प्रेरित 23:1-11

शेयर गर्नुहोस्

प्रेरित 23:1-11 पवित्र बाइबल (NERV)

पावलले यहूदी-महासभालाई हेरे अनि भने, “मेरा दाज्यू-भाइहरू हो, मैले आज सम्म मेरो जीवन राम्रो विचारमा नै बिताँए।” हनानिया, प्रधान पूजाहारी पनि त्यहाँ थिए। हननियाले पावलले भनेको सुने र मानिसहरूलाई पावलको मुखैमा हिर्काउन आदेश दिए जो पावलको छेउमा उभिएका थिए। पावलले हननियालाई भने, “परमेश्वरले पनि तिमीलाई हिर्काउनु हुनेछ। तिमी एक मैला भित्ता जस्तो छौ जुन सेतो रंगले पोतेको छ। मोशाको व्यस्था अनुसार मेरो न्याय गर्न तिमी त्यहाँ बसिरहेका छौ यद्यपि तिमी मलाई हिर्काउर्नें आदेश दिएर कानुन अमान्य गरिरहेका छौ।” पावलको छेउमा उभिरहेका मानिसहरूले भने, “तिमीले त्यसरी प्रभुको प्रधान पूजाहारीसँग बात गर्नु हुँदैन, तिमीले उनलाई निन्दा गरिरहेछौ!” पावलले भने, “दाज्यू-भाइहरू, मलाई थाहा थिएन कि उनी प्रधान पूजाहारी हुन्। धर्मशास्त्रमा यस्तो लेखिएको छ, ‘तिमीले तिम्रा मानिसहरूका अगुवाको विषयमा खराब कुराहरू गर्नु हुँदैन।’” सभामा कतिपय मानिसहरू सदुकिहरू थिए र अन्य फरिसीहरू थिए। यो सोचेर पावलले एउटा विचार निकाले। उनी महा-सभाप्रति चिच्याए, “मेरा दाज्यू-भाइहरू, म फरसीको छोरो फरसी हुँ। म यहाँ मुद्दामा छु किनभने म विश्वास गर्छु मानिसहरू मृत्युबाट बौरी उठ्ने छन्!” जब पावलले त्यसो भने, त्यहाँ फरिसी र सदुकीहरू माझ गहन तर्क शुरु हुन थाल्यो। सभा दुइ दलमा विभाजन भयो। सदुकीहरूको विश्वास थियो मानिसहरू मरे पछि तिनीहरू फेरि जिउँदो हुँदैनन्, अनि स्वर्गदूत अथवा आत्मा हुँदैन। तर फरिसीहरू यी सबैमा विश्वास गर्छन्। ती सबै जना यहूदीहरू जोड-जोडले चिच्याउन थाले। कतिपय शास्त्रीहरू, जो फरसीहरू थिए, उभिए र तर्क गरे, “हामीले यस मानिसको विरुद्ध कुनै गल्ती पाएनौं। हुन सक्छ दमीशकको बाटोमा स्वर्गदूतले अथवा आत्माले उसँग बोल्यो होला!” तर्क लड़ाईँमा बद्लियो। यहूदीहरूले पावललाई टुक्रा-टुक्रा पार्नेछन् भनेर सेनापति डराए। यसैले सेनापतिले सिपाहीहरूलाई तल गएर पावललाई यहूदीहरूबाट लिइकन सैन्य-भवनमा राख्न लगाए। अर्को रात, प्रभु येशू आउनु भयो अनि पावलको छेउमा उभिनु भयो अनि भन्नुभयो, “साहसी बन! जसरी तिमीले यरूशलेममा मेरो विषयमा भन्यौ, रोममा पनि गएर मेरो विषयमा बताउनु पर्छ।”

प्रेरित 23:1-11 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)

