विलाप 2:11-19
विलाप 2:11-19 पवित्र बाइबल (NERV)
मेरो आँखा रोएर राता भएका छन् र फुलेका छन्। मेरो हृदय दु:खीरहेकोछ। मेरो हृदय भूइँमा खनिए झैं अनुभव गर्छु। मेरा मानिसहरू नष्ट भएकाले मलाई यस्तो अनुभव भएको हो। नानीहरू र दूधे शिशुहरू मूर्छा पर्दैछन्। उनीहरू शहरका गल्लीहरूमा मूर्छा पर्दैछन्। जब आफ्ना आमाहरूका काखमा नानीहरूको प्राण शिथिल हुँदै जान्छ तिनीहरू आफ्ना आमालाई सोध्छन्, “रोटी र दुध कहाँ छन्?” सियोनको छोरी तिमीहरूलाई म कोसित तुलना गरूँ? हे सियोनकी कन्या-छोरी तिमीलाई म कोसित तुलना गरूँ? म तिमीहरूलाई कसरी सुख शान्ति दिनसक्छु। तिमीहरूको विनाश समुद्र झैं विशाल छ। तिमीहरूलाई कसले जाती पार्न सक्छ? तेरा अगमवक्ताहरूले तेरोलागि केहि देखेका थिए। तर उनीहरूको दर्शनहरू झूटो थियो। सुधारका निम्ति तिनीहरूले तेरो दोष देखाएनन्। तिनीहरूले तेरो विषयमा प्रचार गरे तर तिनीहरूले तँलाई शुद्ध मूर्ख बनाए। त्यो बाटो हिँड्ने कुनै पनि मानिसले, अचम्मले थप्पडी मार्छन्। तिनीहरूले यरूशलेमका छोरीलाई सिट्टी बजाउँछन् र टाउको हल्लाउँछन्। उनीहरूले सोध्छन, “के जुन शहरलाई मानिसहरूले ‘परम सुन्दर शहर’ र ‘सारा पृथ्वीको आनन्द’ भन्ने गर्थे त्यो यही शहर हो?” तेरा सबै शत्रुहरू तँलाई खिसि गर्छन। तिनीहरू सिट्टी बजाउँछन् र दाह्रा किट्दै भन्छन्, “हामी पूर्णरूपले ध्वंश भएका छौं। साँच्चै आज त्यही दिन हो, जुन दिनको आशा हामीले गरेका थियौं। अन्तमा हामीले आज त्यही देखिरहेका छौं, जो हामीले सोचेका थियौं।” परमप्रभुले त्यही काम गर्नुभयो, जो उहाँले परिकल्पना गर्नुभएको थियो। उहाँले त्यही काम गर्नुभयो, जो उहाँले हामीहरूलाई गर्छु भन्नु भएको थियो। उहाँले त्यहि गर्न भयो जो धैरे समय वहाँले गर्नु चाहानुहुन्थ्यो। उहाँले कुनै दया नदेखिाईकन नष्ट गर्नु भयो। तिम्रो यो अवस्था देखेर तिम्रो शत्रुहरू अत्यन्तै खुशी भए। उहाँले तिम्रो शत्रुहरूलाई अत्यन्तै बलियो बनाउनुभयो। परमप्रभुको सामुने अन्तर हृदयबाट क्रन्दन गर। हे सियोनकी छोरी तेरो पर्खालहरू आँसुको खोला जस्तै बग्न दे। रात-दिन तेरो आँसु बग्न दे। तेरो आँखालाई नरोक शान्त हुन नदे! उठ! राती रोऊ! रातको प्रत्येक पहरको शुरूमा रोऊ। हृदयलाई परमप्रभुको समीप पोखाऊ। परमप्रभुसँग प्रार्थनाको लागि हात उचाल। आफ्ना नानीहरूको जीवनका निम्ति प्रार्थना गर। भोकले बेहोस भएका नानीहरूलाई जीवनदान दिने प्रार्थना गर। उनीहरू शहरका बाटो-घाटोमा खाना बिनानै बेहोस हुँदैछन्।
विलाप 2:11-19 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
