Overdenking van Paul Tripp over dagelijkse dankzeggingVoorbeeld

Jij en ik moeten het keer op keer weer tegen onszelf zeggen. We moeten in de spiegel kijken en de volgende bekentenis deel laten uitmaken van onze ochtendroutine. Dit moeten we allemaal zeggen: "Ik heb geen diploma behaald voor genade." Het is zo verleidelijk om met argumenten te komen om onszelf goed te praten:

"Dat waren echt geen lustgevoelens. Ik ben gewoon een man die van schoonheid geniet."

"Dat was echt geen roddel. Het was alleen een zeer gedetailleerd en zeer persoonlijk gebedsverzoek."

"Ik was niet boos op mijn kinderen. Ik gedroeg me alleen als een van Gods profeten: 'Zo zegt de Here...'"

"Ik ben niet op een smerige zoektocht naar persoonlijke macht. Nee, ik beoefen alleen door God gegeven gaven van leiderschap."

"Ik ben niet harteloos en stekelig. Ik probeer alleen een goede beheerder te zijn over wat God mij gegeven heeft."

"Ik was niet hoogmoedig. Ik vond alleen dat iemand de leiding over het gesprek moest nemen."

"Het was niet echt een leugen. Het was alleen een andere weergave van de feiten."

We zijn allemaal geneigd om te willen denken dat we rechtvaardiger zijn dan we in werkelijkheid zijn. We zien onszelf niet graag als iemand die wanhopig Gods reddende genade nodig heeft. En we willen helemaal niet onder ogen zien dat we eerder van onszelf gered moeten worden! Wanneer je pleit voor je eigen rechtvaardigheid en flink je best doet om het overduidelijke bewijs van je zonden te negeren, dan lukt het je nooit om de overweldigende genade te zoeken die je enige hoop is. Genade is alleen aantrekkelijk voor zondaars. De rijkdommen van Gods goedheid worden alleen nog gezocht door de armen.

De geestelijke genezing door de Grote Geneesheer wordt alleen gewaardeerd door diegenen die erkennen dat ze nog steeds lijden aan de geestelijke ziekte van de zonde. Is het niet tragisch dat we op zondag God prijzen voor Zijn genade en de rest van de week onze behoefte aan deze genade negeren. Zie daarom vandaag het feit onder ogen dat je nooit jouw behoefte aan genade zult ontgroeien. En dat ongeacht hoeveel je leert en hoeveel je geestelijk groeit. En totdat je aan de andere kant zult zijn en je strijd voorbij is omdat er geen zonde meer zal zijn (Zie Filippenzen 3:12-16). De manier om de genade te vieren die God je elke dag zo vrijmoedig geeft, is door te erkennen hoezeer je het nodig hebt.