२ राजाहरू 14:1-14
२ राजाहरू 14:1-14 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
इस्राएलका राजा यहोआहाजका छोरा येहोआशको दोस्रो वर्षमा यहूदाका राजा योआशका छोरा अमस्याहले राज्य गर्न लागे। जब तिनी राजा भए तब तिनी पच्चीस वर्षका थिए, र तिनले यरूशलेममा उनन्तीस वर्ष राज्य गरे। तिनकी आमाको नाउँ यहोअदीन थियो। तिनी यरूशलेमकी थिइन्। तिनले परमप्रभुको दृष्टिमा जे कुरा असल थियो त्यही गरे, तर तिनका पुर्खा दाऊदले गरेजस्तै त होइन। सबै कुरामा तिनले आफ्ना पिता योआशले गरेझैँ गरे। तापनि डाँड़ाका अल्गा-अल्गा थानहरू तिनले हटाएनन्। मानिसहरूले त्यहाँ बलिदान चढ़ाउने र धूप बाल्ने गरे। तिनको हातमा राज्य सुदृढ़ भएपछि तिनले आफ्ना ती अधिकारीहरूलाई मारे जसले तिनका पिता राजाको हत्या गरेका थिए। तापनि मोशाका व्यवस्थाको पुस्तकमा लेखिएअनुसार यसो भन्ने परमप्रभुको आज्ञालाई पालन गरेर तिनले हत्याराका छोराहरूलाई मारेनन्: “बुबाहरूलाई छोराछोरीहरूका निम्ति र छोराछोरीहरूलाई बुबाहरूका निम्ति नमार्नू। हरेक मानिस आफ्नै अपराधहरूका निम्ति मरोस्।” नूनको उपत्यकामा दश हजार एदोमीहरूलाई हराउने र लड़ाइँमा सेलालाई लिएर त्यसको नाउँ योक्तेल राख्ने तिनी नै थिए। त्यसको नाउँ आजको दिनसम्म त्यही हो। त्यसपछि अमस्याहले इस्राएलका राजा येहूका नाति, यहोआहाजका छोरा येहोआशलाई यसो भनेर युद्धको चुनौती दिए, “आऊ, मसँग आमनेसामने लड़।” तर इस्राएलका राजा येहोआशले यहूदाका राजा अमस्याहलाई यस्तो जवाफ पठाए, “लेबनानको एउटा सिउँड़ीले लेबनानकै एउटा देवदारुलाई यसो भनेर समाचार पठायो, ‘तिम्री छोरी मेरो छोरासित विवाह गरिदेऊ’। तब लेबनानको एउटा वन-पशु त्यसबाट भएर आयो, र त्यस सिउँड़ीलाई कुल्चिदियो। तिमीले साँच्चै एदोमलाई जित्यौ, र अहिले तिम्रो शेखी बढ़ेको छ। तिम्रो विजयमा गर्व गर, तर आफ्नै घरमा बस! आफ्नै र यहूदाको पनि पतनको निम्ति किन समस्या निम्त्याउछौं?” तरै पनि अमस्याहले यस कुरामा ध्यानै दिएनन्। यसैले इस्राएलका राजा येहोआशले आक्रमण गरे, र तिनी र यहूदाका राजा अमस्याहले यहूदाको बेथ-शेमेशमा एक-अर्काको सामना गरे। यहूदा इस्राएलद्वारा पराजित भए, र हरेक मानिस आ-आफ्नो घरमा भाग्यो। इस्राएलका राजा येहोआशले अहज्याहका नाति, योआशका छोरा यहूदाका राजा अमस्याहलाई बेथ-शेमेशमा पक्रे। त्यसपछि येहोआश यरूशलेममा गए, र एफ्राइमको ढोकादेखि कुने ढोकासम्म प्राय: दुई सय मिटर लामो सहरका पर्खालको एक भाग भत्काइदिए। तिनले परमप्रभुको मन्दिरमा र राजमहलका भण्डारहरूमा भेट्टाएका सबै सुन र चाँदी र सबै चीजहरू लगे। तिनले धितो राखेका मानिसहरू पनि लगेर सामरियामा फर्के।
