YouVersion लोगो
खोज आइकन

अय्‍यूब 31:1-35

अय्‍यूब 31:1-35 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)

मैले कुनै नारीलाई कुविचारले नहेर्ने गम्‍भीर प्रतिज्ञा गरेको छु। स्‍वर्गबाट परमेश्‍वरले मलाई छुट्ट्याई दिनुभएको भाग के हो? सर्वशक्तिमान्‌ले माथिबाट दिनुभएको अंश के हो? उहाँले खराबी गर्नेहरूका निम्‍ति विनाश र विपत्ति पठाउनुहुन्‍छ। के उहाँले मेरो हरेक काम देख्‍नुहुन्‍न र? के उहाँले मेरो हरेक कदम आफ्‍नो नजरमा राख्‍नुहुन्‍न र? म किरिया खाएर भन्‍छु, “मैले कहिल्‍यै दुष्‍ट्याइँको काम गरेको छैनँ, कहिल्‍यै कसैलाई छलेको छैनँ।” परमेश्‍वरले मलाई न्‍यायको तराजुमा जोखून् र उहाँले मलाई निर्दोष पाउनुहुनेछ। यदि मेरो पाइला सोझो बाटोबाट तर्किएको छ भने वा आँखाको कुइच्‍छाअनुसार मेरो मन चलेको छ भने र मेरा हातमा पापका दाग लागेको छ भने मैले रोपेको अन्‍न अरूले खाऊन् र मेरा बाली नष्‍ट भएर जाऊन्। यदि मेरो मन छिमेकीको स्‍वास्‍नीतिर गएको भए र त्‍यसको घरका ढोकामा मैले त्‍यसलाई ढुकेर बसेको भए मेरी स्‍वास्‍नी अर्को मानिसको कमारी भइजाओस् र अर्कै मानिससित त्‍यसका ओछ्यानमा सुतोस्। यस्‍ता दुष्‍कर्मका निम्‍ति प्राण दण्‍डको सजायँ हुनुपर्छ। त्‍यो नाश पार्ने नरकको आगोझैँ हुनेछ, त्‍यसले मेरो सम्‍पूर्ण बाली जरैसमेत भस्‍म पार्नेछ। मेरा कमारा-कमारीले मेरो विरुद्धमा गुनासो गर्दा मैले तिनीहरूको उजुर सुनेर तिनीहरूसित निसाफ गरेको छु। मैले त्‍यसो नगरेको भए परमेश्‍वर देखा पर्नुहुँदा म कसरी उहाँको अघि उभिन सक्‍छु? उहाँ मेरो न्‍याय गर्न आउनुहुँदा मैले के जवाफ दिनु? जुन परमेश्‍वरले मलाई बनाउनुभएको हो, के उहाँले नै कमारा-कमारीहरूलाई पनि बनाउनुभएको होइन र? मैले कहिल्‍यै गरीबहरूलाई मद्दत दिन इन्‍कार गरिन, न त विधवाहरूलाई निराशमा जिउन दिएँ। न त आफूले खाँदा टुहुरा-टुहुरीहरूलाई भोकै राखें। सारा जीवनभरि मैले ती टुहुरा-टुहुरीहरूलाई बुबाले झैँ हुर्काएको छु। मैले कसैलाई कुनै कुरा अभाव भएको वा लुगाफाटा किन्‍न नसक्‍ने गरीब अवस्‍था भएको देख्‍दा मेरो आफ्‍नो भेडाको ऊनले बनेका वस्‍त्र मैले उसलाई दिने गर्थें र उसले मलाई पूरा हृदयले प्रशंसा गर्थ्‍यो। अदालतमा आफूले मद्दत गर्न सक्‍ने भए पनि मैले कुनै टुहुरा-टुहुरीको विरुद्धमा हात उठाएको भए, काँधबाट मेरो पाता खसोस् र जोर्नीबाट मेरो पाखुरा खुस्‍कोस्। किनभने मलाई परमेश्‍वरबाट आइलाग्‍ने विनाशको डर लागेको हुनाले मैले त्‍यस्‍तो काम कहिल्‍यै गरिनँ। मैले धनमा कहिल्‍यै भरोसा राखिनँ, न त धन-सम्‍पत्तिमा कहिल्‍यै घमण्‍ड गरें। मैले सूर्यको प्रताप वा चन्‍द्रमाको सुन्‍दरतालाई कहिल्‍यै पूजा गरेको छैनँ, न त तिनलाई भक्ति चढाउँदै आफ्‍नो हात चुमेको छु। त्‍यसो गर्नु एउटा मृत्‍युदण्‍ड पाउने योग्‍यको भारी पाप हुनेथियो किनभने त्‍यस्‍तो पापले सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरलाई अस्‍वीकार गर्छ। के मेरा शत्रुले दु:ख पाएको देख्‍दा, वा त्‍यसको विनाश हुँदा म खुसीले रमाएको छु र? अँहँ, तिमीहरू मरुन्‌ भनी मैले कहिल्‍यै पनि सराप दिइनँ। मेरो पालोमा काम गर्ने मानिसहरूले जान्‍दछन् कि सधैँ म परदेशीलाई अघाउञ्‍जेल भोज खुवाउँदछु। मैले यात्रीहरूलाई आफ्‍नो घरमा लैजान्‍थें र कहिल्‍यै तिनीहरूलाई राती सडकहरूमा सुत्‍न दिदैंनथें। मानिसहरूले आफ्‍ना पाप लुकाउने चेष्‍टा गर्छन्, तर मैले भने मेरा पाप कहिल्‍यै लुकाइनँ। मानिसहरूले के भन्‍लान् भन्‍ने डर मलाई कहिल्‍यै लागेन। तिनीहरूले गिल्‍ला गर्लान् भन्‍ने डरले म कहिल्‍यै चुप लागेर बसिनँ वा घरभित्र रहिनँ। मेरा कुरा के कसैले सुन्‍दैन? म किरिया खाई भन्‍छु कि मेरा एकएक कुरा सत्‍य छन्‌। म चाहन्‍छु कि सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वर आफैंले यी कुराका जवाफ देऊन्। मेरो विरुद्धमा बैरीहरूले दोष-पत्र लेखेको र ती मैले देखेको भए

