मर्कूस 9:17-27

भीड़बाट एक जनाले उहाँलाई जवाफ दियो, “गुरुज्‍यू, मेरो छोरालाई गूँगो पार्ने आत्‍मा लागेको छ, र तपाईंकहाँ ल्‍याएको छु। जब यसले मेरो छोरालाई पक्रन्‍छ, त्‍यसलाई भूइँमा पछार्छ, र त्‍यसले मुखबाट फीँज काढ्‌छ, र त्‍यसले दाह्रा किट्‌न लाग्‍छ, र त्‍यो अरट्ठै पर्छ। मैले तपाईंका चेलाहरूलाई त्‍यो भूतात्‍मा निकालिदेऊन्‌ भनी बिन्‍ती गरें, तर तिनीहरूले सकेनन्‌।” तब उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “ए अविश्‍वासी पुस्‍ता, म कहिलेसम्‍म तिमीहरूसँग रहुँला? तिमीहरूलाई कति सहूँ? त्‍यसलाई मकहाँ ल्‍याओ।” तिनीहरूले त्‍यस केटालाई उहाँकहाँ ल्‍याए। येशूलाई देख्‍ने बित्तिकै त्‍यस आत्‍माले केटालाई लछारपछार पार्‍यो, र त्‍यो भूइँमा पछारिएर फीँज काढ्‌दै लड़ीबड़ी गर्न लाग्‍यो। उहाँले त्‍यसका बाबुलाई सोध्‍नुभयो, “कहिलेदेखि यसलाई यस्‍तो भएको हो?” तिनले भने, “बाल्‍यकालदेखि नै। यसलाई नाश गर्न त्‍यस आत्‍माले घरीघरी यसलाई आगो र पानीमा पनि फालेको छ। यदि तपाईंले केही गर्न सक्‍नुहुन्‍छ भने, दया गरी हामीलाई मद्दत गरिदिनुहोस्‌।” येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “‘तपाईंले सक्‍नुहुन्‍छ!’ भनी के भनेको? विश्‍वास गर्नेको लागि त सबै कुरा सम्‍भव छ।” तब झट्टै केटाको बाबुले कराएर भने, “म विश्‍वास गर्दछु। मेरो अविश्‍वासमा मलाई सहायता गर्नुहोस्‌।” तब भीड एकसाथ दगुरी आएको देखेर उहाँले त्‍यस अशुद्ध आत्‍मालाई यसो भनेर हप्‍काउनुभयो, “ए गूँगो र बहिरो आत्‍मा, म तँलाई हुकुम गर्दछु, त्‍यसबाट निस्‍केर आइज, र फेरि कहिल्‍यै त्‍यसभित्र नपस्‌।” अनि चिच्‍च्‍याएर त्‍यस केटालाई साह्रै लछारपछार पारी त्‍यो आत्‍मा निस्‍क्‍यो, र त्‍यो केटो मुर्दासरि भयो, यहाँसम्‍म कि धेरैले त त्‍यो मरेछ भनी ठाने। तर येशूले त्‍यसको हात समातेर त्‍यसलाई जुरुक्‍क उठाउनुभयो, र त्‍यो उठ्यो।