२ शमूएल 18:19-33
२ शमूएल 18:19-33 पवित्र बाइबल (NERV)
सादोकका छोरा अहीमासले योआबलाई भने, “राजा दाऊदलाई खबर दिन मलाई नियुक्त गर्नु होस्। म उहाँलाई परमप्रभुले उहाँको शत्रुलाई नष्ट गरिदिनु भयो भनेर सूचना दिन्छु।” योआबले अहीमासलाई जवाफ दिए, “होइन, आज यो खबर लिएर दाऊद कहाँ जाने तिमी एक छैनौ। तिमीले यो खबर राजा भए कहाँ अरू कुनै दिनमा लिएर जाऊ। किनभने राजाका छोरा मारिएका छन्।” तब योआबले कूशबाट आएका मानिसलाई भने, “जाऊ अनि तिमीले जे जति देखेका छौ राजालाई स्चना गर।” कूशीले योआबलाई शिर झुकाएर तब दाऊदलाई खबर दिन दगुरे। तर सादोकका छोरा अहीमासले योआबलाई बिन्ती गरे, “जसरी हुन्छ, दयागरी त्यस कूशीसित समाचार पुर्याउन मलाई पनि पठाउनुहोस्।” योआबले भने, “यो खबर तँ किन लान्छस्? यो समाचारहरू दिंदा तैंले कुनै पुरस्कार पाउने छैनस्।” अहीमासले जवाफ दिए, “जसरी भएता पनि म दाऊदकहाँ जान्छु।” योआबले भने, “ठीक छ, यदि तँ दाऊद कहाँ जान्छस् भने जा।” तब अहीमास यर्दन बेंसी भएर कूशीलाई नाघेर गए। दाऊद शहरका दुइ द्वारको बीचमा बसिरहेका थिए। पहरादार पर्खालहरूको द्वारको छप्परमाथि चढे। पहरादारले एउटा मानिस एक्लै कुद्दै आइरहेको देखे। पहरादारले चिच्याएर राजा दाऊदलाई भने। राजा दाऊदले भने, “यदि मानिस एक्लै छ भने त्यसले खबर ल्याउँदैछ।” शहरको नजिकै त्यो मानिस आइपुग्यो। पहरादारले अर्को मानिस पनि कुद्दै गरेको देखे। त्यो पहरादारले ढोकेलाई भने हेर त्यो मानिस पनि एक्लै कुदेर आइरहेछ। राजाले भने, “उसले पनि समाचार ल्याइरहेकोछ।” त्यस पहरादारले भने, “मलाई लाग्दैछ त्यो पहिला कुद्दै आउने चाहिं सादोकका छोरा अहीमास हुनुपर्छ।” राजाले भने, “अहीमास राम्रो मानिस हो। उसले राम्रो खबर ल्याउँदैछ।” अहीमासले राजालाई भने, “सबै राम्रै छ।” राजाका अघि शिर झुकाएर अहीमासले भने, “परमप्रभु राजाका परमेश्वरको महिमा गाऔ! परमप्रभुले तपाईंको विरोधीलाई हराउनुभयो, मेरो मालिक राजा।” राजाले भने, “नौजवान अब्शालोम ठीकै छ त?” अहीमासले जवाफ दिए, “जब मलाई योआबले पठाए, मैले ठूलो उत्साह देखें। तर के भयो मलाई थाहा छैन।” तब राजाले भने, “यहाँ उभ र पर्ख।” अहीमास त्यहाँ उभिए र पर्खिए। कूशी आए। उनले भने, “मेरा मालिक राजालाई खबर छ। आज परमप्रभुले तपाईंका विरोधीहरूलाई दण्ड दिनुभयो।” राजाले कूशीलाई सोधे, “के अब्शालोम ठीक छ त?” कूशीले जवाफ दिए, “म विश्वास गर्छु जो तपाईंका बिरूद्धमा थिए ती सबैले त्यो जवान केटो (अब्शालोम)ले पाएको जस्तै सजाय पाउने छन्।” तब राजाले अब्शालोम मरे भनेर थाहा पाए। राजा साह्रै दुःखी भए। ऊ द्वारबाट कोठामा गएर रोए। कोठामा जाँदा रूँदै गए। तिनले भन्दैथिए, “हे मेरो छोरा अब्शालोम, तिम्रो सट्टामा म मर्नु असल थियो। हे अब्शालोम, मेरो छोरा, छोरा!”
