भजनसंग्रह 90:1-17

हे परमप्रभु, पुस्‍तादेखि पुस्‍तासम्‍म तपाईं हाम्रो वासस्‍थान हुनुभएको छ। पहाड़हरू उत्‍पन्‍न हुनुभन्‍दा अघि, अथवा तपाईंले पृथ्‍वी र संसार सृजनुभन्‍दा अघि, अनादिदेखि अनन्‍तसम्‍म तपाईं नै परमेश्‍वर हुनुहुन्‍छ। तपाईं मानिसलाई धूलोमा फर्काउनुहुन्‍छ, र भन्‍नुहुन्‍छ, “ए मानिसका सन्‍तान हो, धूलोमा फर्किजाओ।” किनकि तपाईंको दृष्‍टिमा एक हजार वर्ष हिजो बिताएको एक दिनजस्‍ता मात्र छन्‌, अथवा रातको एक पहरजस्‍तै। तपाईंले मानिसहरूलाई मृत्‍युको निद्रामा बगाइलानुहुन्‍छ। तिनीहरू बिहान पलाउने घाँसजस्‍तै छन्‌। यद्यपि त्‍यो बिहान मौलाउँछ, बेलुकी त्‍यो सुक्‍छ र ओइलिन्‍छ। हामी तपाईंको क्रोधमा भस्‍म भएका छौं, र तपाईंको आक्रोशमा हामी आतङ्कित हुन्‍छौं। तपाईंले हाम्रा अधर्म आफ्‍नै सामुन्‍ने राख्‍नुभएको छ, हाम्रा गुप्‍त पापहरू तपाईंका उपस्‍थितिको प्रकाशमा छन्‌। हाम्रा सारा दिन तपाईंको क्रोधमा बित्‍दछन्‌, सुस्‍केरामा हामी आफ्‍ना वर्षहरू बिताउँदछौं। हाम्रो आयु त सत्तरी वर्ष मात्र हो, बलले भ्‍यायो भने, असी पुग्‍ला। तापनि तिनीहरूको अवधि कष्‍ट र शोकमा बित्‍छ, किनकि आयुचाहिँ चाँड़ै बित्‍छ, र हामी उड़िजान्‍छौं। तपाईंका क्रोधको शक्ति कसले जान्‍दछ? किनकि तपाईंको क्रोध तपाईंलाई दिनुपर्ने भय जत्तिकै ठूलो छ। हाम्रो आयु ठीकसँग गन्‍न हामीलाई सिकाउनुहोस्‌, र हामी बुद्धिको हृदय प्राप्‍त गर्न सकौं। हे परमप्रभु, नम्र हुनुहोस्‌, अझै कति बेर लाग्‍ने हो? आफ्‍ना दासहरूमाथि दया गर्नुहोस्‌। बिहान आफ्‍नो नटल्‍ने करुणाले हामीलाई तृप्‍त पार्नुहोस्‌, र हामी आफ्‍ना जीवनभरि रमाएर गाउन सकौं। जति दिन तपाईंले हामीलाई कष्‍ट दिनुभयो, र जति वर्ष दु:ख भोग्‍यौं, त्‍यत्ति दिन हामीलाई आनन्‍दित तुल्‍याउनुहोस्‌। तपाईंका कार्य तपाईंका सेवकहरूलाई प्रदर्शन गरिऊन्‌, र तपाईंको वैभव तिनीहरूका छोराछोरीकहाँ प्रकट होस्‌। हाम्रा परमप्रभु परमेश्‍वरको निगाह हामीमाथि रहोस्‌, र हाम्रा हातका कामहरू हाम्रा निम्‍ति दृढ़ पारिऊन्‌। हो, हाम्रा हातका कामहरू सुदृढ़ पारिदिनुहोस्‌।