लूका 2:21-40

उहाँको खतना हुने आठौं दिनपछि उहाँको नाउँ येशू राखियो, जुन नाउँ उहाँ गर्भमा आउनु अघि नै स्वर्गदूतले राख्नू भनी भनेका थिए। जब मोशाको व्यवस्थाअनुसार तिनीहरूका शुद्ध हुने समय पूरा भयो, तब योसेफ र मरियमले उहाँलाई प्रभुमा समर्पण गर्न यरूशलेममा ल्याए, (जसरी प्रभुको व्यवस्थामा लेखिएको छ, “पहिलो जन्मने हरेक जेठो पुत्र प्रभुका निम्ति पवित्र गरिनेछ”), अनि “एक जोर ढुकुर अथवा परेवाका दुईओटा बचेरा” भनी प्रभुको व्यवस्थाले भनेजस्तै तिनीहरू बलिदान चढाउन गए। त्यस समय यरूशलेममा शिमियोन नाउँ गरेका एकजना धर्मी र भक्‍त मानिस थिए। पवित्र आत्मा तिनीमाथि हुनुहुन्थ्यो; अनि तिनले इस्राएलका सान्त्वना दिनुहुनेलाई पर्खिरहेका थिए। प्रभुका ख्रीष्‍टलाई देख्नुभन्दा अघि तिनी मर्नेछैनन् भनी पवित्र आत्माद्वारा उनलाई प्रकट गरिएको थियो। त्यस दिन आत्माद्वारा डोर्‍याइएर तिनी मन्दिरको चोकमा गए। जब बुबाआमाले बालक येशूलाई उहाँको निम्ति व्यवस्थाले मागेअनुसारको विधि गर्नलाई मन्दिरभित्र ल्याए, तब शिमियोनले उहाँलाई आफ्नो पाखुरामा लिएर परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्दै भने: “हे सार्वभौम प्रभु, तपाईंले प्रतिज्ञा गर्नुभएबमोजिम, अब आफ्नो सेवकलाई शान्तिसित बिदा दिनुहोस्, किनकि मेरा आँखाले तपाईंको ‘उद्धार’ देखेका छन्, जो तपाईंले सबै मानिसहरूको दृष्‍टिमा तयार पार्नुभएको छ, सबै जातिहरूलाई प्रकाशको निम्ति र तपाईंका जाति इस्राएललाई महिमाको निम्ति ज्योति।” अनि बालकका बुबा र आमा उहाँका विषयमा बोलिएका कुरामा छक्‍क परे। त्यसपछि शिमियोनले तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिए, र येशूकी आमा मरियमलाई भने: “यी बालक इस्राएलमा धेरै जनाको पतन र उत्थानको कारण ठहरिनुहुनेछ र उहाँ परमेश्‍वरबाट पठाइएको चिन्ह हुनुहुन्छ, तर धेरैले उहाँको विरोध गर्नेछन्। जसबाट धेरै हृदयका विचारहरू प्रकट हुनेछन्। अनि एउटा तरवारले तिम्रो आफ्नै प्राण पनि छेड्नेछ।” त्यहाँ आशेरका कुलका फनुएलकी छोरी हन्‍ना नाउँ गरेकी एउटी भविष्‍यवक्‍तिनी थिइन्। तिनी धेरै वृद्धा थिइन्; र तिनी विवाहपछि सात वर्ष मात्र पतिसँग बसेकी थिइन्, अनि तिनी लगभग चौरासी वर्षकी विधवा थिइन्। तिनले कहिल्यै मन्दिर छोड्दिनथिइन्, तर दिनरात उपवास र प्रार्थनासाथ आराधनामा बिताउँथिन्। त्यही बेला तिनीहरूकहाँ आएर तिनले परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिइन्, र यरूशलेमको उद्धारको प्रतीक्षा गर्दै बस्‍नेहरू सबैलाई बालकको बारेमा बताइन्। प्रभुको व्यवस्थाले बताएका सम्पूर्ण काम गरेर सिध्याएपछि, योसेफ र मरियम गालील प्रदेशको आफ्नै शहर नासरत फर्के। अनि बालक बढ्दै र बलियो हुँदैजानुभयो; उहाँ बुद्धिले भरिनुभयो र परमेश्‍वरको अनुग्रह उहाँमाथि थियो।