wel spijt hebben van het verlies van je huwelijk … dat je er niet in slaagde om je huwelijk te redden … dat al je pogingen tot verzoening op niets uitliepen."

Mijn uiterlijke reactie is dan meestal stilte. Mijn echte, innerlijke reactie op zulke opmerkingen is: Verdrietig, ja. Spijt, nee. 

Hoewel ik verdrietig ben dat mijn huwelijk in een scheiding eindigde, leef ik niet met een blijvend gevoel van spijt. Waarom? Omdat spijt gebaseerd is op onopgeloste schuld. Ik wist dat ik vrede had met God, en spijt en schuld zijn daarom geen onderdeel van mijn leven.

Ik ben erachter gekomen dat de beste manier om zonder spijt te leven, het hebben van een zuiver geweten is. Kies ervoor om zó te leven dat je je best doet tijdens elke taak en in elke relatie, en je het beste van jezelf geeft op een godvruchtige manier. Kies ervoor om God te vertrouwen in elk onderdeel van je leven — en niet alleen in de makkelijke. Kies ervoor om Hem te gehoorzamen, en je aan zijn geboden te houden. Kies ervoor om anderen helemaal te vergeven. En kies ervoor het pad te volgen dat God aan je openbaart.

Hoewel niemand dit allemaal op eigen kracht kan doen, kunnen we met de Heilige Geest die in ons woont ons wél afkeren van alle vormen van verleiding, zodat we vrede kunnen najagen met onszelf en anderen — en de goede werken kunnen doen die God voor ons heeft klaargezet.