२ शमूएल 18:19-33 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
सादोकको छोरा अहीमासले योआबलाई भने, “राजालाई आफ्ना शत्रुहरूका हातबाट परमप्रभुले छुटाउनुभयो भनी शुभखबर दिनलाई म राजाकहाँ दगुरी जान पाऊँ।” योआबले भने, “अँहँ, आज तिमीले कुनै शुभखबर लानेछैनौ। अरू कुनै दिन त्यसो गरौला; तर आज होइन किनभने आज राजकुमार मरेका छन्।” तब उनले आफ्नो कूशी कमारालाई भने, “तैँले जे देखिस्, त्यो गएर राजालाई सुनाइदे।” दण्डवत् गरेर त्यो कमारो त्यहाँबाट दगुरेर गयो। अहीमासले ढिपी गरे, “के होला भनेर मलाई वास्ता छैन। मलाई पनि खबर लिएर जान दिनुहोस्।” योआबले सोधे, “तिमी किन जान चाहन्छौ, छोरा? तिमीले केही पनि इनाम पाउनेहोइनौ।” “जेसुकै होस्, म जान चाहन्छु,” अहीमासले फेरि भने। “त्यसो भए जाऊ त,” योआबले भने। त्यसकारण अहीमास ओरालो बाटो यर्दनको बेसी भएर दगुरे र त्यस कमारोलाई उछिनेर गए। सहरका भित्री र बाहिरी मूल-ढोकाहरू बीचको खाली ठाउँमा दाऊद बसिरहेका थिए। पहरादार पर्खालको टुप्पामा चढिगयो र मूल-ढोकाको छानामाथि उभिएर हेर्न लाग्यो। त्यसले एक जना मानिस कुदेर आएको देख्यो र कराएर राजालाई सुनायो। राजाले भने, “त्यो एक्लै छ भने त्यसले असल खबर ल्याउँदै छ।” त्यो दगुरिआउने मानिस नजिक-नजिक आयो। तब पहरादारले अर्को एक जना मानिस दगुर्दै आएको देख्यो र कराएर पालेलाई भन्यो, “हेर, अर्को मानिस पनि कुदेर आउँदै छ!” राजाले जवाफ दिए, “त्यसले पनि असल खबर ल्याउँदै छ!” पहरादारले भन्यो, “त्यो अघि-अघि आउने मानिस त अहीमास जसरी पो दगुर्दै छ।” राजाले भने, “त्यो मानिस असल छ, त्यसले असल खबर नै ल्याउँदै छ।” अहीमासले कराएर राजालाई अभिवादन गर्दै र राजाको सामु भूइँमा घोप्टो परी भने, “परमप्रभु आफ्ना परमेश्वरको प्रशंसा गर्नुहोस्। राजाको विरुद्धमा विद्रोह गर्ने मानिसहरूमाथि उहाँले तपाईंलाई विजय दिनुभएको छ!” “अब्शालोम के कुशलै छ?” राजाले सोधे। अहीमासले उत्तर दिए, “महाराज! हजुरका अधिकृत योआबले मलाई यहाँ पठाउँदा मैले ठूलो हो-हल्ला भएको देखें; तर के भएको थियो, त्यो म ठीकसित भन्न सक्दिनँ।” “एकातिर गएर उभ,” राजाले भने। उनी एकातिर खडा भए। त्यसपछि कूशीवासी कमारा आइपुग्यो र राजालाई भन्यो, “राजाको निम्ति असल खबर लिएर म आएको छु! हजुरको विरुद्ध विद्रोह गर्ने सबै मानिसहरूमाथि परमप्रभुले हजुरलाई आज विजय दिनुभएको छ!” राजाले सोधे, “के अब्शालोम कुशलै छ?” कमाराले उत्तर दियो, “राजा, हजुरका सबै शत्रुहरू र विद्रोहीहरूको दशा त्यस केटाको जस्तै होस्! म त त्यही चाहन्छु।” राजा शोकले व्याकुल भए। मूल-ढोकामाथिको कौसीको कोठामा गएर उनी रोए। माथि कोठामा जाँदा उनले विलाप गर्दै भने, “हाय, मेरो छोरो! मेरो छोरो अब्शालोम! मेरो अब्शालोम! तेरो सट्टामा म मरेको भए हुन्थ्यो! हाय! अब्शालोम! मेरो छोरो अब्शालोम!”
