येशू त्यही दिन त्यस घरबाट निस्केर तालको छेउमा बस्नुभयो। उहाँको चारैतिर यति ठूला भीडहरू जम्मा भए कि उहाँ एउटा डुङ्गामा चढेर बस्नुभयो, अरू सबै मानिसहरूचाहिँ किनारमा उभिए। तब उहाँले यसो भन्दै तिनीहरूलाई दृष्टान्तबाट धेरै कुराहरू भन्नुभयो: “एकजना किसान बीउ छर्नलाई निस्क्यो। उसले जब बीउ छर्दैथियो, केही बीउ बाटोमा परे, अनि चराहरूले आएर ती खाइहाले। केही ढुङ्गेनी जमिनहरूमा परे, जहाँ धेरै माटो थिएन। ती चाँडै उम्रे, किनकि माटो पातलो भएकोले जब घाम लाग्यो, ती बिरुवाहरू ओइलाए, अनि तिनीहरूमा जरा नभएकाले ती सुकिहाले। अरू काँडाका झाडीमा परे, अनि काँडाहरू बढेर आए र ती बिरूवाहरूलाई निसासिदिए। अरू बीउहरूचाहिँ असल जमिनमा परे, जसबाट त्यसले छरेको भन्दा सय गुणा, साठी गुणा र तीस गुणा अन्न फलाए। जसको कान छ, त्यसले सुनोस् र बुझोस्।”
अनि चेलाहरूले उहाँकहाँ आएर सोधे, “तपाईं मानिसहरूसित किन दृष्टान्तहरूमा बोल्नुहुन्छ?”
उहाँले जवाफ दिनुभयो, “स्वर्गको राज्यको रहस्यको ज्ञान तिमीहरूलाई प्रकट गरिएको छ, तर तिनीहरूलाई गरिएको छैन। जससित छ, त्यसलाई अरू दिइनेछ, अनि त्यससित प्रशस्त हुनेछ; तर जससित छैन, त्यससित भएको पनि खोसिनेछ। यसैकारण म तिनीहरूसित दृष्टान्तद्वारा बोल्छु:
“हेरे तापनि तिनीहरूले देख्नेछैनन्:
सुने तापनि तिनीहरूले सुन्ने वा बुझ्नेछैनन्।
तिनीहरूमा यशैयाको अगमवाणी पूरा भयो:
“ ‘तिमीहरू सुनिरहनेछौ, तर कहिल्यै बुझ्नेछैनौ;
तिमीहरू देख्न ता देख्छौ, तर कहिल्यै चिन्नेछैनौ।
किनकि यी मानिसहरूका हृदय कठोर भएका छन्।
तिनीहरूका कानले प्रायः सुन्दैनन्,
अनि तिनीहरूले आफ्ना आँखा बन्द गरेका छन्।
नत्र ता तिनीहरूले आफ्ना आँखाले देख्नेथिए,
आफ्ना कानले सुन्नेथिए,
आफ्ना हृदयले बुझ्नेथिए र मतिर फर्कनेथिए,
अनि म तिनीहरूलाई निको पार्नेथिएँ।’
तर तिमीहरूका आँखा धन्यका हुन्, किनकि तिनले देख्छन्, अनि तिमीहरूका कानहरू धन्य हुन् किनकि तिनले सुन्छन्। किनकि म तिमीहरूलाई साँच्चै भन्दछु, धेरै अगमवक्ताहरू र धार्मिक मानिसहरूले तिमीहरूले देखेका कुराहरू हेर्ने उत्कट इच्छा गरेका थिए, तर देखेनन्; अनि तिमीहरूले सुनेका कुराहरू सुन्ने उत्कट इच्छा गरेका थिए, तर सुनेनन्।
“त्यसैले बीउ छर्नेको दृष्टान्तको अर्थ के हो ध्यानसित सुन: कसैले राज्यको वचन सुनेर बुझेन भने दुष्ट आएर उसको हृदयमा जे छरिएको थियो त्यो खोसेर लैजान्छ। बाटोतिर परेको बीउ यही हो। ढुङ्गेनी जमिनमा खसेको बीउले त्यो मानिसलाई जनाउँछ, जसले वचन सुन्ने बित्तिकै आनन्दसाथ त्यसलाई ग्रहण गर्छ। तर तिनीहरूका जरा नभएकाले ती थोरै समयको लागि मात्र रहन्छन्। जब वचनको कारण दुःख र सतावट आइपर्छ, तिनीहरू झट्टै पछि हट्छन्। काँडाहरूमा परेको बीउले त्यस्तो मानिसलाई जनाउँछ, जसले वचन त सुन्छ, तर यस जीवनको फिक्री र धनसम्पत्तिको छलले वचनलाई निसासिदिन्छन् र त्यो फलहीन हुन्छ। तर असल जमिनमा परेको बीउले त्यो मानिसलाई जनाउँछ, जसले वचन सुन्छ अनि बुझ्छ। उसले छरेको भन्दा सय गुणा, साठी गुणा र तीस गुणा फल फलाउँछन्।”
येशूले तिनीहरूलाई अर्को दृष्टान्त भन्नुभयो: “स्वर्गको राज्य त्यो मानिसजस्तो हो, जसले आफ्नो खेतबारीमा असल बीउ छर्यो। तर जब सबै सुतिरहेका थिए, उसको शत्रु आयो र गहुँको बीचमा सामा छरेर गयो। जब गहुँ उम्रियो अनि बाला लाग्यो, त्यहाँ सामा पनि देखा पर्यो।
“मालिकका सेवकहरू आएर उसलाई भने, ‘मालिक, के तपाईंले आफ्नो खेतबारीमा असल बीउ छर्नुभएको होइन, अनि यी सामाहरू कताबाट आए त?’
“ ‘कुनै शत्रुले यो गर्यो,’ उसले जवाफ दियो।
“ती सेवकहरूले उसलाई सोधे, ‘के हामी गएर ती उखेलिदिऔं भन्ने तपाईं चाहनुहुन्छ?’
“उसले जवाफ दियो, ‘होइन, किनकि जब तिमीहरूले सामा उखेलिरहेका हुन्छौ, तिमीहरूले सामासित गहुँ पनि उखेल्न सक्छौ। कटनीको समयसम्म दुवैलाई सँगसँगै बढ्नदेओ। त्यस बेला म कटनी गर्नेहरूलाई भन्नेछु: पहिले सामा बटुलेर जलाइनको लागि बिटा बाँध: त्यसपछि गहुँ बटुलेर मेरो धनसारमा ल्याओ।’ ”
उहाँले तिनीहरूलाई अर्को दृष्टान्त भन्नुभयो: “स्वर्गको राज्य एउटा रायोको बीउजस्तो हो, जसलाई कुनै मानिसले लिएर बारीमा रोप्यो। यो तिम्रा अरू बीउहरूभन्दा सानो भए तापनि, जब यो बढ्छ, यो बारीमा भएका अरू बोटबिरुवाहरू भन्दा ठूलो भएर झाँगिन्छ, अनि चराचुरुङ्गीहरू यसका हाँगाहरूमा बास बस्छन्।”