YouVersion လိုဂို
ရှာရန် အိုင်ကွန်

ဟေရှာယ 44:1-28

ဟေရှာယ 44:1-28 Judson Bible (JBMLE)

ယ​ခု​မူ​ကား၊ ငါ့​ကျွန်​ယာ​ကုပ်၊ ငါ​ရွေး​ကောက်​သော​သူ ဣ​သ​ရေ​လ၊ နား​ထောင်​လော့။ သင့်​ကို ဖန်​ဆင်း​တော်​မူ​သော​ဘု​ရား၊ ဖွား​စ​က​ပင် သင့်​ကို​ပြု​ပြင်၍၊ နောင်၌​လည်း မ​စ​လ​တ္တံ့​သော ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား မိန့်​တော်​မူ​သည်​ကား၊ ငါ့​ကျွန်​ယာ​ကုပ်၊ ငါ​ရွေး​ကောက်​သော​သူ ယေ​ရှု​ရုန်၊ မ​စိုး​ရိမ်​နှင့်။ အ​ကြောင်း​မူ​ကား၊ ရေ​ငတ်​သော​သူ​အ​ပေါ်​မှာ ရေ​ကို ငါ​သွန်း​လောင်း၍၊ သွေ့​ခြောက်​သော​မြေ​ကို ရေ​လွှမ်း​မိုး​စေ​မည်။ သင်၏ အ​မျိုး​အ​ပေါ်​မှာ ငါ့​ဝိ​ညာဉ်​ကို​လည်း​ကောင်း၊ သင်၏​အ​နွယ်​အ​ပေါ်​မှာ ငါ့​ကောင်း​ချီး​မင်္ဂ​လာ​ကို​လည်း​ကောင်း ငါ​သွန်း​လောင်း​မည်။ သူ​တို့​သည်​လည်း ရေ​မြောင်း​အ​နား​မှာ မိုး​မ​ခ​ပင်​ကဲ့​သို့၊ မြက်​ပင်​ထဲ​တွင် ပေါက်​ကြ​လိမ့်​မည်။ တစ်​ယောက်​က၊ ငါ​သည် ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၏​လူ ဖြစ်​သည်​ဟု ဆို​လိမ့်​မည်။ တစ်​ယောက်​သည်​လည်း၊ ယာ​ကုပ်​အ​မည်​ဖြင့် ကိုယ်​ကို​ကိုယ် မှည့်​လိမ့်​မည်။ တစ်​ယောက်​သည်​လည်း၊ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၏​လူ​ဟူ၍ မိ​မိ​လက်​တွင် စာ​တန်း​ထိုး​လျက်၊ ဣ​သ​ရေ​လ​အ​မည်​သစ်​ဖြင့် ကိုယ်​ကို​ကိုယ် မှည့်​လိမ့်​မည်။ ဣ​သ​ရေ​လ​အ​မျိုး၏ ရှင်​ဘု​ရင် ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၊ ဣ​သ​ရေ​လ​အ​မျိုး​ကို ရွေး​နုတ်​သော၊ ကောင်း​ကင်​ဗိုလ်​ခြေ​အ​ရှင် ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား မိန့်​တော်​မူ​သည်​ကား၊ ငါ​သည် အ​ဦး​ဆုံး​သော​သူ၊ နောက်​ဆုံး​သော​သူ ဖြစ်၏။ ငါ​မှ​တစ်​ပါး အ​ခြား​သော ဘု​ရား​သ​ခင်​မ​ရှိ။ ရှေး​လူ​မျိုး​ကို ငါ​ခန့်​ထား​သည်​မှ​စ၍၊ ငါ​ကဲ့​သို့ အ​ဘယ်​သူ​သည် ဤ​အ​မှု​တို့​ကို ငါ့​အ​ဖို့​ခေါ်၍ ထုတ်​ဖော် စီ​ရင်​နိုင်​မည်​နည်း။ ဖြစ်​ဆဲ​သော​အ​မှု​နှင့် ဖြစ်​လ​တ္တံ့​သော​အ​မှု​တို့​ကို သူ​တို့​အား ဖော်​ပြ​ကြ​စေ။ မ​စိုး​ရိမ်​ကြ​နှင့်။ မ​ကြောက်​ကြ​နှင့်။ အ​ထက်​က ငါ​ဟော​ပြော​ပြ​သ​သည် မ​ဟုတ်​လော။ သင်​တို့​သည် ငါ၏​သက်​သေ ဖြစ်​ကြ၏။ ငါ​မှ​တစ်​ပါး အ​ခြား​သော ဘု​ရား​သ​ခင် ရှိ​သ​လော။ ငါ​မှ​တစ်​ပါး အ​ခြား​သော​မူ​လ​အ​မြစ်​မ​ရှိ။ တစ်​စုံ​တစ်​ဦး​ကို​မျှ ငါ​မ​သိ။ ရုပ်​တု​ဆင်း​တု​ကို လုပ်​သော​သူ​အ​ပေါင်း​တို့​သည် အ​ချည်း​နှီး​သက်​သက် ဖြစ်​ကြ၏။ သူ​တို့​နှ​မြော​သော အ​ရာ​တို့​သည် အ​ကျိုး​ကို မ​ပေး​နိုင်​ကြ။ ငါ​တို့​သည် မ​မြင်​တတ်၊ နား​မ​လည်​တတ်​ဟု ရှက်​စ​ရာ​အ​ကြောင်း​ကို ကိုယ်​တိုင် သက်​သေ​ခံ​ကြ၏။ ဘု​ရား​ကို လုပ်​သော​သူ၊ အ​ကျိုး​မ​ပေး​နိုင်​သော ရုပ်​တု​ဆင်း​တု​ကို သွန်း​သော​သူ​ကား အ​ဘယ်​သူ​နည်း။ ထို​သူ၏ အ​ပေါင်း​အ​ဖော်​ရှိ​သ​မျှ​တို့​သည် ရှက်​ကြ​လိမ့်​မည်။ လုပ်​သော​သူ​တို့​သည် လူ​သက်​သက်​ဖြစ်​ကြ၏။ ရှိ​သ​မျှ​တို့​သည် စု​ဝေး၍ ထ​ကြ​စေ။ တစ်​ပြိုင်​နက် ထိတ်​လန့်​ရှက်​ကြောက်​ကြ​လိမ့်​မည်။ ပန်း​ပဲ​သ​မား​သည် ပု​ဆိန်​ကို​လုပ်​ခြင်း​ငှာ မီး​ခဲ၌​ဖုတ်၍၊ လက်​ရုံး​အား​ထုတ်​လျက် သံ​တူ​နှင့်​ထု​တတ်၏။ အ​ကယ်၍ မွတ်​သိပ်​သော​အ​ခါ အား​လျော့​တတ်၏။ ရေ​မ​သောက်​ရ​သော​အ​ခါ မော​တတ်၏။ လက်​သ​မား​သည် မျဉ်း​ချ​လျက် စူး​နှင့် မှတ်​သား၍၊ လက်​သ​မား​တန်​ဆာ​နှင့် လုပ်​ပြီး​လျှင်၊ အိမ်၌​နေ​စေ​ခြင်း​ငှာ ကွန်​ပါ​နှင့် ရေး​သား၍၊ လူ​အ​သ​ရေ​ပါ​အောင် လူ​ပုံ​သ​ဏ္ဌာန်​နှင့်​အ​ညီ ထု​လုပ်​တတ်၏။ ကိုယ်​အ​ဖို့​အ​လို​ငှာ အာ​ရဇ်​ပင်​တို့​ကို​ခုတ်၍ ကု​ပ​ရု​ပင်၊ သ​ပိတ်​ပင်​တို့​ကို​ရွေး​ယူ​သ​ဖြင့်၊ တော​ပင်​အ​မျိုး​မျိုး​တို့​ကို ဆည်း​ပူး​တတ်၏။ အာ​ရဇ်​ပင်​ကို​စိုက်၍ မိုး​ရေ​လည်း မွေး​တတ်၏။ လူ​သုံး​ရန် ထင်း​ဖြစ်၏။ လူ​လည်း​ယူ၍ မီး​လှုံ​တတ်၏။ တစ်​ဖန် မီး​မွှေး၍ မုန့်​ကို ပေါင်း​တတ်၏။ တစ်​ဖန် ဘု​ရား​ကို​လုပ်၍ ကိုး​ကွယ်​တတ်၏။ ရုပ်​တု​ကို​ထု​လုပ်၍ ရုပ်​တု​ရှေ့​မှာ ပျပ်​ဝပ်​တတ်၏။ ထို​သစ်​သား​တစ်​ပိုင်း​နှင့် မီး​မွှေးတတ်၏။ တစ်​ပိုင်း​နှင့် အ​မဲ​သား​ကို​ချက်၍ စား​တတ်၏။ ဖုတ်​ကင်​ပြီး​မှ ဝ​စွာ​စား​တတ်၏။ တစ်​ဖန် မီး​လှုံ၍ အယ်၊ ငါ​နွေး​ပြီ။ မီး​ကို​တွေ့​ပြီ​ဟု ဆို​တတ်၏။ ကျန်​သော​အ​ပိုင်း​ကို​လည်း​ယူ၍ ရုပ်​တု​တည်း​ဟူ​သော ဘု​ရား​ကို လုပ်​တတ်၏။ ထို​ရုပ်​တု​ရှေ့​မှာ ပျပ်​ဝပ်၍ ကိုး​ကွယ်​တတ်၏။ ကိုယ်​တော်​သည် အ​ကျွန်ုပ်၏​ဘု​ရား ဖြစ်​တော်​မူ၏။ အ​ကျွန်ုပ်​ကို​ကယ်​တင်​တော်​မူ​ပါ​ဟူ၍ ဆု​တောင်း​တတ်၏။ ထို​သို့​သော​သူ​သည် ပ​ညာ​မ​ရှိ။ ဉာဏ်​မ​ရှိ။ မ​မြင်​နိုင်​အောင် မျက်​စိ​ကို​လည်း​ကောင်း၊ နား​မ​လည်​နိုင်​အောင် စိတ်​နှ​လုံး​ကို​လည်း​ကောင်း ပိတ်၏။ ငါ​သည် တစ်​ပိုင်း​နှင့် မီး​မွှေးပြီး။ မုန့်​ကို​လည်း ထို​မီး​ခဲ​ပေါ်​မှာ ဖုတ်​လေ​ပြီ။ အ​မဲ​သား​ကို​လည်း ကင်၍ စား​လေ​ပြီ။ ကြွင်း​သော အ​ပိုင်း​ကို စက်​ဆုပ်​ရွံ​ရှာ​ဖွယ် ဖြစ်​စေ​ရ​မည်​လော။ သစ်​သား​ရှေ့​မှာ ငါ​ပျပ်​ဝပ်​ရ​မည်​လော​ဟု စိတ်​နှ​လုံး​ထဲ​မှာ အောက်​မေ့​ဆင်​ခြင်​နိုင်​သော ဉာဏ်​ပ​ညာ အ​လျှင်း​မ​ရှိ​ပါ​တ​ကား။ သူ​သည် မီး​ဖို​ပြာ​ကို ကျက်​စား​တတ်၏။ မိုက်​သော​စိတ်​နှင့် လမ်း​လွဲ​ပြီ။ ထို​ကြောင့်၊ ကိုယ်​ဝိ​ညာဉ်​ကို ကိုယ်​မ​ချွတ်​နိုင်။ မိ​မိ​လက်​ယာ​လက်၌ မိ​စ္ဆာ​ဒိ​ဌိ​ပါ​သ​လော​ဟု မ​အောက်​မေ့​နိုင်​ပါ​တ​ကား။ အို ယာ​ကုပ်​အ​မျိုး၊ ဤ​အ​ရာ​တို့​ကို ဆင်​ခြင်​လော့။ အို ဣ​သ​ရေ​လ​အ​မျိုး၊ သင်​သည် ငါ့​ကျွန်​ဖြစ်၏။ သင့်​ကို ငါ​ဖန်​ဆင်း​သည်​ဖြစ်၍၊ သင်​သည် ငါ့​ကျွန်​ဖြစ်၏။ အို ဣ​သ​ရေ​လ​အ​မျိုး၊ သင့်​ကို ငါ​မ​မေ့​မ​လျော့။ သင်၏​ဒု​စ​ရိုက်​တို့​ကို တိမ်​တိုက်​ကဲ့​သို့​လည်း​ကောင်း၊ သင်၏​အ​ပြစ်​တို့​ကို တိမ်​လွှာ​ကဲ့​သို့​လည်း​ကောင်း ငါ​ချေ​ပြီ။ ငါ့​ထံ​သို့​ပြန်​လာ​လော့။ သင့်​ကို​ငါ ရွေး​နုတ်​ပြီ။ အို မိုး​ကောင်း​ကင်​တို့၊ သီ​ချင်း​ဆို​ကြ​လော့။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​ပြု​တော်​မူ​ပြီ။ မြေ​ကြီး​အောက်​အ​ရပ်​တို့၊ ကြွေး​ကြော်​ကြ​လော့။ တောင်​များ၊ တော​နှင့်​တ​ကွ သစ်​ပင်​များ​တို့၊ ကျူး​ဧ​သော​အ​သံ​ကို ပေး​ကြ​လော့။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် ယာ​ကုပ်​ကို ရွေး​နုတ်​တော်​မူ​ပြီ။ ဣ​သ​ရေ​လ​အား​ဖြင့် ဘုန်း​ထင်​ရှား​တော်​မူ​ပြီ။ သင့်​ကို ရွေး​နုတ်​တော်​မူ၍၊ ဖွား​စ​က​ပင် သင့်​ကို ပြု​ပြင်​တော်​မူ​သော ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​မိန့်​တော်​မူ​သည်​ကား၊ မိုး​ကောင်း​ကင်​ကို ငါ​တစ်​ပါး​တည်း​ကြက်​လျက်၊ မြေ​ကြီး​ကို အ​ဖော်​မ​ရှိ​ဘဲ ခင်း​လျက်၊ ခပ်​သိမ်း​သော​အ​ရာ​တို့​ကို ဖန်​ဆင်း​သော ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​ဖြစ်၏။ ငါ​သည် မိ​စ္ဆာ​ဆ​ရာ​တို့၏​ပု​ပ္ပ​နိ​မိတ်​များ​ကို ပယ်​ဖျောက်​တတ်၏။ ဗေ​ဒင်​သ​မား​တို့​ကို ရူး​သွပ်​စေ​တတ်၏။ ပ​ညာ​ရှိ​တို့​ကို​လှန်၍ သူ​တို့၏​ပ​ညာ​ကို မိုက်​စေ​တတ်၏။ ငါ​သည် ငါ့​ကျွန်၏​စ​ကား​ကို​တည်​စေ၍၊ ငါ့​တ​မန်​တို့​ဟော​ပြော​သည်​အ​တိုင်း ပြု​တတ်၏။ ယေ​ရု​ရှ​လင်​မြို့​ကို သင်​သည် လူ​နေ​ရာ​ဖြစ်​လိမ့်​မည် ဟူ၍​လည်း​ကောင်း၊ ယု​ဒ​မြို့​တို့​ကို သင်​တို့​သည် တည်​ဆောက်​လျက် ရှိ​ကြ​လိမ့်​မည်။ ပြို​ပျက်​ရာ​များ​ကို ငါ​ပြု​ပြင်​မည်​ဟူ၍​လည်း​ကောင်း​ဆို၏။ ပင်​လယ်​ကို​လည်း ရေ​ကုန်​စေ။ သင်၏​မြစ်​အ​ပေါင်း​ကို ငါ​ခန်း​ခြောက်​စေ​မည် ဟူ၍​လည်း​ကောင်း၊ ကု​ရု​မင်း​ကို​လည်း၊ သင်​သည် ငါ့​သိုး​ထိန်း​ဖြစ်၏။ ငါ့​အ​လို​ရှိ​သ​မျှ​ကို ပြည့်​စုံ​စေ​လျက်၊ ယေ​ရု​ရှ​လင်​မြို့​တည်​ဆောက်​စေ၊ ဗိ​မာန်​တော်​တိုက်​မြစ်​ကျ​စေ​ဟု စီ​ရင်​လိမ့်​မည်​ဟူ၍​လည်း​ကောင်း ငါ​ဆို၏။

ဟေရှာယ 44:1-28 Common Language Bible (BCL)

ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​က ``ငါ​၏​အ​စေ​ခံ​ဣ​သ​ရေ​လ​အ​မျိုး​သား​တို့၊ ငါ​ရွေး​ချယ်​ထား​သော​လူ​မျိုး​တော်၊ ယာ​ကုပ်​၏ သား​မြေး​တို့၊ယ​ခု​နား​ထောင်​ကြ​လော့။ ငါ​သည်​သင်​တို့​ကို​ဖန်​ဆင်း​တော်​မူ​သော ဘု​ရား​သ​ခင်​ဖြစ်​၏။ သင်​တို့​မွေး​ဖွား​ချိန်​မှ​အ​စ​ပြု​၍​ငါ​သည် သင်​တို့​အား​ကူ​မ​ခဲ့​လေ​ပြီ။ မ​ကြောက်​ကြ​နှင့်၊ သင်​တို့​သည် ငါ​၏​အ​စေ​ခံ၊ ငါ​ချစ်​မြတ်​နိုး​၍​ရွေး​ချယ်​ထား​သည့် လူ​မျိုး​တော်​ဖြစ်​ကြ​၏။ ``ငါ​သည်​ရေ​ငတ်​သည့်​ပြည်​တွင်​မိုး​ရွာ​သွန်း​စေ​မည်။ သဲ​ကန္တာ​ရ​တွင်​စမ်း​ရေ​များ​ပေါက်​စေ​မည်။ သင်​တို့​၏​သား​သ​မီး​များ​အ​ပေါ်​တွင်​ငါ​၏ တန်​ခိုး​တော်​ကို​လည်း​ကောင်း၊ သင်​တို့​သား​မြေး​များ​အ​ပေါ်​တွင်​ငါ​၏ ကောင်း​ချီး မင်္ဂ​လာ​များ​ကို​လည်း​ကောင်း​သွန်း​လောင်း​မည်။ သူ​တို့​သည်​ရေ​ကောင်း​စွာ​ရ​သည့်​မြက်​များ ကဲ့​သို့ ရေ​စီး​သော​ချောင်း​အ​နီး​ရှိ​မိုး​မ​ခ​ပင်​များ​ကဲ့​သို့ စိမ်း​လန်း​ဝေ​ဆာ​လျက်​နေ​ကြ​လိမ့်​မည်။ ``လူ​တို့​သည်​တစ်​ယောက်​ပြီး​တစ်​ယောက် `ငါ​သည်​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​၏​လူ​ဖြစ်​ပါ​သည်' ဟု ပြော​ဆို​ကြ​လိမ့်​မည်။ သူ​တို့​သည်​ဣ​သ​ရေ​လ​အ​မျိုး​သား​များ​နှင့် အ​တူ လာ​ရောက်​နေ​ထိုင်​ကြ​လိမ့်​မည်။ သူ​တို့​သည်​ကိုယ်​စီ​ကိုယ်​ငှ​လက်​မောင်း​တွင် ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​၏​နာ​မ​တော်​ကို​ရေး​မှတ်​ကာ၊ မိ​မိ​တို့​ကိုယ်​ကို​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​၏​လူ​မျိုး တော်​ဟု မှည့်​ခေါ်​ကြ​လိမ့်​မည်'' ဟု​မိန့်​တော်​မူ၏။ ဣ​သ​ရေ​လ​အ​မျိုး​ကို​အ​စိုး​ရ​၍​ကာ​ကွယ် စောင့်​ရှောက်​တော်​မူ​သော​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၊ အ​နန္တ​တန်​ခိုး​ရှင်​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​က ``ငါ​သည်​ကပ်​ကာ​လ​အ​စ​မှ​အ​ဆုံး​တိုင် အောင် တည်​နေ​တော်​မူ​သော​အ​ရှင်၊ တစ်​ဆူ​တည်း​သော​ဘု​ရား​သ​ခင်​ဖြစ်​တော် မူ​၏။ ငါ​မှ​တစ်​ပါး​အ​ခြား​အ​ဘယ်​ဘု​ရား​မျှ​မ​ရှိ။ ငါ​ပြု​ခဲ့​သည့်​အ​မှု​တို့​ကို​ပြု​နိုင်​၍​ကပ် ကာ​လ​အ​စ​မှ အ​ဆုံး​တိုင်​အောင်​ဖြစ်​ပျက်​မည့်​အ​မှု​အ​ရာ မှန်​သ​မျှ​ကို ပြတ်​သား​စွာ​ကြို​တင်​ဖော်​ပြ​နိုင်​သူ​တစ်​စုံ တစ်​ယောက် ရှိ​ပါ​သ​လော'' ဟု​မိန့်​တော်​မူ​၏။ အို ငါ​၏​လူ​မျိုး​တော်၊ မ​ကြောက်​ကြ​နှင့်၊ ငါ​သည်​ရှေး​ပ​ဝေ​သ​ဏီ​ကာ​လ​မှ​စ​၍ ယ​ခု​တိုင်​အောင်​ဖြစ်​ပျက်​မည့်​အ​မှု​အ​ရာ​မှန် သ​မျှ​ကို ကြို​တင်​ကြေ​ညာ​ခဲ့​သည်​ကို​သင်​တို့​သိ​ကြ​၏။ သင်​တို့​သည်​ငါ​၏​အ​သိ​သက်​သေ​များ​ဖြစ် ကြ​ပါ​သည်​တ​ကား။ ငါ​မှ​တစ်​ပါး​အ​ခြား​အ​ဘယ်​ဘု​ရား​ရှိ​ပါ သ​နည်း။ အ​ဘယ်​အ​ခါ​၌​မျှ​ငါ​မ​ကြား​ဘူး​သည့် တန်​ခိုး​တော်​ရှင်​ဘု​ရား​သ​ခင်​ရှိ​ပါ​သ​လော။ ရုပ်​တု​ဆင်း​တု​ပြု​လုပ်​သူ​အ​ပေါင်း​တို့​သည် တန်​ဖိုး​မဲ့​သူ​များ​ဖြစ်​၍ သူ​တို့​အ​မြတ်​တ​နိုး ထား​သည့်​ဘု​ရား​များ​သည်​လည်း​အ​သုံး​မ​ဝင် ကြ။ ထို​ဘု​ရား​များ​ကို​ကိုး​ကွယ်​ဝတ်​ပြု​ကြ သော​သူ​တို့​သည်​မျက်​စိ​ကန်း​သူ​များ၊ အ​သိ ပ​ညာ​ကင်း​မဲ့​သူ​များ​ဖြစ်​၏။ သူ​တို့​သည် အ​သ​ရေ​ပျက်​ကြ​လိမ့်​မည်။- ဘု​ရား​အဖြစ်​ဝတ်​ပြု​ကိုး​ကွယ်​ရန်​အ​တွက် ရုပ်​တု​ကို​သွန်း​လုပ်​မှု​သည်​အ​ကျိုး​မ​ရှိ ပါ​တ​ကား။- ထို​ရုပ်​တု​ကို​ဝတ်​ပြု​ကိုး​ကွယ်​သူ​မှန်​သ​မျှ သည် ရှုတ်​ချ​ခြင်း​ကို​ခံ​ရ​လိမ့်​မည်။ ရုပ်​တု​ဆင်း တု​များ​ကို​သွန်း​လုပ်​သူ​တို့​သည် သာ​မန်​လူ သား​များ​သာ​လျှင်​ဖြစ်​ပေ​သည်။ သူ​တို့​သည် ငါ​၏​ရှေ့​တော်​သို့​လာ​ရောက်​၍​အ​စစ်​အ​ဆေး ခံ​ကြ​ပါ​လေ​စေ။ သူ​တို့​သည်​ထိတ်​လန့် တုန်​လှုပ်​ကာ​အ​ရှက်​ကွဲ​ရ​ကြ​လိမ့်​မည်။ ပန်း​ပဲ​သ​မား​သည်​သံ​ကို​ယူ​ပြီး​လျှင်​မီး​တွင် ဖုတ်​၏။ ထို​နောက်​မိ​မိ​၏​သန်​မာ​သော​လက်​ရုံး ကို​လွှဲ​၍​သံ​တူ​နှင့်​ထု​ကာ​ပုံ​ဖော်​ပေး​၏။ သူ သည်​အ​စာ​ရေ​စာ​မွတ်​သိပ်​၍​မော​ပန်း​တတ် သူ​ဖြစ်​၏။ ပန်း​ပု​သ​မား​သည်​သစ်​သား​ကို​တိုင်း​တာ​ပြီး လျှင် ရုပ်​ပုံ​တစ်​ခု​ကို​မြေ​ဖြူ​နှင့်​ရေး​ဆွဲ​၍ မိ​မိ ၏​တန်​ဆာ​ပ​လာ​များ​ဖြင့်​ထု​လုပ်​တတ်​၏။ သူ သည်​ဝတ်​ပြု​ကိုး​ကွယ်​ရာ​ဌာ​န​တွင်​ထား​ရှိ ရန်​အ​တွက် လှ​ပ​သော​လူ​ရုပ်​တစ်​ခု​ကို​ထု လုပ်​လေ​သည်။- သူ​သည်​မိ​မိ​အသုံး​ပြု​ရန်​အာ​ရဇ်​ပင်(သစ်​က​တိုး) ကို​ခုတ်​လှဲ​ရ​၏။ တော​မှ​ဝက်​သစ်​ချ​သား၊ သို့​မ ဟုတ်​ထင်း​ရှူး​သား​ကို​ရွေး​ချယ်​ရာ​၏။ ထို​သို့ မ​ဟုတ်​သေး​လျှင်​လည်း​သ​ပိတ်​ပင်​ကို​စိုက်​ပျိုး ကာ​အ​ပင်​ပေါက်​၍​ရင့်​သန်​လာ​စေ​ရန်​မိုး ကို​စောင့်​မျှော်​တတ်​၏။- လူ​သည်​သစ်​ပင်​တစ်​ပိုင်း​ကို​ထင်း​အ​ဖြစ်​ဖြင့် လည်း​ကောင်း၊ အ​ခြား​တစ်​ပိုင်း​ကို​ရုပ်​တု​ထု လုပ်​ရန်​လည်း​ကောင်း​အ​သုံး​ပြု​တတ်​၏။ သစ် ပင်​တစ်​ပိုင်း​ဖြင့်​မီး​လှုံ​ရန်​နှင့်​မုန့်​ဖုတ်​ရန်​မီး ကို​မွှေး​၍​အ​ခြား​တစ်​ပိုင်း​ဖြင့် နတ်​ဘု​ရား ရုပ်​တု​လုပ်​ကာ​ဝတ်​ပြု​ကိုး​ကွယ်​တတ်​လေ သည်။- သူ​သည်​သစ်​သား​အ​ချို့​ဖြင့်​မီး​ကို​မွှေး​ပြီး လျှင် အ​မဲ​သား​ကို​ကင်​၍​စား​ကာ​ရောင့်​ရဲ လျက်​နေ​တတ်​၏။ သူ​သည်​မီး​လှုံ​လျက်​နေ ရင်း``ယ​ခု​ငါ​သည်​ပူ​နွေး​၍​လာ​လေ​ပြီ။ ဤ​မီး​သည်​အ​လွန်​နှစ်​သက်​ဖွယ်​ကောင်း ပါ​သည်​တ​ကား'' ဟု​ဆို​တတ်​၏။- ထို​နောက်​သူ​သည်​အ​ခြား​ကျန်​ရှိ​သော​သစ် သား​ဖြင့်​ရုပ်​တု​တစ်​ခု​ကို​ထု​လုပ်​ပြီး​လျှင် ဦး​ချ​ဝတ်​ပြု​၍ ထို​ရုပ်​တု​အား``အ​ရှင်​သည် ကျွန်​တော်​မျိုး​၏​ဘု​ရား​ဖြစ်​တော်​မူ​ပါ​၏။ ကျွန်​တော်​မျိုး​အား​ကယ်​မ​တော်​မူ​ပါ'' ဟု ဆု​တောင်း​ပတ္ထ​နာ​ပြု​တတ်​၏။ ဤ​သို့​သော​လူ​တို့​သည်​မိုက်​မဲ​ထုံ​ထိုင်း​လှ သ​ဖြင့် မိ​မိ​တို့​အ​ဘယ်​အ​မှု​ကို​ပြု​လျက် နေ​သည်​ကို​ပင်​မ​သိ​ကြ။ အ​မှန်​တ​ရား​ကို မ​မြင်​မ​သိ​နိုင်​ရန် မိ​မိ​တို့​၏​မျက်​စိ​များ နှင့်​စိတ်​နှ​လုံး​တံ​ခါး​များ​ကို​ပိတ်​ထား ကြ​၏။- ``ငါ​သည်​သစ်​သား​အ​ချို့​ကို​မီး​ဆိုက်​လိုက် ၏။ မီး​ကျီး​ခဲ​များ​ဖြင့်​မုန့်​ကို​ဖုတ်​ကာ​အ​မဲ သား​ကို​ကင်​၍​စား​၏။ ကျန်​ရှိ​နေ​သော​သစ် သား​ဖြင့်​ရုပ်​တု​တစ်​ခု​ကို​ပြု​လုပ်​၏။ ယ​ခု ငါ​သည်​ထို​သစ်​သား​တုံး​၏​ရှေ့​၌​ဦး​ညွှတ် ပြပ်​ဝပ်​လျက်​နေ​ပါ​သည်​တ​ကား'' ဟု​ပြော ဆို​နိုင်​လောက်​အောင်​ရုပ်​တု​ထု​လုပ်​သူ​တွင် အ​သိ​အ​လိမ္မာ​ဉာဏ်​အ​မြော်​အ​မြင်​မ​ရှိ။ သူ​ပြု​သော​အ​မှု​သည်​မီး​ဖို​ပြာ​ကို​စား​သ ကဲ့​သို့ အ​နက်​အ​ဋ္ဌိပ္ပါယ်​ကင်း​မဲ့​ပေ​၏။ မိ​မိ ၏​မိုက်​မှား​သော​အ​တွေး​အ​ခေါ်​များ​က သူ့​ကို​လမ်း​လွဲ​၍​နေ​စေ​၏။ သို့​ဖြစ်​၍​သူ့ အား​ကူ​ညီ​ပြု​စု​ပေး​ရန်​ပင်​မ​ဖြစ်​နိုင် တော့​ပေ။ သူ​သည်​မိ​မိ​လက်​တွင်​ကိုင်​ထား သည့်​ရုပ်​တု​မှာ​ဘု​ရား​လုံး​ဝ​မ​ဟုတ် ကြောင်း​ကို​မ​သိ။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​က ``အို ဣ​သ​ရေ​လ​အ​မျိုး​သား​တို့၊ ဤ​အ​ကြောင်း​အ​ရာ​များ​ကို အောက်​မေ့​သ​တိ​ရ​ကြ​လော့။ သင်​တို့​သည်​ငါ​၏​အ​စေ​ခံ​များ​ဖြစ်​သည် ကို အောက်​မေ့​သ​တိ​ရ​ကြ​လော့။ သင်​တို့​အား​ငါ့​၏​အ​စေ​ခံ​များ​အ​ဖြစ်​ဖြင့် ငါ​ဖန်​ဆင်း​ခဲ့​၏။ သို့​ဖြစ်​၍​ငါ​သည်​သင်​တို့​ကို အ​ဘယ်​အ​ခါ​၌​မျှ​မေ့​လျော့​လိမ့်​မည်​မ​ဟုတ်။ ငါ​သည်​သင်​တို့​၏​အ​ပြစ်​များ​ကို မိုး​တိမ်​သ​ဖွယ် လွင့်​စင်​သွား​စေ​ပြီ။ ငါ့​ထံ​သို့​ပြန်​လာ​ကြ​လော့။ သင်​တို့​ကို ကယ်​တင်​သူ​ကား​ငါ​ပင်​ဖြစ်​၏။'' အ​ချင်း​မိုး​ကောင်း​ကင်၊ ဝမ်း​မြောက်​ရွှင်​လန်း စွာ ကြွေး​ကြော်​ကြ​လော့။ ကမ္ဘာ​မြေ​ကြီး​ရှိ​နက်​ရှိုင်း​ရာ​အ​ရပ်​တို့၊ ကြွေး​ကြော်​ကြ​လော့။ တောင်​များ​နှင့်​တော​မှ​သစ်​ပင်​အ​ပေါင်း​တို့၊ ဝမ်း​မြောက်​ရွှင်​လန်း​စွာ​ကြွေး​ကြော်​ကြ​လော့။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည်​မိ​မိ​၏​လူ​မျိုး​တော် ဣ​သ​ရေ​လ​အ​မျိုး​သား​တို့​အား​ကယ်​တော် မူ​၍၊ မိ​မိ​၏ ဘုန်း​အာ​နု​ဘော်​တော်​ကို​ပြ​တော်​မူ​ပြီ။ ``ငါ​သည်​သင်​တို့​ကို