ती दिनहरूमा रोमी सम्राट सिजर अगस्टसले उनको साम्राज्यमा हरेक जनाको जनगणना गरियोस् भन्ने हुकुम जारी गरे। (कुरेनियस सिरिया राज्यका राज्यपाल हुँदा, यो पहिलो जनगणना भएको थियो।) अनि नाउँ दर्ता गर्न सबै आ-आफ्ना शहरमा गए।
यसरी योसेफ पनि गालील प्रदेशको नासरत शहरबाट यहूदिया प्रदेशमा, दाविदको शहर बेथलेहेम गए, किनकि उनी दाविदकै घराना र वंशका थिए। उनी आफ्नो नाउँ दर्ता गर्न मरियमसँगै गए, जसको मगनी उनीसँग भएको थियो, र तिनी गर्भवती थिइन्। तिनीहरू त्यहाँ रहेकै बेला, बालक जन्मने बेला भयो, र तिनले आफ्नो जेठो छोरो जन्माइन्। तिनले बालकलाई लुगाले बेह्रेर एउटा डुँडमा राखिन्, किनकि तिनीहरूका निम्ति त्यहाँ पौवामा ठाउँ थिएन।
अनि त्यहाँ नजिकैको चउरमा राती आफ्नो बगालको रखवाली गर्दै बस्ने केही गोठालाहरू थिए। त्यस बेला प्रभुका एक स्वर्गदूत तिनीहरूकहाँ देखा परे, अनि प्रभुको ज्योति तिनीहरूका चारैतिर चम्कियो; र तिनीहरू डराए। तर स्वर्गदूतले तिनीहरूलाई भने, “नडराओ, किनकि म तिमीहरूलाई बडो आनन्दको सुसमाचार सुनाउँछु, जो सबै मानिसहरूको निम्ति हुनेछ। आज दाविदको शहर बेथलेहेममा तिमीहरूका निम्ति एकजना मुक्तिदाताको जन्म भएको छ, उहाँ नै ख्रीष्ट प्रभु हुनुहुन्छ। अनि तिमीहरूका निम्ति यो एउटा चिन्ह हुनेछ: तिमीहरूले एउटा बालकलाई लुगाले बेह्रेर डुँडमा सुतिरहेको भेट्टाउनेछौ।”
तब एक्कासि ती स्वर्गदूतको साथमा स्वर्गीय सेनाको एउटा ठूलो भीड परमेश्वरको प्रशंसा गर्दै, यसो भन्दै देखा पर्यो,
“सर्वोच्चमा परमेश्वरलाई महिमा,
र पृथ्वीमा उहाँको प्रसन्नता पाएका मानिसहरूलाई शान्ति।”
अनि स्वर्गदूतहरू तिनीहरूबाट बिदा भएर स्वर्गमा गइसकेपछि ती गोठालाहरूले आपसमा भने, “हामी बेथलेहेममा जाऔं, र घटेको यो घटना हेरौं, जसको विषयमा प्रभुले हामीलाई भन्नुभएको छ।”
त्यसकारण तिनीहरू हतार-हतार गए, अनि मरियम, योसेफ र डुँडमा बालकलाई सुतिरहेका भेट्टाए। जब तिनीहरूले उहाँलाई देखे, तब त्यस बालकको विषयमा तिनीहरूलाई जे भनिएको थियो, त्यस बारेमा तिनीहरूले कुरा फैल्याए, अनि जतिजनाले यो सुने, गोठालाहरूले तिनीहरूलाई बताएका कुरामा सबैजना आश्चर्य चकित भए। तर मरियमले यी सबै कुरा मनैमा राखिन् र त्यस बारेमा गुन्दै बसिन्। सबै कुरा तिनीहरूलाई भनिएबमोजिम नै सुनेका र देखेका हुनाले ती सबै कुराहरूका निम्ति परमेश्वरलाई महिमा र प्रशंसा गर्दै गोठालाहरू फर्के।