पावलले महासभातिर एकटक लाएर हेरे, र भने, “भाइ हो, आजको दिनसम्‍म परमेश्‍वरको दृष्‍टिमा मैले शुद्ध विवेकले जीवन बिताएको छु।” यस कुरामा प्रधान पूजाहारी हननियाले तिनको छेउमा उभिनेहरूलाई मुखमा हिर्काउने हुकुम दिए। तब पावलले उनलाई भने, “हे चून पोतेको भित्तो! तिमीलाई पनि परमेश्‍वरले प्रहार गर्नुहुनेछ। तिमी व्‍यवस्‍थाबमोजिम मेरो इन्‍साफ गर्न बसेर के व्‍यवस्‍थाको विपरीत मलाई हिर्काउने हुकुम दिन्‍छौ?” अनि छेउमा उभिनेहरूले भने, “के तँ परमेश्‍वरका प्रधान पूजाहारीको अपमान गर्छस्‌?” तब पावलले भने, “भाइ हो, उहाँ प्रधान पूजाहारी हुनुहुन्‍छ भन्‍ने मलाई थाहा थिएन। किनकि लेखिएको छ, ‘तैंले आफ्‍ना जनताका शासकको खराबी नबोल्‍नू’।” तर त्‍यस महासभामा एक दल सदुकी र अर्को दल फरिसीहरू रहेछन्‌ भन्‍ने थाहा पाएर पावलले उच्‍च सोरमा भने, “भाइ हो, म त फरिसीहरूका छोरो फरिसी नै हुँ। मरेकाहरूको आशा र पुनरुत्‍थानको कारण मेरो मुद्दा चलिरहेछ।” तिनले यसो भनेपछि फरिसीहरू र सदुकीहरूमा मतभेद भयो, र भीड़मा फाटो पर्‍यो। किनकि सदुकीहरू भन्‍दछन्‌ कि पुनरुत्‍थान, स्‍वर्गदूत, आत्‍मा भन्‍ने केही पनि छैन। तर फरिसीहरू ती सबै मान्‍छन्‌। त्‍यहाँ ठूलो होहल्‍ला मच्‍चियो, र फरिसी दलका कोही शास्‍त्रीहरू खड़ा भएर यसो भन्‍दै प्रतिवाद गर्न लागे, “यस मानिसमा हामी केही खराबी पाउँदैनौं। यदि आत्‍मा वा स्‍वर्गदूतले यिनलाई यसो भनेका हुन्‌ भने के त?” त्‍यहाँ ठूलो मतभेद भएपछि उनीहरूका हातबाट पावल लुछलाछ पारिएलान्‌ भन्‍ने डरले सेनापतिले सिपाहीहरूलाई तल गएर तिनलाई उनीहरूका बीचबाट बलजफतीसँग ल्‍याएर ब्‍यारेकभित्र लैजानू भनी आज्ञा दिए। भोलिपल्‍ट राती प्रभुले तिनका नजिक उभिएर भन्‍नुभयो, “साहस गर, पावल, किनकि जसरी तिमीले यरूशलेममा मेरो विषयमा गवाही दियौ, त्‍यसरी तिमीले रोममा पनि गवाही दिनुपर्छ।”

प्रेरित 23:1-11 नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)

तब पावलले महासभातिर टिठ लाएर हेर्दै भने, “मेरा दाजुभाइ-दिदीबहिनीहरू, आजका दिनसम्म मैले असल विवेकमा परमेश्‍वरप्रति मेरो कर्तव्य पूरा गरेको छु।” यो कुरा सुन्‍नासाथ प्रधान पूजाहारी हननियाले पावलका नजिकै उभिएका मानिसलाई उनको मुखमा हिर्काउने आदेश दिए। अनि पावलले भने, “हे चून पोतिएको भित्ता, तपाईंलाई परमेश्‍वरले प्रहार गर्नुहुनेछ! व्यवस्थाअनुसार मेरो न्याय गर्न तपाईं त्यहाँ बस्‍नुभएको छ, तर पनि मलाई हिर्काउने आदेश दिएर तपाईं स्वयम् त्यस विधिको उलङ्घन गर्दै हुनुहुन्छ।” यो सुनेर पावलका नजिकै उभिनेहरूले उनलाई भने, “परमेश्‍वरको प्रधान पूजाहारीलाई बेइज्जत गर्ने तँ कसरी साहस गर्दैछस्?” पावलले तिनीहरूलाई जवाफ दिए, “दाजुभाइ-दिदीबहिनीहरूहो, उहाँ प्रधान पूजाहारी हुनुहुन्छ भन्‍ने मैले थाहा पाउन सकिनँ; किनकि यस्तो लेखिएको छ: ‘तिम्रा मानिसहरूका शासकको बारेमा निन्दनीय कुरा नबोल।’ ” जब पावलले महासभामा एक सदुकी दलका र अर्को फरिसी दलका रहेछन् भनेर उनले थाहा पाए, तब उच्‍च सोरमा भने, “मेरा दाजुभाइ-दिदीबहिनीहरूहो, म फरिसीहरूको छोरो एउटा फरिसी हुँ। मरेकाहरू पुनर्जीवित हुनेछन् भन्‍ने कुरामा मेरो आशा रहेकोले, म दोषीको रूपमा यहाँ उभिएको छु।” जब उनले यो कुरा भने, त्यहाँ भएका सदुकीहरू र फरिसीहरूका बीच एउटा मतभेद उत्पन्‍न भयो र महासभामा फाटो आयो। सदुकीहरू भन्छन् कि मरेकाहरू पुनर्जीवित हुनेछैनन् र स्वर्गदूतहरू, आत्माहरू पनि छैनन्, तर फरिसीहरू यी सबै कुराको अस्तित्व स्वीकार गर्दछन्। त्यहाँ ठूलो खैलाबैला मच्‍चियो र फरिसी दलका केही व्यवस्थाका शिक्षकहरू उठेर घमासान तर्क गर्न थाले। तिनीहरूले भने, “यस मानिसमा कुनै किसिमको गल्ती हामी भेट्टाउँदैनौं। कतै एउटा आत्मा वा स्वर्गदूत पो यस मानिससँग बोल्यो कि?” तिनीहरू बीचको झगडा यति हिंसात्मक हुनथाल्यो कि तिनीहरूले पावललाई लुछलाछ पार्लान् कि भन्‍ने सेनापतिलाई डर भयो। त्यसकारण तिनले आफ्ना सैनिकहरूलाई “तल गई पावललाई तिनीहरूका बीचबाट निकालेर उनलाई ब्यारेकभित्र लैजाऔ” भन्‍ने आदेश दिए। भोलिपल्ट राती प्रभुले पावलको नजिकै उभिएर भन्‍नुभयो, “साहस गर! यरूशलेममा जसरी तिमीले मेरो बारेमा साक्षी दिइरहेका थियौ, त्यस्तै साक्षी तिमीले रोममा पनि दिनुपर्छ।”

