Psalmen 44:1-26

Een lied voor de Korachieten , om iets van te leren. Voor de leider van het koor. God, we hebben het zelf gehoord. Onze vaders hebben het ons verteld: U heeft vroeger geweldige dingen voor hen gedaan. U heeft Zelf volken uit hun eigen land weggejaagd om onze voorouders daar een plaats te geven. U heeft andere volken vernietigd, en ons volk steeds groter gemaakt. Niet met hun wapens hebben ze dit land veroverd. Niet hun eigen kracht heeft hen geholpen. Maar úw handen en úw kracht en úw liefde hebben dat gedaan, omdat U van hen houdt. U bent mijn Koning, God. Red alstublieft uw volk. Met úw hulp overwinnen we onze vijanden. Met úw hulp slaan we hen neer. Want ik vertrouw niet op mijn boog. Mijn zwaard kan mij niet redden. Ú redt ons van onze vijanden. Ú zorgt ervoor dat de mensen die ons haten voor schut komen te staan. We prijzen U de hele dag. Voor altijd zijn wij blij met U. Toch heeft U ons nu niet willen helpen. We staan voor schut. Want U heeft ons leger niet aangevoerd. We hebben voor onze vijanden moeten vluchten. Ze hebben ons geplunderd. Ze namen mee wat ze maar wilden. U heeft ons verhandeld als schapen die geslacht gaan worden. U heeft ons verspreid onder andere volken. U heeft ons verkocht voor een belachelijk lage prijs. U bent er niet rijk van geworden. U heeft ons voor schut gezet. Onze buurlanden lachen ons uit. Ze maken grappen over ons. Ze schudden spottend hun hoofd. De hele dag door kan ik aan niets anders denken. Ik schaam me verschrikkelijk. De hele dag beledigen ze mij. Aldoor zijn ze uit op wraak. Ook al is ons dit allemaal overkomen, tóch zijn we U niet vergeten. Tóch blijven we vasthouden aan uw verbond met ons. We blijven op U vertrouwen. We blijven de weg volgen die U ons heeft gewezen. Waarom heeft U ons dan verlaten, ons achtergelaten tussen de wilde dieren? Waarom laat U ons in het donker ronddwalen? Als we onze God vergeten zouden zijn, en vreemde goden zouden hebben aanbeden, dan zou U dat toch weten? Want U weet alles van ons. Maar omdat we op U vertrouwen, is ons leven de hele dag in gevaar. We worden behandeld als schapen die geslacht gaan worden. Word wakker, Heer! Waarom slaapt U? Sta op, Heer! Laat ons niet voor altijd in de steek! Waarom blijft U op een afstand? Ziet U onze ellende en moeilijkheden dan niet? Hulpeloos liggen we in het stof. Het is alsof we nooit meer zullen kunnen opstaan.