YouVersion लोगो
खोज आइकन

โย​ฮัน 4

4
พระ​เยซู​ทรง​นั่ง​ลง​ที่​บ่อ​น้ำ​ของ​ยา​โคบ ทรง​สนทนา​กับ​หญิง​ชาติ​ซะ​มา​เรีย
1ครั้น​พระ​เยซู​ทรง​ทราบ​ว่า​พวก​ฟา​ริ​ซาย​ได้​ยิน​ว่า พระ​องค์​ทรง​ได้​ศิษย์​และ​ทรง​ให้​บัพ​ติศ​มา​มากกว่า​โย​ฮัน, 2(พระ​เยซู​หา​ได้​ทรง​ให้​บัพ​ติศ​มา​เอง​ไม่, แต่​พวก​ศิษย์​ของ​พระ​องค์​เป็น​ผู้ให้). 3พระ​องค์​จึง​ได้​เสด็จ​จาก​มณฑล​ยู​ดาย​และ​กลับไป​ยัง​มณฑล, ฆา​ลิ​ลาย​อีก. 4และ​พระ​องค์​ต้อง​ข้าม​มณฑล​ซะ​มา​เรีย. 5เหตุ​ฉะนั้น​พระ​องค์​จึง​เสด็จ​มา​ถึง​เมือง​หนึ่ง​ชื่อ​ซู​คาร​ใน​แว่น​แคว้น​ซะ​มา​เรีย, ใกล้​ที่​ซึ่ง​ยาโคบ​ได้​ให้​แก่​โย​เซฟ​บุตร​ของ​ตน. 6บ่อ​น้ำ​ของ​ยา​โคบ​ก็​อยู่​ที่​นั่น. พระ​เยซู​ดำเนิน​ทาง​เหนื่อย​จึง​ทรง​นั่ง​ลง​ที่​บ่อ​นั้น. เป็น​เวลา​ประมาณ​เที่ยง. 7มี​ผู้หญิง​คน​หนึ่ง​ชาติ​ซะ​มา​เรีย​มา​ตัก​น้ำ พระ​เยซู​จึง​ตรัส​แก่​เขา​ว่า. “ขอ​น้ำ​ให้​เรา​กิน​บ้าง.” 8เวลา​นั้น​พวก​ศิษย์​ของ​พระ​องค์​ได้​เข้า​ไป​ซื้อ​อาหาร​ใน​เมือง 9หญิง​ชาติ​ซะ​มา​เรีย​นั้น​จึง​ทูล​พระ​องค์​ว่า. “เป็น​ไฉน​ท่าน​ผู้​เป็น​ชาติ​ยู​ดาย​จึง​ขอ​น้ำ​กิน​จาก​ดิฉัน​ผู้​เป็น​หญิง​ชาติ​ซะ​มา​เรีย? เพราะว่า​พวก​ยู​ดาย​กับ​พวก​ซะ​มา​เรีย​ไม่​เคย​ปราศรัย​หรือ​เกี่ยว​ข้อง​กัน​เลย.” 10พระ​เยซู​ตรัส​ตอบ​เขา​ว่า. “ถ้า​เจ้า​ได้​รู้จัก​ของ​ประทาน​แห่ง​พระ​เจ้า. และ​ได้​รู้​ว่า​คือ​ผู้ใด​ที่​ว่า ‘ขอ​น้ำ​ให้​เรา​กิน’ นั้น. เจ้า​จะ​ได้​ขอ​จาก​ท่าน​ผู้​นั้น. และ​ท่าน​ผู้​นั้น​จะ​ได้​ให้​น้ำ​ประกอบด้วย​ชีวิต​แก่​เจ้า.” 11ผู้หญิง​นั้น​จึง​ทูล​พระ​องค์​ว่า “ท่าน​เจ้า​คะ, ท่าน​ไม่​มี​ถัง​ตัก และ​บ่อ​นี้​ก็​ลึก, ท่าน​จะ​ได้​น้ำ​ประกอบ​ด้วย​ชีวิต​นั้น​มา​จาก​ไหน? 12ท่าน​เป็น​ใหญ่​กว่า​ยา​โคบ​บิดา​ของ​เรา, ผู้​ได้​ให้​บ่อ​นี้​แก่​เรา. และ​ได้​กิน​จาก​บ่อ​นี้​เอง​กับ​ทั้ง​บุตร​และ​ฝูง​สัตว์​ของ​ท่าน​ด้วย​หรือ” 13พระ​เยซู​ทรง​ตอบ​เขา​ว่า, “ทุก​คน​ที่​กิน​น้ำ​นี้​จะ​ระหาย​อีก, 14แต่​ผู้ใด​จะ​กิน​น้ำ​ซึ่ง​เรา​จะ​ให้​นั้น​จะ​ไม่​ระหาย​เป็น​นิ​รันดร์ แต่​น้ำ​ซึ่ง​เรา​จะ​ให้​เขา​จะ​บังเกิด​เป็น​บ่อ​น้ำ​ใน​ตัว​เขา​พลุ่ง​ขึ้น​ถึง​ชีวิต​เป็น​นิตย์.” 15ผู้หญิง​นั้น​จึง​ทูล​พระ​องค์​ว่า, “ท่าน​เจ้า​คะ, ขอ​น้ำ​นั้น​ให้​ดิฉัน​เถิด เพื่อ​ดิฉัน​จะ​ไป​ระหาย​อีก, และ​จะ​ได้​ไม่​ต้อง​มา​ตัก​ที่นี่.” 16พระ​เยซู​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “ไม่​เรียก​ตัว​ของ​เจ้า​มา​นี่​เถิด.” 17ผู้หญิง​นั้น​จึง​ทูล​ตอบ​ว่า, “ดิฉัน​ไม่​มี​ผัว.” พระ​เยซู​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “เจ้า​ว่า​ถูก​แล้ว​ว่า​ตัว​ไม่​มี, 18เพราะว่า​เจ้า​มี​ผัว​ห้า​คน​แล้ว, แต่​ที่​เจ้า​มี​อยู่​เดี๋ยวนี้​ก็​ไม่​ใช่​ผัว​ของ​เจ้า, ที่​เจ้า​ว่า​นั้น​ก็​จริง.” 19ผู้หญิง​นั้น​ทูล​พระ​องค์​ว่า, “ท่าน​เจ้า​คะ, ดิฉัน​เห็น​ว่า​ท่าน​เป็น​ผู้​ทำนาย. 20บรรพ​บุรุษ​ของ​พวก​เรา​ย่อม​นมัสการ​ที่​ภูเขา​นี้, แต่​พวก​ท่าน​ว่า​ตำบล​ที่​ควร​นมัสการ​นั้น​คือ​ยะ​รู​ซาเลม.” 21พระ​เยซู​จึง​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “หญิง​เอ๋ย, เชื่อ​เรา​เถิด คง​มี​วัน​หนึ่ง​ที่​พวก​เจ้า​จะ​มิได้​ไหว้​นมัสการ​พระ​บิดา​ฉะเพาะ​ที่​ภูเขา​นี้​หรือ​ที่​ยะ​รู​ซาเลม, 22ซึ่ง​พวก​เจ้า​นมัสการ​นั้น​เจ้า​ไม่​รู้จัก, แต่​ซึ่ง​พวก​เรา​นมัสการ​เรา​รู้จัก, เพราะ​ว่า​ความ​รอด​นั้น​เนื่อง​มา​จาก​พวก​ยู​ดาย. 23แต่​วัน​นั้น​ก็​ถึง​เดี๋ยวนี้​แล้ว, คือ​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​ได้​นมัสการ​อย่าง​ถูกต้อง​จะ​นมัสการ​พระ​บิดา​โดย​จิตต์​วิญญาณ​และ​โดย​ความ​จริง, เพราะว่า​พระ​บิดา​ทรง​แสวงหา​คน​อย่าง​นั้น​นมัสการ​พระ​องค์. 24พระ​เจ้า​เป็น​พระ​วิญญาณ, และ​ผู้​ที่​นมัสการ​พระ​องค์​ต้อง​นมัสการ​โดย​จิตต์​วิญญาณ​และ​ความ​จริง.” 25ผู้หญิง​นั้น​จึง​ทูล​พระ​องค์​ว่า, “ดิฉัน​รู้​ว่า​มา​ซี​ฮา​ที่​เรียก​ว่า​พระ​คริสต์​จะ​มา เมื่อ​ท่าน​ผู้​นั้น​มา​แล้ว​ท่าน​จะ​บอก​สิ่ง​สาร​พัตร​แก่​เรา.” 26‘พระ​เยซู​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “เรา​ที่​พูด​กับ​เจ้า​คือ​ท่าน​ผู้​นั้น.”
อาหาร​ของ​เรา​คือ​การ​ทำ​ตาม​พระทัย​พระ​เจ้า
