एज्रा 3:1-13
एज्रा 3:1-13 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
सातौँ महिना लागेपछि इस्राएलीहरू आ-आफ्ना सहरहरूमा बसिसकेका थिए। त्यस बेला मानिसहरू एउटै मानिसजस्तो भएर यरूशलेममा भेला भए। तब परमेश्वरका जन मोशाको व्यवस्थामा तोकिएअनुसार होमबलि चढ़ाउन योसादाकका छोरा येशूअ र तिनका सङ्गी-पूजाहारीहरू अनि शालतिएलका छोरा यरुबाबेल र तिनका सहयोगीहरू इस्राएलका परमेश्वरको वेदी निर्माण गर्ने काममा लागे। आफ्ना वरिपरिका जनताको डर तिनीहरूमा भए तापनि तिनीहरूले वेदी त्यसको जगमाथि निर्माण गरे र त्यसै वेदीमा तिनीहरूले परमप्रभुको निम्ति बिहान र बेलुकीका दुवै समयका बलिदानमा होमबलि चढ़ाए। त्यसपछि प्रतिदिनको निम्ति तोकिएको संख्याअनुसार होमबलिका साथ तिनीहरूले तोकिएबमोजिम छाप्रोवासको चाड़ मनाए। यीबाहेक नित्य होमबलि, औंसी-बलि र परमप्रभुले ठहराउनुभएका सबै पवित्र चाड़हरूका निम्ति बलि चढ़ाए। यिनका साथसाथै परमप्रभुको निम्ति ल्याएका सबै स्वेच्छा भेटी चढ़ाए। परमप्रभुका भवनको जग हालसम्म बसालिएको नभए तापनि सातौँ महिनाको पहिलो दिनमा तिनीहरूले होमबलि चढ़ाउन सुरु गरे। तिनीहरूले डकर्मी र सिकर्मीहरूका निम्ति रुपियाँ अनि सीदोन र टुरोसवासीहरूलाई लेबनानबाट समुद्रको बाटो भएर योप्पासम्म देवदारुका काठहरू ल्याउन तेल र खाद्य दिए, किनभने तिनीहरूले फारसका राजा कोरेसबाट यसो गर्ने अनुमति पाएका थिए। यरूशलेममा भएको परमेश्वरको भवनमा फर्केर आएका दोस्रो वर्षको दोस्रो महिनामा शालतिएलका छोरा यरुबाबेल र योसादाकका छोरा येशूअले र तिनीहरूका बाँकी दाजुभाइहरू, अर्थात् पूजाहारीहरू र लेवीहरू र कैदबाट यरूशलेममा फर्केर आएका सबै जनाले काम सुरु गरे। परमप्रभुका भवनको निर्माण-कार्यको रेखदेख गर्न बीस वर्ष र त्यसभन्दा उँभोका लेवीहरूलाई तिनीहरूले नियुक्त गरे। परमप्रभुका भवनको निर्माण गर्नेहरूको रेखदेख गर्ने काममा येशूअ र तिनका छोराहरू र भाइहरू, र कादमीएल र तिनका छोराहरू (होदबियाका सन्तानहरू), र हेनादादका छोराहरू र तिनीहरूका छोराहरू र भाइहरू— जो सबै लेवी थिए— एकसाथ लागेका थिए। जब बनाउनेहरूले परमप्रभुका मन्दिरको जग बसाले, तब पूजाहारीहरूले आफ्ना पोशाक लगाएर तुरहीका साथमा, र लेवीहरू (अर्थात् आसापका छोराहरू) झ्यालीको साथमा इस्राएलका राजा दाऊदले तोकिदिएको रीतअनुसार परमप्रभुको प्रशंसा गर्न आ-आफ्ना स्थान लिए। तिनीहरूले स्तुति गर्दै र परमप्रभुलाई धन्यवाद दिँदै यसो भनेर गाए, उहाँ असल हुनुहुन्छ, उहाँको करुणा इस्राएलमाथि सदासर्वदै रहिरहन्छ।” अनि परमप्रभुका भवनको जग बसालिएको कारण सबै मानिसहरूले ठूलो सोरले परमप्रभुको स्तुति गरे। तर अघिको भवन देखेका धेरै जना वृद्ध पूजाहारीहरू, लेवीहरू र परिवारका मुखियाहरू भवनको जग बसालेको देखेर रोए र चर्को सोरले विलाप गरे, र अरू धेरैचाहिँ आनन्दले जयजयकार गरे। आनन्दले कराएको सोर र रोएको सोर कसैले ठम्याउन सकेन, किनभने मानिसहरूले कराएको सोर चर्को थियो। त्यो आवाज टाढ़ा-टाढ़ासम्म पनि सुनिन्थ्यो।
एज्रा 3:1-13 पवित्र बाइबल (NERV)
