YouVersion လိုဂို
ရှာရန် အိုင်ကွန်

ကမ္ဘာဦး 29:1-35

ကမ္ဘာဦး 29:1-35 Judson Bible (JBMLE)

တစ်​ဖန်​ယာ​ကုပ်​သည် ခ​ရီး​သွား၍၊ အ​ရှေ့​ပြည်​သား​တို့​နေ​ရာ​အ​ရပ်​သို့ ရောက်​ပြီး​လျှင်၊ မျှော်​ကြည့်၍ တော​စ၌ ရေ​တွင်း​တစ်​ခု​ကို​မြင်၏။ ထို​တွင်း​ရေ​ဖြင့် သိုး​စု​များ​ကို တိုက်​တတ်​သည်​ဖြစ်၍၊ တွင်း​နား​မှာ သိုး​စု​သုံး​စု​အိပ်​လျက်​ရှိ၏။ ရေ​တွင်း​ဝ​ပေါ်​မှာ ကြီး​စွာ​သော​ကျောက်​ရှိ၏။ သိုး​ထိန်း​အ​ပေါင်း​တို့​သည် ထို​အ​ရပ်၌​စု​ဝေး​သော​အ​ခါ၊ ရေ​တွင်း​ဝ၌ ဖုံး​အုပ်​သော​ကျောက်​ကို လှိမ့်​လှန်၍၊ သိုး​များ​ကို​ရေ​တိုက်​ပြီး​လျှင်၊ ထို​ကျောက်​ကို မိ​မိ​နေ​ရာ​ရေ​တွင်း​ဝ​ပေါ်​မှာ တစ်​ဖန်​တင်​ထား​လေ့​ရှိ၏။ ယာ​ကုပ်​က​လည်း၊ ငါ့​ညီ​အစ်​ကို​တို့၊ သင်​တို့​သည် အ​ဘယ်​အ​ရပ်​က လာ​ကြ​သ​နည်း​ဟု​မေး​လျှင်၊ ငါ​တို့​သည် ခါ​ရန်​မြို့​က​လာ​ကြ​သည်​ဟု ပြော​ဆို​လေ၏။ တစ်​ဖန်​ယာ​ကုပ်​က၊ နာ​ခေါ်​သား​လာ​ဗန်​ကို သိ​သ​လော​ဟု​မေး​လျှင်၊ သိ၏​ဟု​ပြန်​ဆို​သော်၊ သူ​သည်​မာ​ပါ၏​လော​ဟု တစ်​ဖန်​မေး​ပြန်​လျှင်၊ မာ​ပါ၏။ သူ၏​သ​မီး​ရာ​ခေ​လ​သည် သိုး​များ​နှင့်​တ​ကွ​လာ​လိမ့်​မည်​ဟု ဆို​ကြ​လေ​၏။ ယာ​ကုပ်​က​လည်း၊ နေ့​အ​ချိန် အ​လွန်​များ​စွာ​ရှိ​သေး၏။ သိုး​တို့​ကို စု​ဝေး​ရာ​အ​ချိန်​မ​ဟုတ်​သေး။ ရေ​တိုက်​ပြီး​လျှင်၊ သွား၍​ထိန်း​ကြ​ဦး​လော့​ဟု ဆို​လေ၏။ သူ​တို့​က​လည်း၊ သိုး​ထိန်း​အ​ပေါင်း​စု​ဝေး၍၊ ရေ​တွင်း​ဝ၌ ဖုံး​အုပ်​သော​ကျောက်​ကို လှိမ့်​လှန်​ပြီး​မှ​သာ၊ သိုး​တို့​ကို​ရေ​တိုက်​ရ၏။ သို့​မ​ဟုတ်၊ မ​တိုက်​ရ​ဟု​ပြန်​ဆို​ကြ​၏။ ထို​သို့​တစ်​ဦး​နှင့် တစ်​ဦး​နှုတ်​ဆက်​ကြ​စဉ်​တွင်၊ ရာ​ခေ​လ​သည်၊ မိ​မိ​အ​ဘ၏​သိုး​တို့​ကို ထိန်း​ရ​သည်​ဖြစ်၍၊ သိုး​တို့​ကို​ဆောင်​လျက်​လာ၏။ ယာ​ကုပ်​သည်၊ မိ​မိ​ဦး​ရီး​လာ​ဗန်၏​သ​မီး​ရာ​ခေ​လ​နှင့် ဦး​ရီး​လာ​ဗန်၏​သိုး​တို့​ကို မြင်​သော​အ​ခါ၊ အ​နီး​သို့​ချဉ်း၍၊ ရေ​တွင်း၌​ဖုံး​အုပ်​သော​ကျောက်​ကို လှိမ့်​လှန်​ပြီး​လျှင်၊ ဦး​ရီး​လာ​ဗန်၏​သိုး​တို့​ကို ရေ​တိုက်​လေ၏။ ထို​နောက်၊ ယာ​ကုပ်​သည် ရာ​ခေ​လ​ကို​နမ်း​၍၊ ကျယ်​သော​အ​သံ​နှင့်​ငို​လေ​၏။ မိ​မိ​သည် ရာ​ခေ​လ​အ​ဘ၏​တူ၊ ရေ​ဗ​က္က​၏​သား​ဖြစ်​ကြောင်း​ကို ကြား​ပြော​လျှင်၊ ရာ​ခေ​လ​သည်​ပြေး​၍ မိ​မိ​အ​ဘ​အား​ပြန်​ကြား​လေ၏။ လာ​ဗန်​သည် မိ​မိ​တူ​ယာ​ကုပ်၏ သ​တင်း​စ​ကား​ကို​ကြား​သော​အ​ခါ၊ ကြို​ဆို​ခြင်း​ငှာ အ​လျင်​အ​မြန်​သွား၍၊ ပိုက်​ဖက်​နမ်း​ရှုတ်​လျက်၊ မိ​မိ​အိမ်​သို့​ဆောင်​သွား​လေ၏။ ယာ​ကုပ်​သည်​လည်း