Prediker 4:4-8

Verder zag ik van al het zwoegen en alle bekwaamheid bij het werk, dat het iemand afgunst oplevert van zijn naaste. Ook dat is vluchtig en najagen van wind. De dwaas vouwt zijn handen samen en eet zijn eigen vlees. Een hand vol rust is beter dan beide vuisten vol zwoegen en najagen van wind. Opnieuw zag ik iets vluchtigs onder de zon. Er is er één, en geen tweede. Hij heeft ook geen kind of broer en toch komt er geen einde aan al zijn zwoegen. Ook wordt zijn oog niet verzadigd van rijkdom. Nooit is het: Voor wie tob ik mij af en laat ik mijzelf het goede ontbreken? Ook dat is vluchtig en een treurige bezigheid.