27ขณะนั้น​พวก​ศิษย์​ของ​พระ​องค์​มา, จึง​คิด​ประหลาด​ใจ​เพราะ​พระ​องค์​ทรง​สนทนา​กับ​ผู้หญิง แต่​ว่า​ไม่​มี​ใคร​ถาม​ว่า, “พระ​องค์​ประสงค์​อะไร?” หรือ “พระ​องค์​พูด​อะไร​กับ​เขา?” 28ฝ่าย​ผู้หญิง​นั้น​จึง​ละ​หม้อ​น้ำ​ไว้​เข้า​ไป​ใน​เมือง​บอก​คน​ทั้ง​ปวง​ว่า, 29“จง​มา​ดู​ท่าน​ผู้​หนึ่ง​ที่​บอก​เล่า​ถึง​สิ่ง​สาร​พัตร​ซึ่ง​ฉัน​ได้​ทำ​นั้น ท่าน​ผู้​นั้น​มิใช่​พระ​คริสต์​หรือ” 30คน​ทั้ง​หลาย​จึง​พา​กัน​ออก​จาก​เมือง​ไป​หา​พระ​องค์. 31ใน​ระหว่าง​นั้น​พวก​ศิษย์​ของ​พระ​องค์​ทูล​ว่า, “อาจารย์​เจ้า​ข้า, เชิญ​รับประทาน​อาหาร​เถิด.” 32พระ​องค์​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “เรา​มี​อาหาร​กิน​ที่​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ไม่​รู้.” 33พวก​ศิษย์​จึง​พูด​กัน​ว่า, “มี​ผู้ใด​เอา​อาหาร​มา​เชิญ​พระ​องค์​เสวย​แล้ว​หรือ” 34พระ​เยซู​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “อาหาร​ของ​เรา​คือ​ที่​จะ​กระทำ​ตาม​พระทัย​ของ​พระ​องค์​ผู้​ทรง​ใช้​เรา​มา, และ​ให้​การ​ของ​พระ​องค์​สำเร็จ. 35ท่าน​ทั้ง​หลาย​ว่า ‘อีก​สี่​เดือน​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว​จะ​ถึง’ มิใช่​หรือ นี่​แน่ะ เรา​บอก​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ว่า, จง​ลืม​ตา​มอง​ดู​นา​เถิด, เพราะว่า​ทุ่ง​นา​เหลือง​ถึง​ฤดู​เกี่ยว​แล้ว. 36คน​เกี่ยว​ก็​กำลัง​รับ​ค่าจ้าง​อยู่​แล้ว, และ​กำลัง​ส่ำ​สม​ผล​ไว้​สำหรับ​ชีวิต​นิ​รันดร์, เพื่อ​ทั้ง​ผู้​หว่าน​ผู้​เกี่ยว​จะ​ยินดี​ด้วยกัน. 37เพราะ​ใน​การ​นี้​คำ​ที่​ว่า ‘คน​หนึ่ง​หว่าน​และ​คน​อื่น​เกี่ยว’ นั้น​เป็น​คำ​จริง. 38เรา​ใช้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ไป​เกี่ยว​ซึ่ง​ท่าน​มิได้​เสีย​แรง​ทำ คน​อื่น​ได้​เสีย​แรง​ทำ, และ​พวก​ท่าน​ได้​ประ​โยชน์​เพราะ​การ​ของ​เขา.” 39ใน​เมือง​นั้น​ชาว​ซะ​มา​เรีย​เป็น​อัน​มาก​ได้​ศรัทธา​ใน​พระ​องค์​เพราะ​ถ้อยคำ​ของ​ผู้หญิง​ที่​เป็น​พะยาน​กล่าว​ว่า, “ท่าน​ได้​บอก​ฉัน​ถึง​สิ่ง​สาร​พัตร​ซึ่ง​ฉัน​ได้​เคย​ทำ​มา​นั้น.” 40แล้ว​เมื่อ​ชาว​ซะ​มา​เรีย​มา​ถึง​พระ​องค์. เขา​จึง​อ้อน​วอน​พระ​องค์​ให้​พัก​อยู่​กับ​เขา ฝ่าย​พระ​องค์​ทรง​พัก​อยู่​ที่​นั่น​สอง​วัน. 41และ​คน​อื่น​เป็น​อัน​มาก​ได้​เชื่อ​เพราะ​คำ​ของ​พระ​องค์ 42แล้ว​พูด​กัน​ผู้หญิง​นั้น​ว่า, “ตั้งแต่​นี้​ไป​เรา​ไม่​เชื่อ​เพราะ​คำ​ของ​เจ้า​เพราะว่า​เรา​ได้​ยิน​เอง, และ​รู้​ว่า​ท่าน​องค์​นี้​เป็น​ผู้ช่วย​โลก​ให้​รอด​เป็น​แน่.” 