အရွင္ေယရွုဘုရားက ဘယ္သူလဲနမူနာ

မိတ္ေဆြသည္ အသုဘကို သြားဖူးပါသလား။ အသုဘ၏ အနက္ကို သိပါသလား။ အသုဘဟူေသာ ေဝါဟရသည္ ပါဠိေတာ္ျဖစ္ၿပီး အနက္ကား အ – မ၊ သုဘ – တင့္တယ္။ မတင့္တယ္ေသာအရာ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္၊ အသုဘမ်ားတြင္ ေသျခင္းတရားႏွင့္ ေနာင္ဘဝအေၾကာင္းကို တရားနာအခြင့္ကို ရနိုင္ပါသည္။

ေသသြားလၽွင္၊ ေနာင္ဘဝမရွိဘဲ ႐ုတ္တရက္တြင္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္မလား။ သို႔မဟုတ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေသေသာအခါ၊ ဘဝသံသရာကို လည္လ်က္ အျခားဘဝထံသို႔ ဝင္စားရမလား။

ေသျခင္းတရားႏွင့္ တမလြန္ေရး၌ ေမၽွာ္လင့္ျခင္းကို ရွိနိုင္ပါသလား။

ဤဇာတ္ေတာ္တြင္၊ အရွင္ေယရွုဘုရားသည္ ေရာမစစ္သားမ်ားျဖင့္ အေသခံၿပီးမွ အလြန္အားနည္းေၾကာက္ရြံ႕ေသာတပည့္ေတာ္တို႔သည္ စည္းေဝးၾကေသာအရပ္သို႔ အရွင္ေယရွုဘုရားသည္ ႂကြလာ၍ အလယ္မွာ ရပ္ေတာ္မူခဲ့သည္။

အရွင္ေယရွုဘုရားသည္ မိမိ၏ တပည့္ေတာ္မ်ားထံ အႀကိမ္ႀကိမ္ တင္ျပခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္၊ ၎တင္ျပေသာအခ်ိန္မွာတြင္ ရွင္ေသာမည္ မရွိဘဲ ဤထူးဆန္းလွေသာသတင္းအေပၚ သံသယစိတ္ ရွိေသးေသာေၾကာင့္ အရွင္ေယရွုဘုရားသည္ ရွင္ေသာမထံ တကူးတက ႂကြလာ၍...

ထိုအခါ ေသာမအား၊ သင္၏ လက္ညႇိုးကို ဆန့္၍ ငါ့လက္ကို ၾကည့္ေလာ့။ သင္၏ လက္ကို ဆန့္၍ ငါ့နံေဘးကို စမ္းသပ္ေလာ့။ ယုံမွားျခင္းမရွိႏွင့္။ ယုံေလာ့ဟု မိန့္ေတာ္မူ၏။ ေသာမကလည္း၊ အကၽြန္ုပ္၏ အရွင္၊ အကၽြန္ုပ္၏ ဘုရားသခင္ပါတကားဟု ျပန္၍ေလၽွာက္၏ (ေယာ၊ ၂ဝး၂၇-၂၈)။

ထိုေၾကာင့္၊ ရွင္ေသာမသည္ ယုံမွားေသာမဟု ေခၚေဝၚသမုတ္ျခင္းကို ခံခဲ့သည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ရွင္ေသာမကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္တကယ္ရွိပါသလား၊ အရွင္ေယရွုဘုရားက ကၽြန္ေတာ္ကို တကယ္ခ်စ္ပါသလားဟု သံသယစိတ္ျဖင့္ ေတြးေတာမိသည့္အခ်ိန္မ်ား ရွိေကာင္းရွိနိုင္ပါသည္။ ဧဝံေဂလိတရားကို တကယ္မွန္ပါသလား... မျမင္နိုင္သည့္ အ႐ူပအရာမ်ားကို ဘယ္လိုယုံၾကည္အားကိုးနိုင္မလဲ...ဟု တစ္ခါတစ္ရံမွာ ေမးျမန္းတတ္ပါသည္။

ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ယုံမွားသံသယကို ေၾကာက္လန႔္ေတာ္မမူ။ အကယ္၍၊ မိမိယုံမွားမွုကို ကိုယ္ေတာ္၌ အပ္ႏွံျခင္းသည္ ယုံၾကည္ျခင္းျဖင့္ ျပဳေသာအက်င့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ဝိစိကိစၧာ၊ သံသယစိတ္ႏွင့္ ေမာဟစိတ္ ရွိၾကေသာ္လည္ အရွင္ေယရွုဘုရားသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထံ ႂကြလာလ်က္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ခ်င္သည္ဟု ဤဇာတ္ေတာ္အားျဖင့္ သိရသည္။ အကယ္၍၊ မိမိယုံမွားသံသယကို ေက်ာ္သြားေသာအခါ မိမိယုံၾကည္ျခင္းကို ပိုမိုခိုင္ျမဲပါေစလိမ့္မည္။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ပါေစ၊ သတင္းေကာင္းမွာ ဘုရားသခင္သည္ အရွင္ေယရွုဘုရားကို ေသျခင္းမွ ထေျမာက္ေစသည္ဟု စိတ္ခ်ယုံၾကည္နိုင္သည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားစြာ ရွိပါသည္။ ဥပမာ...