မိ​မိ​အ​မှု​အ​ရာ​ရှိ​သ​မျှ​ကို​ကြား​ပြော​လျှင်၊ လာ​ဗန်​က၊ အ​ကယ်​စင်​စစ် သင်​သည်​ငါ့​အ​ရိုး​အ​သား​ပင်​ဖြစ်၏​ဟု ဆို​လေ၏။ ယာ​ကုပ်​သည် တစ်​လ​ခန့်​မျှ​နေ​ပြီး​မှ၊ လာ​ဗန်​က၊ သင်​သည် ငါ့​တူ​ဖြစ်​သော​ကြောင့်၊ အ​ကျိုး​မဲ့​ကျွန်​ခံ​ရ​ပါ​မည်​လော။ ခံ​လို​သော​အ​ခ​ကို ငါ့​အား​ပြော​လော့​ဟု ဆို​လေ​၏။ ထို​အ​ခါ လာ​ဗန်၌ သ​မီး​နှစ်​ယောက်​ရှိ၏။ အ​ကြီး​ကား၊ လေ​အာ​အ​မည်​ရှိ၏။ အ​ငယ်​ကား၊ ရာ​ခေ​လ​အ​မည်​ရှိ၏။ လေ​အာ​ကား၊ မျက်​စိ​နု​ညံ့၏။ ရာ​ခေ​လ​ကား၊ ပုံ​ပြင်​ယဉ်​ကျေး၍ အ​သွေး​အ​ဆင်း​လည်း​လှ၏။ ယာ​ကုပ်​သည် ရာ​ခေ​လ​ကို​ချစ်​သော​ကြောင့်၊ လာ​ဗန်​အား၊ ဦး​မင်း​သ​မီး​အ​ငယ်​ရာ​ခေ​လ​ကို​ရ​ခြင်း​ငှာ၊ ခု​နစ်​နှစ်​အ​စေ​ခံ​ပါ​မည်​ဟု​ဆို​လျှင်၊ လာ​ဗန်​က၊ အ​ခြား​သော​သူ​အား ပေး​စား​သည်​ထက်၊ သင့်​အား​ပေး​စား​သော် သာ၍​ကောင်း၏။ ငါ​နှင့်​အ​တူ​နေ​လော့​ဟု​ဆို၏။ ယာ​ကုပ်​သည်​လည်း၊ ရာ​ခေ​လ​ကို​ရ​ခြင်း​ငှာ ခု​နစ်​နှစ်​အ​စေ​ခံ​လေ၏။ ရာ​ခေ​လ​ကို​ချစ်​သော​ကြောင့်၊ ခု​နစ်​နှစ်​ကို နည်း​သော​နေ့​ရက်​ကဲ့​သို့​ထင်​မှတ်​သ​တည်း။ ယာ​ကုပ်​က​လည်း၊ ချိန်း​ချက်​သော အ​ချိန်​စေ့​ပါ​ပြီ။ ကျွန်ုပ်​သည် မ​ယား​နှင့်​ဆက်​ဆံ​ဖို့​ရာ​ပေး​စား​ပါ​ဟု လာ​ဗန်​အား​ဆို​လျှင်၊ လာ​ဗန်​သည် ထို​အ​ရပ်၌​နေ​သော သူ​အ​ပေါင်း​တို့​ကို​စည်း​ဝေး​စေ၍ ပွဲ​လုပ်​လေ၏။ ညဉ့်​ဦး​အ​ချိန်​ရောက်​မှ၊ ဇိ​လ​ပ​အ​မည်​ရှိ​သော ကျွန်​မ​ကို​သ​မီး​လေ​အာ၌ လက်​ဖွဲ့​လျက်၊ ထို​သ​မီး​ကို​ဆောင်​သွင်း၍၊ ယာ​ကုပ်​သည်​သူ​နှင့်​ဆက်​ဆံ​လေ၏။ နံ​နက်​အ​ချိန်​ရောက်​မှ ယာ​ကုပ်​သည်​ကြည့်​ရှု​သော​အ​ခါ၊ လေ​အာ​ဖြစ်​ကြောင်း​ကို သိ​မြင်​လျှင်၊ လာ​ဗန်​ထံ​သို့​သွား၍ ကျွန်ုပ်၌​ပြု​သော​အ​မှု​ကား၊ အ​ဘယ်​သို့​နည်း။ ကျွန်ုပ်​သည်​ရာ​ခေ​လ​ကို​ရ​ခြင်း​ငှာ အ​စေ​ခံ​ရ​ပြီ မ​ဟုတ်​လော။ ကျွန်ုပ်​ကို အ​ဘယ်​ကြောင့် လှည့်​စား​ရ​သ​နည်း​ဟု​ဆို​သော်၊ လာ​ဗန်​က၊ ငါ​တို့​ပြည်၌ သ​မီး​အ​ကြီး​ကို​မ​ပေး​စား​မီ၊ အ​ငယ်​ကို​မ​ပေး​စား​ရ။ ခု​နစ်​ရက်​စေ့​အောင်​ငံ့​ဦး​လော့။ နောက်​တစ်​ဖန် ခု​နစ်​နှစ်​အ​စေ​ခံ​ရ​သည်​အ​တွက်၊ ရာ​ခေ​လ​ကို​လည်း သင့်​အား​ပေး​စား​ဦး​မည်​ဟု ဆို​သည်​အ​တိုင်း၊ ယာ​ကုပ်​ဝန်​ခံ၍ ခု​နစ်​ရက်​စေ့​ပြီး​မှ၊ လာ​ဗန်​သည် ဗိ​လ​ဟာ​အ​မည်​ရှိ​သော ကျွန်​မ​ကို​လက်​ဖွဲ့​လျက်၊ သ​မီး​ရာ​ခေ​လ​ကို​ပေး​စား​လေ၏။ ယာ​ကုပ်​သည် ရာ​ခေ​လ​နှင့်​ဆက်​ဆံ၍၊ လေ​အာ​ကို​ချစ်​သည်​ထက်​သာ၍​ချစ်၏။ လာ​ဗန်​ထံ​မှာ တစ်​ဖန်​ခု​နစ်​နှစ်​အ​စေ​ခံ​လေ၏။ လေ​အာ​သည်​အ​မုန်း​ခံ​ရ​သည်​ကို ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သိ​မြင်၍၊ သား​ဖွား​ရ​သော​အ​ခွင့်​ကို ပေး​တော်​မူ၏။ ရာ​ခေ​လ​မူ​ကား​မြုံ၏။ လေ​အာ​သည်​ပ​ဋိ​သ​န္ဓေ​ယူ​သ​ဖြင့်၊ သား​ကို​ဖွား​မြင်၍ ရု​ဗင်​အ​မည်​ဖြင့် မှည့်​လေ၏။ အ​ကြောင်း​မူ​ကား၊ ထာ​ဝ​ရ​ဘုရား​သည် ငါ၏​ဆင်း​ရဲ​ခံ​ခြင်း​ကို အ​မှန်​ကြည့်​မြင်​တော်​မူ​ပြီ။ သို့​ဖြစ်၍ ယ​ခု​ငါ့​လင်​သည် ငါ့​ကို​ချစ်​လိမ့်​မည်​ဟု ဆို​သ​တည်း။ တစ်​ဖန်​ပ​ဋိ​သ​န္ဓေ​ယူ​ပြန်၍ သား​ကို​ဖွား​မြင်​သော်၊ ငါ​သည်​အ​မုန်း​ခံ​ရ​ကြောင်း​ကို ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား ကြား​သော​ကြောင့်၊ ဤ​သား​ကို​လည်း ပေး​သ​နား​တော်​မူ​ပြီ​ဟု​ဆို​ပြီး​လျှင်၊ ထို​သား​ကို ရှိ​မောင်​အ​မည်​ဖြင့်​မှည့်​လေ၏။ တစ်​ဖန်​ပ​ဋိ​သ​န္ဓေ​ယူ​ပြန်၍ သား​ကို​ဖွား​မြင်​သော်၊ ငါ့​လင်​အား သား​သုံး​ယောက်​ကို ငါ​ဖွား​မြင်​သော​ကြောင့်၊ ယ​ခု​တစ်​ခါ​သူ​သည် ငါ​နှင့် ပေါင်း​ဖော်​လိမ့်​မည်​ဟု​ဆို၍၊ ထို​သား​ကို လေ​ဝိ​အ​မည်​ဖြင့်​မှည့်​လေ၏။ တစ်​ဖန်​ပ​ဋိ​သ​န္ဓေ​ယူ​ပြန်၍ သား​ကို​ဖွား​မြင်​သော်၊ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​ကို ယ​ခု​ငါ​ချီး​မွမ်း​မည်​ဟု ဆို​သည်​ဖြစ်၍၊ ထို​သား​ကို ယု​ဒ​အ​မည်​ဖြင့် မှည့်​လေ၏။ ထို​နောက်၊ သား​ပြတ်၍​မ​ဖွား​ဘဲ​နေ၏။

ကမ္ဘာဦး 29:1-35 Common Language Bible (BCL)

ယာ​ကုပ်​သည်​အ​ရှေ့​ပြည်​သို့​ရှေ့​ရှု​၍​ခ​ရီး​ဆက် ခဲ့​လေ​သည်။- ထို​ပြည်​သို့​ရောက်​သော​အ​ခါ​လယ်​ကွင်း​ထဲ​၌​သိုး စု​သုံး​စု​ဝိုင်း​ရံ​လျက်​ရှိ​သော​ရေ​တွင်း​တစ်​တွင်း​ကို မြင်​ရ​လေ​သည်။ ထို​သို့​ဝိုင်း​ရံ​ရ​ခြင်း​မှာ​သိုး​စု​များ ကို​ထို​ရေ​တွင်း​မှ​ရေ​တိုက်​ရ​ခြင်း​ကြောင့်​ဖြစ်​၏။ ရေ တွင်း​အ​ဝ​ကို​ကျောက်​တုံး​ကြီး​ဖြင့်​ပိတ်​ထား​သည်။- သိုး​စု​များ​ရေ​တွင်း​အ​နား​သို့​ရောက်​ရှိ​လာ​ကြ သော​အ​ခါ​မှ​သာ သိုး​ထိန်း​တို့​သည်​ထို​ကျောက် တုံး​ကို​ရွှေ့​၍​သိုး​များ​ကို​ရေ​တိုက်​လေ့​ရှိ​ကြ​၏။ ထို​နောက်​သူ​တို့​သည် ကျောက်​တုံး​ကို​ရေ​တွင်း​ဝ ပေါ်​သို့​ပြန်​တင်​ထား​လေ့​ရှိ​ကြ​၏။ ယာ​ကုပ်​က​သိုး​ထိန်း​တို့​အား``အ​ဆွေ​တို့၊ သင် တို့​အ​ဘယ်​အ​ရပ်​က​လာ​ကြ​သ​နည်း'' ဟု​မေး သော်၊ ``ခါ​ရန်​မြို့​က​လာ​ကြ​ပါ​သည်'' ဟု​ဖြေ​ကြ​၏။ တစ်​ဖန်​ယာ​ကုပ်​က``နာ​ခေါ်​၏​သား​လာ​ဗန်​ဆို သူ​ကို​သိ​ပါ​သ​လော'' ဟု​မေး​၏။ ``သိ​ပါ​သည်'' ဟု​ပြန်​ဖြေ​ကြ​၏။ နောက်​တစ်​ဖန်​ယာ​ကုပ်​က``သူ​ကျန်း​မာ​ပါ သ​လော'' ဟု​မေး​၏။ သူ​တို့​က``ကျန်း​မာ​ပါ​၏။ ယ​ခု​ပင်​သူ​၏​သ​မီး ရာ​ခေ​လ​သည်​သိုး​အုပ်​နှင့်​အ​တူ​လာ​နေ​ပြီ'' ဟု​ဆို​ကြ​၏။ ယာ​ကုပ်​က``ယ​ခု​နေ​မြင့်​သေး​သ​ဖြင့်​သိုး​အုပ် များ​ကို​သိမ်း​သွင်း​ရန်​အ​ချိန်​မ​ရောက်​သေး။ သင် တို့​သည်​သိုး​များ​ကို​ရေ​တိုက်​ပြီး​လျှင် စား ကျက်​သို့​ပြန်​၍​ပို့​ဦး​လော့'' ဟု​ပြော​လေ​၏။ ထို​အ​ခါ​သူ​တို့​က``ကျွန်ုပ်​တို့​ထို​သို့​မ​ပြု လုပ်​နိုင်​ပါ။ သိုး​အုပ်​အား​လုံး​ဤ​အ​ရပ်​သို့ ရောက်​ရှိ​၍​ကျောက်​တုံး​ကို​ရွှေ့​ပြီး​မှ​သိုး​တို့ ကို​ရေ​တိုက်​ရ​ပါ​သည်'' ဟု​ပြန်​ဖြေ​ကြ​၏။ ယာ​ကုပ်​သည်​သိုး​ကျောင်း​သား​တို့​နှင့်​စကား ပြော​ဆို​နေ​စဉ်​ဖ​ခင်​၏​သိုး​တို့​ကို​ထိန်း​ကျောင်း ရ​သော​ရာ​ခေ​လ​သည်​သိုး​အုပ်​နှင့်​အ​တူ​လာ နေ​၏။- ယာ​ကုပ်​သည်​သူ​၏​ဦး​ရီး​လာ​ဗန်​သိုး​အုပ် နှင့်​အ​တူ​ရာ​ခေ​လ​ရောက်​ရှိ​လာ​သော​အ​ခါ ရေ​တွင်း​သို့​သွား​၍​ကျောက်​တုံး​ကို​ရွှေ့​ဖယ်​ပြီး လျှင်​လာ​ဗန်​၏​သိုး​တို့​ကို​ရေ​တိုက်​လေ​၏။- ထို​နောက်​သူ​သည်​ရာ​ခေ​လ​ကို​နမ်း​၍ ဝမ်း သာ​သော​ကြောင့်​ငို​ကြွေး​လေ​၏။- သူ​က``ငါ​သည်​ရေ​ဗက္က​၏​သား၊ သင့်​ဖ​ခင်​၏ ဆွေ​မျိုး​ရင်း​ချာ​ဖြစ်​သည်'' ဟု​ရာ​ခေ​လ​အား ပြော​လေ​၏။ ရာ​ခေ​လ​သည်​ပြေး​၍​ဖခင်​အား​ထို​အ​ကြောင်း ကို​ပြော​ပြ​လေ​၏။- လာ​ဗန်​သည်​သူ​၏​တူ​ယာ​ကုပ်​၏​သ​တင်း​ကို ကြား​ရ​လျှင်​ပြေး​၍ သူ့​အား​ဆီး​ကြို​ဖက်​ယမ်း နမ်း​ရှုပ်​ပြီး​လျှင်​နေ​အိမ်​သို့​ခေါ်​ဆောင်​ခဲ့​လေ သည်။ ယာ​ကုပ်​က​ဖြစ်​ခဲ့​သ​မျှ​အ​ကြောင်း​ကို အ​ကုန်​အ​စင်​ပြော​ပြ​သော​အ​ခါ၊- လာ​ဗန်​က``သင်​သည်​ငါ​၏​သွေး​ရင်း​သား​ရင်း ပင်​ဖြစ်​ပါ​သည်​တ​ကား'' ဟု​ဆို​လေ​၏။ ယာ​ကုပ် သည်​လည်း​ဦး​ရီး​အိမ်​တွင်​တစ်​လ​ကြာ​မျှ​နေ ထိုင်​လေ​သည်။ လာ​ဗန်​က​ယာ​ကုပ်​အား``သင်​သည်​ငါ​၏​ဆွေ​မျိုး ဖြစ်​သော​ကြောင့် ငါ့​အ​တွက်​အ​ခ​မဲ့​လုပ်​ကိုင်​မ ပေး​သင့်။ သင်​လို​ချင်​သည့်​အ​ခ​ကို​တောင်း​လော့'' ဟု​ဆို​လေ​၏။- လာ​ဗန်​တွင်​သ​မီး​နှစ်​ယောက်​ရှိ​၏။ သ​မီး အ​ကြီး​၏​နာ​မည်​သည်​လေ​အာ​ဖြစ်​၍ သ​မီး​အ​ငယ်​၏​နာ​မည်​မှာ​ရာ​ခေ​လ​ဖြစ်​၏။- လေ​အာ​သည်​မျက်​လုံး​မျက်​ဖန်​လှ​၏။ ရာ​ခေ​လ မူ​ကား​ကိုယ်​လုံး​ကိုယ်​ပေါက်​လှ​၍​ရှု​ချင်​ဖွယ် ကောင်း​၏။ ယာ​ကုပ်​သည်​ရာ​ခေ​လ​ကို​ချစ်​သ​ဖြင့်``ရာ​ခေ​လ နှင့်​ထိမ်း​မြား​ပေး​မည်​ဆို​လျှင်​ဦး​ရီး​ထံ​၌​ခု​နစ် နှစ်​အ​လုပ်​လုပ်​ပေး​ပါ​မည်'' ဟု​ပြော​လေ​၏။ လာ​ဗန်​က``ရာ​ခေ​လ​အား​အ​ခြား​သူ​တစ်​ယောက် နှင့်​ပေး​စား​ရ​သည်​ထက် သင်​နှင့်​ပေး​စား​ရ​သည် က​ပို​၍​သင့်​မြတ်​ပါ​မည်။ ငါ​နှင့်​အ​တူ​နေ​လော့'' ဟု​ဖြေ​ကြား​လေ​သည်။- ယာ​ကုပ်​သည်​ရာ​ခေ​လ​ကို​ထိမ်း​မြား​နိုင်​ရန်​ခု​နစ် နှစ်​အ​လုပ်​လုပ်​၏။ သူ​သည်​ရာ​ခေ​လ​ကို​ချစ်​သော ကြောင့်​ထို​မျှ​သော​ကာ​လ​ကို​တို​တောင်း​သော အ​ချိန်​ဟူ​၍​ထင်​မှတ်​လေ​သည်။ ယာ​ကုပ်​က``အ​ချိန်​စေ့​ပါ​ပြီ။ ဦး​ရီး​၏​သ​မီး နှင့်​လက်​ထပ်​ခွင့်​ပေး​ပါ'' ဟု​လာ​ဗန်​အား​ပြော လေ​၏။- ထို့​ကြောင့်​လာ​ဗန်​သည်​လက်​ထပ်​မင်္ဂလာ​ဧည့်​ခံ​ပွဲ ကို​ကျင်း​ပ​၍ ထို​ပွဲ​သို့​လူ​တိုင်း​အား​ဖိတ်​ကြား လေ​သည်။- ထို​နေ့​ည​၌​လာဗန်​သည်​ရာ​ခေ​လ​အ​စား​လေ​အာ ကို ယာ​ကုပ်​ထံ​သို့​ပို့​သ​ဖြင့်​သူ​သည်​လေ​အာ​နှင့် အိပ်​လေ​၏။- (လာ​ဗန်​သည်​မိ​မိ​၏​ကျွန်​မ​ဇိ​လ​ပ​ကို​လေ​အာ ၏​အ​ထိန်း​အ​ဖြစ်​ပေး​အပ်​လိုက်​၏။-) မိုး​လင်း​ချိန်​ရောက်​မှ​ယာကုပ်​သည်​မိ​မိ​၏​မယား​မှာ လေ​အာ​ဖြစ်​ကြောင်း​သိ​ရ​လေ​သည်။ သူ​သည်​လာ​ဗန် ထံ​သို့​သွား​၍``အ​ဘယ်​ကြောင့်​ထို​သို့​ပြု​လုပ်​ရ​ပါ သ​နည်း။ ကျွန်ုပ်​သည်​ရာ​ခေ​လ​ကို​ရ​ရန်​အ​တွက် အ​လုပ်​လုပ်​ခဲ့​ပါ​သည်။ ကျွန်ုပ်​ကို​အ​ဘယ်​ကြောင့် လှည့်​စား​ပါ​သ​နည်း'' ဟု​မေး​လေ​၏။ ထို​အ​ခါ​လာ​ဗန်​က``ဤ​အ​ရပ်​ဒေ​သ​တွင်​သ​မီး အ​ကြီး​ကို​အိမ်​ထောင်​မ​ချ​မီ သ​မီး​အ​ငယ်​ကို အိမ်​ထောင်​ချ​သည့်​ထုံး​စံ​ဋ္ဌ​လေ့​မ​ရှိ​ပါ။- သင်​သည်​ငါ့​ထံ​၌​နောက်​ထပ်​ခုနစ်​နှစ်​အ​လုပ် လုပ်​ဦး​မည်​ဆို​လျှင် မင်္ဂ​လာ​ပွဲ​ရက်​သတ္တ​တစ်ပတ် ကုန်​သော​အ​ခါ​သင့်​အား​ရာ​ခေ​လ​နှင့်​ပေး စား​ပါ​မည်'' ဟု​ဆို​လေ​သည်။ ယာ​ကုပ်​သည် သ​ဘော​တူ​လက်​ခံ​လေ​၏။ မင်္ဂ​လာ​ပွဲ ရက်​သတ္တ​ပတ်​ကုန်​ဆုံး​သော​အ​ခါ လာ​ဗန်​သည် သ​မီး​ရာ​ခေ​လ​ကို ယာ​ကုပ်​နှင့်​ပေး​စား​၏။- (လာ​ဗန်​သည် မိ​မိ​၏​ကျွန်​မ​ဗိ​လ​ဟာ​ကို ရာ​ခေ​လ​၏​အ​ထိန်း​အ​ဖြစ်​ပေး​အပ်​လိုက်​၏။-) ထို့​ကြောင့်​ယာ​ကုပ်​သည်​ရာ​ခေ​လ​နှင့်​လည်း အိပ်​လေ​သည်။ သူ​သည်​ရာ​ခေ​လ​ကို​လေ​အာ ထက်​ပို​၍​ချစ်​၏။ ထို​နောက်​သူ​သည်​လာ​ဗန် ထံ​၌ နောက်​ထပ်​ခု​နစ်​နှစ်​အ​စေ​ခံ​လေ​သည်။ ယာ​ကုပ်​သည်​လေ​အာ​ကို​မ​ချစ်​ကြောင်း ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သိ​မြင်​တော်​မူ​သ​ဖြင့် လေ​အာ​ကို​သား​သ​မီး​ထွန်း​ကား​စေ​၏။ ရာ ခေ​လ​မူ​ကား​သား​သ​မီး​မ​ထွန်း​ကား​ချေ။- မ​ကြာ​မီ​လေ​အာ​သည်​ကိုယ်​ဝန်​ဆောင်​၍​သား တစ်​ယောက်​ကို​ဖွား​မြင်​သော်​သူ​က``ထာ​ဝ​ရ ဘု​ရား​သည်​ငါ​၏​ဒုက္ခ​ကို​မြင်​တော်​မူ​ပြီ။ ယ​ခု ငါ​၏​လင်​ယောကျာ်း​သည်​ငါ့​အား​ချစ်​လိမ့်​မည်'' ဟု​ဆို​၍​ထို​သား​ကို​ရု​ဗင်​ဟု​နာ​မည်​မှည့် လေ​၏။- လေ​အာ​သည်​တစ်​ဖန်​ကိုယ်​ဝန်​ဆောင်​၍​သား​တစ် ယောက်​ကို​ဖွား​မြင်​ပြန်​သော​အ​ခါ​သူ​က``ငါ ၏​လင်​ယောကျာ်း​သည်​ငါ့​အား​မ​ချစ်​ကြောင်း