हिब्रू 2:5-18

हामीले कुरा गर्दैआएको त्‍यो आउँदो संसारलाई परमेश्‍वरले स्‍वर्गदूतहरूका अधीनमा राख्‍नुभएन। धर्मशास्‍त्रको कुनै एक ठाउँमा यसो भनेर गवाही दिइएको छ, “मानिस के हो, र तपाईं त्‍यसको वास्‍ता राख्‍नुहुन्‍छ? अथवा मानिसको छोरो को हो, र तपाईं त्‍यसको फिक्री गर्नुहुन्‍छ? तपाईंले तिनलाई अलि बेरको निम्‍ति स्‍वर्गदूतहरूभन्‍दा केही तल होच्‍याउनुभयो। तपाईंले तिनलाई महिमा र आदरको मुकुट पहिराउनुभएको छ। तपाईंले सब थोक तिनका चरणमुनि राखिदिनुभयो।” मानिसको अधीनमा सब थोक राख्‍नुहुँदा तिनको अधीनबाहिर केही रहन दिनुभएन। तर यस वर्तमान समयमा सब थोक मानिसको अधीनमा भएको हामी देख्‍दैनौं। तर हामी येशूलाई देख्‍तछौं। उहाँ अलि बेरको निम्‍ति स्‍वर्गदूतहरूभन्‍दा केही तल होच्‍याइनुभयो, मृत्‍युको कष्‍टको कारण महिमा र आदरको मुकुट उहाँलाई पहिराइयो, यस हेतुले कि परमेश्‍वरको अनुग्रहद्वारा हरेक मानिसको निम्‍ति उहाँले मृत्‍युको स्‍वाद चाखून्‌। यो उचित थियो, कि परमेश्‍वर, जसको निम्‍ति र जसद्वारा सबै थोकको अस्‍तित्‍व छ, उहाँले नै धेरै सन्‍तानलाई महिमामा ल्‍याउनुहुँदा तिनीहरूका मुक्तिका कर्ता येशूलाई कष्‍टहरूद्वारा सिद्ध तुल्‍याउनुभयो। किनकि पवित्र तुल्‍याउनुहुने र पवित्र तुल्‍याइएकाहरू पनि सबै एउटै परिवारका हुन्‌। त्‍यसैकारण तिनीहरूलाई भाइ भन्‍नमा येशू शर्माउनुहुन्‍न। उहाँ भन्‍नुहुन्‍छ, “मेरा भाइहरूका सामुन्‍ने तपाईंको नाउँ म घोषणा गर्नेछु, सभाको बीचमा म तपाईंको प्रशंसा गर्नेछु।” र फेरि, “म उहाँमाथि मेरो भरोसा राख्‍नेछु।” र फेरि उहाँ भन्‍नुहुन्‍छ, “हेर, म र परमेश्‍वरले मलाई दिनुभएका यी छोरा-छोरीहरू।” किनकि छोरा-छोरीहरू मासु र रगतका सहभागी भएका हुनाले उहाँले पनि त्‍यही स्‍वभाव लिनुभयो, ताकि मृत्‍युद्वारा नै मृत्‍युको शक्ति भएकोलाई, अर्थात्‌ दियाबलसलाई उहाँले नष्‍ट गरून्, र मृत्‍युको डरले आजीवन बन्‍धनमा परेकाहरूलाई उहाँले मुक्त गरिदेऊन्‌। किनकि साँच्‍चै नै उहाँले स्‍वर्गदूतहरूको होइन, तर अब्राहामका सन्‍तानको वास्‍ता गर्नुहुन्‍छ। यसैकारण हरेक कुरामा उहाँ आफ्‍नै भाइहरूजस्‍तै बनाइनुपर्‍यो, र मानिसहरूका पापको प्रायश्‍चित गर्नलाई परमेश्‍वरको सेवामा उहाँ कृपालु र विश्‍वस्‍त प्रधान पूजाहारी बन्‍नुभयो। किनकि उहाँ आफैले कष्‍ट भोग्‍नुभयो र परीक्षित हुनुभयो, यसैले परीक्षामा पर्नेहरूलाई उहाँले सहायता गर्न सक्‍नुहुन्‍छ।