शेयर गर्नुहोस्
अय्‍यूब 31 पढ्नुहोस्

अय्‍यूब 31:1-35 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)

कुनै स्‍त्रीलाई कुदृष्‍टिले नहेर्ने मैले मेरा आँखासित वाचा बाँधे। मानिसको निम्‍ति परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट ठहराउनुभएको भाग कुनचाहिँ हो? उँभोबाट सर्वशक्तिमान्‌ले दिनुभएको सम्‍पत्ति? के दुराचारीको लागि नाश, खराबी गर्नेहरूको लागि विपत्ति होइन र? के परमेश्‍वर आफैले मेरा चाल देख्‍नुहुन्‍न र? र मेरो हरेक पाइला गन्‍नुहुन्‍न र? यदि म झूटा कुरामा हिँड़ेको छु अथवा मेरा पाउ छलको पछि हिँड़ेका भए, न्‍यायको तराजूमा परमेश्‍वरले मलाई तौलून्‌ र उहाँले जान्‍नुहुनेछ कि म निर्दोष छु। यदि मेरो पाइला सोझो बाटोदेखि तर्किएको छ भने, यदि मेरो मनले आँखाको इच्‍छाअनुसार गरेको छ भने अथवा मेरो हातमा मैला टाँसिएको छ भने, मैले रोपेको अन्‍न अर्काले खाओस्‌ र मेरा बाली जरैसमेत उखेलिऊन्‌! यदि मेरो हृदय कुनै स्‍त्रीले मोहित पारेको रहेछ भने अथवा मेरा छिमेकीहरूको ढोकामा म ढुकिबसेको छु भने, मेरी पत्‍नी अर्को मानिसको कमारी भइजाओस्‌ र अरू मानिसहरूले त्‍यससित सम्‍भोग गरून्‌। किनभने त्‍यो त दुष्‍ट कर्म हो, न्‍याय गरिने एउटा अपराध हो। त्‍यो ता भस्‍म गर्ने र नाश गर्ने आगो हुनेछ, चारैतिर मेरो बालीलाई खाने भयङ्कर आगो। “यदि मैले मेरो दास वा दासीलाई इन्‍साफ इन्‍कार गरेको भए, तिनीहरूले मकहाँ आफ्‍नो उजूर ल्‍याउँदा मैले त्‍यो इन्‍कार गरेको छु भने, परमेश्‍वरले मेरो सामना गर्नुहुँदा म के गरुँला? उहाँले लेखा लिनुहुँदा मैले के जवाफ दिने? गर्भमा मलाई रच्‍नुहुनेले तिनीहरूलाई पनि रच्‍नुभएको होइन र? के एउटै परमेश्‍वरले हामीलाई गर्भमा सृष्‍टि गर्नुभएको होइन र? यदि गरीबहरूलाई तिनीहरूले चाहेका कुरा इन्‍कार गरेको छु भने अथवा विधवाको आँखा आँसुले धमिल्‍याइदिएको छु भने, यदि मैले मेरो गाँस एकलै खाएको छु भने र टुहुरा-टुहुरीसित त्‍यो बाँड़ेको छैन भने— तर मैले त टुहुरो केटालाई त्‍यसको बुबालेजस्‍तै पालनपोषण गरें। र मैले आफू जन्‍मेको दिनदेखि नै विधवालाई