रोदनको आँसुले मेरो आँखा टट्टाइसक्यो। मेरो प्राण मभित्र मड़ारिन्छ। मेरो प्रजा नष्ट भएको कारणले, नानीहरू र दूध-खाने बालकहरू सहरका गल्लीहरूमा मूर्च्छा खाएको कारणले मेरो हृदय छियाछिया भयो। जब सहरका गल्लीहरूमा घायल मानिसझैँ तिनीहरू मूर्च्छा पर्छन्, जब आफ्ना आमाहरूका काखमा तिनीहरूका प्राण शिथिल हुँदैजान्छन्, तब तिनीहरू आफ्ना आमाहरूलाई भन्छन्, “अन्न र दाखमद्य कहाँ छन्?” हे यरूशलेमकी छोरी, तेरो निम्ति म के भनूँ? म केसित तेरो तुलना गरूँ? हे सियोनकी कन्ये-छोरी, सान्त्वनाको निम्ति तँलाई केसित तुलना गरूँ? तेरो चोट महासमुद्रजस्तै गहिरो छ। कसले तँलाई बिसेक गराउन सक्छ र? तेरा अगमवक्ताहरूले देखेका दर्शनहरू झूटा र मूल्यहीन थिए। तेरो प्रवास हुन नदिन तिनीहरूले तेरो अधर्म प्रकट गरेनन्। तिनीहरूले तेरो निम्ति देखेका दर्शन झूटा र भर्माउने मात्र थिए। तेरो छेउबाट भएर जानेहरू सबैले तँलाई खुच्चिङ गरेर ताली बजाउँछन्। यरूशलेमकी छोरीको विरुद्धमा खिसी गरेर तिनीहरू शिर हल्लाउँछन्: “के यो त्यही सहर हो, जो ‘परम सुन्दरी’ र ‘सारा पृथ्वीको आनन्द’ भनी कहलाइन्थ्यो?” तेरा सबै शत्रुहरू तँलाई मुख खोलेर गिल्ला गर्दछन्। तिनीहरूले तँलाई दाह्रा किटेर भन्छन्, “हामीले त्यसलाई नष्ट पार्यौं। अहा, यही दिन हेर्नलाई हामी पर्खिरहेका थियौं, हामीले बाँचेर यो हेर्न पायौं।” परमप्रभुले जे योजना गर्नुभएको थियो, उहिले उहाँले जे घोषणा गर्नुभएको थियो, त्यही वचन उहाँले पूरा गर्नुभयो। दयाविना उहाँले तँलाई पल्टाइदिनुभयो। उहाँले शत्रुलाई तँमाथि आनन्दित तुल्याउनुभयो, र तेरा वैरीहरूको शक्ति प्रबल पार्नुभयो। मानिसहरूका हृदय परमप्रभुलाई पुकार्छन्। हे सियोनकी छोरीको पर्खाल, तेरो आँसु नदीजस्तै रातदिन बगा। कत्ति पनि विश्राम नले, तेरो आँखालाई आराम नदे। हरेक पहरको सुरुमा राती उठेर करा। परमप्रभुको उपस्थितिमा नै तेरो हृदय पानीझैँ पोखा। गल्लीका मोड़मा भोकले मूर्च्छा खाने आफ्ना बालकहरूका प्राणको निम्ति आफ्नो हात उहाँतिर उठा।
विलाप 2:11-19 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
मेरा आँखा रुँदा-रुँदा टट्टाइसकेका छन्, मेरो प्राण मभित्र व्याकुल छ; मेरो हृदय छिया-छिया भएको छ; किनकि मेरा मानिसहरू नष्ट भएका छन्; अनि बालबालिकाहरू र दुधे बच्चाहरू सहरका गल्लीहरूमा बेहोश भएका छन्। जब तिनीहरू गल्लीहरूमा घाइते ढलेझैँ ढल्छन्, जब तिनीहरूको प्राण आफ्ना आमाका काखमा शिथिल हुन्छन्, तब आफ्ना आमाहरूलाई यसो भन्छन्, “खोइ, भोजन र दाखमद्य कहाँ छन्?” हे यरूशलेमकी छोरी, तँलाई म के भनूँ? म तँलाई केसँग तुलना गरूँ? हे सियोनकी कुमारी छोरी, म तँलाई केसँग तुलना गरूँ? ताकि म तँलाई सान्त्वना दिन सकूँ? तेरो विनाशको चोट सागरझैँ गहिरो छ। तँलाई कसले निको पार्न सक्ला? तिमीहरूका अगमवक्ताहरूका दर्शनहरू झूटा र व्यर्थका थिए; तँलाई कैदमा जानबाट जोगाउनलाई तिनीहरूले तेरो पाप प्रकट गरिदिएनन्। बरु तिनीहरूले तेरा लागि झूटो र भ्रामक ईश्वरवाणी गरे। तेरो बाटो छेउभएर जाने मानिसहरू सबैले तँलाई खिसी गर्दै ताली बजाउँछन्; यरूशलेमकी छोरीको विरुद्ध खिसी गर्दै टाउको हल्लाउँछन्: “के यो त्यही सहर हो, जसलाई अति सुन्दर र सारा पृथ्वीको आनन्द भनेर चिनिन्थ्यो?” तेरा सबै शत्रुहरू आफ्ना मुख खोलेर तेरो विरुद्धमा बोल्छन्; तिनीहरूले खिसी गर्छन्; आफ्ना दाह्रा किट्छन्, र भन्छन्, “हामीले त्यसलाई निलिसक्यौँ। हामीले प्रतीक्षा गरेको दिन यही हो; हामी यो दिन हेर्नलाई नै बाँचेका थियौँ।” याहवेहले जे योजना गर्नुभएको थियो; उहाँले त्यही आफ्नो वचन पूरा गर्नुभएको छ, जुन वचन उहाँले धेरै समयअगि घोषणा गर्नुभएको थियो। उहाँले तँलाई दयाविना ध्वस्त गर्नुभएको छ; उहाँले तेरा शत्रुहरूलाई तँमाथि रमाउन दिनुभएको छ, र उहाँले तेरा शत्रुहरूका सिङ उच्च पारिदिनुभएको छ। मानिसका हृदयले प्रभुलाई चर्को सोरले पुकार्दछन्। हे सियोनकी छोरीको पर्खाल, तेरो आँसु नदीझैँ दिनरात बगोस्; तैँले आफूलाई अलिकति पनि विश्राम नदे! अनि आफ्ना आँखाहरूलाई पनि आराम नदे। जब रातको पहिलो पहर सुरु हुन्छ, तब रातभरि उठेर करा; तेरो हृदय पानीझैँ प्रभुको उपस्थितिमा पोख्। तेरा बालबालिकाको जीवनको निम्ति आफ्ना हातहरू उहाँतिर उठा, ती बालकहरू, जो हरेक गल्लीका मोडमा भोकले मूर्च्छा परेका छन्।
विलाप 2:11-19 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
रुँदा-रुँदा आँसुले मेरा आँखा टट्टाइसकेका छन्; मेरो प्राण खिन्न भएको छ। मेरा प्रजाको विनाशको कारणले गर्दा म शोकले थाकिसकेको छु। केटा-केटीहरू र दूधे-बालकहरू सहरका गल्लीहरूमा मुर्छा परेका छन्। भोक लाग्यो र तिर्खा लाग्यो भनी केटा-केटीहरू आ-आफ्ना आमालाई भन्छन्; तिनीहरू घाइते भएझैँ सडकहरूमा ढल्छन्। तिनीहरू आ-आफ्ना आमाको काखमा नै बिस्तारै मर्दछन्। हे यरूशलेम, प्यारो यरूशलेम, तेरो निम्ति म के भन्न सक्छु? कसरी म तँलाई सान्त्वना दिऊँ? कसैले कहिले पनि यस्तो किसिमको कष्ट भोगेको छैन। तेरो चोट समुद्रको गहिराइजस्तै छ; त्यसको निको हुने आशा छैन। तेरा अगमवक्ताहरूले देखेका दर्शनहरू झूटा र अनर्थ कुराहरू मात्र हुन्; तिनीहरूको उपदेशले तेरा पापलाई कहिल्यै प्रकट नगरेर तँलाई धोका दिएको छ। तिनीहरूले तँलाई आफ्नो पापको पश्चात्ताप गर्नु आवश्यक छैन भनी धोकामा पारेका छन्। सहरको छेउमा भएर जाने मानिसहरूले तँलाई घृणाले हेर्छन्। तिनीहरूले यरूशलेमको विनाश देखेर हाँस्दै आफ्नो टाउको हल्काउँछन्। “के यो त्यही सुन्दर सहर हो, जसलाई जगत्को गौरव भनिन्थ्यो?” तेरा सबै शत्रुहरूले तँलाई गिल्ला गर्छन् र घृणाले तँलाई एकटक लाएर हेर्छन्। तिनीहरूले तँलाई दाँत किटेर भन्छन्, “हामीले नै त्यसलाई नष्ट पार्यौं! हामीले त्यही दिन हेर्नलाई पर्खिरहेका थियौं!” परमप्रभुले जे गर्न ठान्नुभएको थियो, अन्तमा त्यही वचन पूरा गर्नुभयो; उहाँले हामीलाई दयाबिना नै नाश पार्नुभएको छ, जसरी उहाँले हामीलाई उहिले नै चेतावनी दिनुभएको थियो। उहाँले हाम्रा शत्रुहरूलाई विजय दिनुभयो र उहाँले तिनीहरूलाई हाम्रो पतन भएकोमा आनन्द मनाउन दिनुभयो। हे यरूशलेमका पर्खाल, तेरो हृदयले प्रभुलाई पुकार! तेरो आँसु नदीजस्तै रात-दिन बगा; रुवाइ र शोकले तँ आफैं थकित भइस्! रातभरि जागेर प्रभुलाई बारम्बार पुकार्; आफ्ना बालकहरूका लागि दया पाउन हृदय खोलेर उहाँसँग बिन्ती गर्; हरेक गल्लीको कुना-कुनामा बालकहरू भोकले मर्दै छन्!
विलाप 2:11-19 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
रोदनको आँसुले मेरो आँखा टट्टाइसक्यो। मेरो प्राण मभित्र मड़ारिन्छ। मेरो प्रजा नष्ट भएको कारणले, नानीहरू र दूध-खाने बालकहरू सहरका गल्लीहरूमा मूर्च्छा खाएको कारणले मेरो हृदय छियाछिया भयो। जब सहरका गल्लीहरूमा घायल मानिसझैँ तिनीहरू मूर्च्छा पर्छन्, जब आफ्ना आमाहरूका काखमा तिनीहरूका प्राण शिथिल हुँदैजान्छन्, तब तिनीहरू आफ्ना आमाहरूलाई भन्छन्, “अन्न र दाखमद्य कहाँ छन्?” हे यरूशलेमकी छोरी, तेरो निम्ति म के भनूँ? म केसित तेरो तुलना गरूँ? हे सियोनकी कन्ये-छोरी, सान्त्वनाको निम्ति तँलाई केसित तुलना गरूँ? तेरो चोट महासमुद्रजस्तै गहिरो छ। कसले तँलाई बिसेक गराउन सक्छ र? तेरा अगमवक्ताहरूले देखेका दर्शनहरू झूटा र मूल्यहीन थिए। तेरो प्रवास हुन नदिन तिनीहरूले तेरो अधर्म प्रकट गरेनन्। तिनीहरूले तेरो निम्ति देखेका दर्शन झूटा र भर्माउने मात्र थिए। तेरो छेउबाट भएर जानेहरू सबैले तँलाई खुच्चिङ गरेर ताली बजाउँछन्। यरूशलेमकी छोरीको विरुद्धमा खिसी गरेर तिनीहरू शिर हल्लाउँछन्: “के यो त्यही सहर हो, जो ‘परम सुन्दरी’ र ‘सारा पृथ्वीको आनन्द’ भनी कहलाइन्थ्यो?” तेरा सबै शत्रुहरू तँलाई मुख खोलेर