२ शमूएल 19:9-43
२ शमूएल 19:9-43 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
इस्राएलका सबै कुल आपसमा कुरा गर्दै यसो भन्दैथिए, “राजाले हामीलाई हाम्रा शत्रुहरूदेखि बचाउनुभयो, र पलिश्तीहरूको शक्तिबाट छुटाउनुभयो, अनि अब अब्शालोमको कारणले गर्दा राजा देशबाट भागेर जानुभएको छ। तर हामीले राजा अभिषेक गरेका अब्शालोम लड़ाइँमा मारिएका छन्। यसकारण अब राजालाई फर्काएर ल्याउने युक्ति हामीले किन नगर्ने?” तब दाऊद राजाले सादोक र अबियाथार पूजाहारीहरूलाई यसो भनिपठाए, “यहूदाका धर्म-गुरुहरूलाई सोध: ‘राजालाई तिनका महलमा ल्याउनलाई किन तिमीहरू सबैभन्दा पछि हुने, किनभने जुन कुरा सारा इस्राएलमा गरिँदैछ त्यो कुरा राजाको घरमा पुगिसकेको छ। तिमीहरू मेरा दाजुभाइ हौ, मेरै हाड़ र मासु। राजालाई ल्याउनलाई तिमीहरू किन सबैभन्दा पछिल्ला हुने?’ अनि अमासालाई भन, ‘तिमी त मेरै हाड़ र मासु होइनौ र? यदि तिमी योआबको सट्टामा तिम्रो जीवनभरि नै मेरा सेनापति बनेनौ भने, परमेश्वरले मप्रति कठोर व्यवहार गरून्’।” दाऊदको यो समाचारले यहूदाका सबै मानिसहरूको मन एउटै मान्छेको मनजस्तै गरी जित्यो। अनि तिनीहरूले राजालाई आफ्ना सबै मानिसहरूका साथ फर्कनुहोस् भनी आग्रह गरी पठाए। यसैले राजा फर्के र यर्दनमा आए। मानिसहरू अब राजालाई भेट्न र नदी पारि लैजानलाई यहूदाका गिलगालमा आएका थिए। बहूरीमका बेन्यामीनी गेराका छोरा शिमी दाऊद राजालाई भेट्नलाई हतार-हतार गरी यहूदाका मानिसहरू सँगसँगै गए। उनीसँग शाऊलको घरानाका भण्डारे सीबा पनि, आफ्ना पन्ध्र भाइ छोरा र बीस जना चाकरसमेत, र एक हजार बेन्यामीनीहरू लिएर गए। तिनीहरू यर्दन नदीमा कुदेर गए, जहाँ राजा थिए। जँघारमा पार गरेर तिनीहरूले राजाका घरानालाई तार्न लागे, र तिनको हुकुमअनुसार गर्ने उत्साह देखाए। गेराका छोरा शिमी यर्दन पार गरेपछि राजाको सामुन्ने घोप्टो परे, र राजालाई भने, “हजूरले मलाई दोषी ठहराउनुभयो होला। हजूरले यरूशलेम छोड्नुहुँदा हजूरको दासले कस्तो निर्लज्ज व्यवहार गरेको थियो, ती सबै हजूरले नसम्झनुहोला भन्ने मेरो बिन्ती छ। त्यो कुरा राजाले मनमै नराख्नुहोला। किनभने मैले खराब काम गरें भनी म स्वीकार गर्दछु, तर आज हजूरलाई यहाँ भेट्न योसेफको सारा घरानाको प्रथम मानिस म नै हुँ।” तब सरूयाहका छोरा अबीशैले भने, “परमप्रभुका अभिषिक्त राजालाई सरापेको हुनाले शिमी मारिनुपर्दैन र?” दाऊदले जवाफ दिए, “हे सरूयाहका छोराहरू हो, तिमीहरूलाई मसँग के सरोकार? तिमीहरू आज मेरा विरोधीहरू बनेका छौ। आजको दिन इस्राएलमा किन कुनै मानिस मारिने? आज म इस्राएलका राजा भएँ भन्ने कुरा मलाई थाहा छैन र?” तब राजाले शिमीलाई भने, “तँ मारिनेछैनस्।” अनि राजाले शपथ खाएर यो कुरालाई पक्का गरे। शाऊलका नाति मपीबोशेत पनि राजालाई भेट्न तल झरे। राजा बाहिर गएको दिनदेखि विजयसाथ नफर्केको दिनसम्म उनले न त आफ्ना खुट्टाका नङ, न दाह्री नै काटेका थिए, न आफ्ना लुगाहरू धोएका थिए। जब उनी यरूशलेमबाट राजालाई भेट्न आए, तब दाऊदले उनलाई भने, “मपीबोशेत, तिमी किन मसित आएनौ?” उनले जवाफ दिए, “हजूर, मेरो नोकर सीबाले मलाई धोका दियो। म त गधामा जीन-लगाम कसेर राजाको साथमा जानलाई इच्छा गरेको थिएँ, किनभने म लङ्गड़ा छु। त्यसले हजूर राजाको सामु मेरो विरुद्धमा कुरा लगाएको छ। हजूर त परमेश्वरका दूतजस्तै हुनुहुन्छ। हजूरलाई जे ठीक लाग्छ सो गर्नुहोस्। मेरा बाजेका सबै घराना, सबका सब, हजूरको हातबाट मारिने योग्यका थिए, तर हजूरको दास, मलाई हजूरले हजूरसँगै खान दिनुभयो। यसभन्दा बढ़ी निगाह मैले अरू के आशा गर्नु र?” राजाले जवाफ दिए, “बस, भयो। मैले यो निश्चय गरिसकेको छु— तिमी र सीबाले जग्गाजमिन बाँड़ेर लानू।” मपीबोशेतले भने, “त्यसले नै सबै लैजाओस्, किनभने हजूर कुशलसित घर आइपुग्नुभयो।” गिलादी बर्जिल्लै पनि रोगलीमबाट तल झरे, र राजालाई यर्दन पारि पुर्याउनलाई राजाकहाँ यर्दनमा आए। बर्जिल्लै चाहिँ असी वर्षका साह्रै वृद्ध मानिस थिए। राजा महनोममा बस्दा तिनले नै राजालाई खानेकुरा जुटाइदिएका थिए, किनभने तिनी खूबै धनाढ्य मानिस थिए। राजाले बर्जिल्लैलाई भने, “मसँग पार तरेर जाऊँ, म तिम्रो निम्ति यरूशलेममा मेरो घरानासँग तिम्रो बस्ने-खाने प्रबन्ध गरिदिनेछु।” बर्जिल्लैले राजालाई उत्तर दिए, “हजूरको दास हजूरसँग यरूशलेममा जानलाई साह्रै वृद्ध भएको छ। म असी वर्ष पुगिसकें। असल र खराबको ज्ञान अब मलाई छैन। मैले खाएको-पिएको कुराको मलाई स्वाद हुँदैन। पुरुष र स्त्रीले गाएको सोर म सुन्न सक्दिनँ। यसकारण म अझै हजूरको साथमा भार किन हुने? हजूरको दास यर्दन पारि अलिक परसम्म हजूरको साथमा जानेछ। तर राजाले मलाई किन यस्तो असल इनाम दिनुहुन्छ? मलाई फर्कनलाई अनुमति दिनुहोस् र मेरा माता-पिताका चिहानको नजिक, मेरै सहरमा, मेरो बाँकी दिन बिताउन सकुँला। तर यहाँ हजूरको दास किमहाम छ। त्यसलाई हजूरसँग पारि लैजानुहोस्, अनि हजूरलाई जे असल लाग्छ, त्यसको निम्ति गर्नुहोस्।” राजाले जवाफ दिए, “त्यसो भए, किमहाम मसँग पारि जाओस्, र तिमीलाई जे असल लाग्छ सो त्यसको निम्ति म गरिदिनेछु। अनि तिमी जे माग्छौ सो म तिम्रो निम्ति गर्नेछु।” तब सबै मानिसहरू यर्दन पारि तरे, र त्यसपछि राजा तरे। तब राजाले बर्जिल्लैलाई चुम्बन गरे, र तिनलाई आफ्नो आशीर्वाद दिए, अनि बर्जिल्लै आफ्नो घरमा फर्किगए। राजा पारि तरेर गिलगालमा आए, अनि