लाजरस नाउँ गरेका एकजना मानिस बिरामी थिए। उनी मरियम र तिनकी दिदी मार्थाको गाउँ बेथानीका थिए। यी तिनै मरियम हुन्, जसका भाइ लाजरस बिरामी परेका थिए; तिनैले येशूका पाउमा अत्तर खन्याएर आफ्नो कपालले पुछिदिएकी थिइन्। यसकारण ती दुई दिदी बहिनीले येशूकहाँ यसो भन्ने खबर पठाए, “प्रभु, तपाईंले माया गर्नुहुने व्यक्ति बिरामी छन्।”
यो खबर सुनेर येशूले भन्नुभयो, “यो बिरामीले मृत्युमा पुर्याउँदैन, तर परमेश्वरको महिमाका लागि होस् भनेर यो भएको हो, अनि यसद्वारा परमेश्वरको पुत्रले पनि महिमा पाउनेछ।” येशूले मार्था, तिनकी बहिनी र लाजरसलाई औधी नै प्रेम गर्नुहुन्थ्यो। लाजरस बिरामी छन् भनी सुन्नुभए तापनि उहाँ जहाँ हुनुहुन्थ्यो, त्यहीं ठाउँमा अझै दुई दिन बस्नुभयो। त्यसपछि उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्नुभयो, “अब हामी यहूदियामा फर्केर जाऔं।”
तर उहाँका चेलाहरूले भने, “गुरुज्यू, केही दिन अघि मात्र यहूदियाका यहूदी अगुवाहरूले तपाईंलाई ढुङ्गाले हान्न खोजेका थिए, अनि तपाईं फेरि त्यहीं जान चाहनुहुन्छ?”
येशूले भन्नुभयो, “दिनमा बाह्र घण्टा उज्यालो हुँदैनन् र? दिनको उज्यालोमा हिँड्डुल गर्ने मानिसले ठेस खाँदैन, किनकि त्यसले संसारको ज्योतिद्वारा देख्छ। तर राती हिँड्दा त्यसले ठेस खान्छ, किनकि त्यसले ज्योति पाउँदैन।”
त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “हाम्रा मित्र लाजरस सुतेका छन्, र अब म गएर तिनलाई उठाउनेछु।”
उहाँका चेलाहरूले भने, “प्रभु, तिनी निदाएका मात्र छन् भने निको हुनेछन्।” येशूले चाहिँ लाजरसको मृत्युको विषयमा भन्नुभएको थियो, तर उहाँका चेलाहरूले भने उनी सुतेकै छन् भनी ठानेका थिए।
त्यसपछि येशूले तिनीहरूलाई स्पष्टसँग भनिदिनुभयो, “लाजरस मरेका छन्। अनि तिमीहरूका निम्ति म त्यहाँ नभएको पनि राम्रै भयो; किनकि यसले तिमीहरूलाई ममाथि विश्वास गर्ने तुल्याउनेछ। अब हामी लाजरस भएका ठाउँमा जाऔं।”
अनि थोमा, जसको दिदुमस भनेर बोलाउने नाउँ थियो, उनले अरू चेलाहरूलाई भने, “हामी पनि जाऔं र उहाँसँगै मरौं।”
येशू आइपुग्नुहुँदा लाजरस मरेर चिहानमा राखेको पनि चार दिन भइसक्यो भनेर उहाँले थाहा पाउनुभयो। यरूशलेमदेखि बेथानी लगभग तीन किलोमिटर टाढा थियो। धेरै यहूदीहरू, मार्था र मरियमलाई तिनीहरूका भाइको मृत्युमा सान्त्वना दिन त्यहाँ आएका थिए। येशू आउँदै हुनुहुन्छ भन्ने सुनेर मार्था उहाँलाई भेट्न गइन्। तर मरियमचाहिँ घरमै बसिन्।
मार्थाले येशूलाई भनिन्, “प्रभु, तपाईं यहाँ हुनुभएको भए मेरो भाइ मर्नेथिएन। हुन त अहिले पनि तपाईंले परमेश्वरसँग जेसुकै विन्ती गर्नुभयो भने पनि उहाँले दिनुहुन्छ भनी म जान्दछु।”
येशूले तिनलाई भन्नुभयो, “तिम्रो भाइ फेरि जीवित हुनेछ।”
मार्थाले भनिन्, “म जान्दछु, अन्तिम दिनमा मरेकाहरू पुनर्जीवित हुँदा ऊ पनि जीवित पारिनेछ।”
येशूले तिनलाई भन्नुभयो, “जीवित पार्ने र जीवन दिने म नै हुँ। ममाथि विश्वास गर्ने मर्यो भने पनि ऊ जीवित हुनेछ। जो ममाथि विश्वास गरेर बाँच्दछ, ऊ कहिल्यै मर्नेछैन; मार्था, के तिमी यो विश्वास गर्छ्यौ?”