डोर्‍याएँ। यदि मैले कसैलाई लुगाफाटाको अभावले नष्‍ट भएको अथवा कुनै गरीब मानिसलाई ओढ्‌ने नभएको देखेको छु भने, र मेरो भेड़ाको ऊनले त्‍यसलाई न्‍यानो पार्न नदिएको कारण त्‍यसले मलाई हृदयसमेतले प्रशंसा गरेको छैन भने, मानिसहरूले अदालतमा मेरो प्रभाव छ भनी जानेर पनि यदि मैले मेरो हात टुहुरा-टुहुरीहरूमाथि उठाएको छु भने, मेरो पाता काँधबाट खुस्‍कोस्, मेरो पाखुरा जोर्नीबाट खुस्‍कोस्‌! तर परमेश्‍वरको त्रास ममाथि साह्रै नै परेको थियो, अनि उहाँको महामहिमाको डरले गर्दा मैले यी सबै कुरा गर्न सकिनँ। “यदि मैले सुनमा मेरो भरोसा राखेको भए, वा ‘तँ मेरो सुरक्षा होस्‌’ भनी निखुर सुनलाई यो भनेको छु भने, यदि मैले मेरो धन-सम्‍पत्तिमा र सम्‍पत्तिको बढ्‌तीमा रमाहट गरेको भए, यदि मैले सूर्यको प्रतापलाई अथवा चन्‍द्रमाको सम्‍पूर्ण सौन्‍दर्यलाई हेरेर, मेरो हृदयलाई गुप्‍तमा बहकाएको भए र तिनलाई पूज्‍न मेरा हात उठाएको भए, ती ता इन्‍साफ गरिने योग्‍यका पाप हुनेथिए, किनभने स्‍वर्गमा हुनुहुने परमेश्‍वरको विरुद्धमा म अविश्‍वासी हुनेथिएँ। मेरा विरोधीहरूका विनाशलाई देखेर म रमाएको छु भने, अथवा दु:खले त्‍यसलाई घेर्दा म खुशी भएको छु भने, ‘त्‍यो मरिजाओस्‌’ भनी सराप दिएर मैले कहिल्‍यै पाप गरिनँ। मेरो निम्‍ति काम गर्ने सबै मानिसहरूले यो कहिल्‍यै नभनेको भए, “अय्‍यूबको भोजबाट को तृप्‍त भएको छैन र?” तर परदेशीहरूलाई राती सड़कहरूमा सुत्‍न परेको छैन, किनकि यात्रुको लागि मेरो घर सधैँ खुल्‍ला थियो। अरू मानिसहरूले आफ्‍ना पाप लुकाउन चेष्‍टा गरेझैँ, मैले मेरो हृदयमा मेरा पाप लुकाएको छु भने, किनकि भीड़ले के भन्‍लान्‌ भनी म डराएँ, र कुटुम्‍बहरूका गिल्‍लाको डरले, म चूप लागि बसें, घरभित्रै बसिरहेँ। (म जे भनिरहेछु कसैले सुनिदिने भए ता, म शपथ खाएर भन्‍दछु, कि एक-एक कुरा सत्‍य छ, सर्वशक्तिमान्‌ परमेश्‍वरले जवाफ देऊन्‌! मेरा विरोधीहरूले मेरो विरुद्धमा ल्‍याएका दोषहरू लेखिदेऊन्।

शेयर गर्नुहोस्
अय्‍यूब 31 पढ्नुहोस्

अय्‍यूब 31:1-35 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)