किमहाम तिनीसँग थिए। यहूदाका सबै मानिसहरू र इस्राएलका आधा मानिसहरूले राजालाई नदी पारि पुर्याए। त्यसपछि इस्राएलका सबै मानिसहरू एकसाथ जम्मा भएर राजाकहाँ आए, र यसो भने, “किन हाम्रा दाजुभाइ, यहूदाका मानिसहरूले हजूरलाई लगे, अनि राजा र तिनका घराना र तिनका सबै मानिसहरूलाई लगेर यर्दन पारि ल्याए?” यहूदाका मानिसहरूले जवाफ दिए, “किनभने महाराजा त हाम्रा नजिकका नातादार हुनुहुन्छ। यसमा तपाईं किन रिसाउनुहुन्छ? के हामीले राजाको धन खाएका छौं? के हामीले केही उपहार आफ्नै लागि लिएका छौं?” इस्राएलका मानिसहरूले यहूदाका मानिसहरूलाई जवाफ दिए, “राजामा हाम्रा दश भाग छन्, अनि त्यसबाहेक दाऊदमाथि तपाईंहरूको भन्दा हाम्रो बढ़ी हक छ। तपाईंहरू हामीलाई किन तुच्छ सम्झनुहुन्छ? राजालाई फर्काइल्याउने कुरा के हामीले पहिले निकालेका थिएनौं र?” तर यहूदाका मानिसहरूले इस्राएलका मानिसहरूले भन्दा झन् कड़ा कुरा गरे।
२ शमूएल 19:9-43 पवित्र बाइबल (NERV)
इस्राएलका सबै कुल र परिवार समूहका मानिसहरूले तर्क-बितर्क गरे। तिनीहरूले भने, “राजा दाऊदले हामीलाई पलिश्ती र अन्य शत्रुहरूबाट बचाए। दाऊद अब्शालोमको अघिबाट भागे। यसैले हामीले अब्शालोमको शासन छान्यौ। तर अहिले अब्शालोम मरे। उ युद्धमा मारिए। यसर्थ हामीले दाऊदलाइ फेरि राजा बनाउनु पर्छ।” राजा दाऊदले पूजाहारीहरू सादोक र एबीयातारकहाँ खबर पठाए। दाऊदले, “यहूदाका अधिकारीहरूलाई भने। ‘किन तिमीहरू दाऊदलाई राजसिंहासनमा फेरि बसाउन किन अन्तिम परिवार समूह भयौ? हेर, इस्राएलीहरूले राजालाई फर्काएर ल्याउने बारेमा भने, अनि राजाको डेरामा पुगे। तिमीहरू मेरो एउटै परिवार समूहका भाइहरू हौ। तिमीहरू मेरो आफ्नै परिवार छौ। तब किन तिमीहरू राजालाई फर्काएर ल्याउने अन्तिम परिवार भयौ?’ अनि आमासालाई भन, ‘तिमी मेरो कुल समूहका हौ। यदि मैले तिमीलाई योआबको स्थानमा सेनाको कप्तान बनाइन भने परमेश्वरले मलाई दण्ड दिउन्।’” दाऊदले यहूदावासीहरूको हृदयमा स्नेह पाए यसैले तिनीहरूले एउटै मानिसको रूपमा मत प्रकट गरे। यहूदाका मानिसहरूले राजालाई खबर पठाए। तिनीहरूले भने, “तपाईं र तपाईंका अधिकारीहरू आउनुहोस्।” तब राजा दाऊद यर्दन नदी आए। यहूदाका मानिसहरू गिलगालमा राजालाई भेट्न आए र उहाँलाई यर्दन नदी पारि लगे। गेराका छोरा शिमी बिन्यामीन परिवार समूहका थिए। तिनी बहूरीममा बस्थे। शिमीलाई राजा दाऊद भेट्न हतार लाग्यो। शिमी यहूदाका मानिसहरूसँग आए। झण्डै 1,000 मानिसहरू बिन्यामीन कुल समूहका शिमीसित आए। सीबा शाऊलका नोकर पनि आए। सीबाले 15 छोराहरू र 20 नोकरहरू पनि साथमा ल्याए। यी सबै मानिसहरू यर्दन नदी पुगी राजा दाऊदलाई हेर्न हतारीएका