एकाबिहानै, मुख्य पूजाहारीहरू, प्रधानहरू, व्यवस्थाका शिक्षकहरू अनि सम्पूर्ण महासभा मिलीकन एउटा निष्कर्षमा आइपुगे। अनि तिनीहरूले येशूलाई बाँधेर लगे, र पिलातसको हातमा सुम्पिदिए।
पिलातसले सोधे, “के तिमी यहूदीहरूका राजा हौ?”
येशूले जवाफ दिनुभयो, “हो, तपाईंले भन्नुभएझैं हो।”
ती मुख्य पूजाहारीहरूले उहाँमाथि धेरै कुराहरूको दोष लगाए। यसकारण फेरि पिलातसले उहाँलाई सोधे, “के तिमी केही जवाफ दिँदैनौ? हेर, तिनीहरूले तिम्रो विरुद्धमा कति धेरै कुराहरूमा दोष लगाउँदैछन्।”
तर येशूले कुनै जवाफ दिनुभएन, अनि पिलातस छक्क परे।
अब चाडको समयमा मानिसहरूले विन्ती गरेर मागेको एकजना कैदीलाई छोडिदिने चलन थियो। झ्यालखानामा अरू विद्रोहीहरूसित एकजना बारब्बा नाउँ भएको मानिस पनि थियो, जसले विद्रोहको समयमा हत्या गरेको थियो। अनि भीड आयो, र पिलातसलाई तिनले गर्दैआएको काम गर्ने विन्ती गरे।
पिलातसले सोधे, “के मैले यहूदीहरूको राजालाई तिमीहरूको निम्ति छोडिदिऊँ भन्ने तिमीहरू चाहन्छौ?” किनकि मुख्य पूजाहारीहरूले येशूलाई ईर्ष्याको कारणले नै तिनको हातमा सुम्पेका हुन् भन्ने पिलातसलाई थाहा थियो। तर मुख्य पूजाहारीहरूले भीडलाई उक्साएर तिनीहरूले पिलातसलाई बारब्बालाई छोडिदिऊन् भन्न लगाए।
पिलातसले तिनीहरूलाई सोधे, “त्यसो भए तिमीहरूले यहूदीहरूको राजा भनेकोलाई चाहिँ म के गरूँ?”
तिनीहरू चिच्याए, “त्यसलाई क्रूसमा टाँग्नुहोस्!”
पिलातसले सोधे, “किन? यिनले के अपराध गरेका छन्?”
तर तिनीहरू अझ जोडले चिच्याए, “त्यसलाई क्रूसमा टाँग्नुहोस्!”
भीडलाई सन्तुष्ट पार्ने इच्छाले पिलातसले तिनीहरूका निम्ति बारब्बालाई छोडिदिए, र तिनले येशूलाई कोर्रा लाउन लगाए, अनि उहाँलाई क्रूसमा टाँग्नलाई सुम्पिदिए।
सिपाहीहरूले येशूलाई महल (अर्थात्, प्रेटोरियम) भित्र लगे, अनि सिपाहीहरूका जम्मै पल्टनलाई बोलाए। तिनीहरूले उहाँलाई एउटा बैजनी रङ्गको वस्त्र लगाइदिए, अनि काँडाहरू बटारेर एउटा मुकुट बनाएर उहाँलाई लगाइदिए। अनि तिनीहरूले उहाँलाई “यहूदीहरूको राजाको जय!” भन्दै कराए। तिनीहरूले घरी-घरी उहाँको शिरमा निगालोले हिर्काए अनि उहाँलाई थुके। तिनीहरूले उहाँको उपहास गर्दै उहाँको सामुन्ने घुँडा टेकेर झुके। अनि उहाँको अपमान गरिसकेपछि, तिनीहरूले त्यो बैजनी वस्त्र फुकालिदिए, र उहाँकै वस्त्र उहाँलाई लगाइदिए। त्यसपछि तिनीहरूले उहाँलाई क्रूसमा टाँग्न लगे।
