प्रेरित 21:1-36
प्रेरित 21:1-36 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
उनीहरूसँग बिदा भई हामी जहाजमा चढ़ेर सीधै कोसमा आयौं, र भोलिपल्ट रोडसमा र त्यहाँबाट पटारामा आइपुग्यौं। अनि फोनिकेमा जाने एउटा जहाज भेट्टाएर हामी त्यसैमा चढ़ेर गयौं। जब साइप्रस देखा पर्यो, तब हामी त्यसलाई देब्रेतिर पारी सिरियातर्फ लागेर टुरोसमा उत्र्यौं। किनभने जहाजका मालसामान त्यहाँ उतार्नुपरेको थियो। चेलाहरूलाई खोजी फेला पारेर तिनीहरूसँग हामी सात दिन त्यहाँ बस्यौं। पावललाई यरूशलेममा नजानू भनी तिनीहरूले पवित्र आत्माद्वारा भने। त्यहाँबाट हाम्रो हिँड्ने बेला भएपछि हामी बिदा भएर आफ्नो यात्रामा निक्लियौं। आफ्ना जहान र बालबच्चाहरूसमेत तिनीहरू जम्मै हामीलाई सहर बाहिरसम्म पुर्याउन आए, र हामीले समुद्र किनारमा घुँड़ा टेकी प्रार्थना गर्यौं, र एक-अर्कासँग बिदा भयौं। तब हामी जहाजमा चढ़्यौं, र तिनीहरूचाहिँ आफ्ना घर फर्के। टुरोसबाट समुद्र-यात्रा गरी हामी टोलेमाइसमा आइपुग्यौं। त्यहाँ भाइहरूलाई अभिवादन गरी तिनीहरूसँग एक दिन बस्यौं। भोलिपल्ट हामी बिदा भएर कैसरियामा आयौं, र प्रचारक फिलिपको घरमा पस्यौं। तिनी ती सात जनामध्ये एक थिए, र हामी तिनीसँग बस्यौं। अगमवाणी बोल्ने तिनका चार जना अविवाहित छोरीहरू थिए। हामी त्यहाँ केही दिन बस्दा यहूदियाबाट अगाबस नाउँका एक जना अगमवक्ता आए। उनले हामीकहाँ आएर पावलको पटुका लिई आफ्नो हात-खुट्टा बाँधे, र भने, “पवित्र आत्मा यसो भन्नुहुन्छ, ‘यो पटुका जुन मानिसको हो, त्यसलाई यरूशलेममा यहूदीहरूले यसैगरी बाँध्नेछन् र अन्यजातिहरूका हातमा सुम्पिदिनेछन्’।” यो कुरा सुनेर, हामी र त्यस ठाउँका मानिसहरू मिलेर तिनलाई यरूशलेममा नजानुहोस् भनी बिन्ती गर्यौं। तर पावलले जवाफ दिए, “तिमीहरू यसरी रोएर मेरो मनलाई किन छियाछिया पार्छौ? किनकि प्रभु येशूको नाउँको निम्ति कैदमा पर्नु मात्र होइन, तर यरूशलेममा मर्न पनि म तयार छु।” तिनलाई मनाउन नसक्दा “प्रभुको इच्छा पूरा होस्” भनेर हामी चूप लाग्यौं। ती दिनपछि हामी तयार भयौं, र यरूशलेमतर्फ लाग्यौं। हाम्रा साथमा कैसरियाका कुनै-कुनै चेलाहरू पनि गए, र तिनीहरूले हामीलाई साइप्रसका एक जना पुराना चेला मनासोन भन्नेको घरमा ल्याए। तिनीकहाँ हामीलाई बस्नुपरेको थियो। अनि जब हामी यरूशलेममा आइपुग्यौं, तब भाइहरूले हामीलाई खुशीसाथ स्वागत गरे। भोलिपल्ट पावल हामीसँग याकूबकहाँ गए। त्यहाँ सबै एल्डरहरू उपस्थित थिए। तिनीहरूलाई अभिवादन गरेपछि, पावलले तिनको सेवकाइद्वारा अन्यजातिहरूका बीचमा परमेश्वरले गर्नुभएका काम तिनीहरूलाई एक-एक गरी बयान गरे। यो सुनेपछि तिनीहरूले परमेश्वरको महिमा गरे। तब तिनलाई भने, “हेर्नुहोस् भाइ, यहूदीहरूका बीचमा विश्वास गर्नेहरू हजारौँ छन्, र व्यवस्थाका कुरामा उनीहरू सबै जोशिला छन्। उनीहरूले तपाईंको बारेमा पनि केही कुरा सुनेका छन्, सो के हो भने, अन्यजातिहरूका बीचमा बस्ने यहूदीहरूलाई