“मैले कुनै कन्यालाई कामुक दृष्‍टिले नहेर्ने भनी मैले आफ्ना आँखाहरूसँग करार बाँधेको छु। किनकि हाम्रो निम्ति स्वर्गबाट परमेश्‍वरले ठहराउनुभएको भाग, र उच्‍चमा रहनुहुने सर्वशक्तिमान्‌बाटको अंश के हो? के दुष्‍ट मानिसहरूका निम्ति विनाश, र खराब काम गर्नेहरूका निम्ति विपत्ति छैन र? के उहाँले मेरा मार्गहरू देख्नुहुन्‍न? र मेरो प्रत्येक पाइला गन्ती गर्नुहुन्‍न र? “यदि म झूटो मार्गमा हिँडेको छु भने अथवा मेरा पाउहरू छलतर्फ हतारिएका छन् भने, परमेश्‍वरले मलाई न्यायको तराजुमा तौलून्, अनि उहाँले म निर्दोष छु भनी जानून्। यदि मेरा पाइलाहरू सोझो मार्गबाट तर्केका छन् भने, यदि मेरो हृदयलाई मेरा आँखाहरूले डोर्‍याइएका छन् भने, अथवा मेरा हातहरू अशुद्ध पारेको भए, तब मैले छरेका अन्‍नहरू कसैले खाओस्, र मेरा बालीहरू उखालिओस्। “यदि मेरो हृदय कुनै स्त्रीद्वारा मोहित पारेको भए, अथवा यदि मेरो छिमेकीको ढोकामा म ढुकिबसेको भए, मेरी पत्नीले अर्का मानिसको जाँतो पिँध्न परोस्, र परपुरुषहरू ऊसँग सुतून्; किनकि त्यो घोर कुकर्म हो; र न्याय गरिनुपर्ने पाप हो। किनकि यो त जलेर भस्म पार्ने आगो हो; यसले मेरो सबै खेतीलाई जरैसमेत उखेलिदिन्छ। “मेरा कुनै पनि सेवकहरूले गुनासो गर्दा, चाहे स्त्री होस् वा पुरुष, यदि तिनीहरूलाई मैले न्याय गर्न इन्कार गरेको भए, परमेश्‍वरसँग मेरो सामना हुँदा म के गरूँ? उहाँले मेरो लेखा लिनुहुँदा म उहाँलाई के जवाफ दिऊँ? के मलाई आमाको गर्भमा बनाउनुहुनेले नै तिनीहरूलाई पनि बनाउनुभएको होइन र? के उहाँले नै हाम्रा आमाको गर्भमा हामी दुवैलाई रच्नुभएको होइन र? “यदि मैले गरिबहरूका इच्छालाई इन्कार गरेको भए, अथवा विधवाहरूका आँखालाई निराश पारिदिएको भए, यदि मैले आफ्नो लागि मात्र खानेकुरा राखेको भए, यदि मैले अनाथहरूसँग बाँडचुँड नगरी आफूसँगै राखेको भए— तर मैले आफ्नो कलिलै उमेरदेखि बुबाले जस्तै गरी तिनीहरूलाई हुर्काएँ, र मेरो जन्मदेखि नै मैले विधवाहरूलाई डोर्‍याएँ— यदि मैले कोही लुगा नभएर नष्‍ट भइरहेको देख्दा, अथवा लुगा नभएर खाँचोमा परेकाहरूलाई देख्दा, अनि मेरो भेडाको ऊनले तिनीहरूलाई न्यानो पार्दा तिनीहरूको हृदयले मलाई आशिष् नदिएको भए, यदि मैले अदालतमा मेरो प्रभाव छ भनेर, मैले अनाथहरूका विरुद्ध हात उठाएको भए, त्यसो हो भने मेरा पाखुरा कुमबाट खुस्किजाओस्, त्यो जोर्नीबाट चुँडिओस्। किनकि परमेश्‍वरबाटको विनाशसँग म त्रसित थिएँ, र उहाँको गौरवको डरले मैले त्यस्ता कामहरू गर्नै सकिनँ। “यदि मैले मेरो भरोसा सुनमाथि राखेको छु भने अथवा निखुर सुनलाई यसरी भनेको छु भने, ‘तँ मेरो सुरक्षा होस्,’ यदि म आफ्नो प्रशस्त धनसम्पत्तिमा, मेरो हातको समृद्धिमा आनन्दित भएको छु भने यदि मैले सूर्यको प्रतापलाई अथवा चन्द्रमाको गौरवलाई कदर गरेको भए, जसले गर्दा मेरो हृदय गोप्य रूपमा तिनीहरूतर्फ मोहित हुनेथिए, र मेरा हातले तिनीहरूलाई श्रद्धाको चुम्बन चढाउनेथिए, त्यसो भएको भए यो न्याय गरिने योग्यका पाप हुनेथिए; किनकि म उच्‍चमा हुनुहुने परमेश्‍वरप्रति अविश्‍वासयोग्य हुनेथिएँ। “यदि म आफ्नो शत्रुहरूका दुर्भाग्यमा रमाएको भए, अथवा तिनीहरूमाथि आएको विपत्तिमा खुशी भएको भए— मैले तिनीहरूको जीवनको विरुद्ध श्राप दिएर आफ्नो मुखलाई पाप गर्न दिएको छैनँ— यदि मेरो घरानाका मानिसहरूले कहिल्यै यसो नभनेको भए, “इयोबको भोजनबाट कोचाहिँ तृप्‍त भएको छैन?” तर कुनै पनि परदेशीले सडकमा रात बिताउनु पर्दैनथ्यो; किनकि मेरो घरको ढोका सधैँ यात्रीहरूका लागि खुल्‍लै रहन्थ्यो, मैले अरू मानिसहरूले जस्तै मेरो हृदयमा मेरो दोष लुकाएर मेरो पाप ढाकेको छु? म भीडसँग धेरै डराएर, आफन्तहरूले गिल्‍ला पो गर्लान् कि भनी, म चुपचाप घरमै लुकेर बसेको छु र? (“अहो, मेरो कुरा सुनिदिने कोही भइदिए त! अब म आफ्नो बहसमा हस्ताक्षर गर्छु—सर्वशक्तिमान्‌ले नै मलाई जवाफ देऊन्; मलाई अभियोग लगाउनेहरूले आफ्नो दोषपत्रमा लेखेर देऊन्।