२ राजाहरू 14:1-14 पवित्र बाइबल (NERV)
यहूदाका राजा योआशका छोरा अमस्याह इस्राएलका राजा योआहजाका छोरा योआशको शासनकालको दोस्रो बर्ष राजा भए। जब उनले शासन गर्न शुरू गर्दा अमस्याह पच्चीस बर्षका थिए। अमस्याहले यरूशलेममा उनन्तीस बर्ष शासन गरे। अमस्याहकी आमा यहोअदीन यरूशलेमकी थिइन्। अमस्याहले ती कामहरू गरे जो परमप्रभुले सही भन्नुभएको थियो, तर उनले आफ्ना पुर्खा दाऊदले जस्तै सम्पूर्ण रूपले परमेश्वरको अनुशरण गरेनन्। अमस्याहले ती सबै कामहरू गरे जो उनका पिता योआशले गरेका थिए। उनले अग्लो ठाउँहरू नष्ट पारेनन्। मानिसहरू अझै ती पूजा स्थलहरूमा बलिहरू र धूपबलि जलाउने गर्दथे। जुन समयमा अमस्याहले राज्यलाई कडा नियन्त्रणमा राखेका थिए, उनले अधिकारीहरूलाई मारे जसले उनका पितालाई मारेका थिए। तर उसले हत्याराहरूका नानीहरूलाई मारेनन् किनभने मोशाको व्यवस्थाको पुस्तकमा लेखिएका थिए। परमप्रभुले मोशाको व्यवस्थामा यस्तो आदेश दिनुभएको थियो, “माता-पिताहरूलाई उनका नानीहरूले केही गरेकोमा मार्नु हुँदैन। अनि नानिहरूलाई उनका माता-पिताहरूले केही गरेकोमा मार्नु हुँदैन। एक जना मानिसहरूलाई उसले गरेको भूल काम वापत नै मात्र मार्नु पर्छ।” अमस्याहले नूनको बेंसीमा 10,000 एदोमीहरूलाई मारे र युद्धमा अमस्याहरूले सेनालाई जिते अनि त्यस ठाउको नाउँ “योक्तेल” राखे। त्यो ठाउँ आजसम्म “योक्तेल” भनिन्छ। अमस्याहले इस्राएलका राजा येहूका नाती, योआहाजका छोरा योआशकहाँ दूत पठाए। अमस्याहको सन्देश थियो, “आऊ, हामी आपस्तमा मुखा-मुख गर्यौ अनि युद्ध गर्यौ।” इस्राएलका राजा योआशले यहूदाका राजा अमस्याहलाई उत्तर पठाए। योआशले भने, “लबानोनका एउटा काँडे झाडीले लबानोनकै देवदारूको रूखलाई खबर पठायो। यसले भन्यो, ‘तिमीले आफ्नी छोरी मेरो छोरालाई बिवाह गर्न देऊ।’ तर लबानोनको एउटा जंगली जनावर त्यहाँ त्यतै तिरबाट गयो अनि काँडे झाडीलाई कुल्चि दियो। साँचो हो, तिमीले एदोमलाई जितेका छौ। तर एदोमलाई जितेको कारणले गर्दा तिमी घमण्डी भएका छौ। तर घरमा नै बस र खुशी मनाऊ। आफ्नो लागि सङ्कट सृष्टि नगर। यदि तिमी यस्तो गर्छौ, तिमी लड्ने छौ अनि तिमीसँगै यहूदाको पतन हुनेछ।” तर अमस्याहले योआशको चेताउनी नसुने जस्तो गरे। यसकारण इस्राएलका राजा योआश यहूदाको वेतशेमेशमा यहूदाका राजा अमस्याहको विरोधमा युद्ध गर्न हिंडे। इस्राएलले यहूदालाई परास्त गर्यो। यहूदा घरतिर भाग्यो। बेतशेमेशमा, योआश, इस्राएलका राजाले अहज्याहका नाति र योआशका छोराले, यहूदाका राजा अमस्याहलाई बन्दी बनाए। योआशले 400 हातको यरूशलेमको भित्ता एप्रैम द्वार देखि कुनाको द्वारसम्म भत्काए। तब योआशले परमप्रभुको मन्दिर र राजाको महलको भन्डारबाट सबै सुन चाँदी र सबै भाँडा-कुँडाहरू लगे। योआशले मानिसहरूलाई बन्दीको रूपमा पनि लगे। तब योआश समारिया फर्के।