थिए। ती मानिसहरू यर्दन नदी तरेर राजाका परिवार यहूदामा फिर्ता गराउन गए। मानिसहरूले राजाले जे चाहन्थे त्यही गरे। जब राजा नदी तर्दैथिए, गेराका छोरा शिमी तिनलाई भेट्न आए। राजाको अघि भुइँतिर झुकेर शिमीले भने, “मेरा मालिक, मैले जे गरें त्यसलाई भूल नबुझिदिनहोस्। मेरा मालिक राजा, जब तपाईं यरूशलेम छोडेर जानुभयो मैले गरेका कु-कर्महरू नसम्झनुहोस्। मलाई थाहा छ मैले पाप गरें। यही कारणले यूसुफ परिवारबाट तपाईंलाई भेट्ने म पहिलो व्यक्ति हुँ, मेरा मालिक राजा।” तर सरूयाहका छोरा अबीशैले भने, “शिमी जसले परमप्रभुद्वारा चुनिएका राजालाई श्रापे अवश्यै मार्नु पर्छ।” दाऊदले भने, “सरूयाहका छोरा म तिमीसित के गरौं? आज तिमी मेरो विरूद्धमा छौ। इस्राएलमा कसैलाई पनि मार्नु हुँदैन। आज म जान्दछु इस्राएलको राजा म हुँ।” तब राजाले शिमीलाई भने, “तिमी मर्ने छैनौ।” राजाले शिमीलाई म तिमीलाई मार्दिन भनि वचन दिए। शाऊलको नाति मपीबोशेत दाऊदलाई भेट्न आए। राजा गए पश्चात यरूशलेम फर्केर नआइन्जेल सम्म मपीबोशेतले खुट्टाको वास्ता गरेनन्। दाह्री जुँगा काटेनन् र लुगाफाटा धोएनन्। जब मपीवोशेतले राजालाई यरूशलेममा भेटे राजाले उनलाई भने, “जब म यरूशलेमबाट जाँदै थिए तँ किन मसँग गइनस्?” मपीबोशेतले जवाफ दिए, “मेरा मालिक राजा, मेरो नोकरले मलाई झुक्कायो। म लङ्गडो भएको हुनाले मैले मेरो नोकर सीबालाई भनें, ‘गधामा जीन लगाम कस म चढेर राजालाई भेट्न जान्छु।’ तर मेरो नोकरले मलाई छक्कायो। तिनीहरूले मलाई धोका दिएर तपाईंलाई भेट्न गए अनि तिनले अघि मलाई गाली गरे। तर मेरो मालिक राजा तपाईं त परमेश्वरका दूत जस्तै हुनुहुन्छ तपाईंलाई जस्तो ठीक लाग्छ गर्नुहोस्। तपाईंले मेरा बाजेका सबै सन्तानहरूलाई मार्न सक्नु हुन्थ्यो। तर तपाईंले त्यसो गर्नुभएन। तपाईंसँगै टेबलमाखान मलाई स्थान दिनुहुन्छ। यसैले तपाईंलाई गुनासो गर्ने मेरो अधिकारै छैन।” राजाले मपीबोशेतलाई भने, “यो भन्दा ज्यादा समस्याहरू मलाई नभन। मैले आदेश दिएः सिबा र तिमीले जमिन भाग गर्नेछौ।” मपीबोशेतले राजालाई भने, “मेरो मालिक राजा, तपाईं शान्तिसित घर फर्कनुभएको नै यथेष्ट छ। जमीन सीबाले नै लगोस्।” गिलादीको बर्जितले रागलीमबाट आए। तिनी यर्दन नदीदेखि राजासँगै आए। उसले राजासितै नदी पार गर्न साथ दिए। बर्जितले 80 बर्ष पुगेका साह्रै बृद्ध मानिस थिए। दाऊद महनैममा भएका बखत राजालाई खाना पिना र अन्य सामानहरू तिनैले जुटाइदिए। बर्जितले यो कार्य सजिलै गर्न सक्थे कारण तिनी साह्रै धनी थिए। दाऊदले बर्जितलाई भने, “नदी तरेर मसित आऊ। यहीं यरूशलेममा मसित बस म ख्याल राख्ने छु।” तर बर्जितले राजालाई भने, “तपाईंलाई थाहा छ म कति