प्रार्थना गरिसक्नुभएपछि येशू आफ्ना चेलाहरूसँग किद्रोन खोल्सापारि जानुभयो। पारिपट्टि एउटा जैतुनको बगैँचा थियो, अनि उहाँ आफ्ना चेलाहरूसँग त्यहाँ जानुभयो।
उहाँलाई धोका दिने यहूदालाई यो ठाउँ थाहा थियो, किनकि येशू प्रायजसो त्यहाँ आफ्ना चेलाहरूसँग भेटघाट गर्नुहुन्थ्यो। अनि यहूदाले मुख्य पूजाहारीहरू र फरिसीहरूको दलबाट केही रोमी सिपाहीहरू र केही हाकिमहरू लिएर त्यहाँ आयो। तिनीहरूले आफूसँग राँको, लालटिन र हातहतियार ल्याएका थिए।
तब आफूमाथि आइपर्न लागेका सबै घटनाहरू थाहा पाएर येशू बाहिर जानुभयो र सोध्नुभयो, “तिमीहरू कसलाई खोज्दैछौ?”
“नासरतका येशूलाई,” तिनीहरूले उत्तर दिए।
“म उही नै हुँ,” येशूले जवाफ दिनुभयो। (उहाँलाई पक्राइदिने यहूदा पनि तिनीहरूसँगै उभिरहेको थियो।) उहाँले “म उही नै हुँ,” भन्नसाथ ती सबै पछि हटे, र भुइँमा लोटे।
फेरि एकपल्ट उहाँले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो, “तिमीहरू कसलाई खोज्दैछौ?”
“नासरतका येशूलाई” तिनीहरूले फेरि उत्तर दिए।
येशूले भन्नुभयो, “मैले भनिहालें, म उही नै हुँ, अनि मलाई नै खोजेका हौ भने, यिनीहरूलाई जान देओ।” उहाँले भन्नुभएको यो वचन पूरा होस् भनेर यी कुराहरू भए: “तपाईंले मलाई दिनुभएको एउटैलाई पनि मैले गुमाएको छैनँ।”
तब सिमोन पत्रुसले तरवार थुतेर प्रधान पूजाहारीको सेवकलाई प्रहार गर्यो र उसको दाहिने कान च्वाट्टै काटिदियो। (त्यस सेवकको नाम माल्खस थियो।)
येशूले पत्रुसलाई भन्नुभयो, “तिम्रो तरवार म्यानमा हाल! के पिताले दिनुभएको कचौराबाट मैले नपिउनूँ?”
त्यसपछि सिपाहीहरू, अफिसरहरू र यहूदी हाकिमहरूले येशूलाई पक्रेर पाता कसे। पहिले तिनीहरूले उहाँलाई त्यस वर्षको प्रधान पूजाहारी, कैयाफाका ससुरा, हन्नासकहाँ लगे। सबैको निम्ति एकजना मर्नु नै असल हुन्छ भनी अरू यहूदीहरूलाई सल्लाह दिने व्यक्ति कैयाफा नै थिए।
सिमोन पत्रुस र अर्को चेलाले येशूलाई पछ्याउँदै थिए। प्रधान पूजाहारीसँग परिचय भएको हुनाले यी अर्का चेला येशूसँगै पूजाहारीको आँगनभित्रै पसे। तर पत्रुस बाहिर ढोकामा बस्नुपर्यो। प्रधान पूजाहारीलाई चिन्ने ती अर्का चेला फर्केर आई ढोकामा पाले बस्ने केटीलाई भनसुन गरेर पत्रुसलाई भित्र ल्याए।
ढोकामा बस्ने त्यस केटीले पत्रुसलाई सोधी, “तिमी पनि येशूका चेलाहरूमध्ये एक होइनौ र?”
“अहँ, म होइनँ।” तिनले भने।
जाडोले गर्दा ती घरका सेवकहरू र हाकिमहरू न्यानो पार्न आफूले बालेका आगो वरिपरि बसिरहेका थिए। पत्रुस पनि तिनीहरूसँग मिसिएर आगो ताप्न लागे।
यसै बीचमा प्रधान पूजाहारीले येशूलाई उहाँका चेलाहरू र उहाँले दिनुभएको शिक्षाको विषयमा सोध्न थाले।
येशूले जवाफ दिनुभयो, “संसारसँग म खुल्लमखुल्ला बोलेको छु। मैले सधैं सभाघरहरू र मन्दिरमा शिक्षा दिन्थें, जहाँ सबै यहूदीहरू भेला हुन्थे। मैले गोप्यमा केही भनेको छैनँ। तपाईंहरू मलाई यो प्रश्न किन सोध्नुहुन्छ? जसले मेरा शिक्षा सुनेका छन् तिनीहरूलाई सोध्नुहोस्। निश्चय मैले भनेका कुरा तिनीहरूलाई थाहा छ।”
येशूको कुरा सुनेर त्यहाँ उभिरहेको एकजना हाकिमले उहाँलाई मुक्का लगायो। “प्रधान पूजाहारीलाई उत्तर दिने तरिका यही हो?” भनेर त्यसले सोध्यो।
“मैले गलत बोलेको भए त्यसको प्रमाण देऊ,” येशूले जवाफ दिँदै भन्नुभयो, “मैले सत्य बोल्छु भने, किन तिमी मलाई हिर्काउँछौ?” यति भएपछि हन्नासले येशूलाई बाँधिएकै अवस्थामा प्रधान पूजाहारी कैयाफाकहाँ पठाइदिए।
सिमोन पत्रुस आगो ताप्दै उभिरहेका बेला तिनलाई कसैले फेरि सोध्यो, “तिमी उसैको चेलाहरूमध्येका एक होइनौ र?”
तिनले इन्कार गर्दै भने, “म ता होइनँ।”
प्रधान पूजाहारीका सेवकहरूमध्ये एक जनाले अर्थात् जसको कान पत्रुसले काटिदिएका थिए, त्यसैको आफन्तले सोध्यो, “के तिमीलाई मैले येशूसँग जैतुनको बगैँचामा देखेको होइन र?” पत्रुसले फेरि पनि अस्वीकार गरे, अनि यसै बेला भाले बास्यो।