गिल्ला गर्दछन्। तिनीहरूले तँलाई दाह्रा किटेर भन्छन्, “हामीले त्यसलाई नष्ट पार्यौं। अहा, यही दिन हेर्नलाई हामी पर्खिरहेका थियौं, हामीले बाँचेर यो हेर्न पायौं।” परमप्रभुले जे योजना गर्नुभएको थियो, उहिले उहाँले जे घोषणा गर्नुभएको थियो, त्यही वचन उहाँले पूरा गर्नुभयो। दयाविना उहाँले तँलाई पल्टाइदिनुभयो। उहाँले शत्रुलाई तँमाथि आनन्दित तुल्याउनुभयो, र तेरा वैरीहरूको शक्ति प्रबल पार्नुभयो। मानिसहरूका हृदय परमप्रभुलाई पुकार्छन्। हे सियोनकी छोरीको पर्खाल, तेरो आँसु नदीजस्तै रातदिन बगा। कत्ति पनि विश्राम नले, तेरो आँखालाई आराम नदे। हरेक पहरको सुरुमा राती उठेर करा। परमप्रभुको उपस्थितिमा नै तेरो हृदय पानीझैँ पोखा। गल्लीका मोड़मा भोकले मूर्च्छा खाने आफ्ना बालकहरूका प्राणको निम्ति आफ्नो हात उहाँतिर उठा।
विलाप 2:11-19 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
मेरा आँखा रुँदा-रुँदा टट्टाइसकेका छन्, मेरो प्राण मभित्र व्याकुल छ; मेरो हृदय छिया-छिया भएको छ; किनकि मेरा मानिसहरू नष्ट भएका छन्; अनि बालबालिकाहरू र दुधे बच्चाहरू सहरका गल्लीहरूमा बेहोश भएका छन्। जब तिनीहरू गल्लीहरूमा घाइते ढलेझैँ ढल्छन्, जब तिनीहरूको प्राण आफ्ना आमाका काखमा शिथिल हुन्छन्, तब आफ्ना आमाहरूलाई यसो भन्छन्, “खोइ, भोजन र दाखमद्य कहाँ छन्?” हे यरूशलेमकी छोरी, तँलाई म के भनूँ? म तँलाई केसँग तुलना गरूँ? हे सियोनकी कुमारी छोरी, म तँलाई केसँग तुलना गरूँ? ताकि म तँलाई सान्त्वना दिन सकूँ? तेरो विनाशको चोट सागरझैँ गहिरो छ। तँलाई कसले निको पार्न सक्ला? तिमीहरूका अगमवक्ताहरूका दर्शनहरू झूटा र व्यर्थका थिए; तँलाई कैदमा जानबाट जोगाउनलाई तिनीहरूले तेरो पाप प्रकट गरिदिएनन्। बरु तिनीहरूले तेरा लागि झूटो र भ्रामक ईश्वरवाणी गरे। तेरो बाटो छेउभएर जाने मानिसहरू सबैले तँलाई खिसी गर्दै ताली बजाउँछन्; यरूशलेमकी छोरीको विरुद्ध खिसी गर्दै टाउको हल्लाउँछन्: “के यो त्यही सहर हो, जसलाई अति सुन्दर र सारा पृथ्वीको आनन्द भनेर चिनिन्थ्यो?” तेरा सबै शत्रुहरू आफ्ना मुख खोलेर तेरो विरुद्धमा बोल्छन्; तिनीहरूले खिसी गर्छन्; आफ्ना दाह्रा किट्छन्, र भन्छन्, “हामीले त्यसलाई निलिसक्यौँ। हामीले प्रतीक्षा गरेको दिन यही हो; हामी यो दिन हेर्नलाई नै बाँचेका थियौँ।” याहवेहले जे योजना गर्नुभएको थियो; उहाँले त्यही आफ्नो वचन पूरा गर्नुभएको छ, जुन वचन उहाँले धेरै समयअगि घोषणा गर्नुभएको थियो। उहाँले तँलाई दयाविना ध्वस्त गर्नुभएको छ; उहाँले तेरा शत्रुहरूलाई