तपाईंले ‘मोशालाई त्याग गर्नू र तिनीहरूका बालकहरूलाई खतना नगर्नू र रीतिथिति पालन नगर्नू’ भनेर सिकाउनुभएको छ, अरे। अब के गर्ने हो? तपाईं आउनुभएको छ भनी उनीहरूले निश्चय सुन्नेछन्। यसकारण जे हामी भन्दछौं, सो गर्नुहोस्— भाकल गर्नेहरू चार जना हामीसँग छन्। यिनीहरूलाई लिएर तपाईं पनि यिनीहरूका साथसाथै शुद्ध हुनुहोस्, र यिनीहरूलाई चाहिने खर्च तपाईंले भरिदिनुहोस्, र यिनीहरूले कपाल खौरून्। यसरी तपाईंले व्यवस्था पालन गर्नुभएको देखेर तपाईंको विषयमा सुनेको कुनै कुरो सत्य रहेनछ भनी सबैले थाहा पाउनेछन्। तर अन्यजातिहरू जसले विश्वास गरेका छन्, तिनीहरू मूर्तिलाई बलि चढ़ाएका थोक, रगत, गला अँठ्याएर मारेका पशुको मासु र व्यभिचारबाट अलग्ग रहनुपर्छ भन्ने हाम्रो निर्णय जनाएर हामीले पत्र लेखेका छौं।” तब पावलले ती मानिसहरूलाई लगे, र भोलिपल्ट तिनीहरूका साथसाथै आफूलाई पनि शुद्ध गराए, र शुद्धीकरणका दिनहरू कहिले पूरा हुने हो, तथा हरेकको निम्ति दिइने भेटीको सूचना दिन तिनी मन्दिरभित्र पसे। जब सातौँ दिन पूरा हुन लागेको थियो, तब एशियाका यहूदीहरूले पावललाई मन्दिरमा देखेर सारा भीड़लाई उत्तेजित पारे, र तिनलाई पक्रे। उनीहरू यसो भन्दै कराउन लागे “इस्राएलका मानिस हो, सहायता गर्नुहोस्! मानिसहरूलाई जताततै हाम्रो जाति, हाम्रो व्यवस्था र यस ठाउँको विरुद्धमा शिक्षा दिई हिँड्ने मान्छे यही हो। यति मात्र होइन, यसले ग्रीकहरूलाई पनि मन्दिरभित्र ल्याएर यस पवित्र ठाउँलाई अशुद्ध पारिदिएको छ।” किनभने यसको अगाडि उनीहरूले एफिससको त्रोफिमस भन्ने एक जनालाई तिनीसँग सहरमा देखेका हुनाले त्यसैलाई पावलले मन्दिरभित्र ल्याएका हुन् भनी उनीहरूले ठाने। तब जम्मै सहरमा हलचल भयो, र मानिसहरू एकसाथ दौड्दैआए। उनीहरूले पावललाई पक्रेर मन्दिरबाट बाहिर घिस्स्याउँदै ल्याए, र तुरुन्तै ढोकाहरू बन्द गरिए। जब उनीहरूले तिनलाई मार्ने चेष्टा गरिरहेका थिए, तब सारा यरूशलेम खलबलिएको छ भन्ने कुराको खबर पल्टनका सेनापतिकहाँ आइपुग्यो। उनी तुरुन्तै सिपाही र कप्तानहरू साथमा लिएर उनीहरूकहाँ दौड्दैआए। उनीहरूले सेनापति र सिपाहीहरूलाई देखे, र पावललाई कुट्न छोड़े। तब ती सेनापति नजिक आएर पावललाई समाते र दुई साङ्लाले तिनलाई बाँध्ने हुकुम दिए। यो को हो र यसले के गर्यो भनी उनले सोधे। तर त्यस भीड़मध्ये कसैले एक कुरा र कसैले अर्को कुरा भनेर कराए, र उनले त्यस होहल्लाले गर्दा घटना के हो सो थाहा पाउन नसकेकाले पावललाई ब्यारेकमा लैजानू भनी आज्ञा दिए। जब पावल भर्याङमा आइपुगे, तब धुइरोको हिंसक उत्तेजनाले गर्दा सिपाहीहरूले तिनलाई उचालेर लगे। किनभने मानिसहरूको भीड ‘त्यसलाई सिद्ध्याइदेऊ’ भनेर कराउँदै पछिपछि लागेको थियो।
प्रेरित 21:1-36 नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
तिनीहरूसँग बिदा भएपछि हामी सोझै कोसतिरको जहाज चढ्यौं। अर्को दिन हामी रोडस गयौं। अनि त्यहाँबाट पटारा पुग्यौं। त्यहाँ हामीले फोनिके जान लागेको एउटा जहाज भेट्यौं, त्यसैमा चढेर अगाडि बढ्यौं। साइप्रस टापू देखा परेपछि त्यसलाई दक्षिणतिर पारेर हामी सिरियातिर लाग्यौं। हाम्रो जहाजबाट मालसामान उतार्नुपरेकोले हामी टायरमा उत्रियौं। त्यसपछि हामी त्यहाँ रहने चेलाहरूकहाँ गयौं र तिनीहरूसँग सात दिनसम्म बस्यौं। पवित्र आत्माद्वारा अगुवाइ भएर तिनीहरूले पावललाई यरूशलेम नजान भनी विन्ती गरे। जब हाम्रो त्यहाँबाट बिदा हुने समय भयो, त्यसपछि हामी आफ्नो बाटो लाग्यौं; तब त्यहाँका सबैजना तिनीहरूका पत्नीहरू र सन्तानहरूसमेत हामीलाई शहरबाहिर पुर्याउन आए; र त्यहाँ समुद्रको किनारमा घुँडा टेकेर हामीहरूले प्रार्थना गर्यौं। एक-अर्कासँग बिदा भएपछि हामी जहाजमा चढ्न गयौं र उनीहरू घर फर्के। टायरबाट हामी निरन्तर यात्रा गर्दै टोलेमाइसमा उत्रियौं, त्यहाँ हामीले दाजुभाइ-दिदीबहिनीहरूलाई भेट्यौं र तिनीहरूसँग एक दिन बस्यौं। अर्को दिन तिनीहरूसँग बिदा भएर हामी कैसरिया पुग्यौं र सातमध्ये एकजना प्रचारक फिलिपको घरमा हामी बस्यौं। तिनका चारजना अविवाहित छोरीहरू थिए, जसले अगमवाणी बोल्थे। हामी त्यहाँ बसेको केही दिनपछि यहूदियाबाट अगाबस नाउँका एकजना अगमवक्ता आए। हामीकहाँ आएर तिनले पावलको पटुका लिए, र त्यसले आफ्ना हातखुट्टाहरू बाँधेर तिनले यसो भने, “पवित्र आत्मा भन्नुहुन्छ, ‘यरूशलेमका यहूदी अगुवाहरूले यो पटुकाको मालिकलाई यसैगरी बाँध्नेछन् र तिनलाई गैरयहूदीहरूका हातमा सुम्पिदिनेछन्।’ ” जब हामीले यी कुराहरू सुन्यौं, हामी र त्यहाँ उपस्थित अरू मानिसहरूले पावललाई यरूशलेम नजानुहोस् भनी विन्ती गर्यौं। अनि पावलले जवाफ दिए, “तपाईंहरू किन यसरी रुनुहुन्छ र मेरो हृदय विचलित पार्नुहुन्छ? म ता बाँधिन मात्र होइन, तर प्रभु येशूको नाउँका निम्ति यरूशलेममा मर्न पनि तयार छु।” तिनलाई कसै गरी मनाउन नसकेपछि, “प्रभुको इच्छा पूरा होस्” भनी हामीले प्रयत्न गर्न छोड्यौं। त्यसपछि हामी सामानहरू तयार गरेर माथि यरूशलेमतिर बाटो लाग्यौं। हामीसँग कैसरियाका केही चेलाहरू पनि आए। तिनीहरूले हामीलाई मनासोनको घरमा लिएर गए; जो पहिलेका चेलाहरूमध्येका एक थिए। जब हामी यरूशलेम आइपुग्यौं, तब दाजुभाइ-दिदीबहिनीहरूले हृदयदेखि खुशी भएर हाम्रो स्वागत गरे। भोलिपल्ट पावल र हामी सबै याकोबलाई भेट्न गयौं, र त्यहाँ सबै मण्डली प्रधानहरू उपस्थित थिए। पावलले सबैलाई अभिवादन गरे, र उनको सेवाद्वारा परमेश्वरले गैरयहूदीहरूको बीचमा के कस्ता काम गर्नुभएको थियो, ती सबैको बयान तिनले एक-एक गरी बताइदिए। तिनीहरूले यो सुनेपछि परमेश्वरको प्रशंसा गरे र तिनीहरूले पावललाई भने: “हेर्नुहोस् भाइ, तपाईंले देख्नुभयो, यहूदीहरूमध्ये कैयौं हजार विश्वासी भएका छन्; र ती सबैजना मोशाका व्यवस्थामा उत्साहित छन्। तिनीहरूलाई जानकारी गराइएको छ, कि तपाईंले गैरयहूदीहरूका बीचमा बस्ने सबै यहूदीहरूलाई मोशाको व्यवस्थालाई त्यागिदिनू, तिनीहरूका सन्तानको खतना नगर्नू अथवा हाम्रा रीतिथितिअनुसार