• တနဂၤေႏြမွာ၊ အရွင္ေယရွုဘုရား၏သည္ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ရိုက္သတ္ၿပီး ေသေၾကာင္း ေၾကညာၿပီးေနာက္တြင္ ကိုယ္ေတာ္၏ သခၤ်ိဳင္းဂူတြင္ သူ၏ အေလာင္းေတာ္ မရွိခဲ့ဘူး။
• အရွင္ေယရွုဘုရားသည္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ၿပီးေနာက္၊ ရက္ေပါင္း (၄၀) ၾကာမွာ၊ ေသာမကဲ့သို႔ေသာ သံသယရွိသူမ်ားႏွင့္ အရွင္ေယရွု၏ဘုရား ကနဦးတပည့္ေတာ္မဟုတ္ေသာ ရွင္ယာကုပ္ႏွင့္ ရွင္ေပါလုကဲ့သို႔ေသာ သံသယရွိသူမ်ားအပါအဝင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္း ထင္ရွားေပၚလြင္ခဲ့သည္။
• အရွင္ေယရွုဘုရား၏ ထေျမာက္ျခင္းကို ျမင္ေသာေၾကာင့္ ကနဦးတပည့္ေတာ္မ်ားသည္ လုံးဝဥႆုံ ေျပာင္းလဲေစ၍ ဆင္းရဲဒုကၡခံကာ ေသဆုံးလိုသည့္အထိ ယုံၾကည္ခဲ့သည္။ အျခားဘာသာဝင္သူမ်ားသည္ မိမိအယူအဆအတြက္ေၾကာင့္ အေသခံဝံ့ေသာသူ ရွိေကာင္းရွိလိမ့္မည္ မွန္ေစေတာ့။ သို႔ေသာ္၊ မိစၧာဒိ႒ိႏွင့္ မုသားစကားအတြက္ အေသခံဝံံ့ေသာသူတစ္ေယာက္မၽွမရွိပါ။ ဤဇာတ္ေတာ္တြင္၊ အရွင္ေယရွုဘုရား၏ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းအား မွန္ကန္မွုရွိမရွိကို ကနဦးတပည့္ေတာ္မ်ား ေသခ်ာစြာ စစ္ေဆး၍ သိရွိနိုင္ခဲ့သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။

ခရစ္ယာန္ဘာသာ၏ တိုးပြားမွုႏွင့္ ယေန႔ေခတ္အထိ သူတစ္ပါးဘ၀မ်ားကို ဆက္လက္ေျပာင္းလဲလာမွုကို ရွင္းျပရန္ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းမွာ အထက္ေဖာ္ျပပါ အခ်က္အလက္အားလုံးႏွင့္ အရွင္ေယရွုခရစ္၏ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းအေၾကာင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ဤ (၅) ရက္တာ အစီစဥ္သည္ အရွင္ေယရွုဘုရား၏ ဘုရားဇာတိေတာ္ကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ရွုေစၿပီ။ သူ၏ ရွင္ျပန္ထေတာ္မူျခင္းလည္း သူ၏ ဘုရားဇာတိေတာ္ျမတ္ကို ပိုမိုအတည္ျပဳေစသည္။

ဘုရားသခင္သည္ အံ့ဩဖြယ္နမိတ္လကၡဏတစ္ခုအားျဖင့္ အရွင္ေယရွုဘုရား၏ ဘုရားဇာတိေတာ္ျမတ္ကို ထင္ရွားစြာ ျပသေတာ္မူခဲ့သည္။

သားေတာ္ အရွင္ေယရွုဘုရားသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ကယ္တင္ေသာအရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူသည္။

ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းသည္ ေသမင္းကို လုံးဝဥႆုံ ဆုံးရွုံးသြားပါၿပီဟု ဆိုလိုသည္။

မိမိတမလြန္ခရီးအတြက္ ထာဝရအာမခံကို ရနိုင္ၿပီ။

ေသျခင္းတရားသည္ အရွင္ေယရွုဘုရားထံ ပို႔ေဆာင္ေသာအရာပင္ ျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ရွင္ေသာမႏွင့္အတူ၊ အကၽြန္ုပ္၏ အရွင္၊ အကၽြန္ုပ္၏ ဘုရားသခင္ပါတကားဟု စိတ္ႏွလုံးပါလ်က္ ဝန္ခံေျပာဆိုၾကပါစို႔။