लूका 7:11-14

शेयर गर्नुहोस्

लूका 7:11-14 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)

भोलिपल्‍ट येशू नाइन नाउँको सहरमा जानुभयो, र उहाँका चेलाहरू र एउटा ठूलो भीड उहाँका साथमा गए। जब उहाँ सहरको ढोका नजिक पुग्‍नुभएको थियो, एउटी विधवाको एउटै छोराको लाश लगिँदैथियो। सहरको निकै ठूलो भीड तिनको साथमा थियो। जब प्रभुले तिनलाई देख्‍नुभयो, तब तिनलाई टिठ्याएर भन्‍नुभयो, “नरोऊ।” अनि नजिक गएर उहाँले अरथी छुनुभयो, र बोक्‍नेहरू टक्‍क अड़िए। उहाँले भन्‍नुभयो, “ए युवक, म तिमीलाई भन्‍दछु, ‘उठ’।”

लूका 7:11-14 नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)

त्यसपछि चाँडै येशू नाइन भनिने एउटा शहरमा जानुभयो, र उहाँका चेलाहरू र एउटा ठूलो भीड उहाँको साथमा गए। उहाँ शहरको ढोकानिर पुग्नुहुँदा, एउटा मरेको व्यक्‍तिलाई शहरबाहिर लगिँदैथियो। ऊ आफ्नी विधवा आमाको एउटै मात्र छोरा थियो। अनि शहरको एउटा ठूलो भीड ती विधवाको साथमा थियो। प्रभुले तिनलाई देखेपछि उहाँ तिनीप्रति दयालु हुनुभयो र भन्‍नुभयो, “नरोऊ।” त्यसपछि उहाँले गएर अर्थी छुनुभयो; र ती बोक्नेहरू टक्‍क अडिए। अनि उहाँले भन्‍नुभयो, “ए जवान, म तिमीलाई भन्दछु, उठ!”

लूका 7:11-14 पवित्र बाइबल (NERV)

अर्को दिन येशू नाइन भन्ने शहरमा जानुभयो। उहाँका चेलाहरू र धेरै मानिसहरू पनि उहाँ सँगै गहरहेका थिए। जब येशू शहरको फाटक नजिक पुग्नु भयो, उनले मुर्दा लगिरहेको देख्नु भयो। एउटी विधवाको एउटै भएको छोरो मरेको थियो। जब लाश लगिरहेको थियो शहरका धेरै मानिसहरू ती विधवासँग थिए। जब प्रभु येशूले तिनलाई देख्नुभयो उहाँ त्यस विधवाको निम्ति हृदयबाट दुःखी हुनु भयो र तिनलाई भन्नुभयो, “नरोऊ।” येशू शवपेटिकाको नजिक पुग्नु भयो अनि त्यसलाई छुनुभयो। लाश लगिरहेका मलामीहरू टक्क अडिए। उहाँले त्यो मरेको केटोलाई भन्नु भयो, “ए युवक म तिमीलाई भन्दछु, उठ।”

लूका 7:11-14 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)

केही दिनपछि येशू नाइन भन्‍ने सहरमा जानुभयो। उहाँका चेलाहरू र अरू थुप्रै मानिसहरू पनि उहाँको पछि लागे। येशू सहरको ढोकामा आइपुग्‍नुहुँदा एउटा मुर्दालाई बोकेर मलामीहरू जाँदै थिए। मरेको मानिसचाहिँ एउटी विधवाको एउटै मात्र छोरो थियो। ती विधवासँग मलामी जाने सहरका थुप्रै मानिसहरू पनि थिए। विधवाको दु:ख देख्‍नुहुँदा प्रभुको हृदय दयाले भरिएर आयो र उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिमी नरोऊ!” अनि अगाडि गएर येशूले मुर्दाको खटिया समातेर रोक्‍नुभयो। मलामीहरू टक्‍क अडिए। अनि येशूले मुर्दालाई भन्‍नुभयो, “ए केटा, म तिमीलाई भन्‍छु, उठ!”