बर्ष पुगें? म तपाईंसित यरूशलेम जानसक्छु भनेर तपाईंलाई लाग्छ? म 80 बर्षको मानिस हुँ। म राम्रो र नराम्रो छुट्याउन नसक्ने गरी बूढो भएँ। मलाई खान-पिनको स्वाद थाहा हुँदैन। लोग्ने मानिस र स्त्रीको स्वर छुट्याउन नसक्ने गरी बूढो भएँ। तपाईंले मेरो निम्ति किन दुःख उठाउन चाहानु हुन्छ? तपाईंबाट मलाई कुनै कुरा चाहिएको छैन। म तपाईंसित यर्दन नदी पार गर्छु। तर दया गरी मलाई फर्केर आउँन दिनुहोस्। तब म मेरो आफ्नै शहरमा मर्नेछु र मेरो आमा-बाबुको चिहानहरूको छेउमा गाडिनेछु। तर किमहाम तपाईंको सेवक हुनसक्छ; उसलाई तपाईंसँगै लग्नुहोस्, मेरो मालिक राजा। तपाईंको इच्छा अनुसार उसलाई प्रयोग गर्न सक्नु हुन्छ।” राजाले जवाफ दिए, “किमहाम मसितै फर्कन्छ। तपाईंको खातिर म उप्रति दयालु बन्छु। तपाईंलाई जे पनि म गुण लगाउँछु।” राजाले बर्जितलाई म्वाईं खाए र आशीर्वाद दिए। अनि राजा र अरू मानिसहरू नदी पार गए। बरसीलै घर फर्किए। राजाले गिलगालको निम्ति यर्दन नदी पार गरे। किमहाम तिनीसितै गए। यहूदाका सबै मानिसहरू र इस्राएलका आधा जनताले दाऊदलाई नदी पार गराए। सबै इस्राएलीहरू राजा कहाँ आए र भने, “हाम्रो दाज्यू-भाइहरू यहूदाका मानिसहरूले तपाईंलाई तपाइका सबै मानिसहरूसितै यर्दन नदी पारि गुप्तमा लिएर भागे। किन?” यहूदाका सबै मानिसहरूले इस्राएलीहरूलाई जवाफ दिए, “कारण राजा हाम्रा नजिकका नातेदार हुन्। यसको निम्ति तिमीहरू किन रिसाउँछौ? हामीले राजाको खर्चमा खाना खाएका छैनौं। राजाले हामीलाई कुनै उपहार पनि दिएका छैनन्।” इस्राएलीहरूले जवाफ दिए, “दाऊदको राज्यको बाह्र भागमा दश भाग हामीसँग छ। यसैले तपाईंहरूको भन्दा बढ्ता अधिकार हाम्रो छ। तर तिमीहरूले हामीलाई ध्यान दिएनौं राजालाई ल्याउनु पर्छ भन्ने पहिलो मानिसहरू हामी नै थियौं।” तर यहूदाका मानिसहरूले इस्राएलीहरूलाई नराम्रो जवाफ दिए। यहूदाका मानिसहरूको वचनहरू ती इस्राएलीहरूको भन्दा ज्यादा कठोर थियो।
२ शमूएल 19:9-43 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
सारा देशभरि नै तिनीहरू आपसमा झगडा गर्न थाले। तिनीहरू आपसमा कुरा गर्दै यसो भन्दै थिए, “दाऊद राजाले हामीलाई हाम्रा शत्रुहरूदेखि बचाउनुभयो। उनले हामीलाई पलिश्तीहरूका हातबाट बचाउनुभयो; तर त्यस बेला उनले देश छोडेर अब्शालोमबाट बाँच्नलाई भाग्नुपर्यो। हामीले अब्शालोमलाई राजा अभिषेक गर्यौं; तर उनी लडाइँमा मारिए। त अब किन कसैले दाऊद राजालाई फर्काइल्याउने उपाय गर्दैनन्?” इस्राएलीहरूले के भन्दै थिए, त्यो दाऊद राजाका कानमा पुग्यो। यसकारण उनले सादोक र अबियाथार पूजाहारीहरूलाई यहूदाका अगुवाहरूसित यो प्रश्न गर्न पठाए, “राजालाई राजमहलमा