तँमाथि रमाउन दिनुभएको छ, र उहाँले तेरा शत्रुहरूका सिङ उच्च पारिदिनुभएको छ। मानिसका हृदयले प्रभुलाई चर्को सोरले पुकार्दछन्। हे सियोनकी छोरीको पर्खाल, तेरो आँसु नदीझैँ दिनरात बगोस्; तैँले आफूलाई अलिकति पनि विश्राम नदे! अनि आफ्ना आँखाहरूलाई पनि आराम नदे। जब रातको पहिलो पहर सुरु हुन्छ, तब रातभरि उठेर करा; तेरो हृदय पानीझैँ प्रभुको उपस्थितिमा पोख्। तेरा बालबालिकाको जीवनको निम्ति आफ्ना हातहरू उहाँतिर उठा, ती बालकहरू, जो हरेक गल्लीका मोडमा भोकले मूर्च्छा परेका छन्।
विलाप 2:11-19 पवित्र बाइबल (NERV)
मेरो आँखा रोएर राता भएका छन् र फुलेका छन्। मेरो हृदय दु:खीरहेकोछ। मेरो हृदय भूइँमा खनिए झैं अनुभव गर्छु। मेरा मानिसहरू नष्ट भएकाले मलाई यस्तो अनुभव भएको हो। नानीहरू र दूधे शिशुहरू मूर्छा पर्दैछन्। उनीहरू शहरका गल्लीहरूमा मूर्छा पर्दैछन्। जब आफ्ना आमाहरूका काखमा नानीहरूको प्राण शिथिल हुँदै जान्छ तिनीहरू आफ्ना आमालाई सोध्छन्, “रोटी र दुध कहाँ छन्?” सियोनको छोरी तिमीहरूलाई म कोसित तुलना गरूँ? हे सियोनकी कन्या-छोरी तिमीलाई म कोसित तुलना गरूँ? म तिमीहरूलाई कसरी सुख शान्ति दिनसक्छु। तिमीहरूको विनाश समुद्र झैं विशाल छ। तिमीहरूलाई कसले जाती पार्न सक्छ? तेरा अगमवक्ताहरूले तेरोलागि केहि देखेका थिए। तर उनीहरूको दर्शनहरू झूटो थियो। सुधारका निम्ति तिनीहरूले तेरो दोष देखाएनन्। तिनीहरूले तेरो विषयमा प्रचार गरे तर तिनीहरूले तँलाई शुद्ध मूर्ख बनाए। त्यो बाटो हिँड्ने कुनै पनि मानिसले, अचम्मले थप्पडी मार्छन्। तिनीहरूले यरूशलेमका छोरीलाई सिट्टी बजाउँछन् र टाउको हल्लाउँछन्। उनीहरूले सोध्छन, “के जुन शहरलाई मानिसहरूले ‘परम सुन्दर शहर’ र ‘सारा पृथ्वीको आनन्द’ भन्ने गर्थे त्यो यही शहर हो?” तेरा सबै शत्रुहरू तँलाई खिसि गर्छन। तिनीहरू सिट्टी बजाउँछन् र दाह्रा किट्दै भन्छन्, “हामी पूर्णरूपले ध्वंश भएका छौं। साँच्चै आज त्यही दिन हो, जुन दिनको आशा हामीले गरेका थियौं। अन्तमा हामीले आज त्यही देखिरहेका छौं, जो हामीले सोचेका थियौं।” परमप्रभुले त्यही काम गर्नुभयो, जो उहाँले परिकल्पना गर्नुभएको थियो। उहाँले त्यही काम गर्नुभयो, जो उहाँले हामीहरूलाई गर्छु भन्नु भएको थियो। उहाँले त्यहि गर्न भयो जो धैरे समय वहाँले गर्नु चाहानुहुन्थ्यो। उहाँले कुनै दया नदेखिाईकन नष्ट गर्नु भयो। तिम्रो यो अवस्था देखेर तिम्रो शत्रुहरू अत्यन्तै खुशी भए। उहाँले तिम्रो शत्रुहरूलाई अत्यन्तै बलियो बनाउनुभयो। परमप्रभुको सामुने अन्तर हृदयबाट