शेयर गर्नुहोस्
अय्‍यूब 31 पढ्नुहोस्

अय्‍यूब 31:1-35 पवित्र बाइबल (NERV)

“मैले आफ्नो आँखासित सम्झौता गरेको छु कि व्याविचारको दृष्टीकोणले म कुनै तुरूणीलाई हेर्नेछैन। परमेश्वरले स्वर्गबाट ठहराउनु भएको भाग कुन चाँहि हो? उँभोबाट सर्वशक्तिमानले दिनुभएको इनाम! परमेश्वरले दुष्टको निम्ति नाश पठाउनु हुन्छ, खराब गर्नेहरूको लागि विपत्ति पठाउनु हुन्छ। मेरो चाल परमेश्वरले जान्नु हुन्छ मेरो हरेक पाइला उहाँले देख्नुहुन्छ। “यदि झूटो कुरोसित मेरो केही सरोकार भएको भए र छली चालमा म फँसेको भए, न्यायको तराजुमा परमेश्वरले मलाई तौलिउन्, उहाँले नै जान्नुहुनेछ कि म निर्दोष छु। यदि मेरो पाइला कुमार्ग तिर लम्कीएको भए, यदि मेरो मनले आँखाको इच्छा अनुसार गल्ती गरेको छ भने अथवा मेरो हातमा मैला टाँसिएको छ भने, मैले रोपेको अन्न अर्कोले खाओस्, र मेरा बाली जरै समेत उखेलियोस्! “यदि मेरो मन कुनै स्त्रीले मोहित पारेको रहेछ भने अथवा मेरा छिमेकीहरूको ढोकामा म ढुकिबसेको छु भने, मेरी पत्नीले अर्को मानिसको लागि खाना तयार पारोस्, र अरू मानिसहरू उसित सुतोस्। किनभने सम्भोग लाजलाग्ने कुरा हो, न्यायको सामुन्ने एउटा अपराध हो। त्यो त नाश गर्ने आगो हुनेछ, मेरो सम्पूर्ण कुरा यसले उखेल्छ। “मैले मेरो दास वा दासीको बिन्ती इन्कार गरेको भए, तिनीहरूले मकहाँ आफ्नो उजुर ल्याउँदा मैले त्यो इन्कार गरेको भए, परमेश्वरको अघाडी जाँदा म के गर्ने? उहाँले सबै कुरा सोध्दा मैले के जवाफ दिने? परमेश्वरले मलाई मेरी आमाको गर्भमा रच्नुभयो, र तिनीहरूलाई पनि तिनीहरूकी आमाको गर्भमा रच्नुभयो। परमेश्वरले हामीहरूलाई आफ्नी आमाको गर्भमा नै रूप दिनुभएको हो। “गरीबहरूलाई सहायता गर्न मैले इन्कार गरेको छैन, विधवाहरूलाई चाहिएको कुराहरू दिन मैले इन्कार गरेको छैन। म स्वार्थी भएको छैन, मैले टुहुराहरूलाई भोकै राखेको छैन। तर मेरो युवा अवस्थादेखि, टुहुराहरूलाई बाबु जस्तै भएर हुर्काएँ, मेरो बाल्य अवस्थादेखि मैले विधवाहरूलाई वास्ता गरें। जब म मानिसहरू पीडित भएको देख्छु किनभने तिनीहरूसँग लगाउने लुगा थिएनँ। अथवा पोशाक बिहीन एक गरीब मानिसलाई