फर्काइल्याउने काममा मद्दत गर्न किन तिमीहरू पछाडि पर्छौ? तिमीहरू मेरा कुटुम्ब हौ, मेरै हाड र मासु हौ। मलाई फर्काई ल्याउनमा किन तिमीहरू सबैभन्दा पछिल्ला हुन्छौ?” र अमासालाई यसो पनि भन्नु भनी दाऊदले भने, “तिमी मेरा नातेदार हौ। अब उसो म तिमीलाई यो योआबको सट्टामा मेरा सेनाको सेनापति खटाउँदै छु। मैले त्यो भार तिमीलाई दिइनँ भने परमेश्वरले मेरो प्राण लेऊन्!” दाऊदका यी समाचारले यहूदाका सबै मानिसहरूको मन जित्यो र उनलाई आफ्ना सबै भारदारहरूसित फर्किआउन तिनीहरूले खबर पठाए। राजा फर्किजाँदा यहूदाका मानिसहरूले उनलाई यर्दन नदीमा भेटे। राजालाई नदी पार गर्दा रक्षा गर्न तिनीहरू गिलगालमा आएका थिए। यति खेरै बेन्यामीन र शिमी दाऊद राजालाई भेट्न हतार-हतार यर्दनमा आए। उनी बहूरीमका गेराका छोरा थिए। उनीसित बेन्यामीन कुलका एक हजार मानिस आएका थिए। शाऊलको घरको चाकर सीबा पनि आफ्ना पन्ध्र छोरा र बीस जना नोकरसहित आयो र तिनीहरू राजाभन्दा अघि यर्दनमा आइपुगे। राजाका दलले नदी पार गर्दा तिनीहरूलाई साथ दिन र राजाले चाहेका काम-कुरा गर्न तिनीहरू नदी तरेर पारिपट्टि गए। राजाले नदी तर्ने तर्खर गर्न लाग्दा शिमी उनका सामुन्ने घोप्टो परे र भने, “राजन्! हजुरले यरूशलेम छोडेको दिन मैले गरेको अपराध भुलिदिनुहोला। त्यसलाई मेरो दोष नमान्नुहोला र मनमा नराख्नुहोला। हजुर, म जान्दछु कि मैले पाप गरेको छु त्यसैकारण उत्तरका कुलहरूबाट हजुरलाई भेट्न आज म सबैभन्दा पहिलो व्यक्ति आएको हुँ।” सरूयाहको छोरो अबीशैले भने, “शिमीलाई प्राणदण्ड हुनुपर्छ, होइन र? जुन व्यक्तिलाई परमप्रभुले राजा चुन्नुभएको थियो, उनलाई त्यसले सरापेको थियो, होइन?” तर अबीशै र उनका भाइ योआबलाई दाऊदले भने, “कसैले तिमीहरूलाई सोधेको छ र? के तिमीहरू मेरो विरुद्धमा जान्छौ? अब म इस्राएलको राजा भएको छु र आज कुनै इस्राएली मारिनेछैन।” तब उनले शिमीलाई भने, “म तँलाई वचन दिँदछु कि तँ मारिनेछैनस्।” तब शाऊलका नाति मपीबोशेत राजालाई भेट्न आए। राजाले यरूशलेम छोडेका दिनदेखि फेरि विजयी भएर फर्किनआएसम्म मपीबोशेतले न त खुट्टा धोएका थिए न दाह्री काटेका वा न त आफूले लाएका लुगा धोएका थिए। राजालाई भेट्न यरूशलेमबाट मपीबोशेत आइपुग्दा दाऊदले उनलाई भने, “मपीबोशेत, तिमी मसित आएनौ, किन?” उनले जवाफ दिए, “राजन्! हजुरलाई थाहा छ कि म लङ्गडो छु। मैले त हजुरसित नै जाऊँ भनी गधामा जीन लगाम कस्न आफ्नो चाकरलाई आज्ञा दिएको थिएँ। तर त्यसले मलाई धोका दियो। त्यसले मेरो बारेमा हजुरलाई झूटा कुरा सुनायो। तर हजुर परमेश्वरको दूतझैँ हुनुहुन्छ र हजुरको नजरमा जे उचित ठहर्दछ, त्यही गर्नुहोस्। मेरा बुबाका सम्पूर्ण परिवार