ကို​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​ကြား​သိ​တော်​မူ​သ​ဖြင့် ဤ​သား​ကို​လည်း​ပေး​သ​နား​တော်​မူ​ပြီ'' ဟု ဆို​၍​ထို​သား​ကို​ရှိ​မောင်​ဟု​နာ​မည်​မှည့်​လေ​၏။- ထို​နောက်​သူ​သည်​တစ်​ဖန်​ကိုယ်​ဝန်​ဆောင်​၍ သား​တစ်​ယောက်​ကို​ဖွား​မြင်​ပြန်​သည်​ရှိ​သော် သူ​က``ငါ​၏​လင်​ယောကျာ်း​အား​သား​သုံး ယောက်​ကို​ဖွား​မြင်​ပေး​ပြီ​ဖြစ်​ရာ​သူ​သည် ငါ့​အား​ယ​ခင်​က​ထက်​ပို​၍​ခင်​တွယ်​မှု​ရှိ မည်'' ဟု​ဆို​လျက်​တ​တိ​ယ​သား​ကို​လေ​ဝိ ဟူ​၍​နာ​မည်​မှည့်​လေ​သည်။- သူ​သည်​နောက်​တစ်​ဖန်​ကိုယ်​ဝန်​ဆောင်​၍​သား တစ်​ယောက်​ကို​ဖွား​မြင်​ပြန်​လျှင်​သူ​က``ဤ တစ်​ကြိမ်​တွင်​ငါ​သည်​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​၏ ဂုဏ်​တော်​ကို​ချီး​မွမ်း​မည်'' ဟု​ဆို​လျက်​စ​တုတ္ထ သား​ကို​ယုဒ​ဟူ​၍​နာ​မည်​မှည့်​လေ​သည်။ ထို နောက်​သူ​၌​သား​ဖွား​ခြင်း​ရပ်​စဲ​သွား​လေ​၏။

ကမ္ဘာဦး 29:1-35 မြန်​​​မာ့​​​စံ​​​မီ​​​သမ္မာ​​​ကျမ်း​​ (MSBU)

ထို့နောက် ယာကုပ်​သည် ခရီးဆက်​၍ အရှေ့​ပြည်သား​တို့​နေ​ရာ​အရပ်​သို့ ရောက်​သောအခါ ကွင်းပြင်​၌ ရေတွင်း​တစ်​တွင်း​ကို​မြင်​လေ​၏​။ ရေတွင်း​အနီး​တွင် သိုးအုပ်​သုံး​အုပ်​လဲလျောင်း​နေ​၏​။ အကြောင်းမှာ သိုးအုပ်​တို့​ကို ထို​ရေတွင်း​၌ ရေတိုက်​လေ့​ရှိ​ကြ​သောကြောင့်​ဖြစ်​၏​။ ထို​ရေတွင်းဝ​ကို ကျောက်တုံး​ကြီး​ဖြင့် ပိတ်​ထား​၏​။ သိုးအုပ်​အားလုံး​ကို ထို​ရေတွင်း​၌​စုဝေး​စေ​ပြီးမှ သိုးထိန်း​တို့​သည် တွင်း​ဝ​မှ​ကျောက်တုံး​ကို​လှိမ့်ဖယ်​၍ သိုး​တို့​ကို​ရေတိုက်​ပြီးလျှင် ကျောက်တုံး​ကို သူ့​နေရာ တွင်း​ဝ​၌​ပြန်ထား​လေ့​ရှိ​ကြ​၏​။ ယာကုပ်​က သိုးထိန်း​တို့​အား “​ငါ့​ညီအစ်ကို​တို့​၊ သင်​တို့ အဘယ်​အရပ်​က​လာ​ကြ​သနည်း​”​ဟု မေး​ရာ သူ​တို့​က “​ငါ​တို့​သည် ဟာရန်​မြို့​မှ​လာ​ကြ​သည်​”​ဟု ပြန်ဖြေ​ကြ​၏​။ တစ်ဖန် ယာကုပ်​က “​နာခေါ်​၏​သား​လာဗန်​ကို သင်​တို့​သိ​ကြ​သလော​”​ဟု မေး​ရာ သူ​တို့​က “​ငါ​တို့​သိ​သည်​”​ဟု ပြန်ဖြေ​ကြ​၏​။ “​သူ​ကျန်းမာ​ပါ​သလော​”​ဟု မေးပြန်​ရာ သူ​တို့​က “​ကျန်းမာ​ပါ​သည်​။ ကြည့်​ပါ​။ သူ​၏​သမီး​ရာခေလ​သည် သိုး​များ​နှင့်​လာ​နေ​ပြီ​”​ဟု ပြန်ဖြေ​ကြ​၏​။ ယာကုပ်​က​လည်း “​အချိန်စော​ပါ​သေး​၏​။ တိရစ္ဆာန်​တို့​ကို​စုဝေး​ရ​မည့်​အချိန်​လည်း မ​ဟုတ်​ပါ​။ သိုး​တို့​ကို​ရေတိုက်​ပြီးလျှင် သွား​၍ ထိန်းကျောင်း​ကြ​ဦး​လော့​”​ဟု ဆို​၏​။ သို့သော် သူ​တို့​က “​သိုးအုပ်​အားလုံး​ကို စုဝေး​စေ​၍ ကျောက်တုံး​ကို