नजिउनू भन्ने शिक्षा दिनुभएको छ। अब हामीले के गर्ने हो? निश्चय नै तपाईं आउनुभएको छ भन्ने कुरा तिनीहरूले सुन्नेछन्, यसकारण हामी जे भन्दछौं, तपाईं त्यही गर्नुहोस्। यहाँ हामीसित चारजना भाकल गर्ने मानिसहरू छन्। यी मानिसहरूलाई साथमा लिनुहोस् र तिनीहरूसँगै आफैलाई शुद्ध पार्नुहोस् र त्यसमा लाग्ने तिनीहरूका खर्च तिरिदिनुहोस्। तिनीहरूले आ-आफ्ना कपाल खौरून्; त्यसपछि तपाईंका बारेमा चलाइएका हल्लाहरूमा कुनै सत्यता रहेनछ, तर तपाईंचाहिँ व्यवस्थाप्रति आज्ञाकारी भएर जिउनुहुँदो रहेछ भनेर हरेकले थाहा पाउनेछन्। जहाँसम्म गैरयहूदी विश्वासीहरूको कुरो छ, मूर्तिहरूलाई बलि चढाइएका भेटी र भोजन खानबाट रगतबाट, घाँटी निमोठेर मारिएका पशुहरूको मासु खानबाट र व्यभिचारबाट तिनीहरू पूर्ण रूपले अलग हुनुपर्छ भनेर हामीले गरेका निर्णय लिखित रूपमा तिनीहरूलाई पठाइसकिएको छ।” अर्को दिन ती चारजनालाई लिएर पावल गए र तिनीहरूसँगै तिनले आफ्नो पनि शुद्ध पारे। त्यसपछि कहिले शुद्ध हुने दिनहरू समाप्त हुने र हरेकका निम्ति भेटी चढाइनेछ भन्ने जानकारी दिन उनी मन्दिरमा गए। जब सात दिन बित्नै लागेका थिए, तब एशिया प्रान्तका केही यहूदीहरूले पावललाई मन्दिरभित्र देखे। त्यहाँ भेला भएको सम्पूर्ण भीडहरूलाई सुर्याउँदै तिनीहरूले उनलाई पक्रे, अनि चिच्याउँदै भने, “हे इस्राएलका मानिसहरूहो, हामीहरूलाई मदत गर्नुहोस्! यो त्यो मानिस हो, जसले सबैलाई सबै ठाउँमा हाम्रा मानिसहरू, हाम्रो व्यवस्था र यस ठाउँको विरुद्ध शिक्षा दिन्छ। यहाँसम्म कि यसले मन्दिरभित्र ग्रीकहरूलाई ल्याएको छ, र यो पवित्रस्थानलाई अपवित्र तुल्याएको छ।” (यो घटनाभन्दा अघि तिनीहरूले पावलसँग एफिससका त्रोफिमसलाई शहरमा देखेका थिए। त्यसकारण पावलले तिनलाई मन्दिरभित्र ल्याएका होलान् भन्ने धारणा तिनीहरूका थियो।) सारा शहरभरि हल्लाखल्ला मच्चियो र चारैतिरबाट मानिसहरू दौडिँदै त्यहाँ आए। पावललाई समातेपछि उनलाई घिसार्दै तिनीहरूले मन्दिरबाहिर ल्याए र तुरुन्तै ढोकाहरू बन्द गरे। जब तिनीहरूले उनलाई मार्ने प्रयत्न गरिरहेका थिए, सम्पूर्ण यरूशलेम शहर अशान्त छ भन्ने खबर रोमी पल्टनका सेनापतिकहाँ पुग्यो। तुरुन्तै उनले आफ्ना केही अधिकृतहरू र सिपाहीहरू लिएर भीडतिर दगुरे। जब विद्रोहीहरूले सेनापति र सिपाहीहरूलाई देखे, तब तिनीहरूले पावललाई पिट्न छोडे। सेनापति त्यहाँ आइपुगेपछि पावललाई पक्रे, र तिनलाई दुईओटा साङ्लोले बाँध्ने आदेश दिए। त्यसपछि यो को हो? र यसले के गरेको छ? भन्दै सोधे। भीडबाट कसैले एउटा कुरा, कसैले अर्कै कुरा भनेर चिच्याउँदै थियो। यसरी खैलाबैला मच्चिएकोले गर्दा सेनापतिले साँचो कुरा के हो, सो थाहा पाउन सकेनन्, तब तिनले पावललाई ब्यारेकमा लगिऊन् भन्ने आदेश दिए। पावल जब सिँढीमा पुगे, भीडको आतङ्क यति हिंस्रक भयो कि तिनलाई सिपाहीहरूले बोकेर लैजानुपर्यो। किनकि तिनको पछि-पछि लागेको भीड “त्यसलाई सिध्याइदेऊ!” भनेर चिच्याउँदै थियो!
