यूहन्ना 4:27-42
यूहन्ना 4:27-42 पवित्र बाइबल (NERV)
त्यस समय येशूका चेलाहरू शहरबाट फर्केर आए। तिनीहरू येशूलाई एक जना स्त्रीसँग यसरी बात गरिरहेको देखेर छक्क परे। तर तिनीहरू कसैले पनि सोध्ने आँट गरेनन्, “तपाईं के चाहनु हुन्छ?” वा “तपाईं यस स्त्रीसँग किन बात गरिरहनु भएको छ?” तब त्यस स्त्रीले पानी भर्ने गाग्रो त्यतै छाडी र नगर तिर लागी। तिनले शहर-वासीहरूलाई भनिन्, “एकजना मानिसले मैले गरेको सबै कुरा बताइदिनुभयो। आऊ उहाँलाई हेर। के उहाँ ख्रीष्ट हुनु सक्छ?” तब मानिसहरू शहर छाडे अनि येशू कहाँ गए। जब त्यस स्त्री शहरमा थिई, येशूका चेलाहरूले उहाँलाई आग्रह गरिरहेका थिए, “रब्बी, केही खानुहोस्!” तर येशूले उत्तर दिनुभयो, “मसँग खाने भोजन छ, जुन तिमीहरूलाई थाहा छैन।” तब चेलाहरूले आपसमा सोधे, “के कसैले येशूलाई केही भोजनहरू ल्याई दिएका थिए?” येशूले भन्नुभयो, “मेरो भोजन जसले मलाई यहाँ पठाँउनु भएको छ उहाँको इच्छालाई अनुशरण गर्नु हो अनि उहाँले मलाई दिएको काम पूरा गर्नु हो। जब तिमीहरू रोपाई गर्छौ र भन्छौ, ‘बाली काटन अझै चार महीना छ’ तर तिमीहरू आफ्ना आँखा खोल र मानिसहरूलाई हेर। तिनीहरू पनि बाली काट्ने समय भएको खेतबारी जस्ता छन्। अहिले सम्म, जसले बाली काट्छ उसैले ज्याला पाउँछ। उसैले जसले अनन्त जीवनको लागि फसल थुपार्दछ। यसैले जसले रोपाईं गर्दछ र जसले बाली काट्दछ दुवै सँगै आनन्दित हुन्छन्। यसर्थ त्यो भनाई, ‘एकजना मान्छेले रोप्छ अनि अर्को मान्छेले बाली काट्छ’ यो विषय सत्य छ। तिमीहरूलाई मैले बाली काट्न पठाए जुन तिमीहरूले रोपेनौ। अरूले काम गरे र तिनीहरूका कामबाट तिमीहरूले फल पाएका छौ।” त्यो स्त्रीको प्रमाणको कारणले गर्दा सामारी शहरमा धेरै जसो मानिसहरूले विश्वास गरे। तिनले भनिन्, “उहाँले मैले जे गरेकी थिए प्रत्येक कुरा भन्नु भयो।” तब सामरीहरू येशूकहाँ आए। येशूलाई उनीहरूसँगै बस्ने आग्रह गरे। तब येशू त्यहाँ दुइ दिन बस्नुभयो। तर अझ धेरै मानिसहरूले उहाँकै वचनको कारणले उहाँलाई विश्वास गरे। मानिसहरूले सामरीकी त्यस स्त्रीलाई भने, “प्रथम हामीले तिमीले जे भन्यौ त्यसको कारणले गर्दा येशूमाथि विश्वास गर् यौ। तर अब हामीले आफ्नो लागि जे सुनेका छौं त्यही कारणले विश्वास गर्छौं। हामीले अब बुझ्न थाल्यौं कि उहाँ मात्र एक त्यस्तो मानिस हुनुहुन्छ जसद्वारा यो संसार बाँच्न सक्छ।”
यूहन्ना 4:27-42 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
त्यसै बेला येशूका चेलाहरू पनि आइपुगे र उहाँलाई एउटी स्त्रीसँग कुरा गरिरहनुभएको देखेर उनीहरू छक्क परे। तर कसैले पनि “तपाईं के चाहनुहुन्छ? वा तपाईं त्यो स्त्रीसँग किन कुरा गर्दै हुनुहुन्छ?” भनेर सोधेनन्। त्यसैबेला सामरी स्त्रीचाहिँ पानीको गाग्री त्यहीँ छाडेर गाउँमा गइन् र मानिसहरूलाई भनिन्, “आएर हेर, एक जना मानिसलाई! मैले गरेका सबै काम उहाँले भनिदिनुभयो। कतै उहाँ नै मुक्ति दिनुहुने राजा ख्रीष्ट त हुनुहुन्न?” यो सुनेर सहरका मानिसहरू येशूलाई हेर्न दगुर्दै गए। त्यसै बीचमा चेलाहरूले