प्रकाश 16:1-17

शेयर गर्नुहोस्

प्रकाश 16:1-17 पवित्र बाइबल (NERV)

तब मैले मंदिरबाट आएको ठूलो आवाज सुनें। त्यो आवाजले ती सात स्वर्गदूतलाई भन्यो, “जाऊ अनि परमेश्वरको क्रोधका सात कचौराहरू पृथ्वीमा खन्याइदेऊ।” पहिलो स्वर्गदूत गए। उनले आफ्नो कचौरा जमीनमा खन्याए। तब समस्त मानिसहरूले जसकोमा त्यस पशुको चिन्ह थियो अनि जसले त्यसको मूर्तिको पूजा गर्थे तिनीहरूलाई अति दु:खदायक औ घिनलाग्दो घाउहरू भयो। दोस्रो स्वर्गदूतले समुद्रमा उनको कचौरा खान्याए। तब समुद्र मरेको मानिसको रगत जस्तै बन्यो। समुद्रका हरेक जीवित वस्तु मर्यो। तेस्रो स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा नदीहरू अनि पानीको मुहानमा खन्यायो। नदीहरू अनि पानीको मुहानहरू रगतमा परिणत भयो। तब मैले पानीको स्वर्गदूतले परमेश्वरलाई भनेका सुनें: “तपाईं नै एक जो हुनुहुन्छ अनि जो हुनुहुन्थ्यो। तपाईं नै एक पवित्र हुनुहुन्छ। तपाईं न्यायहरू गर्नुमा सही हुनुहुन्छ, तिनीहरूले तपाईंका पवित्र मानिसहरू अनि तपाईंका अगमवक्ताहरूको रगत बगाइदिए। अहिले तिनीहरूलाई तपाईंले त्यो रगत पिउन दिनु भएको छ। तिनीहरू त्यसको योग्य छन्।” अनि मैले वेदीले यसो भन्दै गरेको सुनें, “हे, परमप्रभु परमेश्वर, सर्वशक्तिमान् तपाईंको न्याय सत्य अनि उचित छ।” तब चौथो स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा सूर्यमा खन्याए। सूर्यलाई मानिसहरूलाई आगोले पोल्ने शक्ति दिइयो। मानिसहरू प्रचण्ड तातोले डडे। ती मानिसहरूले परमेश्वरको नाउँमा सरापे जसको नाउँमा यी महामारीहरू थिए। तर मानिसहरूले आफ्ना हृदय परिवर्तन गर्न अनि परमेश्वरलाई महिमा प्रदान गर्न अस्वीकार गरे। पाँचौ स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा त्यो पशुको सिंहासनमाथि खन्याए। अनि पशुको राज्यमा अन्धकारले ढाक्यो। मानिसहरूले कष्टमा आफ्ना जिब्रो टोके। मानिसहरूले तिनीहरूले पाएको पीडा अनि घाउको कारण स्वर्गका परमेश्वरलाई सरापे। तर तिनीरुले आफ्नो कुकर्मको लागि पश्चताप गर्न अस्वीकार गरे। छैटौं स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा विशाल नदी यूफ्रेटिसमा खन्याए। पूर्वबाट आउनुपर्ने राजाहरूको पथ निमार्णको निम्ति त्यो नदीको पानी सुक्यो। तब मैले तीनवटा दुष्ट आत्माहरू देखें जो भ्यागुत्तो जस्तै देखिन्थ्यो। तिनीहरू त्यो विशाल सर्पको मुखबाट, त्यो पशुको मुखबाट अनि झूटा अगमवक्ताको मुखबाट निस्के। यी दुष्ट आत्माहरू दानवहरूका आत्मा थिए। तिनीहरूमा चमत्कार गर्ने शक्ति थियो। यी दुष्ट आत्माहरू संसारका राजाहरूकहाँ जान्छन्। तिनीहरू परमेश्वर सर्वशक्तिमानको महा-दिवसमा लडाँई गर्न राजाहरू बटुल्न जान्छन्। “सुन! म चोर जस्तो गरी आउनेछु। धन्य हो जुन मानिस नसुती बस्छ अनि आफ्ना वस्त्रहरू आफूसित राख्छ। तब ऊ नाङ्गै हुने छैन अनि उसमा मानिसहरूले नाङ्गेपनामा लज्जास्पद हुनुपर्ने छैन।” त्यासपछि ती दुष्ट आत्माहरूले राजाहरूलाई त्यस स्थानमा भेला गर्छन् जसलाई हिब्रू भाषामा अर्मागेद्दोन भनिन्छ। सातौं स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा हावामा खन्याए। तब मन्दिरभित्र भएको सिंहासनबाट ठूलो आवाज आयो। आवाजले भन्यो, “यो अब समाप्त भयो।”

प्रकाश 16:1-17 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)