हजुरका हातबाट मारिनुपर्थ्यो, तर हजुरले मलाई आफ्नो साथ भोजन गर्ने अधिकार दिनुभयो। राजाबाट अरू बढी निगाह पाऊँ भनी बिन्ती गर्ने हक अब मेरो छैन।” राजाले जवाफ दिए, “तिमीले अरू धेरै केही भन्नुपर्दैन। तिमी र सीबाले शाऊलको सर-सम्पत्ति बाँडेर लिनू भन्ने मैले फैसला गरिसकेको छु।” मपीबोशेतले उत्तर दिए, “सीबाले नै सबै कुरा लैजाओस्। हजुर कुशलसित घर आइपुग्नुभयो। त्यति भए मलाई पुग्यो।” गिलादी बर्जिल्लै पनि राजालाई यर्दन पार गराउन, रोगलीमबाट आएका थिए। बर्जिल्लै असी वर्ष पुगिसकेका साह्रै बुढा मानिस थिए। उनी औधी धनी थिए र राजा महनोममा बसेका बेलामा राजालाई खानेकुरा पुर्याइदिने गरेका थिए। राजाले उनलाई भने, “मसित यरूशलेम जाऊँ। म तिमीलाई हेरचाह गरी राख्नेछु।” तर बर्जिल्लैले उत्तर दिए, “अब म धेरै दिन बाँच्दिनँ। हजुरसित म किन यरूशलेम जाऊँ? म असी वर्ष पुगिसकें। म केही कुरामा अब आनन्द पाउँदिनँ। खाएको, पिएको पनि म केही स्वाद पाउँदिनँ। गीत गाएको पनि म सुन्न सक्दिनँ। म हजुरमाथि भार मात्र हुनेछु। यत्रो ठूलो इनामको योग्य म छैनँ। यर्दनपारि केही परसम्म म हजुरसित जानेछु। त्यसपछि म घर फर्कन पाऊँ र मेरा आमा-बुबाका चिहानको नजिकै म पनि मर्न पाऊँ। छोरो किमहाम यहाँ छ। त्यसले राजाको सेवा गर्नेछ। त्यसलाई आफूसित लैजानुहोस्, राजा र हजुरलाई जे उचित लाग्नेछ, त्यही त्योसित गर्नुहोस्।” राजाले जवाफ दिए, “म त्यसलाई आफूसित लैजाउँला र तिमी जे चाहन्छौ, त्यही त्योसित गरूँला। तिमी जे माग्छौ, त्यही म तिम्रो निम्ति गर्नेछु।” त्यसपछि दाऊद आफ्ना सबै मानिसहरूसहित यर्दन पार भए। उनले बर्जिल्लैलाई म्वाइँ खाएर आशीर्वाद दिए र बर्जिल्लै आफ्नो घर फर्के। सारा यहूदाबासी र आधा इस्राएलबासीहरूका साथमा राजाले यर्दन नदी पार गरे। उनी गिलगालमा आए र किमहाम उनीसित थिए। तब सबै इस्राएलीहरूले राजाकहाँ गएर भने, “राजन्, हाम्रा दाजुभाइ यहूदाका बासिन्दाहरूले किन यस्तो सोच्दछन् कि हजुरलाई हजुरका परिवार र मानिसहरूसहित लिएर यर्दन पार गर्ने हक तिमीहरूको मात्रै छ?” यहूदाका मानिसहरूले उत्तर दिए, “राजन्, हामी यहूदाबासीहरू बीचकै एक जना हुन्, यसैले हामीले त्यसो गरेका हौं। किन तिमीहरू रिस गर्छौ? राजाको न त हामीले केही खाएका छौं न त केही लिएका छौं।” इस्राएलीहरूले जवाफ दिए, “उनी तिमीहरूबीचकै एक जना भए पनि दाऊद राजामाथि हाम्रो अधिकार तिमीहरूको भन्दा दश गुणा धेरै छ। किन तिमीहरू हामीलाई हेला गर्छौ। यो कुरा नभुल कि राजालाई फर्काइल्याउने कुरा हामीले सबैभन्दा पहिले उठाएका थियौं!” तर यहूदाका मानिसहरूले आफ्नो दाबी जनाउन इस्राएलका मानिसहरूले भन्दा धेरै झोक देखाएर कुरा गरे।