उहाँको खतना हुने आठौं दिनपछि उहाँको नाउँ येशू राखियो, जुन नाउँ उहाँ गर्भमा आउनु अघि नै स्वर्गदूतले राख्नू भनी भनेका थिए।
जब मोशाको व्यवस्थाअनुसार तिनीहरूका शुद्ध हुने समय पूरा भयो, तब योसेफ र मरियमले उहाँलाई प्रभुमा समर्पण गर्न यरूशलेममा ल्याए, (जसरी प्रभुको व्यवस्थामा लेखिएको छ, “पहिलो जन्मने हरेक जेठो पुत्र प्रभुका निम्ति पवित्र गरिनेछ”), अनि “एक जोर ढुकुर अथवा परेवाका दुईओटा बचेरा” भनी प्रभुको व्यवस्थाले भनेजस्तै तिनीहरू बलिदान चढाउन गए।
त्यस समय यरूशलेममा शिमियोन नाउँ गरेका एकजना धर्मी र भक्त मानिस थिए। पवित्र आत्मा तिनीमाथि हुनुहुन्थ्यो; अनि तिनले इस्राएलका सान्त्वना दिनुहुनेलाई पर्खिरहेका थिए। प्रभुका ख्रीष्टलाई देख्नुभन्दा अघि तिनी मर्नेछैनन् भनी पवित्र आत्माद्वारा उनलाई प्रकट गरिएको थियो। त्यस दिन आत्माद्वारा डोर्याइएर तिनी मन्दिरको चोकमा गए। जब बुबाआमाले बालक येशूलाई उहाँको निम्ति व्यवस्थाले मागेअनुसारको विधि गर्नलाई मन्दिरभित्र ल्याए, तब शिमियोनले उहाँलाई आफ्नो पाखुरामा लिएर परमेश्वरको प्रशंसा गर्दै भने:
“हे सार्वभौम प्रभु, तपाईंले प्रतिज्ञा गर्नुभएबमोजिम,
अब आफ्नो सेवकलाई शान्तिसित बिदा दिनुहोस्,
किनकि मेरा आँखाले तपाईंको ‘उद्धार’ देखेका छन्,
जो तपाईंले सबै मानिसहरूको दृष्टिमा तयार पार्नुभएको छ,
सबै जातिहरूलाई प्रकाशको निम्ति
र तपाईंका जाति इस्राएललाई महिमाको निम्ति ज्योति।”
अनि बालकका बुबा र आमा उहाँका विषयमा बोलिएका कुरामा छक्क परे। त्यसपछि शिमियोनले तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिए, र येशूकी आमा मरियमलाई भने: “यी बालक इस्राएलमा धेरै जनाको पतन र उत्थानको कारण ठहरिनुहुनेछ र उहाँ परमेश्वरबाट पठाइएको चिन्ह हुनुहुन्छ, तर धेरैले उहाँको विरोध गर्नेछन्। जसबाट धेरै हृदयका विचारहरू प्रकट हुनेछन्। अनि एउटा तरवारले तिम्रो आफ्नै प्राण पनि छेड्नेछ।”
त्यहाँ आशेरका कुलका फनुएलकी छोरी हन्ना नाउँ गरेकी एउटी भविष्यवक्तिनी थिइन्। तिनी धेरै वृद्धा थिइन्; र तिनी विवाहपछि सात वर्ष मात्र पतिसँग बसेकी थिइन्, अनि तिनी लगभग चौरासी वर्षकी विधवा थिइन्। तिनले कहिल्यै मन्दिर छोड्दिनथिइन्, तर दिनरात उपवास र प्रार्थनासाथ आराधनामा बिताउँथिन्। त्यही बेला तिनीहरूकहाँ आएर तिनले परमेश्वरलाई धन्यवाद दिइन्, र यरूशलेमको उद्धारको प्रतीक्षा गर्दै बस्नेहरू सबैलाई बालकको बारेमा बताइन्।