२ राजाहरू 14:1-14 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
यहोआहाजको छोरो येहोआश इस्राएलका राजा भएपछि दोस्रो वर्षमा योआशको छोरो अमस्याह यहूदाका राजा भए। त्यस बेला उनको उमेर पच्चीस वर्ष थियो र उनले यरूशलेममा उनन्तीस वर्ष राज्य गरे। उनकी आमा यहोअदीन यरूशलेमकी थिइन्। उनले परमप्रभुलाई खुसी तुल्याउने काम गरे; तर उनी आफ्ना पुर्खा दाऊद राजाजस्तो थिएनन्। बरु उनले आफ्ना बुबा योआशले गरेझैँ गरे। उनले मूर्तिपूजकहरूको पूजा-स्थलहरू भत्काएर ढालिदिएनन् र मानिसहरूले त्यहाँ बलि चढाउन र धूप बाल्न छोडेनन्। सारा राज्य आफ्नो हातमा पक्का गरी लिइसक्नेबित्तिकै अमस्याहले आफ्ना बुबालाई मार्ने अधिकारीहरूलाई मारे। तापनि उनले बुबाका हत्याराहरूका सन्तानलाई मारेनन्; तर परमप्रभुले मोशाका नियममा दिएका यो आज्ञाअनुसार नै गरे, “छोरा-छोरीहरूले गरेका अपराधको निम्ति आमा-बुबाहरू अनि आमा-बुबाले गरेका अपराधको निम्ति छोरा-छोरीहरू मारिनुहुन्न। आफैंले गरेको पापको निम्ति मात्र मानिस मारिनेछ।” अमस्याहले नुनको बेसीमा दश हजार एदोमी सिपाहीहरूलाई मारे। उनले लडाइँमा सेला सहर कब्जा गरे र त्यसको नाम योक्तेल राखे। अझसम्म त्यसको त्यही नाम चलेको छ। त्यसपछि अमस्याहले इस्राएलका राजा येहोआशलाई लडाइँ गर्ने चुनौति दिएर खबर पठाए। तर येहोआश राजाले यस्तो जवाफ पठाए, “एक चोटि लेबनानको डाँडाको एउटा काँढे पोथ्राले एउटा देवदारुको रूखलाई यस्तो खबर पठाएछ, ‘मेरो छोरोसित विवाह गर्न तिम्री छोरी देऊ।’ एउटा जङ्गली जनावर त्यो पोथ्राको नजिक आई कुल्चेर गएछ। हेर अमस्याह, तिमीले एदोमीहरूलाई हराएका छौ र घमण्डले भरिएका छौ। आफ्नो कीर्तिमा सन्तोष गर र घरै बस। आफू र आफ्ना प्रजामाथि आपत ल्याउन किन उपद्रव गर्छौ?” तर अमस्याहले त्यो कुरा सुनेनन्। यसकारण इस्राएलका राजा येहोआश सेना लिएर अघि बढे अनि तिनीसित यहूदाको बेथ-शेमेशमा लडाइँ गरे। अमस्याहको सेना हार्यो र उनका सिपाहीहरू सबै भागेर आ-आफ्ना घर गए। येहोआशले अमस्याहलाई कैदी बनाए, यरूशलेममाथि आक्रमण गरे र सहरको पर्खाल एफ्राइम ढोकाबाट कुने ढोकासम्म भत्काइदिए। ती ढोकाका बीचको अन्तर प्राय: दुई सय मिटर थियो। भेटेका सबै सुन र चाँदी, मन्दिरका सामान र महलका धन-सम्पत्ति उनले बटुले र सामरियामा नै लिएर गए। उनले जमानीको रूपमा कैदीहरू पनि सँगै लिएर गए।