သုတၱံက်မ္းမွ ေငြေၾကးသုံးစြဲမွုပညာ (ဆရာေဒးဗ့္ရာမ္စီ)နမူနာ

တတိယေန႔၊ လုံျခဳံေသာအနာဂတ္ကို ရွိေစဖို႔ မိမိပိုက္ဆံကို စုၾကပါစို႔

ေဒဝါလီခံျခင္းသည္ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ နိုးၾကားမွုတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ စည္းစိမ္းခ်မ္းသာကို ရရွိခံစားခဲ့ေပမဲ့ စည္းကမ္းမရွိေသာေၾကာင့္ အားလုံးဆုံးရွုံးခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္၊ ပိုက္ဆံျပန္ရေစဖို႔ ပိုမိုေကာင္းေသာနည္းလမ္းျဖင့္ ႀကိဳစားအားထုတ္ရပါလိမ့္မည္ဟု ကိုယ္ကိုက်ိန္ဆို၍ ဓိ႒ာန္ျပဳခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္မွာ၊ ကၽြန္ေတာ္သည္ ခ်မ္းသာသူမ်ား အက်င့္ဓေလ့မ်ားကို ေလ့လာဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါသည္။ လူတစ္ဦးသည္ ခ်မ္းသာခ်င္လၽွင္ ခ်မ္းသာေသာလူ၏ လုပ္နည္းႏွင့္ ဉာဏ္ပညာကို ေစ့ေစ့ေလ့လာလ်က္ သင္ယူရမည္ျဖစ္သည္။

လြန္ခဲ့သည့္ဆယ္စုႏွစ္မ်ားအတြင္း ကၽြန္ေတာ္သည္ သန္းႂကြယ္သူေဌးမ်ားႏွင့္ ဘီလ်ံနာမ်ားႏွင့္အတူ အခ်ိန္ေပးခဲ့ပါသည္။ သူတို႔၏ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမွုကို တည္ေဆာက္ထိန္းသိမ္းနည္းကို နားလည္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ ၎ရွာေဖြျခင္းတြင္၊ (သု၊ ၂၁း၁၀) ၏ နိယာမသည္ မွန္ကန္ေသာ သမၼာတရားျဖစ္သည္ဟု သေဘာေပါက္သြားခဲ့သည္။ ပညာရွိမ်ားသည္ အေရးေပၚအေျခအေနအတြက္ ပိုက္ဆံစုၿပီး၊ အေရးအေပၚတစ္ခုကို ၾကဳံေသာအခါ သူတို႔၏ ပိုက္ဆံသည္ လုံေလာက္ပါသည္။ သို႔ေသာ္၊ မိုက္ေသာသူမ်ားသည္ ပိုက္ဆံကို ရေသာအခါ ခ်က္ခ်င္းျဖဳန္းတီး၍ ဆင္းရဲ့ျခင္းသို႔ ေရာက္တတ္ၾကပါသည္။

ဥမမာ၊ ခ်မ္းသာသည့္ပုဂၢိဳလ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ဆင္းရဲဟန္ရွိသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ခဲ့ပါသည္။ ထိုသူေဌးမ်ားသည္ ဂုဏ္ပကာသနကို မျပဳဘဲ သာမညပုဂၢိဳလ္အေနႏွင့္ အသက္ရွင္ၾကပါသည္။ သူေဌးတခ်ိဳ႕သည္ ဆင္းရဲေသာသူကဲ့သို႔ အသက္ရွင္ၾကသည္။ အကယ္၍၊ ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ၎နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ အသက္ရွင္ၾကေသာ္လည္း ဆင္းရဲဒုကၡႏွင့္ လြတ္ၾကသည္။ ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာသူတို႔သည္ ဉာဏ္လမ္းကို ဆက္လက္ေလၽွာက္ၾကပါသည္။

အကယ္စင္စစ္၊ သူႂကြယ္တို႔သည္ ပိုက္ဆံစုအေလ့ ရွိၾကပါသည္။ မလိုအပ္ေသာ ေလာကီစည္းစမ္းဥစၥာကို ေလၽွာက္မဝယ္ဘဲ မိမိပိုက္ဆံကို သစၥာရွိရွိ စုၾကပါသည္။ မိမိေငြကို ပိုမိုတိုးပြားေစဖို႔ ရင္းႏွီးျမႇပ္ႏွံကို လုပ္ၾကပါသည္။ သူတို႔သည္ အနာဂတ္အတြက္ လုံျခဳံျခင္းကို ဖန္တီးရန္ အျမဲေတြးေနၾကသည္။

သို႔ေသာ္၊ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ေဒဝါလီခံခဲ့သည့္ ကၽြန္ေတာ္လိုပါပဲ ျဖစ္ေနၾကသည္။ မိမိပိုက္ဆံကို စုေစဖို႔ စည္းကမ္းမရွိၾကေပ။ ခ်မ္းသာျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာလမ္းကို မေလၽွာက္ဘဲ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာလမ္းကို ေလၽွာက္တတ္သည္တကား။

မိမိဘတ္ဂ်က္တြင္ ဘုရားသခင္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဦးစားေပးဖို႔ရန္ အလွူေငြကို ေရွ႕ဦးစြာ စာေရးရမည္ျဖစ္သည္။ ဒုတိကအရာသည္ စုေဆာင္းေငြ ျဖစ္ရမည္ျဖစ္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတစ္ပါးကို ပိုက္ဆံမေပးမီ ကိုယ္တိုင္ေပးေခ်ေစလိုပါသည္။

ပညာရွိသူမ်ားသည္ ပိုက္ဆံကို စုၾကတတ္သည္။ ပိုက္ဆံစုျခင္းသည္ သမၼာက်မ္းစာရွိ အလြန္ရွင္းလင္းလွေသာ သမၼာတရားတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ မိတ္ေဆြ၏ လက္ရွိေရာက္ေသာ ေငြကို မစုေဆာင္းဘဲ မလိုအပ္ေသာအရာမ်ားကို ေလၽွာက္ဝယ္တတ္ေသာအေလ့ရွိလၽွင္ မိတ္ေဆြသည္ လူမိုက္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤဆုံးမစကားသည္ မိတ္ေဆြအတြက္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေနပါက၊ ကၽြန္ေတာ္ကို မျပစ္မတင္ပါေစႏွင့္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္၊ ၎စကားသည္ ထာဝရဘုရားသခင္၏ ဆုံးမစကားေတာ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။