1 Koningen 13:4-6

De koning werd woedend op de profeet omdat hij dit had gezegd. Hij schreeuwde naar zijn wachters: ‘Grijp die man!’ en hij balde woedend zijn vuist naar hem. Op hetzelfde moment verstijfde zijn arm, zodat hij hem niet meer kon terugtrekken. Tegelijkertijd verscheen er een scheur in het altaar en viel alle as eraf, precies zoals de profeet had gezegd. Dit was namelijk het bewijs van de profeet dat God door hem had gesproken. ‘O alstublieft,’ riep de koning de profeet toe, ‘smeek de HERE, uw God, toch of Hij mijn arm weer normaal wil maken.’ De profeet bad tot de HERE, waarop de arm van de koning zich weer ontspande.