तब मैले परमेश्‍वरको मन्‍दिरबाट सात स्‍वर्गदूतलाई यसो भनिरहेको एउटा सोर सुनें, “जाऊ र परमेश्‍वरको क्रोधका ती सात बटुका पृथ्‍वीमा खन्‍याइदेओ।” यसपछि पहिलो स्‍वर्गदूत गएर आफ्‍नो बटुको पृथ्‍वीमा खन्‍याए। जनावरका चिन्‍ह भएका र त्‍यसका मूर्ति मान्‍नेहरू सबैका जिउमा असाध्‍य दुख्‍ने घाउ-खटिराहरू निस्‍कन थाले। यसपछि दोस्रो स्‍वर्गदूतले आफ्‍नो बटुको समुद्रमा खन्‍याए अनि समुद्रको पानी मरेको मानिसको रगतजस्‍तै भयो र समुद्रमा भएका सबै जीवित प्राणीहरू मरिहाले। त्‍यसपछि तेस्रो स्‍वर्गदूतले आफ्‍नो बटुको सबै नदी-नाला र पानीका मूलहरूमा खन्‍याए र ती सबै रगतै भए। अनि सबै पानीलाई हेरचाह गर्ने स्‍वर्गदूतले यसो भनेको मैले सुनें, “हे पवित्र परमेश्‍वर जो हुनुहुन्‍छ र हुनुहुन्‍थ्‍यो, तपाईंले गर्नुभएको न्‍याय ठीक छ किनभने तपाईंका अगमवक्ताहरू र तपाईंका भक्तहरूको रगत उनीहरूले बगाइदिए अनि तपाईंले उनीहरूलाई रगतै पिउन लाउनुभयो। उनीहरूले पाउनुपर्ने सजाय नै पाए।” यसपछि मैले वेदीबाट यसो भनिरहेको एउटा सोर सुनें, “प्रभु परमेश्‍वर सर्वशक्तिमान्, साँच्‍चै तपाईंको न्‍याय ठीक र सत्‍य छ!” यसपछि चौथो स्‍वर्गदूतले आफ्‍नो बटुको घाममा खन्‍याए र घामले मानिसलाई पोल्‍ने शक्ति पायो। घामको चर्को रापले मानिसहरूलाई डढाइदियो। यी दु:ख, विपत्तिहरू ल्‍याउन सक्‍नुहुने परमेश्‍वरको नाउँलाई उनीहरूले धिक्‍कारे तर तिनीहरूले आफ्‍ना पापहरूबाट पश्‍चात्ताप गरेनन् र परमेश्‍वरको महान्‌ताको मान-आदर पनि गरेनन्। पाँचौँ स्‍वर्गदूतले आफ्‍नो बटुको जनावरको सिंहासनमा खन्‍याए अनि त्‍यसको राज्‍य अँध्‍यारो भयो। मानिसहरूले दु:ख-पिरले दाँत किटे। उनीहरूका घाउ-खटिराहरूका दु:खले गर्दा उनीहरूले स्‍वर्गमा राज्य गर्नुहुने परमेश्‍वरलाई धिक्‍कारे तर आफ्‍ना-आफ्‍ना पापहरू छोडेनन्। छैटौँ स्‍वर्गदूतले आफ्‍नो बटुको त्‍यो ठूलो नदी यूफ्रेटिसमा खन्‍याए। पूर्वबाट सवारी हुने राजाहरूको लागि बाटो तयार होस् भनेर त्‍यो ठूलो नदी सुकिहाल्‍यो। तब त्‍यो अजिङ्गर, जनावर र झूटो अगमवक्ताको मुखबाट भ्‍यागुताजस्‍ता देखिने तीन अशुद्ध आत्‍माहरू निस्‍केका मैले देखें। यी अचम्‍म-अचम्‍मका चिन्‍हहरू गर्ने दुष्‍ट आत्‍माहरू हुन्। सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरको ठूलो दिनमा हुने लडाइँको लागि पृथ्‍वीभरिका राजाहरू जम्‍मा गराउन यी तीन आत्‍माहरू ती राजाहरूकहाँ जान्‍छन्। “सुन, म चोरजस्‍तो गरी आउनेछु। चङ्खो भएर बस्‍ने र आफ्‍ना लुगा जोगाएर राख्‍ने मानिस धन्‍य हो। यसरी त्‍यो मानिस नाङ्गो हिँड्‍नुपर्दैन अनि मान्‍छेहरूका बीच लाजमापर्नेछैन!” अनि हिब्रू भाषामा आर-मागेड्डोन भन्‍ने ठाउँमा ती दुष्‍ट आत्‍माहरूले ती राजाहरूलाई जम्‍मा गराइदिए। सातौँ स्‍वर्गदूतले आफ्‍नो बटुको आकाश-मण्‍डलमा खन्‍याए। तब परमेश्‍वरको मन्‍दिरको सिंहासनबाट एउटा ठूलो सोरले यसो भनेको सुनियो, “अब सिद्धियो।”