येशूलाई खानेकुरा दिँदै, “गुरुज्यू, केही खानेकुरा खानुहोस्,” भनी बिन्ती गरे। तर येशूले भन्नुभयो, “मसँग तिमीहरूलाई थाहै नभएको खानेकुरा छ।” यो कुरा सुनेर चेलाहरूले आपसमा सोध्न लागे, “कसैले उहाँलाई खानेकुरा ल्याएर दियो कि कसो?” येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “मेरो खानेकुराचाहिँ मलाई पठाउनुहुनेको आज्ञापालन गर्नु र उहाँको काम पूरा गर्नु हो। तिमीहरू भन्छौ ‘बाली पाक्न अझै चार महिना लाग्छ’ तर म भन्छु, खेत नियालेर हेर, बाली पाकिसकेको छ र काट्ने बेला आइसकेको छ। बाली काट्नेले ज्याला पाउँछ र उसले अनन्त जीवनको लागि अन्न जम्मा गर्दछ अनि छर्ने र काट्ने दुवै सँगसँगै रमाउँछन्। यहाँनेर ‘एक जनाले बाली लाउँछ र अर्कोले काट्छ’ भन्ने उखान ठ्याक्कै मिल्छ। मैले तिमीहरूलाई तिमीहरूले खेती नगरेको ठाउँमा बाली उठाउन पठाएको छु। अरूहरूले त्यहाँ खेती गरे र उनीहरूले गरेको खेतीबाट तिमीहरूलाई फाइदा भएको छ।” सामरी स्त्रीले ‘मैले गरेका सबै काम उहाँले भनिदिनुभयो’ भन्ने साक्षी दिएकीले त्यस गाउँमा धेरै सामरीहरूले येशूमाथि विश्वास गर्न थाले। तिनीहरू येशूलाई भेट्न आए र उहाँलाई ‘हामीसँग बस्नुहोस्’ भनेर बिन्ती गरे। येशू तिनीहरूसँग दुई दिनसम्म बस्नुभयो र उहाँले दिनुभएको शिक्षाले गर्दा झन् धेरै सामरीहरूले उहाँमाथि विश्वास गरे। तिनीहरूले ती स्त्रीलाई भने, “अहिले तिम्रो कुरा सुनेर मात्रै होइन, तर हामी आफैंले उहाँको उपदेश सुनेकाले विश्वास गर्छौं। उहाँ साँच्चै संसारका मुक्तिदाता हुनुहुन्छ भन्ने कुरा अब हामीले थाहा पायौं।”
यूहन्ना 4:27-42 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
त्यति नै बेला उहाँका चेलाहरू आए, र उहाँलाई एउटी स्त्रीसँग कुरा गरिरहनुभएको देखेर छक्क परे, तर “तपाईं के चाहनुहुन्छ?” अथवा “तपाईं त्यस स्त्रीसँग किन बातचीत गर्दैहुनुहुन्छ?” भनेर कसैले सोधेनन्। तब त्यो स्त्री आफ्नो गाग्रो छोड़ेर नगरतिर गई, र मानिसहरूलाई भनी, “आओ, एक जना मानिसलाई हेर, जसले मैले गरेका सबै काम मलाई बताइदिनुभयो। कतै उहाँ नै ख्रीष्ट त हुनुहुन्न?” तब तिनीहरू नगरबाट निस्केर उहाँकहाँ गए। यसै बीचमा चेलाहरूले उहाँलाई यसो भनेर बिन्ती गरे, “रब्बी, भोजन गर्नुहोस्।” तर उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “मसित खानलाई भोजन छ, जो तिमीहरूलाई थाहा छैन।” यसकारण चेलाहरूले आपसमा भने, “के कसैले उहाँलाई भोजन ल्याइदियो कि कसो?” येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “मलाई पठाउनुहुनेको इच्छाअनुसार गर्नु, र उहाँको काम पूरा गर्नु नै मेरो भोजन हो। के तिमीहरू भन्दैनौ, ‘अझ चार महिना बाँकी छ, तब बाली काट्ने बेला आउँछ?’ म तिमीहरूलाई भन्दछु, आफ्ना आँखा उचालेर खेतबारी हेर, बाली कटनीको निम्ति पाकिसकेको छ। जसले बाली काट्छ त्यसले ज्याला पाउँछ, र अनन्त जीवनको लागि फल बटुल्छ, र छर्ने र कटनी गर्ने एकसाथ रमाउँछन्। किनकि ‘एक जनाले छर्छ, र अर्काले कटनी गर्छ,’ भन्ने वचन यसैमा सत्य हुन्छ। मैले तिमीहरूलाई त्यहाँ कटनी गर्न पठाएँ, जहाँ तिमीहरूले परिश्रम गरेका छैनौं। अरूहरूले परिश्रम गरेका छन्, र तिनीहरूको परिश्रमका फल तिमीहरूले पाएका छौ।” “मैले जे गरें उहाँले मलाई सबै भनिदिनुभयो” भन्ने त्यस स्त्रीको गवाहीले गर्दा त्यस नगरका सामरीहरूमध्ये धेरैले उहाँमाथि विश्वास गरे। यसकारण जब सामरीहरू उहाँकहाँ आए, तब तिनीहरूले उहाँलाई तिनीहरूसँग बस्न बिन्ती गरे, र उहाँ दुई दिन त्यहाँ बस्नुभयो। अनि उहाँका वचनको कारण अरू धेरैले उहाँमाथि विश्वास गरे। त्यस स्त्रीलाई तिनीहरूले भने, “अब तिमीले भनेका कुराले गर्दा हामीले विश्वास गरेका होइनौं, तर हामी आफैले सुनेका कारणले साँच्चै उहाँ संसारका मुक्तिदाता हुनुहुन्छ भनी हामीले जानेका छौं।”
यूहन्ना 4:27-42 नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
त्यति नै बेला उहाँका चेलाहरू फर्केर आइपुगे, र उहाँलाई एउटी स्त्रीसँग कुरा गरिरहनुभएको देखेर तिनीहरू छक्क परे। तर कसैले पनि “तपाईं के चाहनुहुन्छ?” अथवा “तपाईं त्यस स्त्रीसित किन कुरा गर्दै हुनुहुन्छ?” भनी उहाँलाई सोधेनन्। त्यसपछि आफ्नो गाग्रो त्यहीं छोडेर त्यो स्त्री शहरतिर फर्केर गई र मानिसहरूलाई भनी, “आओ, र एकजना मानिसलाई हेर, जसले मैले गरेका सबै कुराहरू मलाई भनिदिनुभयो। कतै उहाँ नै ख्रीष्ट ता हुनुहुन्न?” तिनीहरू शहरबाट निस्केर उहाँकहाँ गए। यसै समयमा उहाँका चेलाहरूले उहाँलाई “गुरुज्यू, केही भोजन गर्नुहोस्” भनी विन्ती गरे। तर उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “मसँग खानलाई भोजन छ, जसको बारेमा तिमीहरूलाई थाहा छैन।” त्यसपछि चेलाहरूले एक-अर्कालाई भने, “कसैले उहाँको निम्ति भोजन ल्याइदिएको होला कि?” येशूले भन्नुभयो, “मेरो भोजन नै मलाई पठाउनुहुनेको इच्छा पालन गर्नु र उहाँको काम पूरा गर्नु हो। के तिमीहरू ‘अब चार महिना बाँकी छ, तब कटनीको समय हुन्छ’ भनी भन्दैनौ र? म तिमीहरूलाई भन्दछु, आफ्ना आँखा खोलेर खेतबारीहरूमा हेर! त्यो कटनीको निम्ति पाकिसकेको छ। अहिले पनि फसल काट्नेले ज्याला पाउँछ, अहिले पनि उसले अनन्त जीवनको लागि फल बटुल्छ, जसले गर्दा बीउ छर्ने र फसल काट्ने दुवै एकसाथ रमाउँछन्। त्यसैकारण ‘एउटाले छर्छ, अर्कोले काट्छ’ भन्ने भनाइ सत्य छ। मैले तिमीहरूलाई त्यसको कटनी गर्न पठाएँ, जसको निम्ति तिमीहरूले काम गरेनौ। अरूहरूले परिश्रम गरेका छन्, अनि तिमीहरूले चाहिँ तिनीहरूका परिश्रमको फलको कटनी गरेका छौ।” “मैले गरेका सबै कामहरू उहाँले मलाई भनिदिनुभयो” भन्ने त्यस स्त्रीको गवाहीका कारण त्यस शहरका धेरै सामरीहरूले उहाँमाथि विश्वास गरे। यसकारण सामरीहरू उहाँकहाँ आए, र तिनीहरूले उहाँलाई तिनीहरूसँग बस्न अनुरोध गरे; अनि उहाँ दुई दिनसम्म त्यहाँ बस्नुभयो। अनि उहाँको वचनको कारण अरू धेरै जनाले विश्वास गरे। तिनीहरूले त्यस स्त्रीलाई भने, “तिमीले जे भन्यौ केवल त्यसको कारणले मात्र हामीले विश्वास गरेका होइनौं, तर अब ता हामी आफैले सुनेका छौं, र हामी यो जान्दछौं कि, उहाँ साँच्चै नै संसारका मुक्तिदाता हुनुहुन्छ।”