प्रेरित 21:1-36 पवित्र बाइबल (NERV)
हामीले अग्रजहरूबाट बिदा लिए पछि जहाज चल्न शुरू भयो। हामी समुद्र यात्रा गरेर सोझै कस टापू गयौं। अर्को दिन रोडसको टापूमा आयौ। त्यहाँदेखि पटारा पुग्यौं। पटारामा हामीले एक जहाजमा समुद्र यात्रा गरेर गयौं। हामी साइप्रस टापूको छेउमा पुग्यौं। हामी त्यसलाई उत्तर दिशा तर्फ हेर्न सक्दथ्यौ तर हामी रोकिएनौ। हामी सिरिया देशमा गयौं। हामी टायर शहरमा थामियौं किनभने जहाजले बोकेको माल वस्तु झार्नु थियो। हामीले टायर शहरमा येशूका चेलाहरू भेट्यौं र उनीहरूसँगै सात दिन बस्यौं। तिनीहरूलाई पवित्र आत्माले दिएको खबरको आधारमा तिनीहरूले पावललाई यरूशलेम नजानु भनी चेतावनी दिए। तर जब हामीले त्यहाँको भ्रमण शेष गर्यो, विदा लियौं र यात्रा जारी नै राख्यौ। सबै येशूका चेलाहरू यहाँ सम्म कि स्वास्नीमानिसहरू र केटाकेटीहरूले पनि हामीलाई बिदा दिन शहर बाहिरसम्म आए। हामी सबैले किनारमा घूँडा टेक्यौ अनि प्रार्थना गर्यौ। त्यसपछि हामीले विदा लिएर जहाजमा चढ्यौ। चेलाहरू घर फर्के। हामी टायरदेखि आफ्नो यात्रा जारी राख्दै टोलेमाइस शहरमा गयौं। हामीले चेलाहरूलाई स्वागत गरयौं र उनीहरूसँग एकदिन बस्यौं। अर्को दिन टोलेमाइस शहर छाड्यौ अनि सिजरिया शहरमा गयौं। हामी फिलिपको घरमा गयौं र बस्यों। फिलिप सुसमाचर प्रचार गरेर पमेश्वरको सेवा गरिरहेका थिए। उनका चारजना अविवाहित छोरीहरू थिए र तिनीहरूले अगामवाणी गर्ने प्रतिभा पाएका थिए। त्यहाँ धेरै दिन बसेपछि, एकजना अगमवक्ता अगाबस यहूदियाबटा आए तिनी हामीकहाँ आए र पावलको पेटी मागे। त्यसपछि अगाबसले त्यो पेटीले हात र खुट्टा बाँधे अनि भने, “पवित्र आत्माले, भन्नुहुन्छ, ‘यो पेटी जसको हो उसलाई यसरी यरूशलेमा यहूदीहरूले बाँध्नेछन्। त्यसपछि तिनीहरूले उसलाई गैर-यहूदी मानिसहरूकहाँ सुम्पिन्छन्।’” हामी सबैले ती शब्दहरू सुन्यौं। यसैले हामीहरू र येशूका अरू स्थानीय चेलाहरूले पावललाई यरूशलेम नजानु भनेर बिन्ती गर्यौं। तर पावलले भने, “तिमीहरू किन रोई रहेछौ? किन मलाई यति साह्यो खिन्न पारी रहेछौ? म यरूशलेममा बाँधिन तयार छु। म प्रभु येशूको नाउँको निम्ति मर्न सम्म तयार छु!” हामीले उनलाई यरूशलेमबाट टाढा राख्न सकेनौं। यसकारण हामीले उनलाई बिन्ती गर्न छोडी दियौं र भन्यौं, “हामी प्रार्थना गर्छौं कि जे प्रभुले चाहनु हुन्छ त्यही हुनेछ।” त्यसपछि हामी यरूशलेममतिर जान तयार भयौं सिजरियावासी येशूका कतिपय चेलाहरू हामीसँग गए। ती चेलाहरूले हामीलाई साईप्रसका मानिस मनासोनको घरमा लगे। मनासोन येशूका एकजना एकदम पुरानो चेला थिए। तिनीहरूले हामीलाई उनको घरमा लगे र हामी त्यहीं बस्यौं। यरूशलेममा विश्वासीहरू हामीलाई देखेर अत्यन्त खुशी भए। अर्कोदिन, याकूबलाई भेट्न पावल हामीसँग गए। सबै अग्रजहरू पनि त्यहाँ थिए। पावलले प्रत्येकलाई अभिवादन गरे अनि परमेश्वरले अयहूदीहरूको बीचमा उहाँको सेवकहरूको माध्यमले के-के कामहरू गर्नुभयो एक-एक गरी वृतान्त सुनाए। जब अग्रजहरूले यी कुराहरू सुने, तिनीहरूले परमेश्वरको प्रशंसा गरे। त्यसपछि तिनीहरूले पावललाई भने, “भाइ! तिमीहरूले देख्छौ कि कति हजारौं यहूदीहरू विश्वासी भए। तर तिनीहरू सबैले सोच्छन् कि मोशाको व्यवस्था