YouVersion လိုဂို
ရှာရန် အိုင်ကွန်

ရှင်လုကာ 14:16-24

ရှင်လုကာ 14:16-24 Judson Bible (JBMLE)

ကိုယ်​တော်​က၊ လူ​တစ်​ဦး​သည် ကြီး​စွာ​သော​ပွဲ​ကို စီ​ရင်၍၊ လူ​များ​တို့​ကို ခေါ်​ဖိတ်​လေ၏။- ပွဲ​ခံ​ချိန်​ရောက်​သော​အ​ခါ၊ ခေါ်​ဖိတ်​သော​သူ​တို့​ကို၊ လာ​ကြ​ပါ။ အ​လုံး​စုံ​တို့​သည် အ​သင့်​ရှိ​ပြီ​ဟု မှာ၍ အ​စေ​အ​ပါ​ကို စေ​လွှတ်၏။- ခေါ်​အပ်​သော သူ​အ​ပေါင်း​တို့​သည် တ​ညီ​တ​ညွတ်​တည်း ပ​ရိ​ယာယ်​ပြု​ကြ၏။ တစ်​ယောက်​က၊ အ​ကျွန်ုပ်​သည် မြေ​ရာ​ကို ဝယ်​ပါ​ပြီ။ သွား၍ ကြည့်​ရ​ပါ​မည်။ အ​ကျွန်ုပ်​ကို လွှတ်​ပါ​ဦး​လော့​ဟု တောင်း​ပန်​လေ၏။- တစ်​ယောက်​က အ​ကျွန်ုပ်​သည် နွား​ငါး​ရှဉ်း​ကို ဝယ်​ပါ​ပြီ။ သွား၍ စမ်း​ရ​ပါ​မည်။ အ​ကျွန်ုပ်​ကို လွှတ်​ပါ​ဦး​လော့​ဟု တောင်း​ပန်​လေ၏။- တစ်​ယောက်​က၊ အ​ကျွန်ုပ်​သည် မ​ယား​နှင့် လက်​ထပ်​ပါ​ပြီ။ ထို​ကြောင့် အ​ကျွန်ုပ်​မ​လာ​နိုင်​ပါ​ဟု ဆို၏။- အ​စေ​အ​ပါ​သည် သ​ခင့်​ထံ​သို့​ပြန်​လာ၍ ထို​အ​ကြောင်း​များ​ကို လျှောက်​လေ၏။ ထို​အ​ခါ အိမ်​ရှင်​သည် အ​မျက်​ထွက်၍၊ မြို့​လမ်း​မ​လမ်း​ကြား​သို့ အ​သော့​သွား​ချေ။ ဆင်း​ရဲ​သော​သူ၊ အင်္ဂါ​ချို့​တဲ့​သော​သူ၊ ခြေ​မ​စွမ်း​သော​သူ၊ မျက်​စိ​ကန်း​သော​သူ​များ​ကို ခေါ်​သွင်း​ချေ​ဟု အ​စေ​အ​ပါ​ကို ဆို၏။- အ​စေ​အ​ပါ​က​လည်း၊ သ​ခင်​စီ​ရင်​တော်​မူ​သည်​အ​တိုင်း ပြု​ပါ​ပြီ။ သို့​သော်​လည်း၊ လပ်​သော​နေ​ရာ​ထိုင်​ရာ ရှိ​ပါ​သေး​သည်​ဟု လျှောက်​လေ​သော်၊- သ​ခင်​က၊ မြို့​ပြင်၊ လမ်း​မ၊ ခြံ​နား​သို့ သွား​ဦး​လော့။ ငါ့​အိမ်​ကို ပြည့်​စေ​ခြင်း​ငှာ အ​နိုင်​အ​ထက် ခေါ်​သွင်း​လော့။- အ​ထက်​က ခေါ်​ဖိတ်​သော​သူ​တစ်​ယောက်​မျှ ငါ့​ပွဲ​သို့ မ​ဝင်​ရ၊ ငါ​အ​မိန့်​ရှိ​ပြီ​ဟု အ​စေ​အ​ပါ​ကို ဆို​သည်​ဟု မိန့်​တော်​မူ၏။

ရှင်လုကာ 14:16-24 Common Language Bible (BCL)