43ครั้น​ล่วง​ได้​สอง​วัน​แล้ว​พระ​องค์​ได้​เสด็จ​จาก​ที่​นั่น​เข้า​ไป​ใน​มณฑล​ฆา​ลิ​ลาย 44เพราะ​พระ​องค์​เอง​เป็น​พะยาน​ว่า, ผู้​พยากรณ์​ไม่ได้​รับ​ความ​นับ​ถือ​ใน​เมือง​ของ​ตน. 45เมื่อ​เสด็จ​เข้า​ไป​ใน​มณฑลฆา​ลิ​ลาย​แล้ว, ชาวฆา​ลิ​ลาย​จึง​ต้อนรับ​พระ​องค์, เพราะ​เขา​ได้​เห็น​สาร​พัตร​ซึ่ง​พระ​องค์​ทรง​กระทำ​ที่​การ​เลี้ยง​ใน​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม, เพราะ​เขา​ได้​ไป​ใน​การ​เลี้ยง​นั้น​ด้วย
ทรง​รักษา​บุตร​ของ​ขุน​นาง
46พระ​องค์​จึง​เสด็จ​มา​ยัง​บ้าน​คา​นา​มณฑล​ฆา​ลิ​ลาย​อีก, ที่​พระ​องค์​ได้​ทรง​กระทำ​ให้​นํ้า​กลาย​เป็น​น้ำ​องุ่น​นั้น. มี​ขุน​นาง​คน​หนึ่ง​ใน​เมือง​กัปเร​นา​อูม​บุตรชาย​ของ​ท่าน​ป่วย​อยู่. 47เมื่อ​ขุน​นาง​นั้น​ได้​ยิน​ว่า​พระ​เยซู​เสด็จ​มา​จาก​มณฑล​ยู​ดาย​เข้า​มณฑล​ฆา​ลิ​ลาย​แล้ว, ท่าน​จึง​มา​หา​พระ​องค์​อ้อน​วอน​พระ​องค์​ให้​เสด็จ​ลง​ไป​รักษา​บุตร​ของ​ตน, ด้วย​ว่า​บุตร​นั้น​จวน​จะ​ตาย​แล้ว. 48พระ​เยซู​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “ถ้า​ท่าน​ไม่​เห็น​นิมิตต์​และ​การ​อัศจรรย์, ท่าน​จะ​ไม่​เชื่อ​เลย.” 49ขุน​นาง​คน​นั้น​จึง​ทูล​พระ​องค์​ว่า, “พระ​องค์​เจ้า​ข้า, ขอ​โปรด​เสด็จ​ลง​มา​ก่อน​บุตร​ของ​ข้าพ​เจ้า​ตาย.” 50พระ​เยซู​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “ท่าน​จง​ไป​เถิด, บุตร​ของ​ท่าน​จะ​ไม่​ตาย.” ขุน​นาง​นั้น​ได้​เชื่อ​คำ​ที่​พระ​เยซู​ตรัส​แก่​เขา, แล้ว​จึง​ลา​ไป. 51เมื่อ​ท่าน​กำลัง​เดิน​กลับไป, พวก​บ่าว​ของ​ท่าน​มา​พบ บอก​ว่า บุตร​ของ​ท่าน​ทุเลา​แล้ว 52ท่าน​จึง​ถาม​ถึง​เวลา​ที่​บุตร​ค่อย​ทุเลา​ขึ้น​นั้น. บ่าว​จึง​บอก​ว่า, “ไข้​นั้น​หาย​เมื่อ​วาน​นี้​เวลา​บ่าย​โมง.” 53บิดา​จึง​รู้​ว่า​ใน​โมง​นั้น​เป็น​เวลา​ที่​พระ​เยซู​ตรัส​แก่​ตน​ว่า, “บุตร​ของ​ท่าน​จะ​ไม่​ตาย, “และ​ท่าน​เอง​ได้​เชื่อ​กับ​ทั้ง​ครอบ​ครัว​ของ​ท่าน. 54นี่​เป็น​การ​อัศจรรย์​ที่​สอง​ซึ่ง​พระ​เยซู​ได้​ทรง​กระทำ เมื่อ​เสด็จ​จาก​มณฑล​ยู​ดาย​เข้า​ใน​มณฑลฆา​ลิ​ลาย

अहिले सेलेक्ट गरिएको:

โย​ฮัน 4: TH1940

हाइलाइट

शेयर गर्नुहोस्

कपी गर्नुहोस्

None

तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्