Geestelijke disciplines en evangelisatie Voorbeeld

Dag 2: Bijbellezing

Het is geen toeval dat het langste hoofdstuk in de Bijbel over Gods Woord gaat (Psalm 119). Elk van de 176 verzen verwijst naar Gods bevelen en wetten. De kern van deze overdenking is het diepe geloof dat we zonder Gods Woord en leiding geen enkel doel hebben. Volgens Wycliffe Bijbelvertalers hebben ongeveer 160 miljoen mensen geen enkele toegang tot zelfs maar één tekst van de Bijbel in hun moedertaal. Ook zijn er 1,5 miljard mensen die niet de volledige Bijbel hebben in hun moedertaal. Zelfs voor hen die de Schrift hebben in hun moedertaal, is het in vele plaatsen in de wereld onmogelijk om een Bijbel te krijgen. Denk maar aan de Islam-gedomineerde gebieden. 

Laten we dus starten met deze zeer eenvoudige waarheid: de Bijbel hebben én de mogelijkheid erin te lezen in je moedertaal, is een geweldig geschenk. 

We beginnen deze discipline met dankbaarheid voor Gods Woord dat voor ons beschikbaar is. We hebben toegang tot de Schrift. 

Dan willen we eraan denken dat de woorden die we lezen door God geïnspireerd zijn. Hebreeën 4:12 zegt: "Want het woord van God is levend en vol van kracht. Het is scherper dan een tweesnijdend zwaard, het dringt zo diep door dat het alles in ons van elkaar lossnijdt, zelfs onze diepste gedachten en verlangens. Daardoor wordt duidelijk wie wij werkelijk zijn" (HTB). God werkt door zijn Woord. Wie van ons heeft niet bepaalde Schriftgedeelten gevonden die plots tot leven kwamen terwijl we er daarvoor gewoon overheen gekeken hebben? Dan is Gods Geest aan het werk. 

We vragen God om ons zijn hart te openbaren als we in zijn Woord lezen. Wat verlangt Hij voor onze aarde? Waarom kwam Hij überhaupt naar deze aarde? Wij vragen, Hij antwoordt. Het is een over-en-weer communicatie. Habakuk zei het al: "Ik ging op mijn wachtpost staan, nam mijn plaats in op de vestingwal, en keek uit om te zien wat Hij in mij spreken zou en wat ik antwoorden zou..." (Habakuk 2:1, HSV).

Naarmate we dieper gaan in de Schrift, zullen we voortdurend met deze realiteit geconfronteerd worden: Jezus kwam om het verlorene te zoeken en te redden. Het enige doel waarom Hij ons schiep was om in gemeenschap met Hem te leven. Maar hoe kunnen mensen in gemeenschap met Hem gaan leven als niemand hen vertelt hoe ze dat moeten doen (zie Romeinen 10:14-15)? Het is onmogelijk om verschillende hoofdstukken uit de Schrift te lezen zonder opnieuw en opnieuw geconfronteerd te worden met de realiteit dat onze wereld stervende is en een Redder nodig heeft. 

Nu we hiermee geconfronteerd worden, stoppen we eindelijk en vragen aan God: "Wat is dan mijn rol in het aanbieden van uw licht aan een wereld die verdrinkt in zonden?" We beginnen werkelijk persoonlijke verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid te zoeken. We brengen tijd door met God en zijn open voor zijn Woord, over nieuwe stappen. Psalm 119:11 zegt: "Ik vul mijn hart met uw woorden" (HTB). We bewaren deze woorden voor de momenten waarop God deuren opent voor gesprekken over het evangelie. Naarmate Gods Woord meer en meer ons leven vult, zullen we meer en meer veranderen: het DNA van onze verlossende Heer wordt aan ons gegeven. We verlangen ernaar zijn leven meer en meer te tonen en te delen op nieuwe boeiende manieren. 

Overdenkingsvragen: 

1. Hoe wakkert jouw Bijbellezing je verlangen aan om meer tijd met God door te brengen?

2. Wanneer je de Schrift opent, doe je dat dan met een hart dat verwacht om van God te horen?

3. Hoe heeft jouw Bijbellezing je persoonlijke evangelisatie beïnvloed? 

4. Welke Schriftgedeelten neem je mee die je kunnen helpen om beter je geloof te delen?