ကိုယ်​တော်​က ``လူ​တစ်​ယောက်​သည်​ကျွေး​မွေး ဧည့်​ခံ​ပွဲ​ကြီး​တစ်​ရပ်​ကို​ကျင်း​ပ​ရန်​ဧည့်​သည် အ​မြောက်​အ​မြား​ကို​ဖိတ်​ကြား​၏။- အ​ချိန်​ရောက်​သော​အ​ခါ​မိ​မိ​ဖိတ်​ခေါ်​ထား သူ​များ​၏​ထံ​သို့​အ​စေ​ခံ​တစ်​ယောက်​အား စေ​လွှတ်​၍ `ကြွ​ကြ​ပါ၊ အား​လုံး​အ​သင့်​ရှိ ပြီ' ဟု​ပြော​ကြား​စေ​၏။- သူ​တို့​အား​လုံး​တစ်​ယောက်​ပြီး​တစ်​ယောက်​ခွင့်​ပန် ကြ​၏။ ပ​ထ​မ​လူ​က`အ​ကျွန်ုပ်​သည်​လယ်​တစ်​ကွက် ကို​ဝယ်​ထား​သ​ဖြင့်​သွား​၍​ကြည့်​ရ​ပါ​မည်။ အ​ကျွန်ုပ်​အား​ခွင့်​လွှတ်​ရန်​တောင်း​ပန်​ပါ​၏' ဟု ဆို​၏။- အခြား​တစ်​ယောက်​က `အ​ကျွန်ုပ်​သည်​နွား​ငါး​ရှဉ်း ကို​ဝယ်​ထား​သ​ဖြင့် သွား​၍​စမ်း​သပ်​ရ​ပါ​မည်။ အ​ကျွန်ုပ်​အား​ခွင့်​လွှတ်​ရန်​တောင်း​ပန်​ပါ​၏' ဟု ဆို​၏။- အ​ခြား​တစ်​ယောက်​က `အ​ကျွန်ုပ်​သည်​ယ​ခု​ပင် အိမ်​ထောင်​ကျ​သ​ဖြင့်​မ​လာ​နိုင်​ပါ' ဟု​ဆို​၏။- အ​စေ​ခံ​သည်​မိ​မိ​၏​အ​ရှင်​ထံ​သို့​ပြန်​လာ​၍ ထို​အ​ကြောင်း​များ​ကို​လျှောက်​လေ​၏။ ထို​အ​ခါ အိမ်​ရှင်​အ​မျက်​ထွက်​၍ `လမ်း​မ​လမ်း​ကြား​သို့ အ​မြန်​သွား​၍​ဆင်း​ရဲ​သူ၊ အင်္ဂါ​ချို့​တဲ့​သူ၊ ခြေ မ​စွမ်း​သူ၊ မျက်​မ​မြင်​သူ​များ​ကို​ခေါ်​ခဲ့​လော့' ဟု​အ​စေ​ခံ​အား​စေ​ခိုင်း​၏။- မ​ကြာ​မီ​အ​စေ​ခံ​ပြန်​ရောက်​လာ​၍`အ​ရှင်​စေ ခိုင်း​သည့်​အ​တိုင်း​ဆောင်​ရွက်​ပြီး​ပါ​ပြီ။ သို့​ရာ တွင်​နေ​ရာ​လပ်​ရှိ​ပါ​သေး​သည်' ဟု​လျှောက်​၏။- အိမ်​ရှင်​က `ကျေး​လက်​တော​ရွာ​လမ်း​များ​ကို သွား​၍​အိမ်​ပြည့်​အောင်​လူ​များ​ကို​အ​နိုင် အ​ထက်​ခေါ်​ခဲ့​လော့။- ယ​ခင်​က​ငါ​ဖိတ်​ခေါ်​ထား​သူ​တစ်​ယောက်​မျှ ငါ​၏​ကျွေး​မွေး​ဧည့်​ခံ​ပွဲ​သို့​မ​ဝင်​ရ​ဟု သင်​တို့​အား​ငါ​ဆို​သည်'' ဟု​မိန့်​တော်​မူ​၏။

ရှင်လုကာ 14:16-24 မြန်​​​မာ့​​​စံ​​​မီ​​​သမ္မာ​​​ကျမ်း​​ (MSBU)