တွင်း​ဝ​မှ​လှိမ့်ဖယ်​ပြီးမှသာ​ငါ​တို့​သည် သိုး​တို့​ကို ရေတိုက်​ရ​သည်​။ သို့မဟုတ်လျှင် မ​တိုက်​ရ​ပါ​”​ဟု ပြန်ပြော​ကြ​၏​။ ယာကုပ်​သည် သူ​တို့​နှင့်​စကားပြော​လျက်​နေစဉ် ဖခင်​၏​သိုး​တို့​ကို ထိန်းကျောင်း​သော​ရာခေလ​သည် သိုး​များ​နှင့်အတူ ရောက်လာ​၏​။ ယာကုပ်​သည် မိမိ​ဦးရီး​လာဗန်​၏​သမီး​ရာခေလ​နှင့် ဦးရီး​လာဗန်​၏​သိုး​များ​ကို​မြင်​သောအခါ ရေတွင်း​အနီး​သို့​သွား​၍ တွင်း​ဝ​မှ​ကျောက်တုံး​ကို​လှိမ့်ဖယ်​ပြီးလျှင် ဦးရီး​လာဗန်​၏​သိုး​များ​ကို ရေတိုက်​လေ​၏​။ ထို့နောက် ယာကုပ်​သည် ရာခေလ​ကို​နမ်း​၍ အော်ဟစ်​ငိုကြွေး​လေ​၏​။ ယာကုပ်​က မိမိ​သည် ရာခေလ​ဖခင်​၏​ဆွေမျိုးသားချင်း​ဖြစ်​ပြီး ရေဗက္ကာ​၏​သား​ဖြစ်ကြောင်း ရာခေလ​ကို​ပြောပြ​လေ​၏​။ ထိုအခါ ရာခေလ​သည် ပြေးသွား​၍ မိမိ​ဖခင်​အား ပြောပြ​လေ​၏​။ လာဗန်​သည် မိမိ​တူ ယာကုပ်​အကြောင်း​ကို​ကြား​ရ​သောအခါ သူ​နှင့်​တွေ့ဆုံ​ရန် ပြေးလာ​ကာ သူ့​ကို​ပွေ့ဖက်​၍​နမ်း​ပြီးလျှင် မိမိ​အိမ်​သို့​ခေါ်သွား​၏​။ ယာကုပ်​သည်​လည်း အကြောင်းအရာ​အားလုံး​ကို လာဗန်​အား​ပြောပြ​လေ​၏​။ လာဗန်​က​လည်း “​သင်​သည် အမှန်ပင် ငါ​၏​သွေးရင်းသားရင်း​ဖြစ်​၏​”​ဟု ဆို​၏​။ ယာကုပ်​သည် လာဗန်​နှင့်အတူ တစ်​လ​နေထိုင်​ပြီးနောက် လာဗန်​က “​သင်​သည် ငါ​၏​ဆွေမျိုးသားချင်း​ဖြစ်​သောကြောင့် အဖိုးအခမယူ​ဘဲ ငါ့​ကို​အစေခံ​ရ​မည်လော​။ သင်​၏​လုပ်အားခ​အတွက် မည်သည့်​အရာ​ပေး​ရ​မည်​ကို ငါ့​အား​ပြော​လော့​”​ဟု ယာကုပ်​အား ဆို​၏​။ လာဗန်​၌ သမီး​နှစ်​ယောက်​ရှိ​၏​။ အကြီး​၏​အမည်​မှာ လေအာ​၊ အငယ်​၏​အမည်​မှာ ရာခေလ​ဖြစ်​၏​။ လေအာ​သည် မျက်လုံး​မှေး​၏​။ ရာခေလ​မူကား အဆင်းသဏ္ဌာန်​လှပ​၍ ချစ်စရာ​ကောင်း​၏​။ ယာကုပ်​သည် ရာခေလ​ကို​ချစ်​သောကြောင့် “​ဦးရီး​၏​သမီး​အငယ်​ရာခေလ​ကို​ရ​ဖို့ ဦးရီး​ကို ခုနစ်​နှစ်​အစေခံ​ပါ​မည်​”​ဟု ဆို​၏​။ လာဗန်​က​လည်း “​သူ့​ကို အခြား​သူ​နှင့်​ထိမ်းမြားပေး​သည်​ထက် သင်​နှင့်​ထိမ်းမြားပေး​သည်​က ငါ့​အတွက်​ပို၍​ကောင်း​၏​။ ငါ​နှင့်အတူ​နေထိုင်​လော့​”​ဟု ဆို​၏​။ ထို့ကြောင့် ယာကုပ်​သည် ရာခေလ​ကို​ရ​ရန်​အတွက် ခုနစ်​နှစ်​အစေခံ​လေ​၏​။ သူ​သည် ရာခေလ​ကို​ချစ်​သောကြောင့် ထို​ခုနစ်​နှစ်​သည် သူ့​အတွက် ရက်​အနည်းငယ်​ကဲ့သို့​ဖြစ်​၏​။ ထို့နောက်မှ ယာကုပ်​သည် လာဗန်​အား “​အကျွန်ုပ်​၏​အချိန်​ပြည့်​ပြီ​ဖြစ်၍ အကျွန်ုပ်​သည် မယား​ထံသို့​ဝင်​နိုင်​ရန် သူ့​ကို​အကျွန်ုပ်​နှင့်​ထိမ်းမြား​ပေး​ပါ​”​ဟု ဆို​၏​။ ထို့ကြောင့် လာဗန်​သည် ထို​အရပ်​၌​ရှိ​သော​လူ​အပေါင်း​တို့​ကို​ဖိတ်ခေါ်​လျက် စားသောက်ပွဲ​ကျင်းပ​လေ​၏​။ နေဝင်ချိန်​၌ လာဗန်​သည် မိမိ​သမီး​လေအာ​ကို​ခေါ်​၍ ယာကုပ်​ထံ​ပို့ဆောင်​၏​။ ယာကုပ်​သည်​လည်း သူ့​ထံသို့​ဝင်​လေ​၏​။ (​လာဗန်​သည် မိမိ​ကျွန်မ​ဇိလပ​ကို သမီး​လေအာ​၏​ကျွန်မ​အဖြစ် လက်ဖွဲ့​၏​။​) နံနက်အချိန်​ရောက်​သောအခါ ယာကုပ်​သည် လေအာ​ဖြစ်ကြောင်း​မြင်​လျှင် လာဗန်​အား “​အကျွန်ုပ်​၌ ဦးရီး​ပြု​သော​ဤ​အမှု​ကား မည်သို့နည်း​။ အကျွန်ုပ်​သည် ရာခေလ​ကို​ရ​ဖို့ ဦးရီး​ကို​အစေခံ​ခဲ့​သည်​မ​ဟုတ်​လော​။ အကျွန်ုပ်​ကို အဘယ်ကြောင့်​လှည့်စား​ရ​သနည်း​”​ဟု ဆို​၏​။ လာဗန်​က​လည်း “​ငါ​တို့​အရပ်​၌ သမီးအငယ်​ကို သမီးအကြီး​ထက်​အလျင် ထိမ်းမြားပေး​လေ့​မ​ရှိ​။ ဤ​ရက်သတ္တပတ်​ကို လွန်​စေ​လော့​။ သို့ပြုလျှင် သမီး​နောက်​တစ်​ယောက်​နှင့်​လည်း သင့်​ကို​ထိမ်းမြားပေး​ဦး​မည်​။ ထို့အတွက် သင်​သည် နောက်ထပ်​ခုနစ်​နှစ် ငါ့​ကို​အစေခံ​ရ​မည်​”​ဟု ဆို​၏​။ ယာကုပ်​သည်​လည်း ထိုအတိုင်း​ပြု​၏​။ ထို​ရက်သတ္တပတ်​လွန်​သောအခါ လာဗန်​သည် မိမိ​သမီး​ရာခေလ​ကို ယာကုပ်​နှင့်​ထိမ်းမြားပေး​လေ​၏​။ (​လာဗန်​သည် မိမိ​ကျွန်မ​ဗိလဟာ​ကို သမီး​ရာခေလ​၏​ကျွန်မ​အဖြစ် လက်ဖွဲ့​၏​။​) ထိုအခါ ယာကုပ်​သည် ရာခေလ​ထံသို့​လည်း ဝင်​လေ​၏​။ သူ​သည် ရာခေလ​ကို လေအာ​ထက်​ပို၍​ချစ်​၏​။ ယာကုပ်​သည် လာဗန်​ကို နောက်ထပ် ခုနစ်​နှစ်​အစေခံ​လေ​၏​။ လေအာ​အမုန်းခံရ​သည်​ကို ထာဝရဘုရား​သိမြင်​၍ သူ့​အား​သန္ဓေတည်​ခွင့်​ကို​ပေး​တော်မူ​၏​။ ရာခေလ​မူကား မြုံ​သော​မိန်းမ​ဖြစ်​၏​။ လေအာ​သည် ကိုယ်ဝန်ဆောင်​၍ သား​ကို​မွေးဖွား​သော် “​ထာဝရဘုရား​သည် ငါ​ခံရ​သော​ဖိစီးနှိပ်စက်မှု​ကို ကြည့်ရှု​တော်မူ​ပြီ​။ အကယ်စင်စစ် ငါ့​ယောက်ျား​သည် ယခု​ငါ့​ကို​ချစ်​လိမ့်မည်​”​ဟု ဆို​လျက် ထို​သား​၏​အမည်​ကို ရုဗင် ဟု​မှည့်ခေါ်​လေ​၏​။ သူ​သည် နောက်တစ်ဖန်​ကိုယ်ဝန်ဆောင်​၍ သား​ကို​မွေးဖွား​သော် “​ငါ​အမုန်းခံရ​သည်​ကို ထာဝရဘုရား​ကြား​သောကြောင့် ဤ​သား​ကို​လည်း ငါ့​အား​ပေးသနား​တော်မူ​ပြီ​”​ဟု ဆို​လျက် ထို​သား​၏​အမည်​ကို ရှိမောင် ဟု​မှည့်ခေါ်​လေ​၏​။ သူ​သည် နောက်တစ်ဖန်​ကိုယ်ဝန်ဆောင်​၍ သား​ကို​မွေးဖွား​သော် “​ငါ့​ယောက်ျား​အတွက် သား​သုံး​ယောက်​ကို ငါ​ဖွားမြင်​ပြီ​ဖြစ်၍ ယခု​တစ်ခါ သူ​သည် ငါ့​ကို​တွယ်တာ​လိမ့်မည်​”​ဟု ဆို​လျက် ထို​သား​၏​အမည်​ကို လေဝိ ဟု​မှည့်ခေါ်​လေ​၏​။ သူ​သည် နောက်တစ်ဖန်​ကိုယ်ဝန်ဆောင်​၍ သား​ကို​မွေးဖွား​သော် “​ဤ​တစ်ကြိမ်​တွင် ငါ​သည် ထာဝရဘုရား​ကို ချီးမွမ်း​မည်​”​ဟု ဆို​လျက် ထို​သား​၏​အမည်​ကို ယုဒ ဟု​မှည့်ခေါ်​လေ​၏​။ ထို့နောက် သူ​သည် သားဖွား​ခြင်း​ရပ်တန့်​သွား​လေ​၏​။