ဖန်​ဆင်း​တော်​မူ​သော​အ​ရှင်​ကယ်​တင်​ရှင်၊ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​ဖြစ်​တော်​မူ​၏။ ငါ​သည်​ခပ်​သိမ်း​သော​အ​ရာ​တို့​ကို​ဖန်​ဆင်း​သည့် ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​တည်း။ မိုး​ကောင်း​ကင်​ကို​ငါ​တစ်​ပါး​တည်း​ဖြန့်​ကြက်​ခဲ့​၏။ ကမ္ဘာ​မြေ​ကြီး​ကို​ငါ​ဖန်​ဆင်း​သော​အ​ခါ အ​ဘယ်​သူ​မျှ​ငါ့​အား​မ​ကူ​ညီ​ခဲ့​ကြ။ ငါ​သည်​ဗေ​ဒင်​ဆ​ရာ​တို့​ကို​အ​ရူး​ဖြစ်​စေ​၍ နက္ခတ်​ဆ​ရာ​တို့​၏​ဟော​ကြား​ချက်​များ​ကို ပျက်​ပြား​စေ​၏။ ပ​ညာ​ရှိ​တို့​၏​စ​ကား​များ​ကို​ချေ​ပ​၍​သူ​တို့ ပ​ညာ​ရှိ​မှု​သည်​မိုက်​မဲ​မှု​ဖြစ်​နေ​ပုံ​ကို​ပြ​သ ပေး​၏။ သို့​ရာ​တွင်​ကြို​တင်​ဟော​ကြား​မှု​တစ်​စုံ​တစ်​ရာ​ကို ငါ​၏​အ​စေ​ခံ​ပြု​သော​အ​ခါ​၌​လည်း​ကောင်း၊ ငါ​၏​အ​ကြံ​အ​စည်​တော်​များ​ကို​ဖော်​ပြ​ရန် တ​မန်​တော်​တစ်​ဦး​ဦး​ကို​ငါ​စေ​လွှတ် သော​အ​ခါ​၌​လည်း​ကောင်း၊ ငါ​သည်​ထို​အ​ကြံ​အ​စည်​များ​နှင့် ကြို​တင်​ဟော​ကြား​မှု​တို့​ကို​အ​ကောင်​အ​ထည် ပေါ်​စေ​ပါ​၏။ ယေ​ရု​ရှ​လင်​မြို့​တွင်​လူ​တို့​တစ်​ဖန်​ပြန်​၍ နေ​ထိုင်​ကြ​လိမ့်​မည်။ ယု​ဒ​မြို့​များ​ကို​ပြန်​လည်​ထူ​ထောင်​ကြ​လိမ့် မည်​ဟူ​၍ ထို​မြို့​အ​သီး​သီး​တို့​အား​ငါ​ပြော​ကြား​ပါ​၏။ ထို​မြို့​တို့​သည်​ပြို​ပျက်​ရာ​မှ​ပြန်​လည်​စည်​ကား တိုး​တက်​၍​လာ​လိမ့်​မည်။ ငါ​သည်​အ​မိန့်​ပေး​၍​သ​မုဒ္ဒ​ရာ​ကို​ခန်း​ခြောက် စေ​၏။ ကု​ရု​ဘု​ရင်​အား​လည်း`သင်​သည်​ငါ​၏​ကိုယ် စား အုပ်​စိုး​ရ​မည့်​သူ​ဖြစ်​၏။ သင်​သည်​ငါ​အ​လို​ရှိ​သည့်​အ​မှု​တို့​ကို​ပြု​ရ​မည်။ ယေ​ရု​ရှ​လင်​မြို့​ကို​ပြန်​လည်​တည်​ထောင်​ရန်​နှင့် ဗိ​မာန်​တော်​အုတ်​မြစ်​များ​ကို​ချ​ရန် အ​မိန့်​ပေး​ရ​မည်​ဟု​ငါ​ဆို​၏' '' ဟူ​၍ မိန့်​တော်​မူ​၏။

ဟေရှာယ 44:1-28 မြန်​​​မာ့​​​စံ​​​မီ​​​သမ္မာ​​​ကျမ်း​​ (MSBU)

ငါ့​အစေအပါး​ယာကုပ်​၊ ငါ​ရွေးချယ်​သော​အစ္စရေး​၊ ယခု နားထောင်​လော့​။ သင့်​ကို​ဖန်ဆင်း​သော​အရှင်​၊ သင့်​ကို ဝမ်း​ထဲကပင်​ပုံဖော်ဖန်ဆင်း​တော်မူ​၍ သင့်​ကို​ကူညီမစ​သော​ထာဝရဘုရား​က “​ငါ့​အစေအပါး ယာကုပ်​၊ ငါ​ရွေးချယ်​သော​ယေရှုရုန်​၊ မ​ကြောက်​နှင့်​။ အကြောင်းမူကား ငါ​သည် ရေငတ်​နေ​သော​ပြည်​အပေါ် ရေ​ကို​သွန်းလောင်း​မည်​။ ခြောက်သွေ့​သော​မြေ​ပေါ်တွင် စမ်းရေ​စီး​စေ​မည်​။ သင်​၏​သားစဉ်မြေးဆက်​အပေါ် ငါ့​ဝိညာဉ်​ကို သွန်းလောင်း​မည်​။ သင်​၏​သားမြေး​တို့​အပေါ် ငါ့​ကောင်းချီးမင်္ဂလာ​ကို သွန်းလောင်း​မည်​။ သူ​တို့​သည် ချောင်း​ဘေး​ရှိ မိုးမခပင်​ကဲ့သို့ မြက်ပင်​ကြား​တွင် ပေါက်​ကြ​လိမ့်မည်​။ တစ်​ယောက်​က ‘​ငါ​သည် ထာဝရဘုရား​နှင့်​ဆိုင်​၏​’​ဟု ဆို​လိမ့်မည်​။ တစ်​ယောက်​က​လည်း မိမိ​အမည်​ကို ယာကုပ်​ဟု မှည့်ခေါ်​လိမ့်မည်​။ တစ်​ယောက်​က​လည်း ‘​ထာဝရဘုရား​နှင့်​ဆိုင်​၏​’​ဟု မိမိ​လက်​တွင်​ရေး​ထား​လျက် အစ္စရေး​အမည်​ကို ခံယူ​လိမ့်မည်​”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏​။ အစ္စရေး​လူမျိုး​၏​ရှင်ဘုရင်​ထာဝရဘုရား​၊ အစ္စရေး​လူမျိုး​ကို​ရွေးနုတ်​သော ကောင်းကင်​ဗိုလ်ခြေ​အရှင်​ထာဝရဘုရား​က “​ငါ​သည် အဦးဆုံး​သော​သူ​ဖြစ်​၏​။ နောက်ဆုံး​သော​သူ​လည်း ဖြစ်​၏​။ ငါ​မှတစ်ပါး