“निश्चय गर्छु, गुरुज्यू,” तिनले भनिन्, “यस संसारमा आउने परमेश्वरको पुत्र, ख्रीष्ट तपाईं नै हुनुहुन्छ भनी म विश्वास गर्छु।”
अनि यति भनेर मार्था फर्केर गइन्, र मरियमलाई अलग्गै बोलाएर भनिन्, “गुरुज्यू आउनुभएको छ, र तिमीलाई भेट्न चाहनुहुन्छ।” यो सुनेर मरियम तुरुन्तै उठिन् र येशूकहाँ गइन्। येशू अझै पनि गाउँमा पसिसक्नुभएको थिएन। उहाँ मार्थासँग भेट भएको ठाउँमा नै हुनुहुन्थ्यो। मरियम झट्टै उठेर गएको देखेपछि तिनलाई सान्त्वना दिन आएका यहूदीहरूले तिनी लाजरसको चिहानमा रुन गएकी होलिन् भनी ठानेर तिनीहरू मरियमको पछि लागे।
जब येशू हुनुभएको ठाउँमा मरियम आइपुगिन्, तब उहाँलाई देखेपछि पाउमा परेर भनिन्, “प्रभु, तपाईं यहाँ हुनुभएको भए, मेरो भाइ मर्नेथिएन।”
मरियम रोइरहेकी र तिनीसँगै आएका अरू यहूदीहरूलाई पनि मरियमसँग रोइरहेका देख्नुभएर येशू आत्मामा दुःखित र अति विचलित हुनुभयो। “लाजरसलाई तिमीहरूले कहाँ राखेका छौ?” उहाँले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो।
तिनीहरूले उहाँलाई भने, “गुरुज्यू, आएर हेर्नुहोस्।”
येशू रुनुभयो।
यो देखेर यहूदीहरूले भने, “हेर, उहाँले तिनलाई कति माया गर्नुहुन्थ्यो!”
तर कतिले भने, “दृष्टिविहीनलाई दृष्टि दिने यी मानिसले लाजरसलाई मर्नबाट बचाउन सक्ने थिएनन् र?”
येशू फेरि दुःखित भएर चिहानसम्म जानुभयो। यो चिहान ओडारमा थियो, अनि यसको मुखमा ठूलो ढुङ्गा राखिएको थियो। येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “ढुङ्गो हटाइदेओ।”
मर्नेकी दिदी मार्थाले भनिन्, “तर प्रभु, यस बेलासम्म लास पनि गन्हाउन थाल्यो होला; किनकि उनी त्यहाँ रहेको चार दिन भइसक्यो।”
येशूले भन्नुभयो, “विश्वास गर्यौ भने तिमीले परमेश्वरको महिमा देख्नेछौ भनी मैले तिमीलाई भनेको थिइनँ र?”
त्यसकारण तिनीहरूले ढुङ्गा एकातिर हटाइदिए। त्यसपछि येशूले स्वर्गतिर हेरेर भन्नुभयो, “पिता! मेरो विन्ती सुनिदिनुभएको लागि धन्यवाद। तपाईंले मेरो कुरा सधैं सुन्नुहुन्छ भनी मलाई थाहा थियो; तर मलाई तपाईंले नै पठाउनुभएको हो भनी यिनीहरूले विश्वास गरून् भनेर यी वरिपरि उभिरहेका मानिसहरूका कारण मैले यसो भनेको हुँ।”
यो कुरा भन्नुभएपछि येशू चर्को सोरले कराउनुभयो, “लाजरस, बाहिर निस्केर आऊ!” अनि मरिसकेका लाजरस हात र खुट्टा कात्रोले बेह्रिएकै र अनुहारमा लुगाले छोपिएकै अवस्थामा बाहिर निस्के।
येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “कात्रो फुकालिदेओ, र उनलाई जान देओ।”
मरियमलाई भेट्न आएका धेरै यहूदीहरू, जसले येशूले गर्नुभएको यो आश्चर्य कर्म देखे, तिनीहरूले उहाँमाथि विश्वास गरे।
बाइबल एप
बाल बाइबल एप