अलेक्जेन्डर र रूफसका बुबा, साइरिनीवासी सिमोनलाई, जो गाउँबाट आइरहेका बेला तिनीहरूले उसलाई क्रूस बोक्न कर लगाए। तिनीहरूले येशूलाई गलगथा अर्थात् खप्परे भनिने ठाउँमा ल्याए। तब तिनीहरूले उहाँलाई नशालु पदार्थ मूर्र मिसाइएको दाखमद्य दिए, तर उहाँले त्यो पिउनुभएन। अनि तिनीहरूले उहाँलाई क्रूसमा टाँगे। तिनीहरूले उहाँको वस्त्रहरूका लागि कसले के पाउँदोरहेछ भनेर चिट्ठा हालेर ती भाग गरे।
तिनीहरूले उहाँलाई क्रूसमा टाँग्दा बिहानको नौ बजेको थियो। उहाँको विरुद्धको दोषपत्रमा यसरी लेखिएको थियो:
यहूदीहरूको राजा।
तिनीहरूले उहाँसित दुई डाँकूहरूलाई पनि क्रूसमा टाँगे, एउटा उहाँको दाहिनेपट्टि र अर्कोचाहिँ उहाँको देब्रेपट्टि। अनि धर्मशास्त्रको वचन यसरी पूरा भयो, “उहाँ अपराधीहरूसँग गनिनुभयो।” त्यस ठाउँबाट भएर हिँड्नेहरूले आफ्ना शिर हल्लाउँदै उहाँलाई अपमान गरेर यसो भने, “वाह! तँ मन्दिर भत्काउने र त्यसलाई तीन दिनमा बनाउने! क्रूसबाट तल ओर्लेर आइज, अनि आफूलाई बचा!” यस्तै किसिमले मुख्य पूजाहारीहरू अनि व्यवस्थाका शिक्षकहरूले आपसमा उहाँको अपमान गरे। तिनीहरूले भने, “यसले अरूलाई त बचायो, तर आफूलाई बचाउन सक्दैन। यो ख्रीष्ट, इस्राएलको राजा, अब क्रूसबाट तल ओर्लिआओस् र हामी देखेर विश्वास गरौं।” उहाँसित क्रूसमा टाँगिएकाहरूले पनि उहाँलाई घोर अपमान गरे।
अनि बाह्र बजेदेखि, दिउँसो तीन बजेसम्म सम्पूर्ण देशभरि अन्धकार छायो। अनि तीन बजेतिर येशू चर्को सोरले कराउनुभयो, “एलोई, एलोई, लामा सबखथनी?” जसको अर्थ हो, “हे मेरा परमेश्वर, हे मेरा परमेश्वर, तपाईंले मलाई किन त्याग्नुभयो?”
छेउमा उभिरहनेहरूमध्ये कतिले जब यो सुने, तिनीहरूले भने, “सुन, यसले एलियालाई बोलाउँदैछ।”
एकजना मानिस दौडेर गयो, अनि स्पन्जमा सिर्का चोपेर त्यसलाई एउटा निगालोमा लगाएर पिउन भनी येशूलाई दिँदै त्यसले भन्यो, “अब यिनलाई एकलै छोडिदेओ। हेरौं, कतै एलिया आएर यिनलाई उतार्छन् कि।”
तब येशूले चर्को सोरले कराएर आफ्नो प्राण त्याग्नुभयो।
अनि मन्दिरको पर्दा टुप्पोदेखि फेदसम्मै दुई भाग भएर च्यात्तियो। अनि जब येशूको अघिल्तिर उभिरहेका कप्तानले उहाँको स्वर सुने, अनि उहाँ कसरी मर्नुभयो, त्यो देखेर तिनले भने, “निश्चय यी मानिस परमेश्वरका पुत्र रहेछन्!”