क्रन्दन गर। हे सियोनकी छोरी तेरो पर्खालहरू आँसुको खोला जस्तै बग्न दे। रात-दिन तेरो आँसु बग्न दे। तेरो आँखालाई नरोक शान्त हुन नदे! उठ! राती रोऊ! रातको प्रत्येक पहरको शुरूमा रोऊ। हृदयलाई परमप्रभुको समीप पोखाऊ। परमप्रभुसँग प्रार्थनाको लागि हात उचाल। आफ्ना नानीहरूको जीवनका निम्ति प्रार्थना गर। भोकले बेहोस भएका नानीहरूलाई जीवनदान दिने प्रार्थना गर। उनीहरू शहरका बाटो-घाटोमा खाना बिनानै बेहोस हुँदैछन्।
विलाप 2:11-19 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
रुँदा-रुँदा आँसुले मेरा आँखा टट्टाइसकेका छन्; मेरो प्राण खिन्न भएको छ। मेरा प्रजाको विनाशको कारणले गर्दा म शोकले थाकिसकेको छु। केटा-केटीहरू र दूधे-बालकहरू सहरका गल्लीहरूमा मुर्छा परेका छन्। भोक लाग्यो र तिर्खा लाग्यो भनी केटा-केटीहरू आ-आफ्ना आमालाई भन्छन्; तिनीहरू घाइते भएझैँ सडकहरूमा ढल्छन्। तिनीहरू आ-आफ्ना आमाको काखमा नै बिस्तारै मर्दछन्। हे यरूशलेम, प्यारो यरूशलेम, तेरो निम्ति म के भन्न सक्छु? कसरी म तँलाई सान्त्वना दिऊँ? कसैले कहिले पनि यस्तो किसिमको कष्ट भोगेको छैन। तेरो चोट समुद्रको गहिराइजस्तै छ; त्यसको निको हुने आशा छैन। तेरा अगमवक्ताहरूले देखेका दर्शनहरू झूटा र अनर्थ कुराहरू मात्र हुन्; तिनीहरूको उपदेशले तेरा पापलाई कहिल्यै प्रकट नगरेर तँलाई धोका दिएको छ। तिनीहरूले तँलाई आफ्नो पापको पश्चात्ताप गर्नु आवश्यक छैन भनी धोकामा पारेका छन्। सहरको छेउमा भएर जाने मानिसहरूले तँलाई घृणाले हेर्छन्। तिनीहरूले यरूशलेमको विनाश देखेर हाँस्दै आफ्नो टाउको हल्काउँछन्। “के यो त्यही सुन्दर सहर हो, जसलाई जगत्को गौरव भनिन्थ्यो?” तेरा सबै शत्रुहरूले तँलाई गिल्ला गर्छन् र घृणाले तँलाई एकटक लाएर हेर्छन्। तिनीहरूले तँलाई दाँत किटेर भन्छन्, “हामीले नै त्यसलाई नष्ट पार्यौं! हामीले त्यही दिन हेर्नलाई पर्खिरहेका थियौं!” परमप्रभुले जे गर्न ठान्नुभएको थियो, अन्तमा त्यही वचन पूरा गर्नुभयो; उहाँले हामीलाई दयाबिना नै नाश पार्नुभएको छ, जसरी उहाँले हामीलाई उहिले नै चेतावनी दिनुभएको थियो। उहाँले हाम्रा शत्रुहरूलाई विजय दिनुभयो र उहाँले तिनीहरूलाई हाम्रो पतन भएकोमा आनन्द मनाउन दिनुभयो। हे यरूशलेमका पर्खाल, तेरो हृदयले प्रभुलाई पुकार! तेरो आँसु नदीजस्तै रात-दिन बगा; रुवाइ र शोकले तँ आफैं थकित भइस्! रातभरि जागेर प्रभुलाई बारम्बार पुकार्; आफ्ना बालकहरूका लागि दया पाउन हृदय खोलेर उहाँसँग बिन्ती गर्; हरेक गल्लीको कुना-कुनामा बालकहरू भोकले मर्दै छन्!