म सोध्छु: के परमेश्वरले आफ्नो जनहरूलाई त्याग्नुभएको छ त? कदापि छैन! म आफै पनि एक इस्राएली हुँ, अब्राहामको वंश, बेन्यामीन कुलबाट हुँ। परमेश्वरले आफ्ना मानिसलाई त्याग्नुभएको छैन, जसलाई उहाँले सुरुबाट नै जान्नुहुन्थ्यो। एलियाको बारेमा धर्मशास्त्रमा के लेखिएको छ भन्ने कुरा तिमीहरू जान्दैनौ? कसरी एलियाले इस्राएलको विरुद्धमा परमेश्वरसँग विन्ती गरेका थिए: “प्रभु, तिनीहरूले तपाईंका अगमवक्ताहरूलाई मारेका छन्, तपाईंका वेदीहरू भत्काएका छन्; म मात्र एक्लो बाँचेको छु, र मलाई पनि तिनीहरूले मार्न खोज्दैछन्।” अनि उनलाई परमेश्वरको जवाफ के थियो? “मैले आफ्नो निम्ति बाल देवतालाई दण्डवत् नगर्ने सात हजार मानिसहरूलाई जोगाएर राखेको छु।” यसरी अहिले पनि अनुग्रहद्वारा चुनिएका जनहरूका एक बाँकी भाग छ। यदि अनुग्रहद्वारा हो भने कामहरूमा आधारित हुँदैन; यदि काममा आधारित हुन्थ्यो भने, अनुग्रह अनुग्रह नै हुनेथिएन।
तब के त? इस्राएलीहरूले उत्सुकतासाथ खोजेको धार्मिकता प्राप्त गर्न सकेनन्। उनीहरूमध्ये चुनिएकाहरूले भने प्राप्त गर्न सके, तर अरू सबै कठोर पारिए। यसरी लेखिएको छ:
“परमेश्वरले तिनीहरूलाई मन्द आत्मा दिनुभयो,
आँखाहरू जसले देख्न सकेनन्
अनि कानहरू, जसले सुन्न सकेनन्,
आजसम्मै तिनीहरू यस्तै छन्।”
अनि दाविदले भन्दछन्:
“तिनीहरूका भोजन पासो र फन्दा बनोस्,
अनि तिनीहरूका लागि ठक्कर र बदलाको कारण बनोस्।
तिनीहरूका आँखाहरू अन्धकार होस् र तिनीहरूले देख्न नसकून्,
तिनीहरूका ढाड सदालाई कुप्रिएका होस्।”
म फेरि प्रश्न गर्छु: के उनीहरूले उठ्न नसक्ने गरी ठक्कर खाएका हुन् त? कदापि होइन! तर, इस्राएलमा पनि मुक्तिका लागि डाह पलाऊन् भनेर तिनीहरूका अपराधका कारण गैरयहूदीहरूमा मुक्ति आएको छ। तर यदि तिनीहरूका अपराध संसारको निम्ति सम्पत्ति र तिनीहरूका पतन गैरयहूदीहरूको निम्ति सम्पत्ति ठहरिन्छ भने, तिनीहरूका पुनर्स्थापनाले कति धेरै वैभव ल्याउला!
म तिमी गैरयहूदीहरूसँग बोल्दैछु। म गैरयहूदीहरूका निम्ति प्रेरित हुँ। म यस सेवामा गर्व गर्छु; यस आशामा कि, जसरी भए पनि म मेरा आफ्ना मानिसहरूमा डाहा उत्पन्न गराउन सकूँ, र तीमध्ये केहीलाई बचाउन सकूँ। किनकि यदि तिनीहरूको अस्वीकृति संसारको निम्ति परमेश्वरसँग मिलापको कारण बन्छ भने के तिनीहरूको स्वीकृति मृत्युबाट पुनर्जीवित हुनुबाहेक अरू के हुन सक्ला र? यदि मुछेको पीठोको केही भाग प्रथम् भेटीको रूपमा चढाउँदा पवित्र हुन्छ भने पीठोको जम्मै भाग पवित्र हुन्छ; यदि जरा पवित्र छ भने हाँगाहरू पनि पवित्र हुन्छन्।
यदि केही हाँगाहरू काटिएका छन् र तिमी, जो जङ्गली जैतून हौ, ती रूखमा कलमी गरिएका छौ र जैतुनको रूखको जराबाट प्राप्त पोषिलो रसमा अहिले भागीदार बनेका छौ भने आफैलाई ती हाँगाहरू भन्दा श्रेष्ठ नठान। यदि यसो गर्छौ भने यो बुझ कि, जरालाई थाम्ने तिमी होइनौ, तर जराले पो तिमीलाई थामेको हुन्छ। त्यसपछि तिमीले भन्नेछौ, “हाँगाहरू काटिएका कारणले नै म कलमी हुन पाएँ।” ठीकै हो, तर ती हाँगाहरू त उनीहरूको अविश्वासको कारणले काटिएका हुन्, अनि तिमी विश्वासद्वारा अडिएका छौ। घमण्ड नगर, तर भय मान। किनकि यदि परमेश्वरले स्वभाविक हाँगाहरूलाई त छोड्नुभएन भने, उहाँले तिमीहरूलाई पनि छोड्नुहुनेछैन।
यसकारण परमेश्वरको दया र कठोरतामा ध्यान देऊ: पतन भएकाहरूलाई कठोरता, तर तिमीलाई दया यदि तिमीहरू उहाँको दयामा स्थिर बस्यौ भने। नत्र भने तिमीहरू पनि काटिनेछौ। अनि यदि उनीहरू पनि आफ्नो अविश्वासमा निरन्तर रहिरहेनन् भने, उनीहरू कलमी हुनेछन्; किनकि परमेश्वर उनीहरूलाई फेरि कलमी गर्न सक्नुहुन्छ। यदि तिमी जैतुनको रूखबाट काटियौ, जुन स्वभाविक रूपमा जङ्गली हो, र प्रकृतिविरुद्ध हुँदाहुँदै पनि रोपिएको जैतूनको रूखमा कलमीद्वारा गाँसियौ भने, झन् यी स्वभाविक जैतुनका हाँगाहरू आफ्नै जैतूनका रूखमा कति सहजै गाँसिएलान्!