प्रेरित 23:1-11 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)

पावलले सभाको चारैतिर हेरेर भने, “दाजुभाइहरू हो, आजसम्‍म मेरो जीवनको यात्रामा मैले मेरो विवेकलाई परमेश्‍वरको अघि शुद्ध राखेको छु।” पावलले यो कुरा भनेको सुनेर प्रधान पूजाहारी हननियाले नजिकै उभिएका मानिसहरूलाई पावलको मुखमा हिर्काउने आज्ञा दिए। तर पावलले हननियालाई भने, “हे सेतो कमेरो लाएको भित्तो! तिमीलाई पनि परमेश्‍वरले हिर्काउनुहुनेछ। तिमी व्यवस्थाअनुसार मेरो न्‍याय गर्न बसेका छौ र पनि व्यवस्था मिचेर मलाई कुट्‍ने आज्ञा किन दिन्‍छौ?” पावलका नजिकै हुनेहरूले भने, “के तिमी परमेश्‍वरले ठहराउनुभएका प्रधान पूजाहारीलाई पनि गाली दिन्‍छौ?” पावलले भने, “दाजुभाइहरू हो, उहाँ नै प्रधान पूजाहारी हुनुहुन्‍छ भन्‍ने कुरा मलाई थाहा थिएन। आफ्‍ना मानिसहरूमाथि अधिकार गर्ने प्रधानको विरोधमा नराम्रो कुरा बोल्‍नुहुँदैन भन्‍ने धर्मशास्‍त्रमा लेखिएको त्‍यो कुरा म जान्‍दछु।” महासभामा सदुकी र फरिसी समूहका मानिसहरू बसेका छन् भन्‍ने कुरा जानेर पावलले ठूलो सोरमा भने, “दाजुभाइहरू हो, म फरिसीको छोरा फरिसी नै हुँ। मरेको मानिस फेरि बिउँतनेछन् भन्‍ने आशा राखेकाले यहाँ मेरो मुद्दा चलिरहेछ।” पावलले भनेको यस कुराले गर्दा सदुकी र फरिसीहरूमा मतभेद भयो र सभामा फाटो हुन गयो किनभने सदुकीहरूले मानिस मरेपछि फेरि बिउँतनेछन् भन्‍ने कुरामा विश्‍वास गर्दैनथे अनि स्‍वर्गदूत र आत्‍मा छँदैछैनन् भन्‍दथे। तर फरिसीहरूले चाहिँ यी तीन कुरामा विश्‍वास गर्दथे। त्‍यसैले गर्दा महासभामा ठूलो होहल्‍ला मच्‍चियो। फरिसी समूहका केही धर्म-गुरुहरूले उभिएर सदुकीहरूको घोर विरोध गर्दै भने, “हामी त यो मानिसको कुनै दोष नै देख्‍तैनौं। यी मानिससँग कुनै आत्‍मा वा स्‍वर्गदूतले बोलेका नै हुन् भने के भयो त!” तिनीहरूको झगडा निक्‍कै चर्केर गयो। झगडामा पावललाई लुछलाछ पारेर मार्लान् भन्‍ने डरले सेनापतिले ‘पावललाई सभाबाट निकालेर किल्‍लामा लैजाओ’ भनेर सिपाहीहरूलाई पठाइदिए। त्‍यही रातमा प्रभुले पावलको नजिकै आएर भन्‍नुभयो, “साहसी होऊ, नडराऊ! यहाँ यरूशलेममा मेरो गवाही दिएजस्‍तै तिमीले रोममा पनि दिनुपर्छ।”