ကိုယ်တော်​က​လည်း“လူ​တစ်​ဦး​သည် ညစာ​စားပွဲ​ကြီး​တစ်​ခု​ကို​ပြင်ဆင်​လျက် လူ​များစွာ​တို့​ကို​ဖိတ်ခေါ်​ထား​၏။ ပွဲ​အချိန်​ရောက်​သောအခါ ဖိတ်ခေါ်​ထား​သူ​များ​ထံသို့ မိမိ​အစေအပါး​ကို​စေလွှတ်​လျက် ‘ယခု​အဆင်သင့်​ဖြစ်​ပြီ​ဖြစ်၍ ကြွ​ကြ​ပါ’​ဟု ပြောကြား​စေ​၏။ ထိုအခါ အားလုံး​တို့​သည် မ​လာ​နိုင်​ကြောင်း တညီတညွတ်တည်း​ဆင်ခြေ​ပေး​ကြ​၏။ ပထမ​လူ​က ‘အကျွန်ုပ်​သည် လယ်​တစ်​ကွက်​ဝယ်​ထား​သည်​ဖြစ်၍ ထို​လယ်​ကို မဖြစ်မနေ​သွား​ကြည့်​ရ​ပါ​မည်။ အကျွန်ုပ်​ကို​ခွင့်လွှတ်​ရန် တောင်းပန်​ပါ​သည်’​ဟု ဆို​လေ​၏။ အခြား​တစ်​ဦး​က​လည်း ‘အကျွန်ုပ်​သည် နွား​ငါး​ရှဉ်း​ကို​ဝယ်​ထား​သည်​ဖြစ်၍ ထို​နွား​တို့​ကို​စမ်းသပ်​ရန် သွား​ရ​တော့မည်။ အကျွန်ုပ်​ကို​ခွင့်လွှတ်​ရန် တောင်းပန်​ပါ​သည်’​ဟု ဆို​လေ​၏။ နောက်​တစ်​ဦး​က​လည်း ‘အကျွန်ုပ်​သည် မိန်းမ​နှင့်​ထိမ်းမြား​စုံဖက်​ပြီ​ဖြစ်၍ မ​လာ​နိုင်​ပါ’​ဟု ဆို​၏။ အစေအပါး​သည် ပြန်လာ​၍ ထို​အကြောင်းအရာ​များ​ကို မိမိ​သခင်​အား​ကြားလျှောက်​လေ​၏။ ထိုအခါ အိမ်ရှင်​သည် အမျက်ထွက်​၍ မိမိ​အစေအပါး​အား ‘မြို့​ထဲ​ရှိ လမ်းမ၊ လမ်းကြား​များ​ထဲသို့ အမြန်​သွား​၍ ဆင်းရဲသား​များ၊ အင်္ဂါ​ချို့တဲ့​သူ​များ၊ ခြေ​မသန်စွမ်း​သူ​များ​နှင့် မျက်မမြင်​များ​ကို ဤ​နေရာ​သို့​ခေါ်​ခဲ့​လော့’​ဟု ဆို​၏။ ထို့နောက် အစေအပါး​က ‘သခင်၊ သခင်​စေခိုင်း​သည့်​အတိုင်း​ဆောင်ရွက်​ပြီး​ပါ​ပြီ။ သို့သော် နေရာ​ရှိ​ပါ​သေး​၏’​ဟု လျှောက်​လေ​၏။ သခင်​က​လည်း ‘ခရီး​သွား​လမ်းမ​များ​နှင့် တော​လမ်းကြား​များ​သို့​သွား​၍ ငါ့​အိမ်​ပြည့်​အောင် လူ​တို့​ကို မရမက​ခေါ်​ခဲ့​လော့။ သင်​တို့​အား ငါ​ဆို​သည်​ကား ယခင်​ဖိတ်ခေါ်​ထား​သူ​တို့​ထဲမှ မည်သူ​မျှ ငါ​၏​ညစာ​စားပွဲ​ကို​မြည်းစမ်း​ရ​မည်​မ​ဟုတ်’​ဟု အစေအပါး​အား ဆို​လေ​၏”​ဟူ၍ မိန့်​တော်မူ​၏။