जब सातौं महीना आयो अनि इस्राएलका मानिसहरू तिनीहरूको शहरहरूमा थिए, समस्त मानिसहरू यरूशलेममा एकै साथ भेला भए। योसादाकको छोरा येशूअ अनि तिनका सँगी पूजाहारी र शालतीएलका छोरा यरूबाबेल अनि तिनका मानिसहरूले इस्राएलका परमेश्वरको बेदी पुनःर्निर्माण गर्न शुरू गरे, जसमा कि तिनीहरूले, परमेश्वरका मानिस मोशाको निर्देशनमा लेखिए जस्तै गरी त्यसमा होमबलिहरूको बलिदान अर्पण गर्न सकुन्। तिनीहरूले त्यो वेदी त्यसको खास घडेरीमा निर्माण गरे किनभने तिनीहरू आफ्ना वरिपरिका मानिसहरूसित डराएका थिए। अनि तिनीहरूले त्यसमा विहान बेलुकी दुवै पटक अर्पणहरू होमबलिहरू अर्पण गरे। तब तिनीहरूले छाप्रो बासको चाड नियममा लेखिए अनुसार मनाए। तिनीहरूले चाडको प्रत्येक दिनको निम्ति आवश्यक अनुसार ठीक संख्यामा होमबलि अर्पण गरे। अनि त्यसपछि तिनीहरूले नियमित होमबलिहरू र तोकिएका दिनमा परमप्रभुका तोकिएका सबै पवित्र उत्सवका निम्ति अर्पणहरू चढाए। अनि तिनीहरूले परमप्रभुलाई स्वेच्छाले बलिदानहरू अर्पण गरे। सातौं महिनाको पहिलोदिन परमप्रभुलाई होमबलि चढाउन शुरू गरे। यद्यपि तिनीहरूले त्यसबेला सम्म परमप्रभुको मन्दिरको जग बसाएका थिएनन्। तब तिनीहरूले (मानिसहरू जो फर्की आएका थिए) डकर्मीहरूलाई सिकर्मीहरूलाई पैसा दिए भोजन, पिउने पदार्थ अनि भद्राक्षेको तेल सीदोन र सोरका मानिसहरूलाई दिए जसद्वार तिनीहरूले लबानोन समुद्रद्वारा योप्पामा देवदारका मूढाहरू ल्याउनेछन्। फारसका राजा कोरेसको अनुमति लिएर यसो गरियो। दोस्रो बर्षको दोस्रो महिनामा शालतीएलका छोरा यरूबाबेल अनि योशादाकका छोरा येशूअले आफ्ना अन्य मानिसहरू, पूजाहारीहरू, लेवीहरू कैदबाट यरूशलेममा परमप्रभुको मन्दिरमा आए पछि यरूशलेम आउनेहरूले एकसाथ काम शुरू गरे। परमप्रभुको मन्दिर निर्माण कार्यको निरीक्षकको रूपमा काम गर्नका निम्ति 20 बर्ष अधिक उमेरका लेवीहरूलाई नियुक्त गरे। येशूअ, तिनका छोराहरू अनि तिनका दाज्यू-भाइहरू, कदमीएल अनि तिनका छोराहरू (यहूदाका सन्तानहरू) बिन्नूई होदबियाहका छोराहरू अनि नातीहरू र तिनीहरूका भाइहरू-लेवीहरूसँग परमेश्वको मन्दिरमा काम गर्नेहरूको निरक्षण गर्न सहमत भए। जब निर्माणकर्त्ताहरूले परमप्रभुको मन्दिरको जग बसाए तब पूजाहारीहरूले आफ्ना विशेष वस्त्र लगाएर हातमा तुरही लिए अनि लेवीहरूले आफ्ना झ्याम्टाहरूको साथ, इस्राएलका राजा दाऊदको निर्देश अनुसार परमप्रभुको स्तुति गर्न आफ्नो स्थान ग्रहन गरे। आनि तिनीहरूले प्रत्युत्तर गीतहरू, स्तुतिगीत अनि परमप्रभुको स्तुति गरे: “किनभने, उहाँ भलो हुनुहुन्छ। किनभने इस्राएलप्रति उहाँको विश्वासमय प्रेम सदा-सर्वदा रहिरहन्छ।” अनि समस्त मानिसहरू परमप्रभुको स्तुति गर्न जोडले कराए, किनभने परमप्रभुको मन्दिरको जग बसालिएको थियो। अनि धेरै अगुवा पूजाहारीहरू, लेवीहरू अनि कुलका अगुवाहरू जसले अघिको मन्दिर देखेका थिए, ती रोए। जब तिनीहरूले यो मन्दिरको जग बसालिएको देखे। यद्यपि धेरै खुशीले जोडसँग कराए। यसर्थ कसैले पनि खुशीको कराई अनि रूवाइको आवाज छुट्याउन सकेनन्। किनभने मानिसहरूले यति साह्रो हल्ला मच्चाइरहेका थिए कि त्यो आवाज टाढा-टाढा सम्म सुनिन्थ्यो।