देखें, मैले सधैँ तिनीहरूलाई लगाउने लुगाहरू दिएँ। मैले आफ्नै भेंडाको ऊन ओडाई दिएर तिनीहरूलाई न्यानो पारें अनि तिनीहरूले हृदयबाट नै मलाई आशीर्वाद दिए। फाटकमा न्यायकर्ताहरूले टुहुराहरूको विरूद्धमा मेरो पक्ष लिनेछन् भनी जान्दा-जान्दै पनि मैले कहिल्यै तिनीहरूमाथि डर देखाउन हात उठाइनँ। यदि मैले त्यस्तो कहिल्यै गरे भने तब मेरो पाखुरा त्यसको जोर्नीबाट फुस्किनेछ र कुमबाट तल झर्नेछ। तर मैले त्यस्तो नराम्रो काम गरिनँ। म परमेश्वरको दण्डदेखि त्रासित छु। उहाँको महिमाले मलाई भयभीत पार्छ। “मैले कहिले पनि आफ्नो धनमा भरोसा गरिनँ। मैले धनलाई कहिल्यै पनि भनिनँ कि तिमी मेरो आशा हौ।” म धनी थिएँ, तर धनले मेरो घमण्ड बढाएन। मैले प्रशस्त धन कमाएँ, तर त्यसले मलाई सुखी बनाएन। मैले कहिल्यै पनि उज्वल घाम र सुन्दर जूनलाई पूजिनँ। मेरो हृदय गुप्तरूपमा वहकाइएको थिएन अनि मेरो हात घाम र जून पूज्न कहिल्यै चुमिनँ। त्यो पनि पाप हो त्यसले दण्ड दिनै पर्छ। यदि मैले तिनीहरूलाई पूजेको भए, म सर्वशक्तिमान परमेश्वर प्रति विश्वासी हुने थिइन। “जब मेरो शत्रुहरू नष्ट भए म कहिले खुशी भइनँ। शत्रुहरूमाथि नराम्रो आई लाग्दा मैले तिनीहरूलाई खिसी गरिनँ। शत्रुलाई सरापेर मेरो मुखलाई पाप कार्य गर्ने दिइनँ। अनि तिनीहरूको मृत्युको लागि इच्छा गरिन। मेरा घरका सबै मानिसहरू जान्दछन कि मैले परदेशीहरूलाई सधैँ भोजन खुवाएँ। परदेशीहरू गल्लीमा सुत्न नपरोस् भनी मैले तिनीहरूलाई आफ्नो घरमा बोलाएँ। अन्य मानिसहरूले आफ्नो अपराधहरू लुकाउने कोशिश गर्छन् तर मैले मेरो दोष कहिल्यै लुकाइनँ। मानिसहरूले के भन्लान भन्ने कुरामा म डराएँ। त्यस्तो भयले मलाई कहिल्यै नराम्रो कार्य गर्न दिएन। मैले कहिल्यै बाहिर जान अस्वीकार गरिनँ। मानिसहरूको ममाथिको घृणादेखि म कहिल्यै डराइनँ। “अहो! कसैले मेरो कुरामा ध्यान दिओस् भन्ने म कामना गर्छु। मलाई मेरो कुरा व्याख्या गर्न दिइओस्। म इच्छा राख्छु कि सर्वशक्तिमान परमेश्वरले मलाई जवाफ दिउन्। म इच्छा गर्छु कि मैले जे कु-कर्म गरें त्यस विषयमा उहाँले के सोच्नु हुन्छ लेखुन्।

शेयर गर्नुहोस्
अय्‍यूब 31 पढ्नुहोस्