२ शमूएल 18:19-33 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
सादोकका छोरा अहीमासले भने, “परमप्रभुले राजालाई आफ्ना शत्रुहरूका हातबाट छुटाउनुभयो भन्ने समाचार राजालाई दिन भनी मलाई दगुरी जान अनुमति दिनुहोस्।” तर योआबले जवाफ दिए, “आजको दिन तिमीले समाचार लाने होइन। अर्को दिन तिमीले समाचार लगे हुन्छ, तर आज होइन। किनभने राजाको छोरो आज मरेको छ।” तब योआबले एउटा कूशीलाई भने, “तैंले देखेको कुरा गएर राजालाई सुनाइदे।” तब त्यस कूशीले निहुरेर योआबलाई दण्डवत् गर्यो, र दगुरेर गयो। सादोकका छोरा अहीमासले फेरि योआबलाई बिन्ती गरे। तिनले भने, “जे भए तापनि मलाई कूशीको पछिपछि दगुरेर जान दिनुहोस्।” योआबले सोधे, “ए मेरा छोरा, तिमी किन जाने? तिम्रो समाचारको निम्ति तिमीले केही इनाम पाउनेछैनौ।” अहीमासले भने, “जेसुकै होस्। म कुदेर जानेछु।” योआबले भने, “त्यसो भए जाऊ।” तब अहीमास यर्दनको मैदानको बाटो भएर कुदे, र त्यस कूशीलाई उछिने। त्यस बेला दाऊद बाहिरी र भित्री मूल ढोकाहरूका बीचमा बसिरहेका थिए। अनि जब पहरादारले पर्खालको मूल ढोकाको छानुमा गएर हेर्न लाग्यो, तब त्यसले एक जना मानिसलाई एकलै दगुर्दै आइरहेको देख्यो। त्यस पहरादारले कराएर राजालाई यो कुरा बताइदियो। राजाले भने, “त्यो एकलै छ भने त्यसले केही राम्रो समाचार ल्याएको होला।” त्यो मानिस झन् नजिक आइपुग्यो। तब त्यस पहरादारले अर्को एक जना मानिसलाई पनि कुद्दै आइरहेको देख्यो। त्यसले तल बसेको ढोकेलाई भन्यो, “हेर त, अर्को एक जना मानिस पनि एकलै कुद्दै आउँदैछ।” राजाले भने, “त्यसले पनि राम्रो समाचार ल्याउँदै होला।” त्यस पहरादारले भन्यो, “त्यो अगिल्लोको दौड़ त सादोकका छोरा अहीमासको जस्तै छ।” राजाले भने, “तिनी एक असल मानिस हुन्, र शुभ समाचार लिएर आउँदैछन्।” तब अहीमासले कराएर राजालाई भने, “सब ठीक छ।” राजाको सामुन्ने घोप्टो परेर तिनले भने, “परमप्रभु हजूरका परमेश्वरको प्रशंसा होस्, जसले हजूरको विरुद्धमा उठ्ने मानिसहरूलाई हजूरको हातमा सुम्पिदिनुभएको छ।” राजाले सोधे, “के जवान अब्शालोम कुशलै छ?” अहीमासले जवाफ दिए, “हजूरका दास योआबले म तपाईंको दासलाई पठाउनुभएको हो। मैले त ठूलो खैलाबैला भएको देखें, तर के भएको थियो मलाई थाहा भएन।” राजाले तिनलाई एकातिर उभिने आज्ञा गरे। तिनी एकातिर गएर उभिए। तब त्यस कूशीले आएर भन्यो, “हजूर, समाचार असल छ! हजूरको विरुद्धमा उठ्ने सबैबाट परमप्रभुले आज तपाईंलाई उद्धार गर्नुभएको छ।” राजाले त्यस कूशीलाई सोधे, “के त्यो जवान मानिस अब्शालोम कुशलै छ?” कूशीले जवाफ दियो, “राजाका सबै शत्रुहरू र सबै बागीहरू, जसले हजूरको हानि गर्न खोज्छन् उनीहरूको दशा पनि त्यही जवान मानिसको जस्तै होस्।” तब राजा शोकाकुल भएर मूल ढोकामाथिको कोठामा गएर रोए, अनि माथि हिँड्दैजाँदा तिनी यसो भन्दै रोए, “हाय मेरो छोरो! मेरो छोरो अब्शालोम, मेरो छोरो अब्शालोम! तेरो सट्टामा मै मरेको भए त हुनेथियो! हाय अब्शालोम, मेरो छोरो, मेरो छोरो!”