तिनीहरू जाँदै गर्दा थिए, तिनीहरूले साइरिनीवासी सिमोनलाई भेटे अनि तिनीहरूले उसलाई क्रूस बोक्न कर लगाए। तिनीहरू गलगथा अर्थात् खप्परे भनिने ठाउँमा आइपुगे। त्यहाँ तिनीहरूले येशूलाई पित्त मिसाइएको दाखमद्य पिउनलाई दिए, तर चाखेपछि उहाँले त्यो पिउन अस्वीकार गर्नुभयो। जब तिनीहरूले उहाँलाई क्रूसमा चढाइसके, तिनीहरूले उहाँका वस्त्रहरू चिट्ठा हालेर आपसमा बाँडे। अनि तिनीहरू त्यहाँ बसेर उहाँलाई पहरा दिन थाले। उहाँको शिरको मास्तिर तिनीहरूले उहाँको विरुद्धमा लेखिएको यो दोषपत्र टाँगे:
यो यहूदीहरूको राजा येशू हो।
त्यति बेला दुई डाँकूहरू पनि उहाँसित क्रूसमा टाँगिएका थिए, एउटा उहाँको दाहिनेपट्टि र अर्कोचाहिँ उहाँको देब्रेपट्टि। त्यस ठाउँबाट भएर हिँड्नेहरूले आफ्ना शिर हल्लाउँदै उहाँलाई अपमान गरेर यसो भने, “तँ, जो मन्दिर भत्काउने र त्यसलाई तीन दिनमा बनाउने, आफूलाई बचा! तँ परमेश्वरका पुत्र होस् भने, क्रूसबाट तल ओर्लेर आइज!” यस्तै किसिमले मुख्य पूजाहारीहरू, व्यवस्थाका शिक्षकहरू अनि प्रधानहरूले पनि उहाँको अपमान गरे। तिनीहरूले भने, “यसले अरूलाई त बचायो, तर आफूलाई बचाउन सक्दैन! यो इस्राएलको राजा हो! अहिले यो क्रूसबाट तल ओर्लिआओस्, र हामी यसलाई विश्वास गर्नेछौं। यसले परमेश्वरमाथि भरोसा राख्छ। यदि परमेश्वरले चाहनुहुन्छ भने उहाँले यसलाई अहिले मुक्त गरून्, किनकि यसले ‘म परमेश्वरका पुत्र हुँ’ भनेको छ।” यसरी नै उहाँसित क्रूसमा टाँगिने डाँकूहरूले पनि उहाँलाई धेरै अपमान गरे।
बाह्र बजेदेखि दिउँसो तीन बजेसम्म सम्पूर्ण देशभरि अन्धकार छायो। दिउँसो तीन बजेतिर येशू चर्को सोरमा कराउनुभयो, “इलोई, इलोई, लामा सबखथनी?” जसको अर्थ हो “हे मेरा परमेश्वर, हे मेरा परमेश्वर, तपाईंले मलाई किन त्याग्नुभयो?”
त्यहाँ उभिनेहरूमध्ये कतिले जब यो सुने, तिनीहरूले भने, “यसले एलियालाई बोलाउँदैछ।”
तीमध्ये एक जनाले तुरुन्तै दौडेर गई स्पन्ज लियो। उसले त्यसलाई सिर्कामा चोपेर एउटा निगालोमा लगाएर पिउन भनी येशूलाई दियो। अरूले भने, “अब यिनलाई एकलै छोडिदेओ। हेरौं कतै एलिया आएर यिनलाई बचाउँछन् कि।”
अनि जब येशू चर्को सोरले फेरि कराउनुभयो, उहाँले आफ्नो प्राण त्याग्नुभयो।
त्यस बेला मन्दिरको पर्दा टुप्पोदेखि फेदसम्मै दुई भाग भएर च्यात्तियो। पृथ्वी हल्लियो अनि चट्टानहरू फुटे। चिहानहरू उघारिए अनि मरेर गएका धेरै पवित्र जनका शरीरहरू जीवित भई उठे। तिनीहरू चिहानबाट बाहिर निस्किआए, अनि येशू पुनर्जीवित भएपछि तिनीहरू पवित्र शहरमा गए र धेरै मानिसहरूकहाँ देखा परे।
जब येशूलाई पहरा दिने त्यो कप्तान र ऊसित हुने अरूहरूले त्यो भुइँचालो र अरू घटनाहरू देखे, तिनीहरू अत्यन्त डराए, अनि भने, “निश्चय उहाँ परमेश्वरका पुत्र हुनुहुँदोरहेछ!”
त्यहाँ धेरै स्त्रीहरू थिए, जसले टाढैबाट हेरिरहेका थिए। तिनीहरू उहाँको खाँचोमा सेवा गर्नलाई गालीलदेखि नै येशूको पछि लागेका थिए। तीमध्ये मरियम मग्दलिनी, याकोब र योसेफकी आमा मरियम र जब्दीका छोराहरूकी आमा थिइन्।
साँझ परेपछि, अरिमथियाका योसेफ नाउँ भएका धनी मानिस आए, जो स्वयम् येशूका चेला भएका थिए। तिनले पिलातसकहाँ गएर येशूको शव मागे र पिलातसले तिनलाई त्यो दिइयोस् भन्ने हुकुम गरे। अनि योसेफले शव लगे, र सफा मलमलको लुगाले बेह्रे, अनि आफ्नै नयाँ चिहानमा राखे जुन चट्टान खोपेर बनाइएको थियो। तिनले चिहानको मुखमा एउटा ठूलो ढुङ्गा गुड्याइदिए र गए। त्यहाँ चिहानको सामुन्ने मरियम मग्दलिनी र अर्की मरियम बसिरहेका थिए।
अर्को दिन, अर्थात् विश्रामदिनको तयारीको भोलिपल्ट मुख्य पूजाहारीहरू अनि फरिसीहरू पिलातसकहाँ गए। तिनीहरूले भने, “हजुर, त्यस ठगले जिउँदो हुँदा ‘म तीन दिनपछि फेरि जीवित भई उठ्नेछु’ भनेको कुरा हामीलाई याद छ। यसकारण तेस्रो दिनसम्म चिहानलाई सुरक्षित राख्ने हुकुम दिनुहोस्। नत्र ता त्यसका चेलाहरूले आएर उसको शरीर चोरेर लैजालान्, अनि मानिसहरूलाई ऊ जीवित भई उठेको छ भन्लान्। यो अन्तिम धोका पहिलोभन्दा अझ नराम्रो हुनेछ।”
पिलातसले जवाफ दिए, “केही पहरादारहरू लेओ र चिहानलाई तिमीहरूले जानेअनुसार सुरक्षित राख।” यसकारण तिनीहरू गए, अनि ढुङ्गामा छाप लगाएर एउटा पहरादारहरूलाई त्यहाँ राखेर चिहानलाई सुरक्षित पारे।
बाइबल एप
बाल बाइबल एप