एज्रा 3:1-13 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
सातौँ महिनासम्ममा इस्राएलीहरू आ-आफ्ना सहरहरूमा बसिसकेका थिए। त्यसपछि तिनीहरू सबै यरूशलेममा भेला भए। योसादाकको छोरो येशूअ, उनका पूजाहारी मित्रहरू र शालतिएलको छोरो यरुबाबेल र उनका कुटुम्बहरूले इस्राएलका परमेश्वरको वेदी बनाए र परमेश्वरका जन मोशाले दिएका व्यवस्थामा लेखिएका आदेशअनुसार तिनीहरूले त्यहाँ आफ्ना बलिदानहरू चढाउन थाले। कैदबाट फर्किआएका मानिसहरू देशमा बास गरिरहेका मानिसहरूसित डराए तापनि तिनीहरूले अघिकै ठाउँमा वेदी खडा गरे। त्यसपछि फेरि तिनीहरूले नियमितरूपले त्यसमाथि बिहान र बेलुकाका बलिदान होमबलि चढाउन लागे। तिनीहरूले नियमअनुसार छाप्रो-वासको चाड मनाए। प्रत्येक दिन त्यस दिनलाई तोकिएका बलिदानहरू चढाए। अनि त्यसमाथि दैनिक होमबलि, औंसीका दिनमा र अरू नियमितरूपले परमप्रभु पुज्नलाई भेला हुनुपर्ने दिनहरूमा र आफ्ना इच्छाले चढाइनुपर्ने भेटीसमेत तिनीहरूले चढाउन लागे। मानिसहरूले त्यस बेलासम्म फेरि मन्दिर बनाउन सुरु नगरेका भए तापनि तिनीहरूले सातौँ महिनाको पहिलो दिनमा परमप्रभुलाई बलिदानहरू चढाउन थाले। ढुङ्गा र काठका काम गर्नेहरूका ज्याला दिन मानिसहरूले पैसा दिए र लेबनानबाट ल्याइने देवदारुका काठहरूका सट्टामा टुरोस र सीदोनमा पठाइनुपर्ने खाद्य र जैतुनको तेल पनि दिए। देवदारुका काठहरू समुद्रबाट योप्पासम्म ल्याइन्थे। यी सबै काम गर्ने अनुमति फारसका महाराजा कोरेसले दिएका थिए। यसरी यरूशलेममा मन्दिर बनेको ठाउँमा तिनीहरू आइपुगेको एक वर्षपछि त्यस वर्षको दोस्रो महिनामा तिनीहरूले काम सुरु गरे। यरुबाबेल, येशूअ र तिनीहरूका सबै स्वदेशी सङ्गीहरू, पूजाहारीहरू र लेवीहरू र वास्तवमा यरूशलेममा कैदबाट फर्किआउने सबै मानिसहरू त्यस काममा लागे। बीस वर्ष वा त्यसभन्दा बढी उमेर भएका सबै लेवीहरू मन्दिर फेरि बनाउने कामका जिम्मावार खटाइए। लेवी येशूअ र उनका छोराहरू, कुटुम्बहरू, कादमीएल र उनका छोराहरूले (होदबियाका गोत्रका) मन्दिर बनाउने काम रेख-देख गर्न साथ दिए। (तिनीहरूलाई हेनादाद गोत्रका लेवीहरूले मद्दत गरे।) मानिसहरूले मन्दिरको जग बसाल्न थालेपछि पूजाहारीहरू पोशाक पहिरेर हातमा तुरही लिई आफ्ना ठाउँमा उभिए। आसाप गोत्रका लेवीहरू झ्याम्टा लिएर उभिए। दाऊद राजाको पालादेखि मान्दैआएको आदेशअनुसार तिनीहरूले परमप्रभुको प्रशंसा गरे। तिनीहरूले परमप्रभुको स्तुति गर्दै भजन गाए र यो पंक्ति दोहोर्याई गाए: “परमप्रभु भलो हुनुहुन्छ र इस्राएलमाथि उहाँको प्रेम सदासर्वदा रहिरहन्छ।” सबै जनाले पूरा जोडसित स्वर उठाएर जयध्वनिका साथ परमप्रभुको प्रशंसा गरे किनभने मन्दिरको जग बसाल्ने काम सुरु भएको थियो। धेरै वृद्ध पूजाहारी, लेवी र गोत्र-गोत्रका प्रधानहरूले पहिलो मन्दिर देखेका थिए। यो मन्दिरको जग बसालेको देखेर तिनीहरू रुन र विलाप गर्न थाले। तर त्यहाँ हुने अरू व्यक्तिहरूचाहिँ आनन्दले चिच्च्याए। मानिसहरू आनन्दले कराएका र रोएका स्वरहरू कसैले अलग्गै ठम्याउन सकेनन् किनभने यति चर्को आवाज उठेको थियो कि टाढा-टाढासम्म त्यो सुनिन्थ्यो।