खुबै महत्वको छ। अरू देशहरूमा गैर-यहूदीहरू माझमा बस्ने यहूदीहरूलाई तिमीले मोशाको व्यस्था पालन नगर्नु भनी शिक्षा दियौ भन्ने तिनीहरूले सुनेकाछन् कि यहूदीहरूका छोरा-छीरीहरूलाई खतना गर्नु पर्दैन र हाम्रो रीति-रिवाज मान्नु पर्दैन भनी तिमीले शिक्षा दियौ। “के गर्नु पर्ने? यहाँ यहूदी विश्वासीहरूले तिमी आएको निश्चय चाल पाउनेछन्। यसर्थ के गर्नु पर्ने हो हामी बताउँछौं हाम्रा चारजना मानिसहरूले परमेश्वरलाई वाचा गरेका छन्। यिनीहरूलाई लिएर जाऊ र तिनीहरूसँगै आफू पनि चोखिनु। तिमीले तिनीहरूको केश खोरने पैसा देऊ यसो गरे यो प्रमाण हुनेछ कि तिम्रो विषयमा तिनीहरूले जे सुने त्यो सत्य होइन। तिनीहरूले तिमीले मोशाको नियम तिम्रो आफ्नै जीवनमा पालन गरेको देख्नेछन्। “गैर-यहूदी विश्वासीहरूको विषयमा हामीले तिनीहरूलाई चिट्ठी यसो भन्दै पठाएका छौः ‘मूर्तिहरूमा चढाएको खाद्य नखानु। निमोठेर मारेका पशू नखानु, रगत नखानु। र कुनै प्रकारको व्यभिचार नगर्नु।’” पावल ती चारजना मानिसहरू आफ्नो साथ लिएर गए र तिनीहरूका चोखिने उत्सवमा भाग लिए। त्यसपछि चोखिने दिनको समापन कहिले हुने अनि तिनीहरू प्रत्येकलाई भेटी दिइने त्यसको उद्घोषण गर्न तिनी मन्दिरभित्र गए। जब सात दिन बित्न लागेको थियो कतिपय एशियाका यहूदीहरूले पावललाई मन्दिर प्रागंणमा देखे। तिनीहरूले सबै मानिसहरूलाई उत्तेजित बनाए अनि पावललाई पक्रे। तिनीहरू जोडले चिच्याए, “यहूदीहरू हो, हामीलाई सघाऊ। यही मानिस हो जसले मोशाको व्यस्थाको विरूद्ध, आफ्नै मानिसहरूका विरुद्ध, यी मन्दिरको विरुद्ध, शिक्षा दिइरहेछ। यो मानिसले यी कुराहरू सबै मानिसहरूलाई चारैतिर सिकाइरहेछ। अनि उसले कतिपय गैर-यहूदीहरूलाई मन्दिरको प्राङ्गणमा ल्याएकोछ। उसले यस पवित्र ठाउँलाई अशुद्ध पारेको छ!” यहूदीहरूले यसो भनेको कारण उनीहरूले एफिससका त्रोफिमसलाई पावलसँग यरूशलेमा देखेका थिए अनि सोचे कि उनलाई पावलले मन्दिर क्षेत्रभित्र ल्याएको छ। यरूशलेममा खलबल मच्चियो। मानिसहरू सबै तिरबाट दौडेर आए अनि पावललाई पक्रे अनि तानेर मन्दिरको क्षेत्रबाट बाहिर निकाले। मन्दिरको प्रवेशद्वारहरू तुरुन्तै बन्द भए। जब मानिसहरूको भीडले पावललाई मार्न तरखर गर्दै थिए रोमन सेनापतिले सम्पूर्ण शहरमा गण्डागोल भइरेको सूचना पाए। सेनापति तुरन्त त्यस ठाउँमा केही सेना अधिकारीहरू र सेनाहरू साथमा लिएर पुगे। मानिसहरूले सेनापति र सेनाहरू आएका देखे, तिनीहरूले पावललाई कुटपिट गर्न छोडे। तब सेनापति पावलको छेउमा गएर पक्राउ गरे। सेनापतिले आफ्ना सेनाहरूलाई पावललाई दुइवटा साङ्लाहरूले बाँध्नु भनी हुकूम दिए। त्यसपछि सेनापतिले सोधे, “यो मानिस को हो? उसले के गल्ती गरेको छ?” कतिपय मानिसहरूले एक थरीका कुराहरू गरिरहेका थिए अनि अन्य कतिपय मानिसहरूले अर्को थरीका कुराहरू गरिरेहका थिए। यस्तो अन्योलका कुराहरूले गर्दा सेनापतिले सत्य कुरा पत्ता लगाउन सकेनन्। तसर्थ, सेनापतिले सेनाहरूलाई सेना भवनमा पावललाई लैजान भन्ने हुकूम गरे। सम्पूर्ण जनसमूह तिनीहरूका पछि आए। जब सिपाहीहरू सिँढीका छेउमा आइपुगे, तब तिनीहरूले मानिसहरूको हिंसाको कारणले पावललाई बोकेर लगे। मानिसहरू तिनीहरूलाई पछ्याउदै कराए, “त्यसलाई मार!”