प्रकाश 16:1-17 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)

तब मन्‍दिरबाट आएको एउटा चर्को सोरले सात स्‍वर्गदूतहरूलाई यसो भनिरहेको मैले सुनें: “तिमीहरू जाओ, र परमेश्‍वरका क्रोधका सात कचौरा पृथ्‍वीमाथि खन्‍याओ।” तब पहिलो स्‍वर्गदूतले गएर आफ्‍नो कचौरो पृथ्‍वीमाथि खन्‍याए, र त्‍यसले गर्दा त्‍यस पशुको छाप हुने र त्‍यसको मूर्तिलाई पुज्‍ने मानिसहरूलाई घिनलाग्‍दा र दुख्‍ने घाउ-खटिरा निस्‍के। दोस्रो स्‍वर्गदूतले आफ्‍नो कचौरो समुद्रमा खन्‍याए, र त्‍यो मरेका मानिसको रगतजस्‍तै भयो। अनि समुद्रमा भएका सबै जीवित प्राणीहरू मरे। अनि तेस्रो स्‍वर्गदूतले आफ्‍नो कचौरो नदीहरू र पानीका मूलहरूमा खन्‍याए, र ती रगतै भइहाले। तब पानीको जिम्‍मा लिने स्‍वर्गदूतले यसो भनिरहेका मैले सुनें, “तपाईं आफ्‍ना इन्‍साफमा न्‍यायी हुनुहुन्‍छ, तपाईं जो हुनुहुन्‍छ, जो हुनुहुन्‍थ्‍यो, हे पवित्र परमेश्‍वर। किनभने यसरी नै तपाईंले इन्‍साफ गर्नुभएको छ। किनकि तिनीहरूले सन्‍तहरू र अगमवक्ताहरूको रक्तपात गरेका छन्, र तपाईंले तिनीहरूलाई रगत पिउन दिनुभएको छ। त्‍यो तिनीहरूले पाउनैपर्ने हो।” तब वेदीले यसो भनिरहेको मैले सुनें, “हो, परमप्रभु परमेश्‍वर सर्वशक्तिमान्, तपाईंका इन्‍साफ सत्‍य र न्‍यायसङ्गत छन्‌।” त्‍यसपछि चौथो स्‍वर्गदूतले आफ्‍नो कचौरो सूर्यमाथि खन्‍याए, र मानिसहरूलाई अग्‍निले डढ़ाउने अनुमति सूर्यलाई दिइयो। मानिसहरू प्रचण्‍ड तापले डढ़े, र तिनीहरूले ती विपत्तिहरूमाथि अधिकार भएका परमेश्‍वरका नाउँको निन्‍दा गरे। तर तिनीहरूले पश्‍चात्ताप गर्न र उहाँलाई महिमा दिन इन्‍कार गरे। अनि पाँचौँ स्‍वर्गदूतले आफ्‍नो कचौरो त्‍यस पशुको सिंहासनमा खन्‍याए, र त्‍यसको राज्‍यमा अन्‍धकार छायो, र वेदनामा मानिसहरूले आ-आफ्‍नो जिब्रो टोके। तिनीहरूका वेदना र घाउ-खटिराले गर्दा तिनीहरूले स्‍वर्गका परमेश्‍वरलाई सरापे। तर आफूले गरेका कुकर्मबाट पश्‍चात्ताप गर्न तिनीहरूले इन्‍कार गरे। तब छैटौँ स्‍वर्गदूतले आफ्‍नो कचौरो महानदी यूफ्रेटिसमा खन्‍याए, र नदीको पानी सुकिहाल्‍यो र पूर्वबाट आउने राजाहरूका निम्‍ति मार्ग तयार भयो। तब मैले अजिङ्गरको मुखबाट, त्‍यस पशुको मुखबाट र झूटो अगमवक्ताको मुखबाट भ्‍यागुताहरूजस्‍ता तीन वटा घृणित आत्‍माहरू निस्‍किरहेका देखें। तिनीहरू चमत्‍कार देखाउने दुष्‍टात्‍माहरू हुन्‌। तिनीहरू समस्‍त संसारका राजाहरूकहाँ जाँदछन्, र सर्वशक्तिमान्‌ परमेश्‍वरको महान्‌ दिनमा युद्ध गर्नलाई तिनीहरूलाई भेला गर्छन्‌। “हेर, म चोरजस्‍तै आउनेछु। त्‍यो धन्‍य हो, जो जागा रहन्‍छ र आफ्‍नो वस्‍त्रको रक्षा गर्छ। नत्रता त्‍यो नाङ्गै हिँड्‌नेछ, र त्‍यसको नग्‍नता देखिनेछ।” तिनीहरूले राजाहरूलाई त्‍यस ठाउँमा भेला गरे जसलाई हिब्रू भाषामा आर-मागेड्डोन भनिन्‍छ। अनि सातौँ स्‍वर्गदूतले आफ्‍नो कचौरो हावामा खन्‍याए, र मन्‍दिरको सिंहासनबाट यसो भन्‍ने एउटा चर्को आवाज निस्‍क्‍यो, “अब सिद्धियो।”

