अर्को पटक उहाँ सभाघरमा जानुभयो, अनि त्यहाँ हात सुकेर नचल्ने भएको एकजना मानिस थियो। तिनीहरूमध्ये कोहीले येशूलाई दोष लगाउने निहुँ खोजिरहेका थिए, त्यसैले तिनीहरू उहाँले विश्रामदिनमा त्यसलाई निको पार्नुहुन्छ कि भनेर नजिकबाट नियाली रहेका थिए। येशूले हात सुकेको त्यो मानिसलाई भन्नुभयो, “सबैको सामुन्ने खडा होऊ।”
तब येशूले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो, “विश्रामदिनमा के गर्नु उचित हुन्छ: असल गर्नु वा खराब गर्नु, जीवन बचाउनु कि मार्नु?” तर तिनीहरू चूप रहे।
तिनीहरूका कठोर हृदय देखेर अति दुःखित भई उहाँले रिसाएर चारैतिर ती सबैलाई हेर्नुभयो, अनि त्यस मानिसलाई भन्नुभयो, “तिम्रो हात सीधा पार।” त्यसले त्यो सीधा पार्यो, अनि त्यसको हात पूर्ण रूपले निको भइहाल्यो। अनि तुरुन्तै फरिसीहरू बाहिर गइहाले अनि येशूलाई कसरी मार्ने भनी राजा हेरोदका समर्थकहरूसँग षड्यन्त्र रच्न थाले।
येशू आफ्ना चेलाहरूसित तालतिर जानुभयो; अनि गालील प्रदेशबाट एउटा ठूलो भीड उहाँको पछि लाग्यो। जब उहाँले जे गरिरहनुभएको तिनीहरूले सुने, तब यहूदिया, यरूशलेम, इदुमिआ, यर्दन पारिका क्षेत्रहरू, अनि टायर र सीदोनका छेउछाउबाट अरू धेरै मानिसहरू उहाँकहाँ आए। भीडको कारण मानिसहरूले उहाँलाई चारैतिरबाट नघेरून् भनेर उहाँले चेलाहरूलाई उहाँको निम्ति एउटा सानो डुङ्गा तयार पार्न लाउनुभयो। उहाँले धेरैलाई निको पार्नुभएको कारण जतिजना बिरामी थिए, तिनीहरू उहाँलाई छुनलाई ठेलमठेला गर्दै अघि बढ्दैथिए। अशुद्ध आत्माहरूले उहाँलाई देख्नसाथै तिनीहरू उहाँका अघि पछारिन्थे, अनि यसो भन्दै चिच्याउँथे, “तपाईं परमेश्वरका पुत्र हुनुहुन्छ।” तर उहाँले ती निको भएकाहरूलाई उहाँ को हुनुहुन्छ भनी कसैलाई नभन्नू भनेर कडा आज्ञा दिनुभयो।
त्यसपछि येशू डाँडातिर जानुभयो, र उहाँले चाहनुभएकाहरूलाई बोलाउनुभयो; अनि तिनीहरू उहाँकहाँ आए। उहाँले बाह्र जनालाई नियुक्त गर्नुभयो, ताकि तिनीहरू उहाँसित रहून्, र प्रचार गर्न बाहिर पठाउन सकून्, अनि तिनीहरूलाई भूतहरू धपाउने अधिकार पाऊन्।
उहाँले नियुक्त गर्नुभएका बाह्रजना यिनीहरू नै हुन्:
सिमोन (जसलाई उहाँले पत्रुस भन्ने नाउँ दिनुभयो),
जब्दीको छोरा याकोब र तिनको भाइ यूहन्ना (तिनीहरूलाई उहाँले बोअनर्गेस भन्ने नाउँ दिनुभयो, अर्थात् “गर्जनका पुत्रहरू”),
अन्द्रियास,
फिलिप,
बारथोलोमाइ,
मत्ती,
थोमा,
अल्फयसको छोरा याकोब,
थेदियस,
सिमोन कनानी,
अनि यहूदा इस्करियोत, जसले उहाँलाई धोका दियो।
जब येशू एउटा घरमा पस्नुभयो, फेरि एउटा भीड जम्मा भयो, त्यसैले उहाँ र उहाँका चेलाहरूले खान पनि पाउनुभएन। जब उहाँको परिवारले यस विषयमा सुने, तिनीहरू उहाँलाई लैजान भनी गए; किनकि तिनीहरूले “उहाँको दिमाग खुस्केको छ।” भनी भनेका थिए।