प्रेरित 21:1-36 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
एफिसस मण्डलीको अगुवाहरूसँग बिदा भएपछि हावा राम्ररी चलेकोले हामी पानीजहाजबाट सीधै कोस भन्ने टापुमा आइपुग्यौं। भोलिपल्ट रोडस टापुमा पुग्यौं अनि त्यहाँबाट पटारा सहरमा आइपुग्यौं। त्यहाँ हामीले फोनिके इलाकासम्म जाने पानीजहाज पायौं र त्यसैमा चढेर गयौं। हामी साइप्रस टापुको नजिकै भएर त्यसैको दक्षिणतिरबाट सिरिया इलाकातिर लाग्यौं। टुरोस सहरमा चाहिँ पानीजहाज मालसमान उर्तानलाई रोकियो। त्यसो हुँदा हामी पनि ओर्लियौं अनि त्यहाँ बस्ने प्रभुका चेलाहरूलाई भेट्न गयौं र एक हप्तासम्म उनीहरूसँगै बस्यौं। पवित्र आत्माबाट अगुवाइ पाएर उनीहरूले पावललाई यरूशलेम नजान बिन्ती गरे। तैपनि एक हप्ता जति बसेपछि हामी उनीहरूसँग बिदा भएर हिँड्यौं। त्यहाँका प्रभुमा विश्वास गर्ने सबै दाजुभाइ, दिदी-बहिनी र केटा-केटीहरूसमेत हामीहरूलाई सहरबाहिरसम्म पुर्याउन आए। हामीहरू सबैले समुद्रको किनारमा घुँडा टेकेर प्रार्थना गर्यौं। त्यसपछि हामी बिदाबारी भएर पानीजहाजमा चढ्यौं र उनीहरूचाहिँ आफ्नो घरतिर फर्के। टुरोस सहरबाट हामी टोलेमाइस सहरमा पुगेर पानीजहाजबाट ओर्लियौं। हामी त्यहाँ भएका प्रभुमा विश्वास गर्ने दाजुभाइहरूलाई भेट्न गयौं र एक दिन तिनीहरूसँगै बस्यौं। भोलिपल्ट त्यहाँबाट बिदा भएर हामी कैसरिया सहरमा पुग्यौं। त्यहाँ हामी सुसमाचार प्रचार्ने फिलिपको घरमा बस्यौं। फिलिपचाहिँ यरूशलेममा सेवा गर्न चुनिएका सात जनाहरूमध्ये एक जना थिए। उनका चार वटी विवाह नभएका छोरीहरू थिए। तिनीहरूलाई अगमवाणी बोल्ने वरदान थियो। हामी केही दिन फिलिपका परिवारहरूसँग बस्दा यहूदिया क्षेत्रबाट अगाबस नाउँ गरेका एक जना अगमवक्ता हामीहरूकहाँ आए। उनले पावलको पटुका लिएर आफ्ना हात र खुट्टा बाँधेर भने, “पवित्र आत्माले यसरी भन्नुहुन्छ, यरूशलेम गए भने यहूदीहरूले यो पटुकाको धनीलाई यसै गरी बाँध्नेछन् र अरू जातिका हातमा सुम्पनेछन्।” यो कुरा सुनेर हामीहरू र त्यहाँ भएका मानिस सबैले पावललाई यरूशलेम नजानुहोस् भनेर बिन्ती गर्यौं। तर पावलले भने, “तिमीहरू किन यसरी रोएर मेरो मन खिन्न बनाउन खोज्दै छौ? म यरूशलेममा बाँधिन मात्र होइनँ, तर मेरो प्रभुको निम्ति मर्न पनि तयार छु।” पावललाई रोक्न नसक्दा हामी ‘परमेश्वरको इच्छा पूरा होस्’ भनेर चुप लाग्यौं। त्यसपछि हामी आफ्ना सामानहरू तयारी गरेर यरूशलेमको बाटो लाग्यौं। कैसरियाका प्रभुमा विश्वास गर्ने केही दाजुभाइहरू पनि हामीसँगै आए। उनीहरूले हामीलाई साइप्रस टापुबाट आएर बसेका प्रभुको पुरानो विश्वासी मनासोनको घरमा बास बस्न पुर्याए। हामी यरूशलेममा पुग्दा त्यहाँको मण्डलीका दाजुभाइहरूले बडो खुसीसाथ हाम्रो स्वागत-सत्कार गरे। भोलिपल्ट पावल हामीलाई लिएर याकूबकहाँ गए। याकूबको घरमा मण्डलीका सबै धर्म-गुरुहरू भेला भएका थिए। भेटघाट गरेपछि पावलले अन्य-जातिको बीचमा सुसमाचार प्रचार गर्दा परमेश्वरले कस्तो-कस्तो कामहरू गर्नुभयो, यी सबै उनीहरूलाई बताइदिए। पावलको बयान सुनेर उनीहरूले परमेश्वरको प्रशंसा गरे। त्यसपछि उनीहरूले पावललाई भने, “यहाँ पनि हजारौं यहूदीहरूले प्रभुमाथि विश्वास गरेर मोशाले दिएका व्यवस्थालाई पनि कडासँग