येशू मन्दिरका चोकहरूमा आउनुभयो, अनि, उहाँले शिक्षा दिँदैगर्दा मुख्य पूजाहारीहरू अनि जनताका प्रधानहरू उहाँकहाँ आए। तिनीहरूले सोधे, “तिमीले कुन अधिकारले यी कुराहरू गरिरहेका छौ? अनि तिमीलाई यो अधिकार कसले दियो?”
येशूले जवाफ दिनुभयो, “म पनि तिमीहरूलाई एउटा प्रश्न सोध्छु। यदि तिमीहरूले जवाफ दियौ भने, म तिमीहरूलाई मैले कुन अधिकारले यी कामहरू गर्दैछु भनी भन्नेछु। यूहन्नाको बप्तिस्मा कहाँबाट आएको हो? स्वर्गबाट हो कि मानिसहरूबाट?”
तिनीहरूले आपसमा छलफल गरे अनि भने, “यदि हामीले ‘स्वर्गबाट,’ भन्यौं भने उनले ‘त्यसो भए तिमीहरूले किन तिनलाई विश्वास गरेनौ’ भनी भन्नेछन्। तर यदि हामीले ‘मानिसबाट’ हो भन्यौं भने हामीलाई मानिसहरूको डर लाग्छ, किनकि तिनीहरू सबैले यूहन्नालाई अगमवक्ता भनी मान्छन्।”
त्यसकारण तिनीहरूले येशूलाई जवाफ दिए, “हामी जान्दैनौं।”
तब उहाँले भन्नुभयो, “म पनि कुन अधिकारले यी कामहरू गर्दैछु त्यो भन्दिनँ।
“तिमीहरू के सोच्छौ? एकजना मानिसका दुई छोराहरू थिए। तिनी पहिलोकहाँ गए अनि भने, ‘छोरा, आज गएर दाखबारीमा काम गरिदे।’
“त्यसले जवाफ दियो, ‘म जान्नँ,’ तर पछिबाट त्यसले आफ्नो मन बदली गर्यो अनि गयो।
“तब ती बुबा अर्को छोराकहाँ गए अनि त्यही कुरा भने। त्यसले जवाफ दियो, ‘हजुर, म जानेछु,’ तर त्यो गएन।
“ती दुईमध्ये कसले बुबाले इच्छा गरेको कुरा गरे?”
तिनीहरूले भने, “पहिलोले।”
येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “म साँच्चै तिमीहरूलाई भन्दछु, कर उठाउनेहरू र वेश्याहरू परमेश्वरको राज्यमा तिमीहरूभन्दा पहिले प्रवेश गर्दैछन्। किनकि यूहन्ना तिमीहरूकहाँ धार्मिकताको बाटो देखाउन आए, अनि तिमीहरूले उनलाई विश्वास गरेनौ, तर कर उठाउनेहरू र वेश्याहरूले त गरे। अनि तिमीहरूले यो देखेर पनि पश्चात्ताप गरेर विश्वास गरेनौ।
“अर्को दृष्टान्त सुन: एकजना जमिनको मालिक थिए, जसले एउटा दाखबारी लगाए। तिनले त्यसको चारैतिर पर्खाल बनाएर दाख पेल्ने एउटा कोल खने, अनि एउटा मचान बनाए। तब तिनले त्यो दाखबारी केही मोहीहरूलाई ठेक्कामा दिएर यात्रामा गए। जब कटनीको समय आयो, तिनले फल जम्मा गर्न भनी आफ्ना सेवकहरूलाई ती मोहीहरूकहाँ पठाए।
“तब ती मोहीहरूले सेवकहरूलाई पक्रे: अनि एउटालाई पिटे, अर्कोलाई मारे अनि तेस्रोलाई ढुङ्गाले हाने। अनि तिनले अरू सेवकहरूलाई तिनीहरूकहाँ पहिलेभन्दा बढी संख्यामा पठाए, तब ती मोहीहरूले तिनीहरूसित पनि त्यस्तै व्यवहार गरे। अन्त्यमा तिनले आफ्नै छोरालाई तिनीहरूकहाँ पठाए। तिनले भने, ‘तिनीहरूले मेरो छोरालाई त आदर गर्नेछन्।’
“तर ती मोहीहरूले जब छोरालाई आउँदै गरेको देखे, तिनीहरूले आपसमा भने, ‘यो ता उत्तराधिकारी हो; आओ, यसलाई मारौं अनि उसको उत्तराधिकार हात पारौं।’ यसरी तिनीहरूले त्यसलाई दाखबारीको बाहिर निकालेर मारे।
“यसकारण जब दाखबारीका मालिक आउँछन्, तब तिनले ती मोहीहरूलाई के गर्लान्?”
तिनीहरूले जवाफ दिए, “तिनले ती दुष्टहरूलाई दूर्दशापूर्वक अन्त्य गरिदिनेछन्, अनि त्यो दाखबारी अरू मोहीहरूलाई दिनेछन्, जसले कटनीको समयमा तिनलाई तिनको भागको अन्न दिनेछन्।”
येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “के तिमीहरूले धर्मशास्त्रमा कहिल्यै पढेका छैनौ:
“ ‘जुन ढुङ्गालाई भवन निर्माण गर्नेहरूले रद्द तुल्याए
त्यही कुनाको मुख्य ढुङ्गो बन्यो;
प्रभुले नै यो गर्नुभएको हो,
अनि यो हाम्रा दृष्टिमा अचम्मको छ’?
“यसकारण म तिमीहरूलाई भन्दछु, कि परमेश्वरको राज्य तिमीहरूबाट खोसिनेछ अनि यस्तो जातिलाई दिइनेछ, जसले यसबाट फल फलाउनेछ। जो यस ढुङ्गामाथि खस्छ, त्यो टुक्रा-टुक्रा हुनेछ, तर जसमाथि यो खस्छ, त्यो धूलोपीठो हुनेछ।”
जब मुख्य पूजाहारीहरू र फरिसीहरूले येशूको यो दृष्टान्त सुने, तिनीहरूले उहाँले त तिनीहरूकै विषयमा भन्दैहुनुहुन्छ भनी जाने। तिनीहरूले उहाँलाई पक्रने उपाय खोज्न थाले, तर तिनीहरू भीडसित डराउँथे; किनकि तिनीहरूले उहाँलाई अगमवक्ता भनी मान्थे।