အခြား​ဘုရား​မ​ရှိ​။ ရှေးခေတ်​လူမျိုး​ကို ငါ​တည်​စေ​သည့်​ကာလ​မှစ၍ မည်သူ​သည် ငါ​နှင့်​တူ​သနည်း​။ ထို​သူ ဖော်ပြ​ပါစေ​၊ ပြောပြ​ပါစေ​၊ ငါ့​ရှေ့​၌ အစီအစဉ်​တကျ​ချပြ​ပါစေ​။ သူ​တို့​သည် ဖြစ်ဆဲ​နှင့်​ဖြစ်လာ​မည့်​အရာ​များ​ကို​လည်း ကြိုပြော​ကြ​ပါစေ​။ မ​ကြောက်​ကြ​နှင့်​။ မ​စိုးရိမ်​ကြ​နှင့်​။ ရှေးယခင်​ကတည်းက သင်​တို့​ကို ငါ​ပြောကြား​ခဲ့​ပြီ​၊ ကြားသိ​စေ​ခဲ့​ပြီ​မ​ဟုတ်​လော​။ သင်​တို့​သည် ငါ​၏​သက်သေ​များ​ဖြစ်​ကြ​၏​။ ငါ​မှတစ်ပါး အခြား​ဘုရား​ရှိ​သလော​။ အခြား​ကျောက်ဆောင်​မ​ရှိ​၊ ရှိ​သည်​ကို ငါ​မ​သိ​။ ရုပ်တုဆင်းတု​ကို​ထုလုပ်​သော​သူ​အားလုံး​တို့​သည် အချည်းနှီး​သက်သက်​ဖြစ်​ကြ​၏​။ သူ​တို့​တပ်မက်​သော​အရာ​တို့​သည် အကျိုး​မ​ရှိ​။ သူ​တို့​၏​သက်သေ​တို့​သည်​လည်း မ​မြင်​တတ်​၊ မ​သိ​တတ်​သောကြောင့် အရှက်ကွဲ​ကြ​ရ​လိမ့်မည်​။ မည်သူ​သည် အကျိုး​မ​ပေး​နိုင်​သော​ဘုရား​ရုပ်တု​ကို ထုလုပ်​သနည်း​။ မည်သူ​သည် အကျိုး​မ​ပေး​နိုင်​သော​ရုပ်တုဆင်းတု​ကို သွန်းလုပ်​သနည်း​။ သူ​၏​အပေါင်းအဖော်​အားလုံး အရှက်ကွဲ​ရ​လိမ့်မည်​။ လက်မှုပညာသည်​တို့​သည် လူ​မျှသာ​ဖြစ်​၏​။ သူ​တို့​အားလုံး စုရုံး​၍ ရပ်​နေ​ကြ​ပါစေ​။ သူ​တို့​သည် ကြောက်ရွံ့​လျက် အတူတကွ​အရှက်ကွဲ​ရ​လိမ့်မည်​။ ပန်းပဲသမား​သည် သံ​ကို မီးညှပ်​ဖြင့် မီးခဲ​ပေါ်​တင်​၍ အလုပ်​လုပ်​၏​။ သူ​သည် တူ​ဖြင့်​ပုံသွင်း​တတ်​၏​။ သူ​၏​လက်ရုံး​ခွန်အား​ဖြင့် လုပ်ဆောင်​တတ်​၏​။ သူ​သည် ဆာလောင်မွတ်သိပ်​၍ ခွန်အား​မ​ရှိ​။ ရေ​မ​သောက်​ရ​သဖြင့် အားအင်​ကုန်ခန်း​တတ်​၏​။ ပန်းပုသမား​သည် သစ်သား​ကို မျဉ်းကြိုး​ဖြင့်​တိုင်း​၍ စူး​နှင့်​မှတ်သား​တတ်​၏​။ ဆောက်​နှင့်​ထွင်း​ပြီး ကွန်ပါ​နှင့်​မှတ်သား​တတ်​၏​။ တင့်တယ်​သော​လူ​၏​ပုံသဏ္ဌာန်​ကဲ့သို့ ထုလုပ်​ပြီး ဝတ်ကျောင်း​ထဲတွင် စံပယ်​စေ​၏​။ သူ​သည် မိမိ​အတွက် သစ်ကတိုးပင်​ကို ခုတ်ယူ​၏​။ ကျောက်ပန်းပင်​၊ ဝက်သစ်ချပင်​ကို ရွေးယူ​၍ တော​သစ်ပင်​များ​အလယ်​တွင် သန်မာကြီးထွား​အောင် စိုက်ပျိုး​၏​။ ထင်းရှူးပင်​ကို​လည်း​စိုက်​၍ မိုးရေ​သည် ကြီးထွား​စေ​တတ်​၏​။ လူ​သည် ထို​အပင်​တို့​ကို ထင်း​အဖြစ်​သုံး​၏​။ တစ်ပိုင်း​ကို​ယူ​၍ မီးလှုံ​၏​။ မီးမွှေး​၍​လည်း မုန့်​ဖုတ်​တတ်​၏​။ ဘုရား​ရုပ်တု​ကို​လည်း ပြုလုပ်​၍ ကိုးကွယ်​တတ်​၏​။ ရုပ်တုဆင်းတု​ထုလုပ်​၍ ပျပ်ဝပ်​တတ်​၏​။ သစ်​တစ်ပိုင်း​ကို မီးရှို့​၏​။ ထို​သစ်​တစ်ပိုင်း​အပေါ်​၌​ပင် အသား​ကို​ကင်​၏​။ အသားကင်​ကို ဝစွာ​စား​၏​။ မီးလှုံ​၍ ‘​အယ်​၊ ငါ​နွေး​ပြီ​။ မီး​ကို​တွေ့​ပြီ​’​ဟု ဆို​တတ်​၏​။ သူ​သည် ကျန်တစ်ပိုင်း​ဖြင့် သူ​၏​ဘုရား​ဖြစ်​သော ရုပ်တုဆင်းတု​ကို ထုလုပ်​တတ်​၏​။ ထို​ရုပ်တု​ကို ပျပ်ဝပ်​ကိုးကွယ်​လျက် ‘​ကိုယ်တော်​သည် အကျွန်ုပ်​၏​ဘုရား​ဖြစ်​ပါ​၏​။ အကျွန်ုပ်​ကို ကယ်တင်​တော်မူ​ပါ​’​ဟု ဆုတောင်း​တတ်​၏​။ သူ​တို့​၏​မျက်စိ​သည် မ​မြင်​နိုင်​အောင်​၊ သူ​တို့​၏​စိတ်နှလုံး​သည် နား​မ​လည်​နိုင်​အောင်​ပိတ်​လျက်​ရှိ​သဖြင့် သူ​တို့​သည် ဘာမျှ​မ​သိ​၊ ဘာမျှ​နား​မ​လည်​ကြ​။ ‘​ငါ​သည် သစ်​တစ်ပိုင်း​ကို​မီးရှို့​၍ မီးခဲ​ပေါ်တွင် မုန့်​ဖုတ်​လေ​ပြီ​။ အသား​ကို​လည်း