भजनसंग्रह 22:1-21

हे मेरा परमेश्‍वर! हे मेरा परमेश्‍वर! तपाईंले मलाई किन त्‍याग्‍नुभयो? मैले सहायताको लागि धेरै पुकारा गरेको छु, तर अझै पनि सहायता पाएको छैन। हे मेरा परमेश्‍वर! दिउँसो म तपाईंलाई पुकार्दछु तर तपाईंले उत्तर दिनुहुन्‍न, म राती पुकार्छु तर केही विश्राम पाउँदिनँ। तर तपाईं परमपवित्र भएर सिंहासनमा विराजमान हुनुहुन्‍छ, इस्राएलले तपाईंको प्रशंसा गर्दछ। हाम्रा पुर्खाहरूले तपाईंमा भरोसा गरे, तिनीहरू तपाईंमा भर परे र तपाईंले तिनीहरूलाई बचाउनुभयो। तिनीहरूले तपाईंलाई पुकारे र खतरादेखि बाँचे, तिनीहरूले तपाईंलाई भरोसा गरे र निराश हुनुपरेन। तर मचाहिँ अब मानिस रहिनँ, म एउटा किरासरि हुँ, सबैले मलाई हेला र घृणा गर्छन्। मलाई देख्‍ने सबैले मेरो खिसी गर्छन्, तिनीहरूले मलाई ओठ लेब्‍र्‍याउँछन् र टाउका हल्‍लाउँछन्। तिनीहरू भन्‍छन्, “तिमी परमप्रभुमा भर पर्‍यौ। किन उहाँले तिमीलाई बचाउनुहुन्‍न? परमप्रभुले तिमीलाई मन पराउनुहुन्‍छ भने किन उहाँले तिम्रो मद्दत गर्नुहुन्‍न?” म जन्‍मँदा तपाईंले मलाई जोगाएर ल्‍याउनुभयो र म बालक छँदा मलाई तपाईंले कुशल राख्‍नुभयो। जन्‍मेको दिनदेखि म तपाईंमा भर परेको छु र तपाईं सधैँ मेरो परमेश्‍वर हुनुभएको छ। मदेखि टाढा नहुनुहोस्। म कष्‍टको मुखैमा छु र मलाई सहायता गर्ने कोही पनि छैन। धेरै शत्रुले मलाई साँढेहरूले झैँ घेरेका छन्, मेरा चारैपट्टि तिनीहरू बाशान देशका डरलाग्‍दा साँढेझैँ छन्। सिंहझैँ गर्जंदै तिनीहरूले मलाई च्‍यातचुत पार्न आफ्‍ना मुख बाउँछन्। मेरो शक्ति हराएको छ, जमिनमा पोखिएको पानीजस्‍तै त्‍यो हराएको छ। मेरा हड्डीका जोर्नीहरू फुस्‍केका छन्, मेरो हृदय पग्‍लेको मैनजस्‍तै भएको छ। मेरो घाँटी धुलोजस्‍तै सुखा भएको छ र मेरो जिब्रो तालुमा टाँसिन्‍छ। मरेको भन्‍ठानी तपाईंले मलाई धुलोमा छोडिराख्‍नुभएको छ। दुष्‍टको एक हुल मेरो चारैपट्टि छ, कुकुरका बथानले जस्‍तै तिनीहरू नजिक आएर मलाई घेर्छन् र तिनीहरूले मेरा हात र खुट्टा चिथोर्छन्। मेरा सबै हड्डीहरू देखिन्‍छन्, मेरा शत्रुहरूले मलाई एकोहोरो हेरिरहन्‍छन्। मेरो लुगा चिठ्ठा हालेर तिनीहरू आपसमा बाँड्छन्। हे परमप्रभु! मदेखि टाढा नहुनुहोस्। मलाई बचाउन चाँडो आउनुहोस्। तरवारदेखि मलाई बचाउनुहोस्, यी कुकुरहरूबाट मेरो प्राण बचाउनुहोस्। यी सिंहहरूदेखि मलाई जोगाउनुहोस्, यी जङ्गली साँढेहरूका सामु म असहाय छु।