प्रकाश 16:1-17 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)

तब मैले मन्दिरबाट सात स्वर्गदूतहरूलाई चर्को सोरले यसो भनिरहेको सुनेँ, “जाओ, र परमेश्‍वरको क्रोधका सात कचौराहरू पृथ्वीमाथि खन्याइदेओ।” तब पहिलो स्वर्गदूतले गएर आफ्नो कचौरा पृथ्वीमाथि खन्याइदिए; अनि त्यस पशुको छाप लागेका र त्यसको मूर्तिलाई पुज्ने मानिसहरूमा घिनलाग्दा र कष्‍टदायक घाउखटिरा निस्क्यो। जब दोस्रो स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा समुद्रमा खन्याए, तब त्यो मरेको मानिसको रगतझैँ भइहाल्यो; अनि समुद्रमा भएका प्रत्येक जीवित प्राणीको मृत्यु भयो। अनि तेस्रो स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा नदी र पानीका मूलहरूमा खन्याए; अनि ती रगत भइहाले। अनि पानीका अधिकारी स्वर्गदूतले यसो भनिरहेका मैले सुनेँ: तपाईं जो हुनुहुन्छ, र जो हुनुहुन्थ्यो, पवित्र परमेश्‍वर हुनुहुन्छ, “तपाईं यी न्यायहरूमा न्यायी हुनुहुन्छ; किनकि तिनीहरूले तपाईंका सन्तहरू र अगमवक्ताहरूको रगत बगाएका छन्; अनि तपाईंले तिनीहरूलाई रगत पिउन दिनुभएको छ; तिनीहरू यसकै लायक छन्।” अनि वेदीबाट कसैले यसरी उत्तर दिइरहेको मैले सुनेँ: “हो, सर्वशक्तिमान् परमप्रभु परमेश्‍वर, तपाईंका न्यायहरू सत्य र न्यायपूर्ण छन्।” जब चौथो स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा सूर्यमाथि खन्याए; तब सूर्यलाई यसको आगोले मानिसहरूलाई डढाउने अनुमति दिइयो। तिनीहरू प्रचण्ड तापले डढे, र तिनीहरूले यी विपत्तिहरूमाथि अधिकार भएका परमेश्‍वरलाई सरापे; तर तिनीहरूले पश्‍चात्ताप गर्न र उहाँलाई महिमा दिन इन्कार गरे। जब पाँचौँ स्वर्गदूतले त्यस पशुको सिंहासनमाथि आफ्नो कचौरा खन्याए, तब त्यसको राज्यमा अन्धकार छायो। मानिसहरूले कष्‍टमा आ-आफ्ना जिब्राहरू टोके, अनि खटिरा र वेदनाको कारण स्वर्गका परमेश्‍वरलाई सरापे, तर तिनीहरूले गरेका कामहरूको लागि पश्‍चात्ताप गरेनन्। जब छैटौँ स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा महानदी यूफ्रेटिसमाथि खन्याए; तब पूर्वका राजाहरूको लागि बाटो तयार होस् भनेर त्यसको पानी सुकिहाल्यो। तब मैले भ्यागुताहरूजस्ता देखिने दुष्‍ट आत्माहरूलाई त्यस अजिङ्गरको मुखबाट, त्यस पशुको मुखबाट र त्यस झूटा अगमवक्ताको मुखबाट निस्किरहेको देखेँ। तिनीहरू ती अलौकिक चिन्हहरू देखाउने दुष्‍ट आत्माहरू हुन्, तिनीहरू ती सारा संसारका राजाहरूलाई सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरको महान् दिनमा लडाइँ गर्न भेला गर्नलाई जान्छन्। “हेर, म चोरजस्तो गरी आउनेछु! त्यो धन्यको हो, जो जागा रहन्छ, र जसले आफ्नो वस्त्रको रक्षा गर्छ, ताकि उसको नग्नताको शर्म नदेखियोस्।” तब ती दुष्‍ट आत्माहरूले राजाहरूलाई हिब्रू भाषामा आरमागेड्डोन भन्‍ने ठाउँमा भेला गराए। जब सातौँ स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा हावामा खन्याए; तब मन्दिरको सिंहासनबाट यसो भन्‍ने चर्को आवाज आयो, “अब सिद्धियो!”