ကင်​၍ စား​လေ​ပြီ​။ ကျန်တစ်ပိုင်း​ကို စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်​သော​အရာ​ဖြစ်စေ​ရ​မည်လော​။ သစ်တုံး​ရှေ့​တွင် ငါ​ပျပ်ဝပ်​ရ​မည်လော​’​ဟု ဆို​နိုင်​လောက်အောင် မည်သူ​မျှ မ​ဆင်ခြင်​၊ မည်သူ​မျှ အသိတရား​မ​ရှိ​၊ ဉာဏ်​မ​ရှိ​။ သူ​သည် ပြာပုံ​တွင်​ကျက်စား​၏​။ သူ​၏​စိတ်နှလုံး​သည် လှည့်စား​ခြင်း​ခံရ​၍ သူ့​ကို​လမ်းလွဲ​စေ​ပြီ​။ သူ​သည် ကိုယ့်​ဝိညာဉ်​ကို ကိုယ်​မ​ကယ်တင်​နိုင်​။ ‘​ငါ့​လက်ယာ​လက်​ထဲ၌​ရှိ​သော​အရာ​ကား မုသား​သာ​မ​ဟုတ်​လော​’​ဟု ပြော​နိုင်​စွမ်း​မ​ရှိ​။ အို ယာကုပ်​အမျိုး​၊ ဤ​အရာ​တို့​ကို သတိရ​လော့​။ အို အစ္စရေး​လူမျိုး​၊ သင်​သည် ငါ​၏​အစေအပါး​ဖြစ်​၏​။ သင့်​ကို ငါ​ပုံဖော်ဖန်ဆင်း​သည်​ဖြစ်၍ သင်​သည် ငါ​၏​အစေအပါး​ဖြစ်​၏​။ အို အစ္စရေး​လူမျိုး​၊ သင့်​ကို ငါ​မေ့လျော့​မည်​မ​ဟုတ်​။ သင်​ကျူးလွန်​သော​အပြစ်​တို့​ကို တိမ်တိုက်​ကဲ့သို့​လွင့်စဉ်​သွား​စေ​ပြီ​။ သင်​၏​အပြစ်​တို့​ကို မိုးတိမ်​ကဲ့သို့​လွင့်စဉ်​သွား​စေ​ပြီ​။ သင့်​ကို​ငါ​ရွေးနုတ်​ပြီ​ဖြစ်၍ ငါ့​ထံသို့​ပြန်လာ​လော့​”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏​။ အို မိုးကောင်းကင်​၊ ထိုသို့ ထာဝရဘုရား ပြု​တော်မူ​ပြီ​ဖြစ်၍ ရွှင်လန်း​စွာ​သီချင်းဆို​လော့​။ မြေကြီး​၏​နက်ရှိုင်း​သော​အရပ်​တို့​၊ ဝမ်းမြောက်​စွာ​ကြွေးကြော်​ကြ​လော့​။ အို တောင်​တို့​၊ ဟစ်ကြော်​ကြ​လော့​။ တော​နှင့်တကွ သစ်ပင်​အပေါင်း​တို့​၊ သီချင်းဆို​ကြ​လော့​။ အကြောင်းမူကား ထာဝရဘုရား​သည် ယာကုပ်​အမျိုး​ကို ရွေးနုတ်​တော်မူ​ပြီ​။ အစ္စရေး​လူမျိုး​၌ ဘုန်းထင်ရှား​တော်မူ​ပြီ​။ သင့်​ကို ရွေးနုတ်​တော်မူ​သော​အရှင်​၊ သင့်​ကို အမိ​ဝမ်း​ထဲကပင် ပုံဖော်ဖန်ဆင်း​တော်မူ​သော​အရှင်​ထာဝရဘုရား​က “​ငါ​ထာဝရဘုရား​သည် အရာ​ခပ်သိမ်း​ကို​ဖန်ဆင်း​၏​။ မိုးကောင်းကင်​ကို ငါ​တစ်ပါးတည်း​ဖြန့်ကြက်​၏​။ မြေကြီး​ကို ငါ​တစ်ပါးတည်း​ခင်းကျင်း​၏​။ ငါ​သည် ပရောဖက်​အတုအယောင်​တို့​၏​နိမိတ်လက္ခဏာ​များ​ကို ပယ်ဖျက်​၏​။ ဂမ္ဘီရပညာ​တတ်မြောက်​သူ​တို့​ကို ရူးသွပ်​စေ​၏​။ ပညာရှိ​တို့​ကို နောက်ပြန်​လှန်​စေ​၍ သူ​တို့​၏​အသိပညာ​ကို မိုက်မဲ​စေ​၏​။ ငါ​သည် ငါ့​အစေအပါး​၏​စကား​ကို တည်​စေ​၏​။ ငါ့​စေတမန်​တို့​၏​အကြံဉာဏ်​ကို အထမြောက်​စေ​၏​။ ဂျေရုဆလင်​မြို့​နှင့်​ပတ်သက်၍ ‘​ထို​မြို့​သည် လူ​တို့​နေထိုင်​ရာ​အရပ်​ဖြစ်​လိမ့်မည်​’​ဟူ၍​လည်းကောင်း​၊ ယုဒ​မြို့​တို့​နှင့်​ပတ်သက်၍ ‘​ထို​မြို့​တို့​သည် တည်ဆောက်​ခြင်း​ခံရ​မည်​။ မြို့​၏​ပြိုပျက်​ရာ​တို့​ကို ငါ​ပြန်လည်​ထူထောင်​မည်​’​ဟူ၍​လည်းကောင်း ငါ​မိန့်ဆို​၏​။ ငါ​သည် သမုဒ္ဒရာ​ကို ‘​ခန်းခြောက်​လော့​။ သင်​၏​မြစ်​တို့​ကို​လည်း ငါ​ခြောက်သွေ့​စေ​မည်​’​ဟု မိန့်ဆို​၏​။ ကုရု​မင်းကြီး​နှင့်​ပတ်သက်၍ ‘​သူ​သည် ငါ​၏​သိုးထိန်း​ဖြစ်၍ ငါ့​အလိုဆန္ဒ​ရှိသမျှ​ကို သူ​ပြည့်စုံ​စေ​မည်​’​ဟု ငါ​မိန့်ဆို​၏​။ ဂျေရုဆလင်​မြို့​နှင့်​ပတ်သက်၍ ‘​ထို​မြို့​ကို တည်ဆောက်​ကြ​လိမ့်မည်​’​၊ ဗိမာန်တော်​နှင့်​ပတ်သက်၍ ‘​ဗိမာန်တော်​ကို အုတ်မြစ်ချ​ကြ​လိမ့်မည်​’​ဟု ငါ​မိန့်ဆို​၏​”​ဟူ၍ မိန့်​တော်မူ​၏​။