पालन गर्दै छन्। अब ‘मोशाको व्यवस्था मान्नुपर्दैन अनि बालकहरूको शरीरको खतना गर्नुपर्दैन र यहूदी चलनमा चल्नुपर्दैन’ भनी विदेशमा बस्ने यहूदीहरूलाई तपाईंले सिकाउँदै हुनुहुन्छ रे भन्ने कुरा उनीहरूले सुनेका छन्। त्यसो हुँदा अब हामी के गरौं? अब पक्का पनि अहिले तपाईं यहाँ आउनुभएको छ भनेर तिनीहरूले सुन्नेछन्। यसकारण हामीले भनेको मान्नुहोस्। यहाँ अहिले हामीसँग शुद्ध हुने उपवासको भाकल गरेका चार जना मानिस छन्। तिनीहरूले भाकल गरेको समय सकियो। अब तपाईं तिनीहरूलाई लिएर मन्दिरमा गएर शुद्ध हुने काममा भाग लिनुहोस्। खर्चहरूचाहिँ तपाईंले तिरिदिनुहोस् र तिनीहरूको कपाल खौरन लगाउनुहोस्। यसरी तपाईंले व्यवस्था मानेको देखेर तपाईंलाई लगाएको दोष साँचो होइन रहेछ भनेर सबैले थाहा पाउनेछन्। प्रभु येशू ख्रीष्टमाथि विश्वास गर्ने अरू जातिका मानिसहरूलाई चाहिँ ‘मूर्तिलाई चढाएको खाना नखानू, रगत नपिउनू र घाँटी निमोठेर मारेको पशुको मासु नखानू अनि व्यभिचारबाट अलग बस्नू’ भनेर हामीले निधो गरी पत्र लेखेर पठाइसकेका छौं।” भोलिपल्ट पावल ती चार जना मानिसहरूलाई लिएर शुद्ध हुने उपवास मान्न मन्दिरमा गए। उनले तिनीहरूसँगै शुद्ध हुने उपवास पनि मनाए। त्यसपछि पावल शुद्ध हुने उपवासको भाकल पूरा गरेर बलि चढाउने दिन कहिले हो भनी पूजाहारीलाई थाहा दिन मन्दिरभित्र पसे। भाकल गरेको सात दिन पूरा हुन लागेको थियो। तब एशिया इलाकाबाट आएका यहूदीहरूले पावललाई मन्दिरमा देखे। तिनीहरूले मानिसको भीडलाई सुर्याए अनि पावललाई समातेर चिच्च्याउँदै भन्न लागे, “आओ, आओ, इस्राएली दाजुभाइहरू हो, मद्दत गर। यही मानिस हो, जताततै गएर हामी इस्राएलीहरूको विरोधमा बोल्ने! मोशाको व्यवस्था नमान्नू अनि मन्दिरमा पूजा पनि नगर्नू भनी सिकाउने यही हो। अझै त्यसमाथि यसले अरू जातिका मानिसहरूलाई मन्दिरमा पसाएर यस पवित्र ठाउँलाई पनि अपवित्र पारिदिएको छ।” किनभने तिनीहरूले एफिससबाट आएका त्रोफिमसलाई पावलसँगै सहरमा देखेका थिए र पावलले तिनलाई मन्दिरभित्रै ल्याए भनी सम्झेका थिए। यस कुराले सहरभरि होहल्ला मच्चियो र मानिसहरू चारैतिरबाट ओइरिएर आए। तिनीहरूले पावललाई घिसार्दै मन्दिरभित्रबाट बाहिर निकाले अनि मन्दिरको ढोका थुनिदिए। तिनीहरूले पावललाई मार्नै आँटेका थिए। त्यतिखेर नै यरूशलेम सहरमा मारकाट हुन लाग्दै छ भन्ने खबर रोमी सेनापतिको कानमा पुग्यो। उनी तुरुन्तै सिपाही र कप्तानहरू लिएर दगुर्दै मानिसको भीडतिर लागे। उनीहरूलाई आएको देखेर मानिसहरूले पावललाई कुटपिट गर्न छोडे। सेनापतिले पावललाई पक्रे र दुईटा साङ्लाले बाँध्न लगाए अनि मानिसहरूलाई सोधे, “यसले के गर्यो? यो कहाँको मानिस हो?” तर भीडमा भएका मानिसहरू कसैले एक थोक भने त कसैले अर्कै थोक। यसरी सेनापतिले झगडाको खास कुरा थाहै पाउन सकेनन्। त्यसो हुँदा उनले पावललाई सिपाहीहरू बस्ने किल्लामा लान हुकुम गरे। सिपाहीहरूले पावललाई लिएर जाँदा मानिसको घुइँचो उनीहरूको पछि-पछि लागिहाल्यो। सिंढीबाट माथि जान लाग्दा मानिसहरू पावललाई मार्न आइलागे। त्यसो हुँदा मानिसहरूबाट बचाउन सिपाहीहरूले उनलाई बोकेर लगे। त्यस बेलासम्म पनि मानिसहरू पावललाई मार्नै पर्छ भनेर चिच्च्याउँदै कराइरहेका थिए।